II Samuela 18
1 Wtedy Dawid policzył lud, który z nim [był], i ustanowił nad nim dowódców nad tysiącami i dowódców nad setkami.
UDavida wabutha bonke abantu ababelaye wababekela abalawuli bezinkulungwane labalawuli bamakhulu.
2 Potem Dawid posłał trzecią część ludu pod ręką Joaba, trzecią część pod ręką Abiszaja, syna Serui, brata Joaba, i trzecią część pod ręką Ittaja Gittyty. I król powiedział do ludu: Ja również wyruszę z wami.
UDavida wahlukanisa amabutho akhe, ingxenye eyodwa kokuthathu ilawulwa nguJowabi, ingxenye eyodwa ingaphansi komfowabo kaJowabi u-Abhishayi indodana kaZeruya, lengxenye eyodwa kokuthathu ingaphansi kuka-Ithayi umGithi. Inkosi yatshela amabutho yathi, “Mina ngokwami impela ngizaphuma lani.”
3 Ale lud odpowiedział: Nie wyruszysz. Jeśli bowiem my uciekniemy, oni nie zwrócą na nas uwagi, i choćby połowa z nas poległa, też nie zwrócą na nas uwagi. Ty zaś jesteś dla nas jak dziesięć tysięcy. Teraz więc będzie lepiej, abyś mógł przyjść nam z pomocą z miasta.
Kodwa abantu bathi, “Akumelanga uphume; nxa sizancindezeleka ukuba sibaleke, kabayikuzihlupha ngathi. Lanxa kungaze kufe ingxenye yethu, kabayikuzihlupha; kodwa wena ulingana labethu abazinkulungwane ezilitshumi. Kungabangcono khathesi ukuba usisekele usedolobheni.”
4 Odpowiedział im król: Uczynię to, co wydaje się wam słuszne. Król stanął więc przy bramie, a cały lud wychodził setkami i tysiącami.
Inkosi yaphendula yathi, “Ngizakwenza loba kuyini lokho okukhanya kungcono kini.” Ngakho inkosi yema eceleni kwesango abantu sebephuma ngamaviyo amakhulu lawezinkulungwane.
5 I król nakazał Joabowi, Abiszajowi i Ittajowi: Łagodnie [traktujcie] mi młodzieńca, Absaloma. A cały lud słyszał, jak król wydał wszystkim dowódcom rozkaz o Absalomie.
Inkosi yalaya uJowabi, lo-Abhishayi kanye lo-Ithayi yathi, “Libe lesisa ejaheni u-Abhisalomu ngenxa yami.” Amabutho wonke ayizwa inkosi ilaya umlawuli ngamunye ngo-Abhisalomu.
6 Lud wyruszył więc w pole przeciw Izraelowi i doszło do bitwy w lesie Efraima.
Ibutho lahamba lisiya egangeni ukuyakulwa lo-Israyeli, njalo ukulwa kwenzakala eguswini lako-Efrayimi.
7 Lud Izraela został tam pobity przez sługi Dawida i stała się wielka klęska tego dnia: [poległo] dwadzieścia tysięcy [osób].
Khonapho ibutho lako-Israyeli lehlulwa ngabantu bakaDavida, njalo ukubulalana kwaba kukhulu ngalelolanga, abantu abazinkulungwane ezingamatshumi amabili.
8 Bitwa bowiem rozproszyła się na całą okolicę, a las pochłonął tego dnia więcej ludzi, niż pożarł miecz.
Impi yaqhela yagcwala ilizwe lonke, njalo igusu laqeda abantu abanengi kulenkemba ngalolosuku.
9 I Absalom natknął się na sługi Dawida. Absalom jechał na mule, a muł wbiegł pod gęste gałęzie wielkiego dębu. Wtedy jego głowa zaczepiła się o dąb i zawisł między niebem a ziemią. Lecz muł, który był pod nim, poszedł [dalej].
Kwenzakala nje ukuthi u-Abhisalomu ahlangane labantu bakaDavida. Wayegade imbongolo yakhe, kwasekusithi imbongolo idlula ngaphansi kwezingatsha ezenileyo zesihlahla esikhulu somʼOkhi, ikhanda lika-Abhisalomu labanjwa esihlahleni. Wasala elenga emoyeni, imbongolo ayeyigadile ilokhu ihamba.
10 Zobaczył to pewien człowiek i powiadomił Joaba: Oto widziałem Absaloma wiszącego na dębie.
Kwathi omunye wabantu esebone lokhu, watshela uJowabi wathi, “Ngibone u-Abhisalomu elenga esihlahleni somʼOkhi.”
11 Wtedy Joab powiedział do człowieka, który go o tym powiadomił: Jeśli widziałeś, to czemu go tam nie zabiłeś i [nie zrzuciłeś] na ziemię? Dałbym ci dziesięć srebrników i jeden pas.
UJowabi wasesithi emuntwini owayemtshele lokhu, “Ini? Umbonile? Pho kungani ungamcakazelanga phansi khonapho na? Kade ngizakupha amashekeli esiliva alitshumi kanye lebhanti lobuqhawe.”
12 Człowiek ten odpowiedział Joabowi: Choćbym otrzymał na ręce tysiąc srebrników, nie podniósłbym ręki na syna króla. Słyszeliśmy bowiem, jak król nakazał tobie, Abiszajowi i Ittajowi: Zachowajcie wszyscy młodzieńca, Absaloma.
