Dzieje 20
1 A gdy ustały rozruchy, Paweł przywołał uczniów, pożegnał się [z nimi] i wyruszył do Macedonii.
MAHOPE iho o ka pau ana ae o keia haunaele, hoakoakoa iho la o Paulo i na hanmana, a honi ae la, a puka aku la iwaho, e hele i Makedonia.
2 Przeszedł tamte okolice, udzielając wielu napomnień. Potem przybył do Grecji.
Kaahele ae la ia ma ia mau aina, a hooikaika aku la ia lakou me ka olelo nui, hele aku la i Helene;
3 Kiedy po trzymiesięcznym pobycie zamierzał odpłynąć do Syrii, Żydzi urządzili na niego zasadzkę, więc postanowił powrócić przez Macedonię.
Noho iho la malaila ekolu malama: a i kona kokoko ana o holo i Suria, hoohalua aku la na Iudaio ia ia, nolaila, manao iho la ia e hoi ma Makedonia aku.
4 Razem z nim do Azji wyruszyli Sopater z Berei, z Tesaloniczan Arystarch i Sekundus, i Gajus z Derbe, i Tymoteusz, a z Azji Tychikus i Trofim.
Hele pu aku la me ia a hiki i Asia o Sopatero, no Beroia, a me Arisetareko laua o Sekunedo no Tesalonike, a me Gaio laua o Timoteo no Derebe, a me Tukiko laua o Teropima no Asia.
5 Ci poszli pierwsi i czekali na nas w Troadzie.
Hele mua aku la lakou nei, a kakali iho la ma Teroa no makou.
6 My zaś po święcie Przaśników odpłynęliśmy z Filippi i po pięciu dniach przybyliśmy do nich do Troady, gdzie spędziliśmy siedem dni.
A mahope iho o na la o ka berena hu ole, holo aku la makou mai Pilipi aku, po alima hiki aku makou io lakou la ma Teroa; malaila makou i noho ai i na la ehiku.
7 A pierwszego dnia po szabacie, gdy uczniowie zebrali się na łamanie chleba, Paweł, który miał nazajutrz odjechać, przemawiał do nich i przeciągnął mowę aż do północy.
A i ka la mua o ka hebedoma, i ko na haumana akoakoa ana o wawahi i ka berena, kamailio mai la o Paulo ia lakou, ua makaukau hoi e holo ia kakahiaka ae. Hooloihi hoi i ka olelo ana a hiki i ke aumoe.
8 A w sali na piętrze, w której byli zebrani, paliło się wiele lamp.
Ua nui no hoi na kukui ma ke keena maluna, i kahi a makou i akoakoa ai.
9 Pewien młodzieniec, imieniem Eutych, siedział w oknie pogrążony w głębokim śnie. Kiedy Paweł długo przemawiał, zmorzony snem spadł z trzeciego piętra na dół. Gdy go podniesiono, był martwy.
Noho iho la kekahi kanaka opiopio ma ka pukamakani, o Eutuko kona inoa, ua kaumaha i ka hiamoe nui; a i ka Paulo kamailio loihi ana, pauhia iho la ia i ka hiamoe, a haule iho la ia ilalo, mai ke kolu o ka papa mai, a hapaiia ae la ia, ua make.
10 Paweł zszedł na dół, przypadł do niego, objął go i powiedział: Nie bójcie się, bo jest w nim życie.
Iho mai la o Paulo ilalo, moe iho la maluna ona, puliki aku la ia ia, i mai la, Mai makau oukou; no ka mea, eia no kona ola maloko ona.
11 Wrócił na górę, łamał chleb i jadł, a głosił im długo, aż do świtu. Potem ruszył w drogę.
Pii hou aku la ia, wawahi ae la i ka berena, ai iho la, kamailio loihi mai la, a wanaao ae, alaila, hele aku la ia.
12 I przyprowadzili młodzieńca żywego, i byli wielce pocieszeni.
Lawe mai la lakou i ua kanaka opiopio la, ua ola, aole okana mai ko lakou olioli.
