< II Tesaloniczan 3 >

1 Na koniec, bracia, módlcie się za nas, aby słowo Pana szerzyło się i rozsławiało jak i u was;
ہے بھْراتَرَح، شیشے وَدامِ، یُویَمْ اَسْمَبھْیَمِدَں پْرارْتھَیَدھْوَں یَتْ پْرَبھو رْواکْیَں یُشْماکَں مَدھْیے یَتھا تَتھَیوانْیَتْراپِ پْرَچَریتْ مانْیَنْچَ بھَویتْ؛
2 I abyśmy byli wybawieni od przewrotnych i złych ludzi; nie wszyscy bowiem mają wiarę.
یَچَّ وَیَمْ اَوِویچَکیبھْیو دُشْٹیبھْیَشْچَ لوکیبھْیو رَکْشاں پْراپْنُیامَ یَتَح سَرْوّیشاں وِشْواسو نَ بھَوَتِ۔
3 Lecz wierny jest Pan, który was utwierdzi i będzie strzec od złego.
کِنْتُ پْرَبھُ رْوِشْواسْیَح سَ ایوَ یُشْمانْ سْتھِرِیکَرِشْیَتِ دُشْٹَسْیَ کَرادْ اُدّھَرِشْیَتِ چَ۔
4 Co do was, mamy ufność w Panu, że to, co nakazujemy, czynicie i będziecie czynić.
یُویَمْ اَسْمابھِ رْیَدْ آدِشْیَدھْوے تَتْ کُرُتھَ کَرِشْیَتھَ چیتِ وِشْواسو یُشْمانَدھِ پْرَبھُناسْماکَں جایَتے۔
5 Pan zaś niech skieruje wasze serca ku miłości Bożej i ku cierpliwemu oczekiwaniu Chrystusa.
اِیشْوَرَسْیَ پْریمْنِ کھْرِیشْٹَسْیَ سَہِشْنُتایانْچَ پْرَبھُح سْوَیَں یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ وِنَیَتُ۔
6 A nakazujemy wam, bracia, w imię naszego Pana Jezusa Chrystusa, abyście stronili od każdego brata, który postępuje nieporządnie, a nie według przekazanych nauk, które otrzymał od nas.
ہے بھْراتَرَح، اَسْمَتْپْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنا وَیَں یُشْمانْ اِدَمْ آدِشامَح، اَسْمَتّو یُشْمابھِ رْیا شِکْشَلَمْبھِ تاں وِہایَ کَشْچِدْ بھْراتا یَدْیَوِہِتاچارَں کَروتِ تَرْہِ یُویَں تَسْماتْ پرِتھَگْ بھَوَتَ۔
7 Sami bowiem wiecie, jak należy nas naśladować, ponieważ nie żyliśmy wśród was nieporządnie;
یَتو وَیَں یُشْمابھِح کَتھَمْ اَنُکَرْتَّوْیاسْتَدْ یُویَں سْوَیَں جانِیتھَ۔ یُشْماکَں مَدھْیے وَیَمْ اَوِہِتاچارِنو نابھَوامَ،
8 Ani u nikogo nie jedliśmy chleba za darmo, ale pracowaliśmy w trudzie i zmęczeniu we dnie i w nocy, aby dla nikogo z was nie być ciężarem.
وِنامُولْیَں کَسْیاپْیَنَّں نابھُںجْمَہِ کِنْتُ کوپِ یَدْ اَسْمابھِ رْبھارَگْرَسْتو نَ بھَویتْ تَدَرْتھَں شْرَمینَ کْلیشینَ چَ دِوانِشَں کارْیَّمْ اَکُرْمَّ۔
9 Nie jakobyśmy nie mieli do [tego] prawa, lecz żeby dać wam samych siebie za przykład do naśladowania.
اَتْراسْماکَمْ اَدھِکارو ناسْتِیتّھَں نَہِ کِنْتْوَسْماکَمْ اَنُکَرَنایَ یُشْمانْ درِشْٹانْتَں دَرْشَیِتُمْ اِچّھَنْتَسْتَدْ اَکُرْمَّ۔
10 Gdy bowiem byliśmy u was, to nakazaliśmy wam: Kto nie chce pracować, niech [też] nie je.
یَتو یینَ کارْیَّں نَ کْرِیَتے تیناہاروپِ نَ کْرِیَتامِتِ وَیَں یُشْمَتْسَمِیپَ اُپَسْتھِتِکالےپِ یُشْمانْ آدِشامَ۔
11 Bo słyszymy, że niektórzy wśród was postępują nieporządnie, wcale nie pracują, lecz zajmują się niepotrzebnymi rzeczami.
یُشْمَنْمَدھْیے وِہِتاچارِنَح کےپِ جَنا وِدْیَنْتے تے چَ کارْیَّمْ اَکُرْوَّنْتَ آلَسْیَمْ آچَرَنْتِیتْیَسْمابھِح شْرُویَتے۔
12 Dlatego nakazujemy [im] i napominamy przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, aby spokojnie pracując, własny chleb jedli.
تادرِشانْ لوکانْ اَسْمَتَپْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنا وَیَمْ اِدَمْ آدِشامَ آجْناپَیامَشْچَ، تے شانْتَبھاوینَ کارْیَّں کُرْوَّنْتَح سْوَکِییَمَنَّں بھُنْجَتاں۔
13 Wy zaś, bracia, nie bądźcie znużeni w czynieniu dobra.
اَپَرَں ہے بھْراتَرَح، یُویَں سَداچَرَنے نَ کْلامْیَتَ۔
14 Jeśli ktoś nie posłucha naszych słów [zawartych] w [tym] liście, to zwróćcie na niego uwagę i nie przestawajcie z nim, aby się zawstydził.
یَدِ چَ کَشْچِدیتَتْپَتْرے لِکھِتامْ اَسْماکَمْ آجْناں نَ گرِہْلاتِ تَرْہِ یُویَں تَں مانُشَں لَکْشَیَتَ تَسْیَ سَںسَرْگَں تْیَجَتَ چَ تینَ سَ تْرَپِشْیَتے۔
15 Nie uważajcie [go] jednak za nieprzyjaciela, lecz napominajcie jak brata.
کِنْتُ تَں نَ شَتْرُں مَنْیَمانا بھْراتَرَمِوَ چیتَیَتَ۔
16 A sam Pan pokoju niech was obdarza pokojem zawsze [i] na wszelki sposób. Pan [niech będzie] z wami wszystkimi.
شانْتِداتا پْرَبھُح سَرْوَّتْرَ سَرْوَّتھا یُشْمَبھْیَں شانْتِں دییاتْ۔ پْرَبھُ رْیُشْماکَں سَرْوّیشاں سَنْگِی بھُویاتْ۔
17 Pozdrowienie moją, Pawła, ręką; jest ono znakiem w każdym liście; tak piszę.
نَمَسْکارَ ایشَ پَولَسْیَ مَمَ کَرینَ لِکھِتوبھُوتْ سَرْوَّسْمِنْ پَتْرَ ایتَنْمَمَ چِہْنَمْ ایتادرِشَیرَکْشَرَے رْمَیا لِکھْیَتے۔
18 Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa [niech będzie] z wami wszystkimi. Amen.
اَسْماکَں پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیانُگْرَہَح سَرْوّیشُ یُشْماسُ بھُویاتْ۔ آمینْ۔

< II Tesaloniczan 3 >