Dzieje 20

1 A gdy ustały rozruchy, Paweł przywołał uczniów, pożegnał się [z nimi] i wyruszył do Macedonii.

Lorsque le tumulte eut cessé, Paul réunit les disciples, prit congé d’eux et partit pour la Macédoine.

2 Przeszedł tamte okolice, udzielając wielu napomnień. Potem przybył do Grecji.

Il parcourut cette contrée, en adressant aux disciples de nombreux exhortations, et se rendit en Grèce,

3 Kiedy po trzymiesięcznym pobycie zamierzał odpłynąć do Syrii, Żydzi urządzili na niego zasadzkę, więc postanowił powrócić przez Macedonię.

où il passa trois mois. Il se disposait à faire voile pour la Syrie, quand les Juifs lui dressèrent des embûches. Alors il se décida à reprendre la route de Macédoine.

4 Razem z nim do Azji wyruszyli Sopater z Berei, z Tesaloniczan Arystarch i Sekundus, i Gajus z Derbe, i Tymoteusz, a z Azji Tychikus i Trofim.

Il avait pour l’accompagner jusqu’en Asie, Sopater de Bérée, fils de Pyrrhus, Aristarque et Secundus de Thessalonique; Gaius de Derbé, Timothée, Tychique et Trophime d’Asie.

5 Ci poszli pierwsi i czekali na nas w Troadzie.

Ceux-ci prirent les devants et nous attendirent à Troas.

6 My zaś po święcie Przaśników odpłynęliśmy z Filippi i po pięciu dniach przybyliśmy do nich do Troady, gdzie spędziliśmy siedem dni.

Pour nous, après les jours des Azymes, nous nous embarquâmes à Philippes, et au bout de cinq jours nous les rejoignîmes à Troas, où nous passâmes sept jours.

7 A pierwszego dnia po szabacie, gdy uczniowie zebrali się na łamanie chleba, Paweł, który miał nazajutrz odjechać, przemawiał do nich i przeciągnął mowę aż do północy.

Le premier jour de la semaine, comme nous étions assemblés pour la fraction du pain, Paul, qui devait partir le lendemain, s’entretint avec les disciples, et prolongea son discours jusqu’à minuit.

8 A w sali na piętrze, w której byli zebrani, paliło się wiele lamp.

Il y avait beaucoup de lampes dans la salle haute où nous étions assemblés.

9 Pewien młodzieniec, imieniem Eutych, siedział w oknie pogrążony w głębokim śnie. Kiedy Paweł długo przemawiał, zmorzony snem spadł z trzeciego piętra na dół. Gdy go podniesiono, był martwy.

Or un jeune homme, nommé Eutyque, était assis sur le bord de la fenêtre. Pendant le long discours de Paul, il s’endormit profondément, et, sous le poids du sommeil, il tomba du troisième en bas; on le releva mort.

10 Paweł zszedł na dół, przypadł do niego, objął go i powiedział: Nie bójcie się, bo jest w nim życie.

Mais Paul, étant descendu, se pencha sur lui et le prit dans ses bras, en disant: « Ne vous troublez pas, car son âme est en lui. »

11 Wrócił na górę, łamał chleb i jadł, a głosił im długo, aż do świtu. Potem ruszył w drogę.

Puis étant remonté, il rompit le pain et mangea, et il parla longtemps encore, jusqu’au jour; après quoi, il partit.

12 I przyprowadzili młodzieńca żywego, i byli wielce pocieszeni.

Quant au jeune homme, on le ramena vivant, ce qui fut le sujet d’une grande consolation.

13 My zaś, wsiadłszy wcześniej na statek, popłynęliśmy do Assos, skąd mieliśmy zabrać Pawła. Tak bowiem postanowił, sam chcąc iść pieszo.

Pour nous, prenant les devants par mer, nous fîmes voile pour Assos, où nous devions reprendre Paul; c’est ainsi qu’il l’avait ordonné; car il devait faire le voyage à pied.

14 Kiedy spotkał się z nami w Assos, zabraliśmy go i przybyliśmy do Mityleny.

Quand il nous eut rejoints à Assos, nous le prîmes à bord, et nous gagnâmes Mytilène.

15 Odpłynąwszy stamtąd, nazajutrz znaleźliśmy się naprzeciw Chios, a następnego dnia przypłynęliśmy do Samos. Przenocowaliśmy w Trogillium, a dzień później dotarliśmy do Miletu;

De là, continuant par la mer, nous arrivâmes le lendemain à la hauteur de Chio. Le jour suivant, nous cinglâmes vers Samos, et, [après avoir passé la nuit à Trogylle], nous arrivâmes le lendemain à Milet.

16 Gdyż Paweł postanowił ominąć Efez, żeby nie spędzić czasu w Azji. Spieszył się bowiem, aby, jeśli to możliwe, być na dzień Pięćdziesiątnicy w Jerozolimie.

Paul avait résolu de passer devant Ephèse sans s’y arrêter, afin de ne pas perdre de temps en Asie. Car il se hâtait pour se trouver, s’il était possible, à Jérusalem, le jour de la Pentecôte.

17 Z Miletu posłał do Efezu, wzywając do siebie starszych kościoła.

Or, de Milet, Paul envoya à Ephèse pour faire venir les Anciens de cette Eglise.