13 My zaś, wsiadłszy wcześniej na statek, popłynęliśmy do Assos, skąd mieliśmy zabrać Pawła. Tak bowiem postanowił, sam chcąc iść pieszo.
Holo mua aku la makou ma ka moku, a holo aku la i Aso: manao iho la malaila e hoee ia Paulo maloko, no ka mea, pela ia i kauoha mai ai, no kona makemake a hele wawae ilaila.
14 Kiedy spotkał się z nami w Assos, zabraliśmy go i przybyliśmy do Mityleny.
A halawai mai la ia me makou ma Aso, hoee mai la makou ia ia, a holo ma Mitulene.
15 Odpłynąwszy stamtąd, nazajutrz znaleźliśmy się naprzeciw Chios, a następnego dnia przypłynęliśmy do Samos. Przenocowaliśmy w Trogillium, a dzień później dotarliśmy do Miletu;
Holo aku la makou mailaila aku, a ao ae hiki ma Kio, a ia la ae, hiki makou i Samo, a noho ma Terogulio; a ia la ae, hele mai makou a Mileto.
16 Gdyż Paweł postanowił ominąć Efez, żeby nie spędzić czasu w Azji. Spieszył się bowiem, aby, jeśli to możliwe, być na dzień Pięćdziesiątnicy w Jerozolimie.
Ua paa no ko Paulo manao, e holo ma Epeso ae, aole hoi e kali ma Asia; no ka mea, ua wikiwiki no ia, ina pono ia ia ke hiki i Ierusalema ma ka la Penetekota.
17 Z Miletu posłał do Efezu, wzywając do siebie starszych kościoła.
Hoouna ae la ia, mai Mileto aku a Epeso, e kii i na lunakahiko o ka ekalesia.
18 A gdy przybyli do niego, powiedział: Wy wiecie, jaki byłem przez cały czas wśród was od pierwszego dnia, kiedy przybyłem do Azji;
A hiki lakou io na la, i mai la oia ia lakou, Ua ike no oukou, mai ka la makamua a'u i hiki mai ai i Asia nei, i ke ano o ko'u noho ana me oukou i na manawa a pau,
19 Jak służyłem Panu z całą pokorą wśród wielu łez i doświadczeń, które mnie spotykały z [powodu] zasadzek Żydów;
E hookauwa ana'ku na ka Haku me ka manao hoohaahaa a pau, a me na waimaka, a me na pilikia i loaa ia'u, no ka hoohalua ana o na Iudaio;
20 Jak nie uchylałem się od niczego, co pożyteczne, od przemawiania i nauczania was publicznie i po domach;
Aole hoi au i huna i kekahi mea pono, aka, ua hoike au ia oukou, ua ao aku hoi ia oukou ma ke akea, a ma kela hale a ia hale aku,
21 Oświadczając zarówno Żydom, jak i Grekom o pokucie wobec Boga i o wierze w naszego Pana Jezusa Chrystusa.
E hoike ana'ku i na Iudaio, a i na Helene, i ka mihi aku i ke Akua, a me ka manaoio aku i ka Haku, ia Iesu Kristo.
22 A teraz, związany w duchu, idę do Jerozolimy, nie wiedząc, co mnie tam spotka.
Eia hoi au, ke hele paa aku nei ma ka uhane i Ierusalema; aole nae au i ike i na mea e loohia ai ia'u ilaila:
23 [Wiem] tylko, że Duch Święty poświadcza w każdym mieście, iż czekają mnie więzy i utrapienia.
Aka, ke hoike pono mai nei ka Uhane Hemolele ma na kulanakauhale a pau, i mai, Ua makaukau na kaula paa a me ka pilikia no'u.
24 Lecz ja o to nie dbam, a moje życie nie jest mi tak drogie, bylebym tylko z radością dokończył mój bieg i posługę, którą otrzymałem od Pana Jezusa, by dać świadectwo o ewangelii łaski Bożej.
Aole hoi au e manao i keia mau mea, aole no hoi e manao wau he mea makemake no'u kuu ola nei, i hoopau wau i ko'u hele ana me ka olioli, a me ka oihana i loaa mai ia'u na ka Haku mai, na Iesu; i hoike aku no hoi au i ka euanelio o ka lokomaikai o ke Akua.
