Dzieje 12
1 W tym czasie król Herod zaczął gnębić niektórych [członków] kościoła.
NOW at that time Herod the king stretched forth his hand to treat cruelly certain persons belonging to the church.
2 I zabił mieczem Jakuba, brata Jana.
And he slew James the brother of John with a sword.
3 Widząc, że to podobało się Żydom, postanowił schwytać także Piotra. A były to dni Przaśników.
And seeing how agreeable this was to the Jews, he proceeded to seize Peter also. (Then were the days of unleavened bread.)
4 Kiedy go schwytał, wtrącił go do więzienia i oddał pod straż szesnastu żołnierzom, zamierzając po [święcie] Paschy wydać go ludowi.
Whom having apprehended, he put him in prison, delivering him to four quaternions of soldiers to keep guard over him; intending after the Passover to bring him forth to the people for execution.
5 Strzeżono więc Piotra w więzieniu, a kościół nieustannie modlił się za niego do Boga.
So then Peter was kept in prison: but fervent prayer was offered up by the church to God for him.
6 A tej nocy, kiedy Herod miał go wydać, Piotr spał między dwoma żołnierzami, związany dwoma łańcuchami, a przed drzwiami strażnicy strzegli więzienia.
Now when Herod was going to bring him forth, the same night was Peter fast asleep between the two soldiers, fastened to them with two chains: and the guards before the door kept the prison.
7 Wtedy zjawił się anioł Pana i w więzieniu zajaśniało światło. Trącił Piotra w bok i obudził go, mówiąc: Wstań szybko. I opadły łańcuchy z [jego] rąk.
And, lo! an angel of the Lord stood there, and light glared through the apartment: then with a stroke on Peter’s side, he roused him up, and said, Arise quickly. And his chains fell from his hands.
8 I powiedział do niego anioł: Przepasz się i włóż sandały. Tak też zrobił. I powiedział mu: Narzuć płaszcz i chodź za mną.
And the angel said to him, Gird thyself up, and bind on thy sandals. And he did so. And he said unto him, Wrap thyself in thy mantle, and follow me.
9 [Piotr] więc wyszedł i udał się za nim, a nie wiedział, że to, co się działo za sprawą anioła, działo się naprawdę, lecz sądził, że to widzenie.
And going out, he followed him; and knew not that it was a reality which was done by the angel; but he supposed he saw a vision.
10 A gdy minęli pierwszą i drugą straż, doszli do żelaznej bramy, która prowadzi do miasta, a ta sama się przed nimi otworzyła. Kiedy wyszli i przeszli jedną ulicę, natychmiast anioł odstąpił od niego.
So passing through the first ward and the second, they came to the iron door which leads into the city, which opened to them spontaneously: and being come out, they walked forward through one street; and immediately the angel departed from him.
11 Kiedy Piotr doszedł do siebie, powiedział: Teraz wiem na pewno, że Pan posłał swego anioła i wyrwał mnie z ręki Heroda i z tego wszystkiego, czego oczekiwał lud żydowski.
And Peter coming to himself, said, Now I know assuredly, that the Lord hath sent his angel, and hath delivered me from the hand of Herod, and all the eager expectation of the people of the Jews.
12 Gdy to sobie uświadomił, przyszedł do domu Marii, matki Jana, którego nazywano Markiem, gdzie wielu zebrało się na modlitwie.
And after considering with himself, he went to the house of Mary the mother of John, who is surnamed Mark; where many were thronged together, and praying.
13 I zapukał Piotr do drzwi w bramie, i wyszła dziewczyna imieniem Rode, aby nasłuchiwać:
Peter then knocking at the door of the gatetway, there came a damsel to ask who was there, named Rhoda.
14 Gdy poznała głos Piotra, z radości nie otworzyła bramy, lecz pobiegła i oznajmiła, że Piotr stoi przed bramą.
And well knowing Peter’s voice, she opened not the door for joy; but running in, told that Peter was standing before the door.
15 A oni powiedzieli do niej: Oszalałaś! Jednak ona twierdziła, że tak jest istotnie. Odpowiedzieli: To jego anioł.
But they said, Thou art raving. But she confidently persisted that it was so. Then they said, It is his angel.
16 Piotr zaś nie przestał pukać. A gdy otworzyli, zobaczyli go i zdumieli się.
But Peter continued knocking: and they opened the door and saw him, and were astonished.
17 A dawszy im ręką znak, aby zamilkli, opowiedział im, jak Pan wyprowadził go z więzienia, i powiedział: Powiadomcie o tym Jakuba i braci. Potem wyszedł i udał się w inne miejsce.
Then beckoning with the hand that they should be silent, he informed them in what manner the Lord had brought him out of the prison. And he said, Tell James and the brethren these things. And departing thence he went into another place.
18 A gdy nastał dzień, powstało niemałe poruszenie wśród żołnierzy [z powodu tego], co się stało z Piotrem.
Now when the day broke, there was no small stir among the soldiers, what could possibly become of Peter.
19 Herod zaś poszukiwał go, a gdy go nie znalazł, przesłuchał strażników i kazał ich stracić. Potem wyjechał z Judei do Cezarei i tam mieszkał.
And Herod sought him out earnestly, but not being able to find him, after having examined the guards strictly, he commanded them to be executed. And going down from Jerusalem to Caesarea, took up his abode there.
20 A Herod był bardzo zagniewany na mieszkańców Tyru i Sydonu. Lecz oni jednomyślnie przyszli do niego, zjednali sobie Blasta, podkomorzego królewskiego, i prosili o pokój, ponieważ ich kraj zaopatrywał się w żywność [z ziem] królewskich.
Now Herod was fiercely bent on war against the Tyrians and Sidonians: but they presented themselves unanimously before him, and ingratiating themselves with Blastus who was over the king’s bedchamber, they begged for peace; because their country received all their supply of provisions from the king’s territories.
21 W wyznaczonym dniu Herod ubrany w szaty królewskie zasiadł na tronie i wygłosił do nich mowę.
Then on a day appointed, Herod, arrayed in royal apparel, and seated on his throne, made an harangue unto them.
22 A lud wołał: Głos Boga, a nie człowieka!
And the populace shouted, It is the voice of a god, and not a man.
23 W tej chwili uderzył go anioł Pana, dlatego że nie oddał chwały Bogu, i wyzionął ducha, stoczony przez robactwo.
But instantly the angel of the Lord smote him, because he gave not the glory to God: and being devoured with worms, he expired.
24 A słowo Pana rozrastało się i rozmnażało.
But the word of the Lord increased, and was widely diffused.
25 Barnaba zaś i Saul po wykonaniu posługi wrócili z Jerozolimy, zabierając ze sobą Jana, którego nazywano Markiem.
Then Barnabas and Saul departed from Jerusalem, having completed the distribution of the sum entrusted with them; and they took with them John, whose surname was Mark.
