Dzieje 10
1 A w Cezarei był pewien człowiek imieniem Korneliusz, setnik z oddziału zwanego Italskim;
| کَیسَرِیانَگَرَ اِتالِیاکھْیَسَینْیانْتَرْگَتَح کَرْنِیلِیَناما سیناپَتِراسِیتْ |
2 Pobożny i bojący się Boga wraz z całym swoim domem. Dawał on wielkie jałmużny ludowi i zawsze modlił się do Boga.
| سَ سَپَرِوارو بھَکْتَ اِیشْوَرَپَرایَنَشْچاسِیتْ؛ لوکیبھْیو بَہُونِ دانادِینِ دَتْوا نِرَنْتَرَمْ اِیشْوَرے پْرارْتھَیانْچَکْرے۔ |
3 Około dziewiątej godziny dnia ujrzał wyraźnie w widzeniu anioła Boga, który przyszedł do niego i powiedział: Korneliuszu!
| ایکَدا ترِتِییَپْرَہَرَویلایاں سَ درِشْٹَوانْ اِیشْوَرَسْیَیکو دُوتَح سَپْرَکاشَں تَتْسَمِیپَمْ آگَتْیَ کَتھِتَوانْ، ہے کَرْنِیلِیَ۔ |
4 A on uważnie patrzył na niego i będąc przestraszonym, zapytał: Co, Panie? I odpowiedział mu: Twoje modlitwy i jałmużny dotarły przed oblicze Boga jako przypomnienie.
| کِنْتُ سَ تَں درِشْٹْوا بھِیتوکَتھَیَتْ، ہے پْرَبھو کِں؟ تَدا تَمَوَدَتْ تَوَ پْرارْتھَنا دانادِ چَ ساکْشِسْوَرُوپَں بھُوتْویشْوَرَسْیَ گوچَرَمَبھَوَتْ۔ |
5 Dlatego teraz poślij mężczyzn do Jafy i sprowadź Szymona, zwanego Piotrem.
| اِدانِیں یاپھونَگَرَں پْرَتِ لوکانْ پْریشْیَ سَمُدْرَتِیرے شِمونّامْنَشْچَرْمَّکارَسْیَ گرِہے پْرَواسَکارِی پِتَرَنامْنا وِکھْیاتو یَح شِمونْ تَمْ آہْوایَیَ؛ |
6 Zatrzymał się on u pewnego Szymona, garbarza, który ma dom nad morzem. On ci powie, co masz robić.
| تَسْماتْ تْوَیا یَدْیَتْ کَرْتَّوْیَں تَتَّتْ سَ وَدِشْیَتِ۔ |
7 A gdy anioł, który mówił z Korneliuszem, odszedł, [ten] zawołał dwóch swoich sług i pobożnego żołnierza spośród tych, którzy stale mu posługiwali;
| اِتْیُپَدِشْیَ دُوتے پْرَسْتھِتے سَتِ کَرْنِیلِیَح سْوَگرِہَسْتھاناں داساناں دْوَو جَنَو نِتْیَں سْوَسَنْگِناں سَینْیانامْ ایکاں بھَکْتَسینانْچاہُویَ |
8 I opowiedziawszy im wszystko, posłał ich do Jafy.
| سَکَلَمیتَں ورِتّانْتَں وِجْناپْیَ یاپھونَگَرَں تانْ پْراہِنوتْ۔ |
9 A nazajutrz, gdy byli w drodze i zbliżali się do miasta, około godziny szóstej Piotr wszedł na dach, aby się modlić.
| پَرَسْمِنْ دِنے تے یاتْراں کرِتْوا یَدا نَگَرَسْیَ سَمِیپَ اُپاتِشْٹھَنْ، تَدا پِتَرو دْوِتِییَپْرَہَرَویلایاں پْرارْتھَیِتُں گرِہَپرِشْٹھَمْ آروہَتْ۔ |
10 A będąc głodnym, chciał [coś] zjeść. Gdy zaś przygotowywano [mu posiłek], wpadł w zachwycenie.
| ایتَسْمِنْ سَمَیے کْشُدھارْتَّح سَنْ کِنْچِدْ بھوکْتُمْ اَیچّھَتْ کِنْتُ تیشامْ اَنّاسادَنَسَمَیے سَ مُورْچّھِتَح سَنَّپَتَتْ۔ |
11 Zobaczył otwarte niebo i zstępujący na niego jakiś przedmiot, podobny do wielkiego płótna, związany [ze sobą] czterema końcami i spuszczany ku ziemi.