18 A gdy przybyli do niego, powiedział: Wy wiecie, jaki byłem przez cały czas wśród was od pierwszego dnia, kiedy przybyłem do Azji;

Lorsqu’ils furent réunis autour de lui, il leur dit: « Vous savez comment, depuis le premier jour que j’ai mis le pied en Asie, je me suis toujours comporté avec vous,

19 Jak służyłem Panu z całą pokorą wśród wielu łez i doświadczeń, które mnie spotykały z [powodu] zasadzek Żydów;

servant le Seigneur en toute humilité, au milieu des larmes et des épreuves que me suscitaient les embûches des Juifs;

20 Jak nie uchylałem się od niczego, co pożyteczne, od przemawiania i nauczania was publicznie i po domach;

comment je ne vous ai rien caché de ce qui vous était avantageux, ne manquant pas de prêcher et de vous instruire en public et dans les maisons particulières;

21 Oświadczając zarówno Żydom, jak i Grekom o pokucie wobec Boga i o wierze w naszego Pana Jezusa Chrystusa.

annonçant aux Juifs et aux Gentils le retour à Dieu par la pénitence et la foi en Notre-Seigneur Jésus-Christ.

22 A teraz, związany w duchu, idę do Jerozolimy, nie wiedząc, co mnie tam spotka.

Et maintenant voici que, lié par l’Esprit, je vais à Jérusalem, sans savoir ce qui doit m’arriver;

23 [Wiem] tylko, że Duch Święty poświadcza w każdym mieście, iż czekają mnie więzy i utrapienia.

si ce n’est que de ville en ville l’Esprit-Saint m’assure que des chaînes et des persécutions m’attendent.

24 Lecz ja o to nie dbam, a moje życie nie jest mi tak drogie, bylebym tylko z radością dokończył mój bieg i posługę, którą otrzymałem od Pana Jezusa, by dać świadectwo o ewangelii łaski Bożej.

Mais je n’en tiens aucun compte, et je n’attache pour moi-même aucun prix à la vie, pourvu que je consomme ma course et que j’accomplisse le ministère que j’ai reçu du Seigneur Jésus, d’annoncer la bonne nouvelle de la grâce de Dieu.

25 A teraz wiem, że wy wszyscy, wśród których przebywałem, głosząc królestwo Boże, już więcej nie zobaczycie mojej twarzy.

Oui, je sais que vous ne verrez plus mon visage, ô vous tous parmi lesquels j’ai passé en prêchant le royaume de Dieu.

26 Dlatego oświadczam wam dzisiaj, że nie jestem winien niczyjej krwi.

C’est pourquoi je vous atteste aujourd’hui que je suis pur du sang de tous;

27 Nie uchylałem się bowiem od zwiastowania wam całej rady Bożej.

car je vous ai annoncé tout le dessein de Dieu, sans vous en rien cacher.

28 Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli kościół Boga, który on nabył własną krwią.

Prenez donc garde à vous-mêmes et à tout le troupeau sur lequel le Saint-Esprit vous a établis évêques, pour paître l’Eglise du Seigneur, qu’il s’est acquise par son propre sang.

29 Gdyż wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, które nie będą oszczędzać stada.

Moi, je sais en effet qu’après mon départ, il s’introduira parmi vous des loups cruels qui n’épargneront pas le troupeau.

30 Także spośród was samych powstaną ludzie mówiący [rzeczy] przewrotne, aby pociągnąć za sobą uczniów.

Et même il s’élèvera du milieu de vous des hommes qui enseigneront des doctrines perverses pour entraîner les disciples après eux.

31 Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami napominać każdego [z was].

Veillez donc, vous souvenant que, durant trois années, je n’ai cessé nuit et jour d’exhorter avec larmes chacun de vous.

32 A teraz, bracia, polecam was Bogu i słowu jego łaski, które może zbudować [was] i dać wam dziedzictwo wśród wszystkich, którzy są uświęceni.

Et maintenant je vous recommande à Dieu, et à la parole de sa grâce, à celui qui peut achever l’édifice et vous donner l’héritage avec tous les sanctifiés.

33 Nie pożądałem srebra, złota ani szaty niczyjej.

Je n’ai désiré ni l’argent, ni l’or, ni le vêtement de personne.

34 Przeciwnie, sami wiecie, że te ręce służyły [zaspokajaniu] potrzeb moich i tych, którzy są ze mną.

Vous savez vous-mêmes que ces mains ont pourvu à mes besoins et à ceux des personnes qui étaient avec moi.

35 We wszystkim wam pokazałem, że tak pracując, musimy wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa, który powiedział: Bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać niż brać.

Je vous ai montré de toutes manières que c’est en travaillant ainsi qu’il faut soutenir les faibles, et se rappeler la parole du Seigneur Jésus, qui a dit lui-même: Il y a plus de bonheur à donner qu’à recevoir. »

36 Po tych słowach ukląkł i modlił się z nimi wszystkimi.

Après avoir ainsi parlé, il se mit à genoux et pria avec eux tous.

37 Wtedy wszyscy wybuchnęli wielkim płaczem i rzucając się Pawłowi na szyję, całowali go;

Ils fondaient tous en larmes, en se jetant au cou de Paul, ils le baisaient,

38 Smucąc się najbardziej z powodu tych słów, które im powiedział, że już więcej nie zobaczą jego twarzy. I odprowadzili go na statek.

affligés surtout de ce qu’il avait dit: « Vous ne verrez plus mon visage. » Et ils l’accompagnèrent jusqu’au navire.