II Samuela 20
1 I znalazł się tam przypadkiem człowiek Beliala imieniem Szeba, syn Bikriego, Beniaminita. Ten zadął w trąbę i powiedział: Nie mamy działu w Dawidzie ani nie mamy dziedzictwa w synu Jessego. Każdy do swojego namiotu, o Izraelu!
Hiche phatlai hin pan nabei mikhat ana um'in amapa chu amin Sheba akiti, ama hi apa min Bicri ahin, Benjamin phunga mi ahiye; Chule Sheba kitipa hin saki pengkul amut gingin lhang asamin aseitai, “David koma eihon chan ding inei pouvin, Jesse chapa koma goulo ding inei pouve’ Vo Israel mite, nangma nangma ponbuh kijot cheh tauvin,” ati.
2 Odstąpili więc od Dawida wszyscy ludzie Izraela [i poszli] za Szebą, synem Bikriego. Ale ludzie Judy, od Jordanu aż do Jerozolimy, trzymali się swego króla.
Hichejeh chun Israel miten abonchauvin David adalha soh hel tauvin, Bicri chapa Sheba nung ajui cheh tauve; ahivangin Judah miten alengpao chu lunglut tah in Jordan vadunga pat Jerusalem geiyin ajui lut peh tauvin ahi.
3 I Dawid przyszedł do swego domu w Jerozolimie. Wtedy król wziął dziesięć kobiet, nałożnic, które pozostawił, aby strzegły domu, umieścił je w strzeżonym domu i utrzymywał, ale nie obcował z nimi. Pozostały one zamknięte aż do dnia swej śmierci, jakby we wdowieństwie.
David chu Jerusalema ahung in ain ahung lhungtai, chuin lengpan in ngah dinga adalhah thaikem numei som ho chu abonchan aman khom soh keiyin in khat a akoikhom in, chule hiche in chu mi angah ding sepai akoiyin, neh le chah vang apenan, amaho hi avil tapon, aluppi tapoi. Hijeh chun amaho hi athi ni geiyuvin cha hing louvin aumsohkeiyun, meithai bangin aumsoh keitauve.
4 Potem król powiedział do Amasy: Zbierz mi mężczyzn Judy w ciągu trzech dni, ty także się staw.
Hichun lengpan Amasa koma aseipeh in, “Nithum sungin Judah phunga mite abonchan kou khom soh keiyin lang, nangma tah jeng jong hikoma hin hung kikhomuvin,” ati.
5 Poszedł więc Amasa, by zebrać lud Judy. Lecz przekroczył termin, który mu wyznaczył.
Hijeh chun Amasa jong Judah mite kou dingin akondoh tai; Ahinla ama dinga aphat kitep peh sangnga tamjo ahin la tan ahi.
6 I Dawid powiedział do Abiszaja: Teraz Szeba, syn Bikriego, uczyni nam gorzej niż Absalom. Weź [więc] sługi twego pana i ścigaj go, by nie znalazł sobie obronnych miast i nie wymknął się nam.
Chuphat’in David chun Abishai koma chun aseiyin, “Tua hi Sheba kitipa Bicri chapa khun Absalomin eibol nau sanga khohjoa eibol diu ahi; nangman napu lhacha sepaite khu kipuiyin lang anung delpeh in lang, gamantan achuti louva ahileh ama in kulpi kikaikhum khopi phabep akisah doh a eiho eisuh genthei diu ahi,” ati.
7 Wtedy wyszli z nim ludzie Joaba oraz Keretyci, Peletyci i wszyscy dzielni wojownicy. Wyruszyli z Jerozolimy w pościg za Szebą, synem Bikriego.
Abishai nung juiyin Joab jong Chereth mite jong, Peleth miho jong, chule mihat jouse jong abonchan akitol soh keiyuvin ahi. Chule amaho hi Jerusalem khopia konin Bicri chapa Sheba nung del dingin akondoh tauve.
8 A gdy byli przy wielkim kamieniu, który [jest] w Gibeonie, Amasa wyszedł im naprzeciw. A Joab miał na sobie przepasaną szatę, a na niej pas z mieczem w pochwie przypasany do bioder. Gdy on się zbliżał, [miecz] wypadł mu.
