< Dzieje 2 >

1 A gdy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, wszyscy byli jednomyślnie na tym samym miejscu.
ಅಪರಞ್ಚ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಾತ್ ಪರಂ ಪಞ್ಚಾಶತ್ತಮೇ ದಿನೇ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೇ ಸತಿ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಏಕಾಚಿತ್ತೀಭೂಯ ಸ್ಥಾನ ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಮಿಲಿತಾ ಆಸನ್|
2 Nagle powstał odgłos z nieba, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i wypełnił cały dom, w którym siedzieli.
ಏತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಸಮಯೇಽಕಸ್ಮಾದ್ ಆಕಾಶಾತ್ ಪ್ರಚಣ್ಡಾತ್ಯುಗ್ರವಾಯೋಃ ಶಬ್ದವದ್ ಏಕಃ ಶಬ್ದ ಆಗತ್ಯ ಯಸ್ಮಿನ್ ಗೃಹೇ ತ ಉಪಾವಿಶನ್ ತದ್ ಗೃಹಂ ಸಮಸ್ತಂ ವ್ಯಾಪ್ನೋತ್|
3 Ukazały się im rozdzielone języki jakby z ognia, które spoczęły na każdym z nich.
ತತಃ ಪರಂ ವಹ್ನಿಶಿಖಾಸ್ವರೂಪಾ ಜಿಹ್ವಾಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೀಭೂಯ ವಿಭಕ್ತಾಃ ಸತ್ಯಃ ಪ್ರತಿಜನೋರ್ದ್ಧ್ವೇ ಸ್ಥಗಿತಾ ಅಭೂವನ್|
4 I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಾಃ ಸನ್ತ ಆತ್ಮಾ ಯಥಾ ವಾಚಿತವಾನ್ ತದನುಸಾರೇಣಾನ್ಯದೇಶೀಯಾನಾಂ ಭಾಷಾ ಉಕ್ತವನ್ತಃ|
5 A przebywali w Jerozolimie Żydzi, mężczyźni pobożni, ze wszystkich narodów pod niebem.
ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಪೃಥಿವೀಸ್ಥಸರ್ವ್ವದೇಶೇಭ್ಯೋ ಯಿಹೂದೀಯಮತಾವಲಮ್ಬಿನೋ ಭಕ್ತಲೋಕಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಪ್ರಾವಸನ್;
6 A kiedy powstał ten szum, zeszło się mnóstwo [ludzi] i zdumieli się, bo każdy z nich słyszał ich mówiących [w jego] własnym języku.
ತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಯಾಃ ಕಿಂವದನ್ತ್ಯಾ ಜಾತತ್ವಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಮಿಲಿತ್ವಾ ನಿಜನಿಜಭಾಷಯಾ ಶಿಷ್ಯಾಣಾಂ ಕಥಾಕಥನಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಮುದ್ವಿಗ್ನಾ ಅಭವನ್|
7 I pytali się nawzajem zdziwieni i pełni zdumienia: Czy ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami?
ಸರ್ವ್ವಏವ ವಿಸ್ಮಯಾಪನ್ನಾ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಾನ್ವಿತಾಶ್ಚ ಸನ್ತಃ ಪರಸ್ಪರಂ ಉಕ್ತವನ್ತಃ ಪಶ್ಯತ ಯೇ ಕಥಾಂ ಕಥಯನ್ತಿ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಗಾಲೀಲೀಯಲೋಕಾಃ ಕಿಂ ನ ಭವನ್ತಿ?
8 Jak to jest, że każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty?
ತರ್ಹಿ ವಯಂ ಪ್ರತ್ಯೇಕಶಃ ಸ್ವಸ್ವಜನ್ಮದೇಶೀಯಭಾಷಾಭಿಃ ಕಥಾ ಏತೇಷಾಂ ಶೃಣುಮಃ ಕಿಮಿದಂ?