| تَتو میگھَدْوارَں مُکْتَں چَتُرْبھِح کونَے رْلَمْبِتَں برِہَدْوَسْتْرَمِوَ کِنْچَنَ بھاجَنَمْ آکاشاتْ پرِتھِوِیمْ اَواروہَتِیتِ درِشْٹَوانْ۔ |
12 Były w nim wszelkie czworonożne [zwierzęta] ziemskie, bestie, gady i ptaki nieba.
| تَنْمَدھْیے نانَپْرَکارا گْرامْیَوَنْیَپَشَوَح کھیچَروروگامِپْرَبھرِتَیو جَنْتَوَشْچاسَنْ۔ |
13 I odezwał się do niego głos: Wstań, Piotrze, zabijaj i jedz.
| اَنَنْتَرَں ہے پِتَرَ اُتّھایَ ہَتْوا بھُںکْشْوَ تَمْپْرَتِییَں گَگَنِییا وانِی جاتا۔ |
14 A Piotr odpowiedział: Żadną miarą, Panie, bo nigdy nie jadłem niczego pospolitego lub nieczystego.
| تَدا پِتَرَح پْرَتْیَوَدَتْ، ہے پْرَبھو اِیدرِشَں ما بھَوَتُ، اَہَمْ ایتَتْ کالَں یاوَتْ نِشِدّھَمْ اَشُچِ وا دْرَوْیَں کِنْچِدَپِ نَ بھُکْتَوانْ۔ |
15 Wtedy znowu, po raz drugi dobiegł go głos: Tego, co Bóg oczyścił, ty nie uważaj za nieczyste.
| تَتَح پُنَرَپِ تادرِشِی وِہَیَسِییا وانِی جاتا یَدْ اِیشْوَرَح شُچِ کرِتَوانْ تَتْ تْوَں نِشِدّھَں نَ جانِیہِ۔ |
16 I stało się tak trzy razy. Wówczas ten przedmiot został z powrotem wzięty do nieba.
| اِتّھَں تْرِح سَتِ تَتْ پاتْرَں پُنَراکرِشْٹَں آکاشَمْ اَگَچّھَتْ۔ |
17 A gdy Piotr zastanawiał się, co ma oznaczać widzenie, które miał, oto mężczyźni wysłani przez Korneliusza, dopytawszy się o dom Szymona, stanęli przed bramą;
| تَتَح پَرَں یَدْ دَرْشَنَں پْراپْتَوانْ تَسْیَ کو بھاوَ اِتْیَتْرَ پِتَرو مَنَسا سَنْدیگْدھِ، ایتَسْمِنْ سَمَیے کَرْنِیلِیَسْیَ تے پْریشِتا مَنُشْیا دْوارَسْیَ سَنِّدھاوُپَسْتھایَ، |
18 I zawołali, pytając, czy tam przebywa Szymon, zwany Piotrem.
| شِمونو گرِہَمَنْوِچّھَنْتَح سَمْپرِچھْیاہُویَ کَتھِتَوَنْتَح پِتَرَنامْنا وِکھْیاتو یَح شِمونْ سَ کِمَتْرَ پْرَوَسَتِ؟ |
19 A gdy Piotr rozmyślał o tym widzeniu, powiedział do niego Duch: Szukają cię trzej mężczyźni.
| یَدا پِتَرَسْتَدَّرْشَنَسْیَ بھاوَں مَنَسانْدولَیَتِ تَداتْما تَمَوَدَتْ، پَشْیَ تْرَیو جَناسْتْواں مرِگَیَنْتے۔ |
20 Dlatego wstań, zejdź i idź z nimi bez wahania, bo ja ich posłałem.
| تْوَمْ اُتّھایاوَرُہْیَ نِحسَنْدیہَں تَیح سَہَ گَچّھَ مَیَیوَ تے پْریشِتاح۔ |
21 Wtedy Piotr zszedł do mężczyzn, którzy zostali do niego posłani przez Korneliusza, i powiedział: Ja jestem tym, którego szukacie. Z jakiego powodu przyszliście?
| تَسْماتْ پِتَرووَرُہْیَ کَرْنِیلِیَپْریرِتَلوکاناں نِکَٹَماگَتْیَ کَتھِتَوانْ پَشْیَتَ یُویَں یَں مرِگَیَدھْوے سَ جَنوہَں، یُویَں کِنِّمِتَّمْ آگَتاح؟ |
22 A oni odpowiedzieli: Setnik Korneliusz, człowiek sprawiedliwy i bojący się Boga, mający dobre świadectwo od całego narodu żydowskiego, w widzeniu otrzymał przez świętego anioła polecenie, aby cię wezwał do swego domu i wysłuchał twoich słów.
