II Tesaloniczan 3
1 Na koniec, bracia, módlcie się za nas, aby słowo Pana szerzyło się i rozsławiało jak i u was;
A tloihsoi ah manuca rhoek kaimih ham thangthui uh. Te daengah ni Boeipa kah olka loh ha yong vetih nangmih taengkah vanbangla a thangpom eh.
2 I abyśmy byli wybawieni od przewrotnych i złych ludzi; nie wszyscy bowiem mają wiarę.
Te daengah ni aka lang neh hlang thae taeng lamloh n'hlawt eh. Tangnah he boeih a khueh uh moenih,
3 Lecz wierny jest Pan, który was utwierdzi i będzie strzec od złego.
Tedae Boeipa tah uepom la om, Amah loh nangmih n'duel vetih a thae lamkah n'hoeptlang bitni.
4 Co do was, mamy ufność w Panu, że to, co nakazujemy, czynicie i będziecie czynić.
Nangmih ham boeipa dongah ka pangtung uh. Kang uen te na saii uh tih na saii uh bal bitni.
5 Pan zaś niech skieruje wasze serca ku miłości Bożej i ku cierpliwemu oczekiwaniu Chrystusa.
Boeipa loh nangmih kah thinko te Pathen kah lungnah neh Khrih kah uehnah khuila hoihaeng saeh.
6 A nakazujemy wam, bracia, w imię naszego Pana Jezusa Chrystusa, abyście stronili od każdego brata, który postępuje nieporządnie, a nie według przekazanych nauk, które otrzymał od nas.
Manuca rhoek nangmih te mamih kah Boeipa Jesuh Khrih ming neh kang uen uh. Vapsa la aka pongpa tih manuca boeih te na rhael uh. Te dongah tebang singyoe te kaimih lamkah na dang uh moenih.
7 Sami bowiem wiecie, jak należy nas naśladować, ponieważ nie żyliśmy wśród was nieporządnie;
Kaimih nan awt uh ham bahoeng a kuek te nangmih loh na ming uh. Nangmih taengah ka cungpoeh uh pawt tih pakhat kah buh yoe khaw ka caak uh moenih.
8 Ani u nikogo nie jedliśmy chleba za darmo, ale pracowaliśmy w trudzie i zmęczeniu we dnie i w nocy, aby dla nikogo z was nie być ciężarem.
Tedae thakthaenah, patangnah neh khoyin khothaih ka saii uh tih nangmih khuikah pakhat khaw thinrhih sak moenih.
9 Nie jakobyśmy nie mieli do [tego] prawa, lecz żeby dać wam samych siebie za przykład do naśladowania.
Saithainah ka khueh uh pawt dongah moenih. Tedae te nen ni kaimih nan awt uh ham te mueimae la kamamih ka hmoel uh.
10 Gdy bowiem byliśmy u was, to nakazaliśmy wam: Kto nie chce pracować, niech [też] nie je.
Nangmih taengah ka om uh vaengah pataeng nangmih te he ni kang uen uh. Khat khat long ni bi saii a ngaih pawt atah ca van boel saeh.
11 Bo słyszymy, że niektórzy wśród was postępują nieporządnie, wcale nie pracują, lecz zajmują się niepotrzebnymi rzeczami.
Nangmih khuikah hlangvang tah vapsa la a pongpa uh te ka yaak uh. Bi tah saii uh pawt dae tomban la om uh.
12 Dlatego nakazujemy [im] i napominamy przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, aby spokojnie pracując, własny chleb jedli.
Te tlam te Boeipa Jesuh Khrih ah kang uen uh tih kan hloep uh. Te daengah ni kammueh la aka saii rhoek loh amah buh te a caak uh eh.
13 Wy zaś, bracia, nie bądźcie znużeni w czynieniu dobra.
Tedae manuca rhoek nangmih tah a then te thathae uh boeh.
14 Jeśli ktoś nie posłucha naszych słów [zawartych] w [tym] liście, to zwróćcie na niego uwagę i nie przestawajcie z nim, aby się zawstydził.
Khat khat loh capat dongkah kaimih ol te a ngai pawt atah anih te kuem uh. Anih te na rhoinaeng puei pawt daengah ni a yah eh.
15 Nie uważajcie [go] jednak za nieprzyjaciela, lecz napominajcie jak brata.
Tedae rhal bangla poek boel lamtah manuca bangla rhalrhing sakuh.
16 A sam Pan pokoju niech was obdarza pokojem zawsze [i] na wszelki sposób. Pan [niech będzie] z wami wszystkimi.
Tahae ah ngaimongnah boeipa amah loh a longim boeih neh a cungkuem lamloh nangmih te ngaimongnah m'pae saeh. Boeipa tah nangmih boeih taengah n'om puei saeh.
17 Pozdrowienie moją, Pawła, ręką; jest ono znakiem w każdym liście; tak piszę.
Kuttuknah he tah, Paul kamah kut ni. Capat boeih dongah miknoek aka om te ka daek tangloeng coeng.
18 Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa [niech będzie] z wami wszystkimi. Amen.
Mamih kah Boeipa Jesuh Khrih lungvatnah tah nangmih taengah boeih om saeh.
