II Samuela 9
1 Wtedy Dawid zapytał: Czy pozostał jeszcze ktoś z domu Saula, abym mógł okazać mu miłosierdzie ze względu na Jonatana?
David mah, Jonathan rang hoiah tahmenhaih kam tuengsak hanah, Saul imthung takoh thung hoi kanghmat kami oh vop maw? tiah a dueng.
2 A z domu Saula [był] sługa imieniem Siba. Został on wezwany do Dawida i król zapytał go: Czy ty jesteś Siba? Odpowiedział: [To ja], twój sługa.
To naah Saul imthung ah tamna tok sah, Ziba, tiah kawk ih kami maeto oh. Anih to David khaeah kawk o, siangpahrang mah anih khaeah, Nang loe Ziba maw? tiah a naa. To naah anih mah, Na tamna kai bae, tiah a naa.
3 Król pytał dalej: Czy nie ma jeszcze kogoś z domu Saula, abym mógł okazać mu miłosierdzie Boże? Siba odpowiedział królowi: [Jest] jeszcze syn Jonatana, chromy na nogi.
Siangpahrang mah anih khaeah, Sithaw tahmenhaih kam tuengsak hanah, Saul imthung takoh ah kanghmat kami maeto doeh om ai boeh maw? tiah a naa. Ziba mah siangpahrang khaeah, Khokkhaem, Jonathan capa maeto oh vop, tiah a naa.
4 Król zapytał go: Gdzie on jest? Siba odpowiedział królowi: Oto jest w domu Makira, syna Ammiela, w Lo-Debar.
Siangpahrang mah anih khaeah, To kami loe naa ah maw oh? tiah a dueng. Ziba mah siangpahrang khaeah, Khenah, anih loe Lo Debar avang ah kaom, Ammiel capa Makir im ah oh, tiah a naa.
5 Król Dawid posłał więc, by go sprowadzić z domu Makira, syna Ammiela, z Lo-Debar.
To pongah siangpahrang David mah anih to Lo Dabar avang ah kaom, Ammiel capa Makir im ah kawksak.
6 A gdy Mefiboszet, syn Jonatana, syna Saula, przybył do Dawida, upadł na twarz i pokłonił [mu] się. I Dawid powiedział: Mefiboszecie! Ten odpowiedział: Oto twój sługa.
Saul capa Jonathan, Jonathan capa Mephiboseth David khaeah phak naah, anih hmaa ah akuep moe, khingyahaih to paek. David mah, Mephisobeth, tiah kawk. Anih mah, Na tamna hae ah ka oh, tiah a naa.
7 Dawid powiedział do niego: Nie bój się, bo z całą pewnością okażę ci miłosierdzie ze względu na twego ojca Jonatana i przywrócę ci wszystkie ziemie twego ojca Saula, a ty zawsze będziesz jadał chleb przy moim stole.
David mah anih khaeah, Zii hmah, nampa Jonathan rang hoiah na nuiah tahmenhaih kam tuengsak han; namsae Saul mah tawnh ih lawknawk boih kang paek let han, nang loe ka caboi nuiah buh na caa poe tih, tiah a naa.
8 Wtedy ukłonił się i powiedział: Czym [jest] twój sługa, że zwracasz się do zdechłego psa, jakim jestem?
Mephiboseth mah akuep moe, Kadueh ui baktish kaom, kai hae tih han ih na poek khing loe, tiah a naa.
9 Następnie król wezwał Sibę, sługę Saula, i powiedział mu: Wszystko, co należało do Saula i do całego jego domu, dałem synowi twego pana.
To naah siangpahrang mah Saul ih tamna, Ziba to kawk moe, anih khaeah, Saul hoi angmah ih imthung takohnawk mah tawnh ih hmuennawk boih, na angraeng ih capa hanah ka paek boeh.
10 Będziesz więc uprawiał jego ziemię, ty, twoi synowie i twoi słudzy. Będziesz zbierał [plony], aby syn twego pana mógł jeść chleb. Mefiboszet natomiast, syn twego pana, będzie zawsze jadał chleb przy moim stole. A Siba miał piętnastu synów i dwudziestu sług.
To pongah nangmah hoi na caanawk, na tamnanawk boih mah, anih hanah lawk tok to sah pae oh loe, na angraeng capa caak hanah thingthai qumponawk to paek oh; toe na angraeng capa, Mephisobeth loe kai ih caboi nuiah buh caa poe tih, tiah a naa. Ziba loe caa nongpa hatlai pangato hoi tamna pumphaeto tawnh.
11 Siba odpowiedział królowi: Wszystko, co mój pan, król, rozkazał swemu słudze, to twój sługa uczyni. A Mefiboszet – dodał król – będzie jadał przy moim stole jak jeden z synów króla.
To naah Ziba mah siangpahrang khaeah, Na tamna khaeah ka angraeng siangpahrang mah sak hanah nang paek ih loknawk boih to na tamna kai mah ka sak han, tiah a naa. To pongah Mephibosheth loe siangpahrang ih capanawk baktih toengah, ka caboi nuiah buhcaak toeng.
12 Mefiboszet miał też małego syna imieniem Mika. A wszyscy, którzy mieszkali w domu Siby, [byli] sługami Mefiboszeta.
Mephisobeth mah capa nawkta maeto sak, anih ih ahmin loe Mika. Ziba imthung takoh ah kaom kaminawk boih loe Maphiboseth ih tamna ah oh o.
13 Tak Mefiboszet mieszkał w Jerozolimie, gdyż zawsze jadał przy stole króla. A był chromy na obie nogi.
Mephiboseth loe siangpahrang ih caboi nuiah buhcaak poe pongah, Jerusalem vangpui ah oh; anih loe khokkhaem hmaek.
