Dzieje 15
1 A niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: Jeśli nie zostaniecie obrzezani według zwyczaju Mojżesza, nie możecie być zbawieni.
Issi issi asati Yihudappe Anxookiya bidi, “Muse wogaatho hintte qaxxarettonna ixxiko attanaw dandda7ekketa” gidi ammaneyssata tamaarsso doomidosona.
2 Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowili, że Paweł i Barnaba oraz jeszcze kilku z nich pójdą w sprawie tego sporu do apostołów i starszych do Jerozolimy.
Hessi Phawuloosanne Barnnabaasa enttara daro palamanaadanne kaccanaada oothis. Hessa gisho, Anxookiyan de7iya issi issi asati Phawuloosaranne Barnnabaasara Yerusalaame bidi Hawaaretaranne cimatara gayttidi he odaa billanaw qofay qashettis.
3 Wyprawieni przez kościół, szli przez Fenicję i Samarię, opowiadając o nawróceniu pogan, czym sprawili wielką radość wszystkim braciom.
Woosa keethay entta kiittin bidosona. Entti Finqeranne Samaarera aadhdhishe Ayhude gidonnayssati Xoossako waanidi simmidaakko odidosona. Hessi ammaneyssata ubbaa daro ufayssis.
4 A gdy przybyli do Jerozolimy, zostali przyjęci przez kościół, apostołów i starszych. I opowiedzieli o wszystkim, czego Bóg przez nich dokonał.
Entti Yerusalaame gakkida wode woosa keethay, Hawaaretinne cimati entta mokkidosona. Xoossay banttara oothidabaa ubbaa odidosona.
5 Lecz niektórzy ze stronnictwa faryzeuszy, którzy uwierzyli, powstali i powiedzieli: Trzeba ich obrzezać i nakazać, żeby zachowywali Prawo Mojżesza.
Shin Farisaaweta baggafe ammanida issi issi asati denddi eqqidi, “Ayhude gidonnashin ammanida asati qaxxaretanawunne Muse higgiya naaganaw bessees” yaagidosona.
6 Apostołowie i starsi zebrali się więc, aby rozstrzygnąć tę sprawę.
Hawaaretinne cimati hessa zorettanaw shiiqidosona.
7 A gdy był wielki spór [o to], Piotr powstał i powiedział do nich: Mężowie bracia, wiecie, że Bóg już dawno wybrał [mnie] spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa ewangelii i uwierzyli.
Keehi haasayidayssafe guye, Phexiroosi denddi eqqidi, “Ta ishato, Ayhude gidonnayssati Wonggelaa qaala ta doonappe si7idi ammanana mela kasetidi tana Xoossay hintte giddofe dooridayssa hintte ereeta.
8 A Bóg, który zna serca, wydał im świadectwo, dając im Ducha Świętego, tak samo jak nam.
Asa wozana eriya Xoossay Geeshsha Ayyaana nuus immidayssada enttawuka immidi tumays.
9 I nie uczynił [żadnej] różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca.
Ammanon entta wozanaa geeshshida gisho nu giddoninne entta giddon dummatethi wothibeenna.
10 Dlaczego więc teraz wystawiacie Boga na próbę, wkładając na kark uczniów jarzmo, którego ani nasi ojcowie, ani my nie mogliśmy udźwignąć?
Hessa gisho, nu aawatinne nuuni tookkanaw dandda7iboonna qambbara ammaneyssata morggen wothidi ha77i ays hintte Xoossaa paacetii?
11 Lecz wierzymy, że przez łaskę Pana Jezusa Chrystusa będziemy zbawieni, tak samo i oni.
Godaa Yesuus Kiristtoosa aadho keehatethan entti attidayssada nukka attidayssa ammanoos” yaagis.
12 I całe zgromadzenie umilkło, a [potem] słuchali Barnaby i Pawła, którzy opowiadali, jak wielkie znaki i cuda Bóg uczynił przez nich wśród pogan.
Asay si7i gidi, Barnnabaasinne Phawuloosi Ayhude gidonna asaa giddon bantta baggara Xoossay oothida malaatatanne oorathabaa ubbaa odishin si7oosona.