| تَتَسْتے پْرَتْیَوَدَنْ کَرْنِیلِیَناما شُدّھَسَتّوَ اِیشْوَرَپَرایَنو یِہُودِییَدیشَسْتھاناں سَرْوّیشاں سَنِّدھَو سُکھْیاتْیاپَنَّ ایکَح سیناپَتِ رْنِجَگرِہَں تْواماہُویَ نیتُں تْوَتَّح کَتھا شْروتُنْچَ پَوِتْرَدُوتینَ سَمادِشْٹَح۔ |
23 Wtedy zawołał ich do domu i udzielił gościny. A następnego dnia Piotr wyruszył z nimi i niektórzy bracia z Jafy towarzyszyli mu.
| تَدا پِتَرَسْتانَبھْیَنْتَرَں نِیتْوا تیشاماتِتھْیَں کرِتَوانْ، پَرےہَنِ تَیح سارْدّھَں یاتْرامَکَروتْ، یاپھونِواسِناں بھْراترِناں کِیَنْتو جَناشْچَ تینَ سَہَ گَتاح۔ |
24 A nazajutrz weszli do Cezarei. Korneliusz zaś czekał na nich, zwoławszy swoich krewnych i bliskich przyjaciół.
| پَرَسْمِنْ دِوَسے کَیسَرِیانَگَرَمَدھْیَپْرَویشَسَمَیے کَرْنِیلِیو جْناتِبَنْدھُونْ آہُویانِییَ تانْ اَپیکْشْیَ سْتھِتَح۔ |
25 A gdy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu naprzeciw, padł mu do nóg i oddał [mu] pokłon.
| پِتَرے گرِہَ اُپَسْتھِتے کَرْنِیلِیَسْتَں ساکْشاتْکرِتْیَ چَرَنَیوح پَتِتْوا پْرانَمَتْ۔ |
26 Lecz Piotr podniósł go, mówiąc: Wstań, ja też jestem człowiekiem.
| پِتَرَسْتَمُتّھاپْیَ کَتھِتَوانْ، اُتِّشْٹھاہَمَپِ مانُشَح۔ |
27 A rozmawiając z nim, wszedł i zastał wielu zebranych.
| تَدا کَرْنِیلِیینَ ساکَمْ آلَپَنْ گرِہَں پْراوِشَتْ تَنْمَدھْیے چَ بَہُلوکاناں سَماگَمَں درِشْٹْوا تانْ اَوَدَتْ، |
28 I powiedział do nich: Wiecie, że nie wolno Żydowi przestawać z cudzoziemcem albo przychodzić do niego. Lecz Bóg mi pokazał, żebym żadnego człowieka nie nazywał pospolitym lub nieczystym.
| اَنْیَجاتِییَلوکَیح مَہالَپَنَں وا تیشاں گرِہَمَدھْیے پْرَویشَنَں یِہُودِییاناں نِشِدّھَمْ اَسْتِیتِ یُویَمْ اَوَگَچّھَتھَ؛ کِنْتُ کَمَپِ مانُشَمْ اَوْیَوَہارْیَّمْ اَشُچِں وا جْناتُں مَمَ نوچِتَمْ اِتِ پَرَمیشْوَرو ماں جْناپِتَوانْ۔ |
29 Dlatego też, będąc wezwany, przyszedłem bez sprzeciwu. Pytam więc: Dlaczego mnie wezwaliście?
| اِتِ ہیتوراہْوانَشْرَوَنَماتْراتْ کانْچَناپَتِّمْ اَکرِتْوا یُشْماکَں سَمِیپَمْ آگَتوسْمِ؛ پرِچّھامِ یُویَں کِنِّمِتَّں مامْ آہُویَتَ؟ |
30 A Korneliusz odpowiedział: Cztery dni temu pościłem aż do tej godziny, a gdy o godzinie dziewiątej modliłem się w swoim domu, stanął przede mną [pewien] mąż w jasnej szacie;
| تَدا کَرْنِیلِیَح کَتھِتَوانْ، اَدْیَ چَتْوارِ دِنانِ جاتانِ ایتاوَدْویلاں یاوَدْ اَہَمْ اَناہارَ آسَنْ تَتَسْترِتِییَپْرَہَرے سَتِ گرِہے پْرارْتھَنَسَمَیے تیجومَیَوَسْتْرَبھرِدْ ایکو جَنو مَمَ سَمَکْشَں تِشْٹھَنْ ایتاں کَتھامْ اَکَتھَیَتْ، |
31 I powiedział: Korneliuszu, twoja modlitwa została wysłuchana, a twoje jałmużny dotarły przed oblicze Boga jako przypomnienie.
