Dzieje 16
1 Przybył do Derbe i Listry. A oto był tam pewien uczeń imieniem Tymoteusz, syn pewnej Żydówki, która uwierzyła, ojca natomiast Greka.
Phawuloossay Darbbene giizasoone Lisxira giizaso gakkidi Aaway Girikke asi, ayiya qass Ayhude asi gidida Ximtossa geetettiza isi ammaniizade hen demmides.
2 Bracia z Listry i Ikonium dawali o nim [dobre] świadectwo.
Izikka Lisxiranine Iqqoniyon ammaniza asa achchan loo7o markkateth dizade.
3 Paweł chciał go zabrać ze sobą, więc obrzezał go ze względu na Żydów, którzy mieszkali w tamtych stronach. Wszyscy bowiem wiedzieli, że jego ojciec był Grekiem.
Phawuloossaykka Ximtoossa benara ekki banass koyidees. Hessa gish he heran Ayhudeista gish giidi Ximitossa qaxxarides. Gasooykka ayhudeti Ximitossa Aaway Girikke ass gididayssa erriza gishaskko.
4 A gdy chodzili po miastach, przekazywali im nakazy ustanowione przez apostołów i starszych w Jerozolimie, których mieli przestrzegać.
Istt isi kaatamape hara kaatama adhdhi adhdhi bishe hawaretinne Yerusalame wossa keeththa cimatti yeedida kiitta asay ekkidi nagana mala ammaniiza asas immi immi adhdhida.
5 I tak kościoły utwierdzały się w wierze i każdego dnia wzrastały liczebnie.
Wossa keeththa asay ammanon miini miini bidees qasse asaykka qoodan gallas gallas gujjeti gujeti bidees.
6 Gdy przeszli Frygię i krainę galacką, Duch Święty zabronił im głosić słowo [Boże] w Azji.
Phawuloossayne izara diza zatatti qaalla isiyan sabakoontta mala xiillo ayanay digida gish pirigiyarane galatiya derera adhdhi bida.
7 Gdy przybyli do Myzji, próbowali pójść do Bitynii, ale im Duch nie pozwolił.
Istti misiya gizaso gakkana maatishe Biitaniya gizaso gelana qoopin Yesuussa ayanay diggides.
8 Przeszli więc Myzję i zeszli do Troady.
Hessa gish Misiyara adhdhidi Xiru7ada gizasoo wodhdhida.
9 I w nocy Paweł miał widzenie: jakiś Macedończyk stał i prosił go: Przepraw się do Macedonii i pomóż nam!
Isi Maqeedooniya asi eqqidi Phawuloossa ha Maqeedoniya pinada nuna maada gishin Phawuloossay omars ajjutan beeyides.
10 Zaraz po tym widzeniu staraliśmy się wyruszyć do Macedonii, będąc tego pewni, że Pan nas powołał, abyśmy im głosili ewangelię.
Izikka he ajjuta beeyidi Xoossi nu isttas mishsiraccchcho qaala yootana mala xeeygidees gi qachchidi nu heerakka gede Maqeedooniya baana koyidos.
11 Odpłynąwszy więc z Troady, zdążaliśmy wprost do Samotraki, a nazajutrz do Neapolu;
Markkabera Xiru7ada gizasoope denddidi siiti gidi Samotiraqe giizasoo bidos. Wontteththa gallas naphule gizaso sinthth hamuththu gujjidos.
12 Stamtąd zaś do Filippi, [rzymskiej] kolonii i głównego miasta tej części Macedonii, i zostaliśmy w tym mieście przez kilka dni.
Hepekka Roome asay tooran hariida dere gidida Maqeedoniya dere wana kaatama gidida Philliphisiyosa geetettizaso gellidoos. Hinkka unddena wode utiidos.
13 A w dzień szabatu wyszliśmy za miasto nad rzekę, gdzie zwykle odbywały się modlitwy. Usiedliśmy i rozmawialiśmy z kobietami, które się [tam] zeszły.
Sambbata gallas wossa wossizaso koyishe kaatama gelizaso pengge keziidi duge shaafa wodhdhos; heen nu utidi shiqqi diza macashshas qaala yootidos.
14 Przysłuchiwała się [temu] też pewna bogobojna kobieta, imieniem Lidia, z miasta Tiatyry, sprzedająca purpurę, której to serce otworzył Pan, aby uważnie słuchała tego, co mówił Paweł.