13 A gdy i oni umilkli, odezwał się Jakub: Mężowie bracia, posłuchajcie mnie.
Entti haasaya onggidaappe guye Yayqoobi, “Ishato, ta geyssa si7ite.
14 Szymon powiedział, jak najpierw Bóg wejrzał na pogan, aby [z nich] wybrać lud dla swego imienia.
Xoossay Ayhude gidonnayssata giddofe ba ase dooranaw koyidi enttana koyro waattidi qoppidaakko Simooni odis.
15 A z tym się zgadzają słowa proroków, jak jest napisane:
Nabeta qaalay hayssara ginees. Geeshsha Maxaafan,
16 Potem powrócę i odbuduję upadły przybytek Dawida; odbuduję jego ruiny i wzniosę go;
‘Hayssafe guye taani simmana, kunddida Dawite kawotethaa denthana. Laattida keethaka zaara essana.
17 Aby ludzie, którzy pozostali, szukali Pana, i wszystkie narody, nad którymi wzywane jest moje imię – mówi Pan, który to wszystko sprawia.
Attida asay ubbay taakko yaana, taani xeegida Ayhude gidonna asay ubbay tana koyana.
Benippe doomada hessi erettana mela oothida Xoossay, taani yaagays’ yaages. (aiōn g165)
19 Dlatego uważam, że nie należy czynić trudności tym spośród pogan, którzy się nawracają do Boga;
“Hessa gisho, ta qofay Xoossako simmiya Ayhude gidonnayssata nuuni waaysonnaako lo77o.
20 Ale napisać im, aby wstrzymywali się od splugawienia bożków, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi.
Shin entti eeqas yarshshettidi tunidabaa moonna mela, laymatonna mela, bawuta moonna melanne suuthi uyonna mela enttaw nuuni dabddaabbiya xaafanaw koshshees.
21 Mojżesz bowiem od dawien dawna ma w każdym mieście takich, którzy go głoszą, gdyż w synagogach co szabat czytają go.
Muse higgey benippe doomidi Sambbaatan Sambbaatan Ayhude Woosa Keethatan nabbabettishe katama ubban sabbakettees” yaagis.
22 Wtedy apostołowie i starsi wraz z całym kościołem uznali za słuszne posłać do Antiochii z Pawłem i Barnabą wybranych spośród siebie ludzi: Judę, zwanego Barsabą, i Sylasa, przodujących wśród braci.
Hessafe guye, hawaaretinne cimati woosa keethaa asa ubbaara issife bantta giddofe guutha asata dooridi Phawuloosaranne Barnnabaasara Anxookiya yeddanaw qofa qachchidosona. Entti daro bonchchettida nam77u asata Barssaaba geetettiya Yihudanne Sillaase dooridosona.
23 Posłali przez nich [takie pismo]: Apostołowie, starsi i bracia przesyłają pozdrowienia braciom pochodzącym z pogan, którzy są w Antiochii, Syrii i Cylicji.
Hayssada geetetti xaafettida dabddaabbiya entta bolla yeddidosona: “Nuuni hawaaretinne cimati hintte ishati, Anxookiyan, Sooriyaninne Kilqiyan de7iya Ayhude gidonna ishatas nu sarothuwa kiittoos.
24 Ponieważ słyszeliśmy, że pewni ludzie wyszli od nas i zaniepokoili was słowami, i wzburzyli wasze dusze, mówiąc, że musicie zostać obrzezani i zachowywać prawo, czego im nie przykazaliśmy;
“Nuuni kiittonna asati nu giddofe bidi, ‘Hintte qaxxarettanawunne higgiya naaganaw bessees’ gidi, hinttena waaysidayssanne yiloyidayssa si7ida.
25 Zgromadzeni jednomyślnie, postanowiliśmy posłać do was wybranych ludzi wraz z naszymi umiłowanymi Barnabą i Pawłem;
Nuuni dosiya Barnnabaasanne Phawuloosa doorettida asatara issife hintteko kiittanaw issi wozanan nu qofaa qachchida.