9 Partowie, Medowie, Elamici i ci, którzy mieszkają w Mezopotamii, Judei, Kapadocji, w Poncie i Azji;
ಪಾರ್ಥೀ-ಮಾದೀ-ಅರಾಮ್ನಹರಯಿಮ್ದೇಶನಿವಾಸಿಮನೋ ಯಿಹೂದಾ-ಕಪ್ಪದಕಿಯಾ-ಪನ್ತ-ಆಶಿಯಾ-
10 We Frygii, w Pamfilii, Egipcie i w częściach Libii, które leżą obok Cyreny, a także przybysze z Rzymu, [zarówno] Żydzi, [jak] i prozelici;
ಫ್ರುಗಿಯಾ-ಪಮ್ಫುಲಿಯಾ-ಮಿಸರನಿವಾಸಿನಃ ಕುರೀಣೀನಿಕಟವರ್ತ್ತಿಲೂಬೀಯಪ್ರದೇಶನಿವಾಸಿನೋ ರೋಮನಗರಾದ್ ಆಗತಾ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾ ಯಿಹೂದೀಯಮತಗ್ರಾಹಿಣಃ ಕ್ರೀತೀಯಾ ಅರಾಬೀಯಾದಯೋ ಲೋಕಾಶ್ಚ ಯೇ ವಯಮ್
11 Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże.
ಅಸ್ಮಾಕಂ ನಿಜನಿಜಭಾಷಾಭಿರೇತೇಷಾಮ್ ಈಶ್ವರೀಯಮಹಾಕರ್ಮ್ಮವ್ಯಾಖ್ಯಾನಂ ಶೃಣುಮಃ|
12 I zdumiewali się wszyscy, i dziwili, mówiąc jeden do drugiego: Co to ma znaczyć?
ಇತ್ಥಂ ತೇ ಸರ್ವ್ವಏವ ವಿಸ್ಮಯಾಪನ್ನಾಃ ಸನ್ದಿಗ್ಧಚಿತ್ತಾಃ ಸನ್ತಃ ಪರಸ್ಪರಮೂಚುಃ, ಅಸ್ಯ ಕೋ ಭಾವಃ?
13 Lecz inni naśmiewali się i mówili: Upili się młodym winem.
ಅಪರೇ ಕೇಚಿತ್ ಪರಿಹಸ್ಯ ಕಥಿತವನ್ತ ಏತೇ ನವೀನದ್ರಾಕ್ಷಾರಸೇನ ಮತ್ತಾ ಅಭವನ್|
14 Wtedy stanął Piotr z jedenastoma, podniósł swój głos i przemówił do nich: Mężowie z Judei i wszyscy, którzy mieszkacie w Jerozolimie, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie moich słów.
ತದಾ ಪಿತರ ಏಕಾದಶಭಿ ರ್ಜನೈಃ ಸಾಕಂ ತಿಷ್ಠನ್ ತಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಉಚ್ಚೈಃಕಾರಮ್ ಅವದತ್, ಹೇ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಹೇ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಿವಾಸಿನಃ ಸರ್ವ್ವೇ, ಅವಧಾನಂ ಕೃತ್ವಾ ಮದೀಯವಾಕ್ಯಂ ಬುಧ್ಯಧ್ವಂ|
15 Oni bowiem nie są pijani, jak sądzicie, bo jest dopiero trzecia godzina dnia.
ಇದಾನೀಮ್ ಏಕಯಾಮಾದ್ ಅಧಿಕಾ ವೇಲಾ ನಾಸ್ತಿ ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ಯದ್ ಅನುಮಾಥ ಮಾನವಾ ಇಮೇ ಮದ್ಯಪಾನೇನ ಮತ್ತಾಸ್ತನ್ನ|
16 Ale to jest to, co zostało przepowiedziane przez proroka Joela:
ಕಿನ್ತು ಯೋಯೇಲ್ಭವಿಷ್ಯದ್ವಕ್ತ್ರೈತದ್ವಾಕ್ಯಮುಕ್ತಂ ಯಥಾ,
17 I stanie się w ostatecznych dniach – mówi Bóg – że wyleję z mego Ducha na wszelkie ciało i będą prorokować wasi synowie i córki, wasi młodzieńcy będą mieć widzenia, a starcy będą śnić sny.