Qaala loo7eththi siyza macaashatappe isi lidiya geetetizzara izakka Xoossu gooyinzzarone tyaxiirone kaatamape yada zoo7o hare mayo zallizaro Phawuloossay yootiza qaalla iza wozinan woththa siyana mala goday izi woziina doyides.
15 A gdy została ochrzczona razem ze swoim domem, poprosiła: Jeśli uznaliście mnie za wierną Panu, wejdźcie do mojego domu i zamieszkajcie w nim. I wymogła to na nas.
Izane izisoo asaykka xamaqeetidappe guye iza ista ta Xoossu amaniidayssa inte tumu eriida gidikoo ha tasoo yidi gutha woode diishshite gada ista miinththa woosadus.
16 I stało się, gdy szliśmy na modlitwę, że zabiegła nam [drogę] pewna dziewczyna, która miała ducha wieszczego i swoimi wróżbami przynosiła wielki dochód swoim panom.
Issi gallas nu wossaso bishin kayo kayoota marotetha ayanan hasa7iza issi garade na dizara nuna demmadus. Izakka ba marotaththan bena ayisizayitas daroo mishsh gelthaysu.
17 A chodząc za Pawłem i za nami, wołała: Ci ludzie są sługami Boga Najwyższego i zwiastują nam drogę zbawienia.
Hana garade naya Phawulossane nuna kaalla kaalla “haytti asati intes inte attana oge yootizayti woogga Xoossa ooththanchata” ga ga wassadus.
18 A robiła to przez wiele dni. Lecz Paweł, bolejąc nad tym, odwrócił się i powiedział do ducha: Rozkazuję ci w imię Jezusa Chrystusa, abyś z niej wyszedł. I w tej chwili wyszedł.
Hessakka daroo gallas shira shira gadus. Gido attin Phawulossay ha Izi qaalan daroo meetotida gish yuyidi izi duunara hasa7iza tuna ayana “Nee iziipe keezana mala ta nena Goda Yesuss Kiristrtossa sunththan azazayis” gides. He ayanaykka herakka yeeggi iziipe kezides.
19 Gdy jej panowie zobaczyli, że przepadła nadzieja ich zysku, schwytali Pawła i Sylasa, zawlekli ich na rynek przed władzę;
Izo ayisiza asati isttas mishshe demmiza ogeey duxxin istta uhaaththaayisi qanxxettidayss isttas geelin Phawulossane Silasse oykkidi biittara gochchidi wannati dizasoo giya gidoo ehaaththaida.
20 Stawili ich przed pretorami i powiedzieli: Ci ludzie, którzy są Żydami, sieją zamęt w naszym mieście.
Deere aysiza wannatako shishshidi “hayiti asati bees ayhude gidi uttidi nu kaatama mullaketes.
21 I głoszą zwyczaje, których nam, jako Rzymianom, nie wolno przyjmować ani zachowywać.
Qasse nu Roome asati ekkanas woykko ooththanas nuus beesontta woga nu asa gidoon laalletes.
22 I wystąpił tłum przeciwko nim, a pretorzy zdarli z nich szaty i kazali wychłostać [ich] rózgami.
dereykka issi bolla gididi Phawulossa bollane Sillasa bolla denddides, Deera ayszzayiti Phawulossantta mayo qaarri ekkidi durqqara qoxxana mala azazida.
23 Po wymierzeniu wielu razów wtrącili [ich] do więzienia, przykazując strażnikowi, żeby ich dobrze pilnował.
Itta buka buukidi gede qachcho keeththan yeegida, qasho keeththa nagizayiskka istta loo7ethi nagana mala azaziida.
24 Otrzymawszy taki rozkaz, wtrącił ich do wewnętrznego lochu, a ich nogi zakuł w dyby.
Izikka hessa mala miino azazo ekkidi qasho keethas wanna gidoo kifille gellithidi istta too gita durumara shishshi qachchides.
25 O północy Paweł i Sylas modlili się i śpiewem chwalili Boga, a więźniowie słyszeli ich.
Giiddi giidothu gidishin phawulossayne Sillasey wossanine mazimuren Xoossa galatishin qasho asay istta yeeththane galata ezziggi siyidees.
26 Nagle powstało silne trzęsienie [ziemi], tak że zachwiały się fundamenty więzienia. I natychmiast otworzyły się wszystkie drzwi i wszystkim rozwiązały się więzy.