| ہے کَرْنِیلِیَ تْوَدِییا پْرارْتھَنا اِیشْوَرَسْیَ کَرْنَگوچَرِیبھُوتا تَوَ دانادِ چَ ساکْشِسْوَرُوپَں بھُوتْوا تَسْیَ درِشْٹِگوچَرَمَبھَوَتْ۔ |
32 Dlatego poślij do Jafy i wezwij Szymona, zwanego Piotrem. Zatrzymał się on w domu Szymona, garbarza, nad morzem. Gdy przyjdzie, będzie z tobą mówić.
| اَتو یاپھونَگَرَں پْرَتِ لوکانْ پْرَہِتْیَ تَتْرَ سَمُدْرَتِیرے شِمونّامْنَح کَسْیَچِچَّرْمَّکارَسْیَ گرِہے پْرَواسَکارِی پِتَرَنامْنا وِکھْیاتو یَح شِمونْ تَماہُویَیَ؛ تَتَح سَ آگَتْیَ تْوامْ اُپَدیکْشْیَتِ۔ |
33 Natychmiast więc posłałem po ciebie, a ty dobrze zrobiłeś, że przyszedłeś. A teraz jesteśmy [tu] wszyscy obecni przed Bogiem, aby słuchać wszystkiego, co ci Bóg nakazał.
| اِتِ کارَناتْ تَتْکْشَناتْ تَوَ نِکَٹے لوکانْ پْریشِتَوانْ، تْوَماگَتَوانْ اِتِ بھَدْرَں کرِتَوانْ۔ اِیشْوَرو یانْیاکھْیانانِ کَتھَیِتُمْ آدِشَتْ تانِ شْروتُں وَیَں سَرْوّے سامْپْرَتَمْ اِیشْوَرَسْیَ ساکْشادْ اُپَسْتھِتاح سْمَح۔ |
34 Wtedy Piotr otworzył usta i powiedział: Prawdziwie dostrzegam, że Bóg nie ma względu na osoby;
| تَدا پِتَرَ اِماں کَتھاں کَتھَیِتُمْ آرَبْدھَوانْ، اِیشْوَرو مَنُشْیانامْ اَپَکْشَپاتِی سَنْ |
35 Ale w każdym narodzie miły jest mu ten, kto się go boi i czyni to, co sprawiedliwe.
| یَسْیَ کَسْیَچِدْ دیشَسْیَ یو لوکاسْتَسْمادْبھِیتْوا سَتْکَرْمَّ کَروتِ سَ تَسْیَ گْراہْیو بھَوَتِ، ایتَسْیَ نِشْچَیَمْ اُپَلَبْدھَوانَہَمْ۔ |
36 [A jeśli chodzi o] słowo, które posłał synom Izraela, zwiastując pokój przez Jezusa Chrystusa, który jest Panem wszystkich;
| سَرْوّیشاں پْرَبھُ رْیو یِیشُکھْرِیشْٹَسْتینَ اِیشْوَرَ اِسْراییلْوَںشاناں نِکَٹے سُسَںوادَں پْریشْیَ سَمّیلَنَسْیَ یَں سَںوادَں پْراچارَیَتْ تَں سَںوادَں یُویَں شْرُتَوَنْتَح۔ |
37 Wy wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan;
| یَتو یوہَنا مَجَّنے پْرَچارِتے سَتِ سَ گالِیلَدیشَمارَبھْیَ سَمَسْتَیِہُودِییَدیشَں وْیاپْنوتْ؛ |
38 Jak Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą Jezusa z Nazaretu, który chodził, czyniąc dobrze i uzdrawiając wszystkich opanowanych przez diabła, bo Bóg był z nim.
| پھَلَتَ اِیشْوَرینَ پَوِتْریناتْمَنا شَکْتْیا چابھِشِکْتو ناسَرَتِییَیِیشُح سْتھانے سْتھانے بھْرَمَنْ سُکْرِیاں کُرْوَّنْ شَیتانا کْلِشْٹانْ سَرْوَّلوکانْ سْوَسْتھانْ اَکَروتْ، یَتَ اِیشْوَرَسْتَسْیَ سَہایَ آسِیتْ؛ |
39 A my jesteśmy świadkami tego wszystkiego, co czynił w ziemi judzkiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie.