ಈಶ್ವರಃ ಕಥಯಾಮಾಸ ಯುಗಾನ್ತಸಮಯೇ ತ್ವಹಮ್| ವರ್ಷಿಷ್ಯಾಮಿ ಸ್ವಮಾತ್ಮಾನಂ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಾಣ್ಯುಪರಿ ಧ್ರುವಮ್| ಭಾವಿವಾಕ್ಯಂ ವದಿಷ್ಯನ್ತಿ ಕನ್ಯಾಃ ಪುತ್ರಾಶ್ಚ ವಸ್ತುತಃ| ಪ್ರತ್ಯಾದೇಶಞ್ಚ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯುವಮಾನವಾಃ| ತಥಾ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾಸ್ತು ಸ್ವಪ್ನಾನ್ ದ್ರಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ ನಿಶ್ಚಿತಂ|
18 Nawet na moje sługi i służebnice wyleję w tych dniach z mego Ducha i będą prorokować.
ವರ್ಷಿಷ್ಯಾಮಿ ತದಾತ್ಮಾನಂ ದಾಸದಾಸೀಜನೋಪಿರಿ| ತೇನೈವ ಭಾವಿವಾಕ್ಯಂ ತೇ ವದಿಷ್ಯನ್ತಿ ಹಿ ಸರ್ವ್ವಶಃ|
19 I ukażę cuda na niebie w górze i znaki na ziemi na dole, krew, ogień i kłęby dymu.
ಊರ್ದ್ಧ್ವಸ್ಥೇ ಗಗಣೇ ಚೈವ ನೀಚಸ್ಥೇ ಪೃಥಿವೀತಲೇ| ಶೋಣಿತಾನಿ ಬೃಹದ್ಭಾನೂನ್ ಘನಧೂಮಾದಿಕಾನಿ ಚ| ಚಿಹ್ನಾನಿ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯಾಮಿ ಮಹಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕ್ರಿಯಾಸ್ತಥಾ|
20 Słońce zamieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim nadejdzie ten dzień Pański, wielki i okazały.
ಮಹಾಭಯಾನಕಸ್ಯೈವ ತದ್ದಿನಸ್ಯ ಪರೇಶಿತುಃ| ಪುರಾಗಮಾದ್ ರವಿಃ ಕೃಷ್ಣೋ ರಕ್ತಶ್ಚನ್ದ್ರೋ ಭವಿಷ್ಯತಃ|
21 I stanie się, [że] każdy, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony.
ಕಿನ್ತು ಯಃ ಪರಮೇಶಸ್ಯ ನಾಮ್ನಿ ಸಮ್ಪ್ರಾರ್ಥಯಿಷ್ಯತೇ| ಸಏವ ಮನುಜೋ ನೂನಂ ಪರಿತ್ರಾತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ||
22 Mężowie izraelscy, słuchajcie tych słów: Jezusa z Nazaretu, męża potwierdzonego przez Boga wśród was mocami, cudami i znakami, których Bóg dokonał przez niego wśród was, o czym sami wiecie;
ಅತೋ ಹೇ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ವಂಶೀಯಲೋಕಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಕಥಾಯಾಮೇತಸ್ಯಾಮ್ ಮನೋ ನಿಧದ್ಧ್ವಂ ನಾಸರತೀಯೋ ಯೀಶುರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಮನೋನೀತಃ ಪುಮಾನ್ ಏತದ್ ಈಶ್ವರಸ್ತತ್ಕೃತೈರಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಾದ್ಭುತಕರ್ಮ್ಮಭಿ ರ್ಲಕ್ಷಣೈಶ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಾಕ್ಷಾದೇವ ಪ್ರತಿಪಾದಿತವಾನ್ ಇತಿ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ|
23 Wydanego zgodnie z powziętym postanowieniem Boga oraz tym, co przedtem wiedział, wzięliście i rękami bezbożników ukrzyżowaliście i zabiliście.
ತಸ್ಮಿನ್ ಯೀಶೌ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪೂರ್ವ್ವನಿಶ್ಚಿತಮನ್ತ್ರಣಾನಿರೂಪಣಾನುಸಾರೇಣ ಮೃತ್ಯೌ ಸಮರ್ಪಿತೇ ಸತಿ ಯೂಯಂ ತಂ ಧೃತ್ವಾ ದುಷ್ಟಲೋಕಾನಾಂ ಹಸ್ತೈಃ ಕ್ರುಶೇ ವಿಧಿತ್ವಾಹತ|
24 Jego to Bóg wskrzesił, uwolniwszy od boleści śmierci, bo było niemożliwe, aby ta mogła go zatrzymać.
ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ತಂ ನಿಧನಸ್ಯ ಬನ್ಧನಾನ್ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಉದಸ್ಥಾಪಯತ್ ಯತಃ ಸ ಮೃತ್ಯುನಾ ಬದ್ಧಸ್ತಿಷ್ಠತೀತಿ ನ ಸಮ್ಭವತಿ|
25 Dawid bowiem mówi o nim: Patrzyłem na Pana zawsze przed moim obliczem, bo jest po [mojej] prawicy, żebym się nie zachwiał.