25 A teraz wiem, że wy wszyscy, wśród których przebywałem, głosząc królestwo Boże, już więcej nie zobaczycie mojej twarzy.
Aia hoi, ano la, ua ike no wau, aole e ike hou ia ko'u maka e oukou a pau, ka poe au i hoike aku ai i ke aupuni o ke Akua, i ko'u hele ana mawaena o oukou.
26 Dlatego oświadczam wam dzisiaj, że nie jestem winien niczyjej krwi.
No ia mea, ke hoike aku nei au ia oukou i keia la, ua maemae au i ke koko o na mea a pau.
27 Nie uchylałem się bowiem od zwiastowania wam całej rady Bożej.
No ka mea, aole au i molowa i ko'u hai ana aku ia oukou i ka makemake a pau a ke Akua.
28 Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli kościół Boga, który on nabył własną krwią.
Nolaila e ao oukou ia oukou iho, a me ka ohana a pau, maluna ona i hooliloia'i oukou e ka Uhane Hemolele i poe kahu. E hanai i ka ekalesia o ke Akua, i ka mea ana i kuai ai i kona koko iho.
29 Gdyż wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, które nie będą oszczędzać stada.
No ka mea, ua ike no au i keia, a hala au, alaila e komo mai na iliohae ino loa iwaena o oukou, aole loa lakou e minamina i ka ohana.
30 Także spośród was samych powstaną ludzie mówiący [rzeczy] przewrotne, aby pociągnąć za sobą uczniów.
E ku mai no hoi kekahi poe kanaka no oukou iho, e olelo no i na mea hoopunipuni e hoohuli i haumana mamuli o lakou.
31 Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami napominać każdego [z was].
No ia mea, e makaala oukou, e hoomanao hoi i na makahiki ekolu a'u i hoomaha ole ai ke ao aku ia oukou a pau i ka po, a me ke ao, me na waimaka.
32 A teraz, bracia, polecam was Bogu i słowu jego łaski, które może zbudować [was] i dać wam dziedzictwo wśród wszystkich, którzy są uświęceni.
E na hoahanau, ano la, ke haawi aku nei au ia oukou i ke Akua, a i ka olelo o kona lokomaikai, i ka mea hiki ke hookupaa ia oukou, a me ka haawi ia oukou i hooilina mawaena o ka poe a pau i hoomaemaeia.
33 Nie pożądałem srebra, złota ani szaty niczyjej.
Aole loa au i kuko aku i ke kala, a me ke gula, a me ka aahu o kekahi.
34 Przeciwnie, sami wiecie, że te ręce służyły [zaspokajaniu] potrzeb moich i tych, którzy są ze mną.
Oiaio, ua ike no oukou, ua hookauwa mai keia mau lima no ko'u hemahema, a no ka poe me a'u.
35 We wszystkim wam pokazałem, że tak pracując, musimy wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa, który powiedział: Bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać niż brać.
Ua hoike aku no au ia oukou, i na mea a pau, a pela hoi e pono ai ke hana oukou, a e kokua aku no hoi i ka poe palupalu; e manao no hoi i ka olelo a ka Haku, a Iesu, i kana i ana mai, Ua oi aku ka pomaikai o ka haawi ana aku mamua o ka loaa ana mai.
36 Po tych słowach ukląkł i modlił się z nimi wszystkimi.
Olelo mai la ia i keia mau mea, kukuli iho la ia, a pule aku la me lakou a pau.
37 Wtedy wszyscy wybuchnęli wielkim płaczem i rzucając się Pawłowi na szyję, całowali go;
Uwe nui iho la lakou a pau, a hina lakou ma ka ai o Paulo, honi mai la ia ia;
38 Smucąc się najbardziej z powodu tych słów, które im powiedział, że już więcej nie zobaczą jego twarzy. I odprowadzili go na statek.
No kela olelo ana i i mai ai, aole lakou e ike hou i kona maka, nolaila ko lakou kaumaha nui. Ukali aku la lakou ia ia ma ka moku.