Amaho hi Gibeon khopia songpi lentah phung ahung geiyuvin Amasa jong amaho lamto dingin ahung tai. Hichun Joab hi sepai vonin akivonin, chule akongjanga chun konggah khat hin chemjam apaiyin akipoh in ahi; amasang lam’uva Amasa chibei bol din achepheiyin, hichun ahung kibalhun achemjam chu ahungkithol doh paitan ahi.
9 I Joab zapytał Amasę: Czy masz się dobrze, mój bracie? I Joab ujął Amasę prawą ręką za brodę, jakby miał go pocałować.
Hichun Joab hin Amasa koma hitin aseiye, “Sopi nadam dam hinam? tin adongin, hiti chun Joab hin Amasa chu akhut jetlam in amanin abengmul chun atuh chah jenge abeng achop ding bangin.
10 Lecz Amasa nie zwrócił uwagi na miecz, który [był] w ręce Joaba. Ten uderzył go nim pod piąte żebro i wylał jego wnętrzności na ziemię bez [zadawania] drugiego ciosu, i [Amasa] umarł. A Joab i jego brat Abiszaj puścili się w pogoń za Szebą, synem Bikriego.
Hichea hi Amasa hin Joab in akhut veilam a chemjam akidop lam chu anahet lou ahiye; hiti hin Joab chun Amasa chua oipoh asutpih in; hichun avela sat kit louhel’in khatvei she she chun ama jong athidel jengin ahi. Chujouvin Joab le asopipa Abishai chun Bicri chapa Sheba nung chu adel pai pai tauve.
11 Wtedy stanął przy nim jeden ze sług Joaba i powiedział: Ktokolwiek sprzyja Joabowi i ktokolwiek [jest] za Dawidem, niech idzie za Joabem.
Chule Joab sepaite lah a mi khat chu Amasa long phunga aga dingin hitin aseiye, “Koi koi hijongle Joab panpia David dinga pang jouse chun Joab nung jui cheh hen,” ati.
12 Tymczasem Amasa tarzał się we krwi na środku drogi. A gdy ten człowiek zobaczył, że cały lud zatrzymuje się, usunął Amasę z drogi na pole i zarzucił na niego szatę. Zauważył bowiem, że każdy, kto obok niego przechodzi, zatrzymuje się.
Hichun Amasa vang chu lamlen kim laitah a athisan lah a akisai saiyin alumden tai. Lampia hung mi jouse chun amudoh tengule ading cheh jiuvin, hijeh chun alongkom a dingpa chun miho jouse agahdin ji jeh u chun Amasa long chu akaimangin gamlah a apolut in pon akhu khumtan ahi.
13 A gdy usunięto go z drogi, wszyscy szli za Joabem, by ścigać Szebę, syna Bikriego.
Chuin Amasa chu lamlen lailunga kona akai mang phat chun mipi sepai jouse jong chu Joab nung juiya Bicri chapa Sheba nung del dingin ache pai pai jeng tauve.
14 Ten przeszedł przez wszystkie pokolenia Izraela aż do Abel i Bet-Maaka, a wszyscy Berici zebrali się i poszli za nim.
Sheba hin Israel mite phung tin anakhol soh keiyin, Bethema’acah gam'a Abel chan gei anajot man in ahi; hijeh chun Bicri mite jouse akikhom’uvin ama nung ajui soh hel tauve.
15 A kiedy tam nadciągnęli, oblegli go w Abel Bet-Maaka i usypali wał przeciw miastu, tak że stali przed murem, i cały lud, który był z Joabem, uderzał, by zburzyć mur.
Hichun Joab to pang khom mite chu abonchan ahunguvin Bethma’acah gam'a Abel khoa chun Sheba aga’um tauve. Khopi um nan pal akaiyuvin, chule khopi pal chutoh kingat ton leipal chu akikhang doh jenge; Chuin amahon khopi pal chu phetjal dingin agouvin avojal pantauve.
16 Wtedy [pewna] mądra kobieta zawołała z miasta: Słuchajcie, słuchajcie! Powiedzcie, proszę, do Joaba: Zbliż się tutaj, a porozmawiam z tobą.
Hichun khopi sung langa konin numei miching tah khat hinmi ahinkouvin, “Ngaiyuvin, ngaiyuvin, keiman Joab chu kaki houpithei na dingin hinsei peh’uvin lang hilai muna hin hung hen, ati hintiuvin,” ahinti.
17 Gdy zbliżył się do niej, kobieta zapytała: Czy ty jesteś Joab? Odpowiedział: Jestem. Wtedy powiedziała: Słuchaj słów twojej służącej. Odpowiedział: Słucham.