ಏತಸ್ತಿನ್ ದಾಯೂದಪಿ ಕಥಿತವಾನ್ ಯಥಾ, ಸರ್ವ್ವದಾ ಮಮ ಸಾಕ್ಷಾತ್ತಂ ಸ್ಥಾಪಯ ಪರಮೇಶ್ವರಂ| ಸ್ಥಿತೇ ಮದ್ದಕ್ಷಿಣೇ ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಖಲಿಷ್ಯಾಮಿ ತ್ವಹಂ ನಹಿ|
26 Dlatego rozweseliło się moje serce i rozradował się mój język, a także moje ciało będzie spoczywać w nadziei.
ಆನನ್ದಿಷ್ಯತಿ ತದ್ಧೇತೋ ರ್ಮಾಮಕೀನಂ ಮನಸ್ತು ವೈ| ಆಹ್ಲಾದಿಷ್ಯತಿ ಜಿಹ್ವಾಪಿ ಮದೀಯಾ ತು ತಥೈವ ಚ| ಪ್ರತ್ಯಾಶಯಾ ಶರೀರನ್ತು ಮದೀಯಂ ವೈಶಯಿಷ್ಯತೇ|
27 Nie zostawisz bowiem mojej duszy w piekle i nie dasz swojemu Świętemu doznać zniszczenia. (Hadēs g86)
ಪರಲೋಕೇ ಯತೋ ಹೇತೋಸ್ತ್ವಂ ಮಾಂ ನೈವ ಹಿ ತ್ಯಕ್ಷ್ಯಸಿ| ಸ್ವಕೀಯಂ ಪುಣ್ಯವನ್ತಂ ತ್ವಂ ಕ್ಷಯಿತುಂ ನೈವ ದಾಸ್ಯಸಿ| ಏವಂ ಜೀವನಮಾರ್ಗಂ ತ್ವಂ ಮಾಮೇವ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯಸಿ| (Hadēs g86)
28 Dałeś mi poznać drogi życia, a twoje oblicze napełni mnie radością.
ಸ್ವಸಮ್ಮುಖೇ ಯ ಆನನ್ದೋ ದಕ್ಷಿಣೇ ಸ್ವಸ್ಯ ಯತ್ ಸುಖಂ| ಅನನ್ತಂ ತೇನ ಮಾಂ ಪೂರ್ಣಂ ಕರಿಷ್ಯಸಿ ನ ಸಂಶಯಃ||
29 Mężowie bracia, mogę swobodnie mówić do was o patriarsze Dawidzie, że umarł i został pogrzebany, a jego grobowiec znajduje się u nas aż do dziś.
ಹೇ ಭ್ರಾತರೋಽಸ್ಮಾಕಂ ತಸ್ಯ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಸ್ಯ ದಾಯೂದಃ ಕಥಾಂ ಸ್ಪಷ್ಟಂ ಕಥಯಿತುಂ ಮಾಮ್ ಅನುಮನ್ಯಧ್ವಂ, ಸ ಪ್ರಾಣಾನ್ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಿತೋಭವದ್ ಅದ್ಯಾಪಿ ತತ್ ಶ್ಮಶಾನಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ವಿದ್ಯತೇ|
30 Będąc więc prorokiem i wiedząc, że Bóg zaręczył mu przysięgą, [iż] z owocu jego bioder, według ciała, wzbudzi Chrystusa i posadzi na jego tronie;
ಫಲತೋ ಲೌಕಿಕಭಾವೇನ ದಾಯೂದೋ ವಂಶೇ ಖ್ರೀಷ್ಟಂ ಜನ್ಮ ಗ್ರಾಹಯಿತ್ವಾ ತಸ್ಯೈವ ಸಿಂಹಾಸನೇ ಸಮುವೇಷ್ಟುಂ ತಮುತ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯತಿ ಪರಮೇಶ್ವರಃ ಶಪಥಂ ಕುತ್ವಾ ದಾಯೂದಃ ಸಮೀಪ ಇಮಮ್ ಅಙ್ಗೀಕಾರಂ ಕೃತವಾನ್,
31 Przepowiadał [to] i mówił o zmartwychwstaniu Chrystusa, że jego dusza nie pozostanie w piekle, a jego ciało nie dozna zniszczenia. (Hadēs g86)
ಇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ದಾಯೂದ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಸನ್ ಭವಿಷ್ಯತ್ಕಾಲೀಯಜ್ಞಾನೇನ ಖ್ರೀಷ್ಟೋತ್ಥಾನೇ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಥಯಾಮಾಸ ಯಥಾ ತಸ್ಯಾತ್ಮಾ ಪರಲೋಕೇ ನ ತ್ಯಕ್ಷ್ಯತೇ ತಸ್ಯ ಶರೀರಞ್ಚ ನ ಕ್ಷೇಷ್ಯತಿ; (Hadēs g86)