26 Ludźmi, którzy poświęcili swe życie dla imienia naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Entti nu Godaa Yesuus Kiristtoosa gisho bantta de7uwa aathi immidosona.
27 Dlatego posłaliśmy Judę i Sylasa, którzy powtórzą wam ustnie to samo.
Hessa gisho, nuuni xaafidayssa entti bantta doonan gujjidi hinttew odana mela Yihudanne Sillaase kiittida.
28 Uznał bowiem Duch Święty za słuszne, i my też, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne.
“Ha koshsheyssatappe attin hara tooho hinttena toossonna mela nunne Geeshsha Ayyaanay oda qachchida.
29 Wstrzymujcie się od [ofiar] składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeśli będziecie się tego wystrzegać. Bywajcie zdrowi.
Eeqas yarshshettidi tunidabaa mooppite, suuthu uyoppite, bawuta mooppite, laymatoppite. Ha ubbaafe hintte huu7iya naagikko hintte lo77obaa ootheeta. Hiza, saro de7ite” yaagidosona.
30 Tak więc oni, będąc odprawieni, przybyli do Antiochii, zwołali zgromadzenie i oddali list.
Hessa gisho, kiitettidayssati moyzettidi Anxookiya bidi ammaniyaa asaa shiishidi, dabddaabbiya immidosona.
31 Gdy [go] przeczytali, uradowali się z tego pocieszania.
Entti he minthethiya dabddaabbiya nabbabida wode ufayttidosona.
32 A Juda i Sylas, którzy również byli prorokami, w licznych mowach zachęcali i umacniali braci.
Qassi Yihudinne Sillaasey bantta huu7en nabe gidiya gisho ammaneyssata loythi zoridi minthethidosona.
33 A gdy przebywali [tam] jakiś czas, zostali odprawieni z [życzeniem] pokoju od braci do apostołów.
Entti Anxookiyan guutha gallas uttidaappe guye ishati lo77ora moyzin banttana kiittidayssatakko simmidosona.
34 Lecz upodobało się Sylasowi tam pozostać.
[Shin Sillaasey yan attanaw koyis.]
35 Również Paweł i Barnaba przebywali w Antiochii, nauczając i głosząc z wieloma innymi słowo Pana.
Qassi Phawuloosinne Barnnabaasi hara daro asatara issife Godaa qaalaa tamaarssishenne Wonggelaa odishe Anxookiyan gam77idosona.
36 Po kilku dniach Paweł powiedział do Barnaby: Wróćmy i odwiedźmy naszych braci we wszystkich miastach, w których głosiliśmy słowo Pańskie, [aby zobaczyć], jak się mają.
Guutha gallasappe guye Phawuloosi Barnnabaasako, “Nuuni Godaa qaala odida katama ubban nu ammaneysati waanidi de7iyakko guye simmishe xomoosi be7oos” yaagis.
37 Barnaba chciał również wziąć ze sobą Jana, zwanego Markiem.
Barnnabaasi Marqqoosa geetettiya Yohaannisa banttara efanaw koyis.
38 Ale Paweł nie chciał zabrać ze sobą tego, który odszedł od nich w Pamfilii i nie uczestniczył z nimi w tej pracy.
Shin Phawuloosi Marqqoosa banttara efanaw koyibeenna. Gaasoykka, I Phinfiliyan shaakettidi enttara oothanaw bibeenna.
39 I doszło [między nimi] do ostrej kłótni, tak że się rozdzielili: Barnaba wziął ze sobą Marka i popłynął na Cypr;
Entta giddon iita ooshshi keyin issoy issuwafe shaakettidosona. Barnnabaasi Marqqoosa ekkidi markkabera Qoophirosa bis.
40 Paweł zaś wybrał sobie Sylasa i wyruszył, polecony przez braci łasce Boga.
Shin Phawuloosi Sillaase dooris; ammaneysati Phawuloosa Xoossaa aadho keehatethaas hadara immidaappe guye i keyidi bis.
41 I przechodził Syrię i Cylicję, umacniając kościoły.
Yaatidi, woosa keethata minthethishe Sooriyaranne Kilqiyara aadhdhis.