Hassa7ay bayinida dinggate qasho keeththa xaphphope qaththiza miino biitta qaathi denddides, herakka qasho keeththa penggeti dooyetida. Qachchetida wursio asa qashoy birshetides.
27 A gdy strażnik więzienia obudził się i zobaczył otwarte drzwi więzienia, dobył miecz i chciał się zabić, sądząc, że więźniowie pouciekali.
Qacho keeththa nagizayisi dhiskkope beeggidi qasho keeththa penggeti dooya dizayssa beeyidi qasho asay wuri kessi ekkida millatin bena wodhdhana mashsha shodiidis.
28 Lecz Paweł zawołał donośnym głosem: Nie rób sobie nic złego, bo jesteśmy tu wszyscy.
Phawulossay qass ba qaala dhoqqu hisisttidi “nu wuri haani doos! ne bolla ayine iita oosofa” gi wassidees.
29 Wtedy zażądał światła i wskoczył do środka, a drżąc, padł [do nóg] Pawła i Sylasa.
Qachcho keeththa nagiizaysi xoomppe woossi ekkidi gede gidoo guppi gellidees. Kokkorshe Phawulossa too bollane Sillase too bolla kunddides.
30 A wyprowadziwszy ich z więzienia, powiedział: Panowie, co mam czynić, abym był zbawiony?
Istta ekki kare kezidi “ha asato ta attana mala ayi ooso?” gides.
31 A oni odpowiedzieli: Uwierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom.
Isttikka izas “Goda Yesussa ammana nekka neso asaykka inte wuri attana” gida.
32 I głosili słowo Pańskie jemu i wszystkim jego domownikom.
Hessafe guye izasine izasoon diza asas wursioos Goda qaala yootida.
33 Tej samej godziny w nocy wziął [ich ze sobą], obmył ich rany i natychmiast się ochrzcił, on i wszyscy jego [domownicy].
Qachcho keeththa nagizayissi herakka he gallas qamara ehaaththaidi istta maduunththa meeciddes. Herakka izine izasso asay wuri xaamaqetida.
34 Wprowadził ich do swego domu, zastawił [przed nimi] stół i weselił się, uwierzywszy Bogu z całym swoim domem.
Qachcho keeththa nagizayiskka istta ba keethe ehaaththaridi isttas kaathi aththides, beso asa wursioora Xoossa ammanida gish addezi daroo uhaaththaaides.
35 Kiedy nastał dzień, pretorzy posłali służbę miejską ze słowami: Zwolnij tych ludzi.
Gadey wonttishin dere ayssizayiti “heyita asata birsha yeeda” gidi ba shuumista qachcho ketha nagizayissakko yeedida.
36 I strażnik więzienia oznajmił Pawłowi: Pretorzy przysłali [polecenie], żeby was wypuścić. Teraz więc wyjdźcie i idźcie w pokoju.
Qachcho ketha keeththa nagizayiskka isttas “dere ayssizayti inte birshistana mala azazida hessa gish ha7i saroon keezi biite” gidi Phawulossas yootides.
37 Lecz Paweł powiedział do nich: Publicznie, bez sądu biczowali i wtrącili do więzienia nas, obywateli rzymskich, a teraz potajemnie nas wyrzucają? Nic z tego! Niech sami przyjdą i wyprowadzą nas.
Phawulossay qass “Nu Roome yelleteth gidishin pirday bayindda dere sinthan duriqara bukkidine qasho keeththan yeegida. Histtin ha7i qass nuna qootara asi errontta kessana koyzoo? hessi hanena, istta yidi berkka birsheto” gidees.
38 Słudzy miejscy przekazali te słowa pretorom. A gdy [tamci] usłyszeli, że są Rzymianami, przestraszyli się.
Shuumeti he izi gida qaala dere ayssizaytas yootida isttikka Phawulossayne sillasey Rome yeleta gididayssa siyidi daggamida.
39 Przyszli, przeprosili ich i wyprowadziwszy, prosili, aby opuścili miasto.
Yidi isttafe mareteth oychchidi woynepe keessida. Istti he kaatamayo aggidi haraso bana mala istta woossida.
40 Kiedy wyszli z więzienia, wstąpili do [domu] Lidii, a gdy zobaczyli się z braćmi, pocieszyli ich i odeszli.
Phawulossayne Sillasey qasho keethafe kezidi Lidiyaso bida henkka diza ammaniizayti istta daroo minththethin heepe keezi bida.
