Dzieje 12
1 W tym czasie król Herod zaczął gnębić niektórych [członków] kościoła.
And at that time Herod the king, who was surnamed Agrippa, laid hands on some of the church, to maltreat them.
2 I zabił mieczem Jakuba, brata Jana.
And he killed James the brother of John with the sword.
3 Widząc, że to podobało się Żydom, postanowił schwytać także Piotra. A były to dni Przaśników.
And when he saw that this pleased the Jews, he proceeded also to arrest Simon Cephas. And the days of unleavened bread were then passing.
4 Kiedy go schwytał, wtrącił go do więzienia i oddał pod straż szesnastu żołnierzom, zamierzając po [święcie] Paschy wydać go ludowi.
He seized him and cast him into prison, and delivered him to sixteen soldiers, who were to guard him; that he might, after the passover, deliver him up to the people of the Jews.
5 Strzeżono więc Piotra w więzieniu, a kościół nieustannie modlił się za niego do Boga.
And while Simon was in custody in the prison, continual prayer to God in his behalf, was offered to God by the church.
6 A tej nocy, kiedy Herod miał go wydać, Piotr spał między dwoma żołnierzami, związany dwoma łańcuchami, a przed drzwiami strażnicy strzegli więzienia.
And on the night before the morning in which he was to be delivered up, while Simon was sleeping between two soldiers, and was bound with two chains, and others were guarding the doors of the prison;
7 Wtedy zjawił się anioł Pana i w więzieniu zajaśniało światło. Trącił Piotra w bok i obudził go, mówiąc: Wstań szybko. I opadły łańcuchy z [jego] rąk.
an angel of the Lord stood over him, and a light shone in all the building; and he pricked his side, and awaked him, and said to him: Arise, instantly. And the chains fell from his hands.
8 I powiedział do niego anioł: Przepasz się i włóż sandały. Tak też zrobił. I powiedział mu: Narzuć płaszcz i chodź za mną.
And the angel said to him: Gird thy loins, and put on thy sandals. And he did so. And again he said to him: Wrap thyself in thy cloak, and come after me.
9 [Piotr] więc wyszedł i udał się za nim, a nie wiedział, że to, co się działo za sprawą anioła, działo się naprawdę, lecz sądził, że to widzenie.
And he went out and followed him, not knowing that what had been done by the angel was a reality; for he supposed, that he saw a vision.
10 A gdy minęli pierwszą i drugą straż, doszli do żelaznej bramy, która prowadzi do miasta, a ta sama się przed nimi otworzyła. Kiedy wyszli i przeszli jedną ulicę, natychmiast anioł odstąpił od niego.
And when the first ward was passed and the second, they came to the iron gate, and it opened to them of its own accord. And when they had gone out, and had passed one street, the angel departed from him.
11 Kiedy Piotr doszedł do siebie, powiedział: Teraz wiem na pewno, że Pan posłał swego anioła i wyrwał mnie z ręki Heroda i z tego wszystkiego, czego oczekiwał lud żydowski.
Then Simon recognized where he was; and he said: Now I know, in reality, that God hath sent his angel, and delivered me from the hand of Herod the king, and from what the Jews were devising against me.
12 Gdy to sobie uświadomił, przyszedł do domu Marii, matki Jana, którego nazywano Markiem, gdzie wielu zebrało się na modlitwie.
And when he had considered, he went to the house of Mary, the mother of John surnamed Mark; because many brethren were assembled there and praying.
13 I zapukał Piotr do drzwi w bramie, i wyszła dziewczyna imieniem Rode, aby nasłuchiwać:
And he knocked at the gate of the court; and a maid named Rhoda came to reply to him.
14 Gdy poznała głos Piotra, z radości nie otworzyła bramy, lecz pobiegła i oznajmiła, że Piotr stoi przed bramą.
And she recognized the voice of Simon: and, In her joy, she did not open to him the gate, but ran back, and told them: Lo, Simon is standing at the gate of the court.
15 A oni powiedzieli do niej: Oszalałaś! Jednak ona twierdziła, że tak jest istotnie. Odpowiedzieli: To jego anioł.
They said to her: Thou art delirious. But she maintained that it was a fact. They said to her: Perhaps it is his ghost.
16 Piotr zaś nie przestał pukać. A gdy otworzyli, zobaczyli go i zdumieli się.
And Simon was knocking at the gate; and they went out, saw him, and were astonished.
17 A dawszy im ręką znak, aby zamilkli, opowiedział im, jak Pan wyprowadził go z więzienia, i powiedział: Powiadomcie o tym Jakuba i braci. Potem wyszedł i udał się w inne miejsce.
And he beckoned to them with the hand to be still; and he went in, and related to them how the Lord had released him from the prison. And he said to them: Tell these things to James and to the brethren. And he went out, and departed to another place.
18 A gdy nastał dzień, powstało niemałe poruszenie wśród żołnierzy [z powodu tego], co się stało z Piotrem.
And when it was morning, there was a great dispute among the soldiers concerning Simon, what had become of him.
19 Herod zaś poszukiwał go, a gdy go nie znalazł, przesłuchał strażników i kazał ich stracić. Potem wyjechał z Judei do Cezarei i tam mieszkał.
And Herod, when he sought him, and could not find him, arraigned the keepers, and sentenced them to die. And he went from Judaea, and resided at Caesarea.
20 A Herod był bardzo zagniewany na mieszkańców Tyru i Sydonu. Lecz oni jednomyślnie przyszli do niego, zjednali sobie Blasta, podkomorzego królewskiego, i prosili o pokój, ponieważ ich kraj zaopatrywał się w żywność [z ziem] królewskich.
And because he was angry against the Tyrians and Sidonians, they assembled and came to him in a body; and having persuaded Blastus, the king's chamberlain, they begged of him that they might have peace; because the supplies of their country were derived from the kingdom of Herod.
21 W wyznaczonym dniu Herod ubrany w szaty królewskie zasiadł na tronie i wygłosił do nich mowę.
And on a day appointed, Herod was arrayed in royal apparel, and sat on a tribunal, and made a speech to the assembly.
22 A lud wołał: Głos Boga, a nie człowieka!
And all the people shouted, and said: These are the utterances of a God, and not of a mortal.
23 W tej chwili uderzył go anioł Pana, dlatego że nie oddał chwały Bogu, i wyzionął ducha, stoczony przez robactwo.
And, because he gave not the glory to God, immediately the angel of God smote him; and he was eaten of worms, and died.
24 A słowo Pana rozrastało się i rozmnażało.
And the gospel of God was proclaimed, and made progress.
25 Barnaba zaś i Saul po wykonaniu posługi wrócili z Jerozolimy, zabierając ze sobą Jana, którego nazywano Markiem.
And Barnabas and Saul, after they had completed their ministration, returned from Jerusalem to Antioch. And they took with them John, who was surnamed Mark.