Hiphat chun Joab jong chu amanu koma chun ahungin ahileh, numeinu chun hitin aseipeh tai, “Nangma Jo’b nahim? atia ahileh aman jong adonbutin, “Ka hinai,” ati. Hichun numeinu jong chun Joab koma chun asei kit’in, “Nasohnu keima thusei ding hohi ngai temin,” atia ahileh; Joab in jong adonbut’in, “Kangai peh nai,” ati.
18 Ona mówiła dalej: W dawnych czasach mówiono: Koniecznie należy radzić się w Abelu – i tak sprawa się zakończyła.
Hichun numei nun jong aseitai, Masanga gol lui laiyin tehse hon hitin ana sei uve, Abel khoa mi bou kidong ding ahi,’ tin aseiyiuve; hiti hin ipi thu hijong leh ana seichai jiuve.
19 Ja jestem [jednym] ze spokojnych i wiernych w Izraelu, a ty chcesz zniszczyć miasto i matkę w Izraelu. Dlaczego chcesz zburzyć dziedzictwo PANA?
Hitia chu keima jong hi Israel mite lah a cham na bol ji le kitah taha hinkho mangmi khat chu kahi; hijeh chun tun nangman Israel chate din penna khopikhat hi thagamdingin nahol’e; ibola nangman Pakai goulo athilkeo hi hitia hi suh mang jeng ding nati ham?” ati.
20 Joab odpowiedział jej: Nie daj, nie daj Boże, abym miał zburzyć albo zniszczyć.
Hichun Joab jong chun adonbut’in, “Keiman itih hijong leh khopi kasuh mang louhel ding ahi ai!
21 Nie tak ma się sprawa. Tylko pewien człowiek z góry Efraim imieniem Szeba, syn Bikriego, podniósł rękę przeciw królowi Dawidowi. Wydajcie jego samego, a odstąpię od miasta. Kobieta odpowiedziała Joabowi: Oto jego głowa zostanie ci rzucona przez mur.
Nasei chu adih poi, ahin Ephraim gam'a thinglhang mi Bicri kitipa chapa khat amin Sheba kitipa chun David lengpa dou nan akhut alamtai; ama chu hinpe doh jenguvin, chutileh keima khopia kona hi kaki nungle jeng ding ahi,” ati. Chuphat’in numeinu jong chun adonbut paiyin, Joab koma chun aseitai, “Vetan, naseipa chu palvuma aluchang tansa hung kileh lha ding nakoma hung chu ding ahi,” atipeh-e.
22 Kobieta poszła więc do całego ludu w swojej mądrości. Ścięto głowę Szebie, synowi Bikriego, i rzucono ją do Joaba. Ten zaś zadął w trąbę i [wszyscy] rozeszli się spod miasta, każdy do swojego namiotu. A Joab wrócił do króla do Jerozolimy.
Numeinu chu alungthima achihna bang dungjuiyin khopi sunga anung chen mipi jouse koma chun hitin aga seitai. Chuin mihon Bicri chapa Sheba chu alu atanuvin, Joab koma chun agasep lut tauve. Chuphat in Joab chun saki pengkul chu amut paiyin, khopia kon chun akikhen cheh soh keiyun, mi jouse chu ama ama in cheh a ache tauve. Joab vang chu Jerusalema lengpa koma dingin ahung kile kit tai.
23 I Joab był dowódcą całego wojska Izraela. A Benajasz, syn Jehojady, [dowódcą] Keretytów i Peletytów.
Hichun Joab kitipa hi Israel chate pumpi dinga gal lamkai lenpen chule sepai jouse chunga vaipo ahin, Jehoiada chapa Benaiah chu Chereth mite leh Peleth mite sepai ho lamkai vaipon apangin;
24 Adoram był poborcą daniny, a Jehoszafat, syn Ahiluda, kronikarzem.
Chule Adoniram kitipa chu engbol a um soh natonga pangho chunga chun vaihom in apangin, Ahilud chapa Jehoshaphat kitipa chu thuching lekha koiyin apangin,
25 Szewa – pisarzem, a Sadok i Abiatar [byli] kapłanami.
Sheva chu lekha sun in apangin, Zedok le Abiathar chu thempun apang lhonin,
26 Również Ira Jairyta był naczelnym dostojnikiem u Dawida.
Chule Jair mi Ira vang chu David din thempun anapang tan ahi.