32 Tego to Jezusa wskrzesił Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.
ಅತಃ ಪರಮೇಶ್ವರ ಏನಂ ಯೀಶುಂ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉದಸ್ಥಾಪಯತ್ ತತ್ರ ವಯಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಸಾಕ್ಷಿಣ ಆಸ್ಮಹೇ|
33 [Będąc] więc wywyższony prawicą Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i wylał to, co wy teraz widzicie i słyszycie.
ಸ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಕರೇಣೋನ್ನತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಿನ ಪಿತಾ ಯಮಙ್ಗೀಕಾರಂ ಕೃತವಾನ್ ತಸ್ಯ ಫಲಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಯತ್ ಪಶ್ಯಥ ಶೃಣುಥ ಚ ತದವರ್ಷತ್|
34 Dawid bowiem nie wstąpił do nieba, a jednak sam mówi: Powiedział Pan memu Panu: Siądź po mojej prawicy;
ಯತೋ ದಾಯೂದ್ ಸ್ವರ್ಗಂ ನಾರುರೋಹ ಕಿನ್ತು ಸ್ವಯಮ್ ಇಮಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅಕಥಯದ್ ಯಥಾ, ಮಮ ಪ್ರಭುಮಿದಂ ವಾಕ್ಯಮವದತ್ ಪರಮೇಶ್ವರಃ|
35 Aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy.
ತವ ಶತ್ರೂನಹಂ ಯಾವತ್ ಪಾದಪೀಠಂ ಕರೋಮಿ ನ| ತಾವತ್ ಕಾಲಂ ಮದೀಯೇ ತ್ವಂ ದಕ್ಷವಾರ್ಶ್ವ ಉಪಾವಿಶ|
36 Niech więc cały dom Izraela wie z pewnością, że tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście, Bóg uczynił i Panem, i Chrystusem.
ಅತೋ ಯಂ ಯೀಶುಂ ಯೂಯಂ ಕ್ರುಶೇಽಹತ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಂ ಪ್ರಭುತ್ವಾಭಿಷಿಕ್ತತ್ವಪದೇ ನ್ಯಯುಂಕ್ತೇತಿ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಾ ಲೋಕಾ ನಿಶ್ಚಿತಂ ಜಾನನ್ತು|
37 A słysząc to, przerazili się do [głębi] serca i zapytali Piotra i pozostałych apostołów: Co mamy robić, mężowie bracia?
ಏತಾದೃಶೀಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇಷಾಂ ಹೃದಯಾನಾಂ ವಿದೀರ್ಣತ್ವಾತ್ ತೇ ಪಿತರಾಯ ತದನ್ಯಪ್ರೇರಿತೇಭ್ಯಶ್ಚ ಕಥಿತವನ್ತಃ, ಹೇ ಭ್ರಾತೃಗಣ ವಯಂ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಃ?
38 Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego.
ತತಃ ಪಿತರಃ ಪ್ರತ್ಯವದದ್ ಯೂಯಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಸ್ವಂ ಸ್ವಂ ಮನಃ ಪರಿವರ್ತ್ತಯಧ್ವಂ ತಥಾ ಪಾಪಮೋಚನಾರ್ಥಂ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾ ಮಜ್ಜಿತಾಶ್ಚ ಭವತ, ತಸ್ಮಾದ್ ದಾನರೂಪಂ ಪರಿತ್ರಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಲಪ್ಸ್ಯಥ|
39 Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg.
ಯತೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯುಷ್ಮತ್ಸನ್ತಾನಾನಾಞ್ಚ ದೂರಸ್ಥಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನಾಞ್ಚ ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಅರ್ಥಾದ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಯಾವತೋ ಲಾಕಾನ್ ಆಹ್ವಾಸ್ಯತಿ ತೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಅಯಮಙ್ಗೀಕಾರ ಆಸ್ತೇ|
40 W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał ich: Ratujcie się od tego przewrotnego pokolenia.
ಏತದನ್ಯಾಭಿ ರ್ಬಹುಕಥಾಭಿಃ ಪ್ರಮಾಣಂ ದತ್ವಾಕಥಯತ್ ಏತೇಭ್ಯೋ ವಿಪಥಗಾಮಿಭ್ಯೋ ವರ್ತ್ತಮಾನಲೋಕೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಾನ್ ರಕ್ಷತ|
41 Ci więc, którzy chętnie przyjęli jego słowa, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się tego dnia około trzech tysięcy dusz.
ತತಃ ಪರಂ ಯೇ ಸಾನನ್ದಾಸ್ತಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅಗೃಹ್ಲನ್ ತೇ ಮಜ್ಜಿತಾ ಅಭವನ್| ತಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇ ಪ್ರಾಯೇಣ ತ್ರೀಣಿ ಸಹಸ್ರಾಣಿ ಲೋಕಾಸ್ತೇಷಾಂ ಸಪಕ್ಷಾಃ ಸನ್ತಃ
42 Trwali oni w nauce apostołów, w społeczności, w łamaniu chleba i w modlitwach.
ಪ್ರೇರಿತಾನಾಮ್ ಉಪದೇಶೇ ಸಙ್ಗತೌ ಪೂಪಭಞ್ಜನೇ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಸು ಚ ಮನಃಸಂಯೋಗಂ ಕೃತ್ವಾತಿಷ್ಠನ್|
43 I strach ogarnął każdą duszę, gdyż wiele znaków i cudów działo się przez apostołów.
ಪ್ರೇರಿತೈ ರ್ನಾನಾಪ್ರಕಾರಲಕ್ಷಣೇಷು ಮಹಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮಮಸು ಚ ದರ್ಶಿತೇಷು ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನಾಂ ಭಯಮುಪಸ್ಥಿತಂ|
44 A wszyscy, którzy uwierzyli, byli razem i wszystko mieli wspólne.
ವಿಶ್ವಾಸಕಾರಿಣಃ ಸರ್ವ್ವ ಚ ಸಹ ತಿಷ್ಠನತಃ| ಸ್ವೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಸಮ್ಪತ್ತೀಃ ಸಾಧಾರಣ್ಯೇನ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾಭುಞ್ಜತ|
45 Sprzedawali posiadłości i dobra i rozdzielali je wszystkim według potrzeb.
ಫಲತೋ ಗೃಹಾಣಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಚ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ವಿಕ್ರೀಯ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸ್ವಸ್ವಪ್ರಯೋಜನಾನುಸಾರೇಣ ವಿಭಜ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯೋಽದದನ್|
46 Każdego dnia trwali zgodnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali pokarm z radością i w prostocie serca;
ಸರ್ವ್ವ ಏಕಚಿತ್ತೀಭೂಯ ದಿನೇ ದಿನೇ ಮನ್ದಿರೇ ಸನ್ತಿಷ್ಠಮಾನಾ ಗೃಹೇ ಗೃಹೇ ಚ ಪೂಪಾನಭಞ್ಜನ್ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಧನ್ಯವಾದಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತೋ ಲೋಕೈಃ ಸಮಾದೃತಾಃ ಪರಮಾನನ್ದೇನ ಸರಲಾನ್ತಃಕರಣೇನ ಭೋಜನಂ ಪಾನಞ್ಚಕುರ್ವ್ವನ್|
47 Chwaląc Boga i ciesząc się przychylnością wszystkich ludzi. A Pan dodawał kościołowi każdego dnia tych, którzy mieli być zbawieni.
ಪರಮೇಶ್ವರೋ ದಿನೇ ದಿನೇ ಪರಿತ್ರಾಣಭಾಜನೈ ರ್ಮಣ್ಡಲೀಮ್ ಅವರ್ದ್ಧಯತ್|

< Dzieje 2 >