| وَیَنْچَ یِہُودِییَدیشے یِرُوشالَمْنَگَرے چَ تینَ کرِتاناں سَرْوّیشاں کَرْمَّناں ساکْشِنو بھَوامَح۔ لوکاسْتَں کْرُشے وِدّھوا ہَتَوَنْتَح، |
40 Jego [też] wskrzesił Bóg trzeciego dnia i sprawił, żeby się objawił;
| کِنْتُ ترِتِییَدِوَسے اِیشْوَرَسْتَمُتّھاپْیَ سَپْرَکاشَمْ اَدَرْشَیَتْ۔ |
41 Nie całemu ludowi, ale świadkom przedtem wybranym przez Boga, nam, którzy z nim jedliśmy i piliśmy po jego zmartwychwstaniu.
| سَرْوَّلوکاناں نِکَٹَ اِتِ نَ ہِ، کِنْتُ تَسْمِنْ شْمَشانادُتّھِتے سَتِ تینَ سارْدّھَں بھوجَنَں پانَنْچَ کرِتَوَنْتَ ایتادرِشا اِیشْوَرَسْیَ مَنونِیتاح ساکْشِنو یے وَیَمْ اَسْماکَں نِکَٹے تَمَدَرْشَیَتْ۔ |
42 Nakazał nam też głosić ludowi i świadczyć, że on jest ustanowionym przez Boga sędzią żywych i umarłych.
| جِیوِتَمرِتوبھَیَلوکاناں وِچارَں کَرْتُّمْ اِیشْوَرو یَں نِیُکْتَوانْ سَ ایوَ سَ جَنَح، اِماں کَتھاں پْرَچارَیِتُں تَسْمِنْ پْرَمانَں داتُنْچَ سوسْمانْ آجْناپَیَتْ۔ |
43 Temu wszyscy prorocy wydają świadectwo, że przez jego imię każdy, kto w niego wierzy, otrzyma przebaczenie grzechów.
| یَسْتَسْمِنْ وِشْوَسِتِ سَ تَسْیَ نامْنا پاپانْمُکْتو بھَوِشْیَتِ تَسْمِنْ سَرْوّے بھَوِشْیَدْوادِنوپِ ایتادرِشَں ساکْشْیَں دَدَتِ۔ |
44 A gdy jeszcze Piotr mówił te słowa, Duch Święty zstąpił na wszystkich słuchających tej mowy.
| پِتَرَسْیَیتَتْکَتھاکَتھَنَکالے سَرْوّیشاں شْروترِنامُپَرِ پَوِتْرَ آتْماواروہَتْ۔ |
45 I zdziwili się ci wierzący pochodzący z obrzezania, którzy przyszli z Piotrem, że dar Ducha Świętego został wylany także na pogan.
| تَتَح پِتَرینَ سارْدّھَمْ آگَتاسْتْوَکْچھیدِنو وِشْواسِنو لوکا اَنْیَدیشِیییبھْیَح پَوِتْرَ آتْمَنِ دَتّے سَتِ |
46 Słyszeli ich bowiem mówiących językami i wielbiących Boga. Wtedy Piotr się odezwał:
| تے ناناجاتِییَبھاشابھِح کَتھاں کَتھَیَنْتَ اِیشْوَرَں پْرَشَںسَنْتِ، اِتِ درِشْٹْوا شْرُتْوا چَ وِسْمَیَمْ آپَدْیَنْتَ۔ |
47 Czy ktoś może odmówić wody, żeby byli ochrzczeni ci, którzy otrzymali Ducha Świętego jak i my?
| تَدا پِتَرَح کَتھِتَوانْ، وَیَمِوَ یے پَوِتْرَمْ آتْمانَں پْراپْتاسْتیشاں جَلَمَجَّنَں کِں کوپِ نِشیدّھُں شَکْنوتِ؟ |
48 I nakazał ochrzcić ich w imię Pana. I prosili go, aby [u nich] został kilka dni.
| تَتَح پْرَبھو رْنامْنا مَجِّتا بھَوَتیتِ تاناجْناپَیَتْ۔ اَنَنْتَرَں تے سْوَیح سارْدّھَں کَتِپَیَدِنانِ سْتھاتُں پْرارْتھَیَنْتَ۔ |