Kodwa umuntu lowo waphendula wathi, “Lanxa amashekeli ayinkulungwane engalinganiselwa ezandleni zami, ngingeke ngiphakamise isandla sami ngihlasele indodana yenkosi. Sizizwele inkosi ilaya wena lo-Abhishayi kanye lo-Ithayi yathi, ‘Vikelani ijaha u-Abhisalomu ngenxa yami.’
13 Chyba że chciałbym postąpić zdradliwie przeciw własnej duszy, gdyż żadna sprawa nie jest tajona przed królem. Nawet ty sam byłbyś przeciwko mnie.
Aluba ngibeke ukuphila kwami engozini njalo akulanto efihlakeleyo enkosini, ubungayikuba lobuzalwane lami.”
14 Wtedy Joab odpowiedział: Nie będę z tobą tracić czasu. Wziął więc do ręki trzy strzały i wbił je w serce Absaloma, gdy ten jeszcze [wisiał] żywy na dębie.
UJowabi wathi, “Mina angiyikulindela wena kanje.” Ngakho wathatha imikhonto emithathu wayitikitela enhliziyweni ka-Abhisalomu, u-Abhisalomu elokhu esaphila esesihlahleni somʼOkhi.
15 Potem dziesięciu młodzieńców, giermków Joaba, otoczyło Absaloma – bili go i zabili.
Njalo abathwali bezikhali zikaJowabi bamhanqa u-Abhisalomu, bamtshaya bambulala.
16 Wtedy Joab zadął w trąbę i lud wrócił z pogoni za Izraelem, bo Joab zatrzymał lud.
Emva kwalokho uJowabi wakhalisa icilongo, amabutho aseyekela ukuxotshana lo-Israyeli, ngoba uJowabi wawamisa.
17 Wzięli zaś Absaloma, wrzucili go do głębokiego dołu [w tym] lesie i wznieśli nad nim wielki stos kamieni. I cały Izrael uciekł, każdy do swego namiotu.
Bamthatha u-Abhisalomu bamphosela egodini elikhulu eguswini babuthelela inqwaba enkulu yamatshe phezu kwakhe. Ngalesosikhathi wonke u-Israyeli wabalekela ekhaya lakhe.
18 A Absalom za swego życia postawił sobie pomnik w dolinie królewskiej, bo mówił: Nie mam syna, który by upamiętnił moje imię. Nazwał więc ten pomnik swoim imieniem i zwie się on Miejscem Absaloma aż do dziś.
U-Abhisalomu esaphila wayethethe insika wayimisa eSigodini seNkosi njengesikhumbuzo sakhe, ngoba wacabanga wathi, “Angilandodana yokuqhuba ukukhunjulwa kwebizo lami.” Insika wayibiza ngaye, njalo ithiwa Isikhumbuzo sika-Abhisalomu kuze kube lamhla.
19 Wtedy Achimaas, syn Sadoka, powiedział: Pozwól mi iść i zanieść królowi dobrą nowinę, że PAN wybawił go z ręki jego wrogów.
Ngalesosikhathi u-Ahimazi indodana kaZadokhi wathi, “Kuhle ngigijime ngihambise umbiko enkosini ukuthi uThixo useyihlengile esandleni sezitha zayo.”
20 Lecz Joab mu odpowiedział: Nie byłbyś dziś zwiastunem dobrej nowiny, lecz zaniesiesz ją w innym dniu. Dziś natomiast nie zaniesiesz dobrej nowiny, gdyż zginął syn króla.
UJowabi wathi kuye, “Kawusuwe omele ahambise imibiko lamhla. Ungayihambisa imibiko ngesinye isikhathi, kodwa akumelanga wenzenjalo lamhla, ngoba indodana yenkosi ifile.”
21 Potem Joab odezwał się do Kuszego: Idź i opowiedz królowi, co widziałeś. Kusz pokłonił się Joabowi i pobiegł.
UJowabi wasesithi kumKhushi, “Hamba uyetshela inkosi lokho okubonileyo.” UmKhushi wakhothama phambi kukaJowabi wasesuka egijima.
22 Achimaas, syn Sadoka, ponownie powiedział do Joaba: Niech się dzieje, co chce, pozwól, proszę, bym pobiegł za Kuszem. Joab zapytał: Dlaczego miałbyś biec, mój synu, skoro nie masz żadnej dobrej wieści do zwiastowania?
U-Ahimazi indodana kaZadokhi waphinda wathi kuJowabi, “Loba kunjani, ake ungivumele ngigijime ngilandele umKhushi.” Kodwa uJowabi waphendula wathi, “Ndodana yami, kungani ufuna ukuhamba? Kawulambiko ozakulethela umvuzo.”
23 [Odpowiedział]: Niech się dzieje, co chce, pobiegnę. Joab mu powiedział: Biegnij. Achimaas pobiegł więc prostszą drogą i wyprzedził Kuszego.
Yena wathi, “Loba kunjani, mina ngifuna ukugijima.” Ngakho uJowabi wathi, “Gijima!” U-Ahimazi wagijima ngendlela yasemagcekeni, wamdlula umKhushi.
24 A Dawid siedział między dwiema bramami. I strażnik wszedł na dach bramy przy murze, a gdy podniósł oczy, zobaczył, że jakiś mężczyzna biegnie samotnie.
Kwathi uDavida ehlezi phakathi kwesango langaphakathi lelangaphandle, umlindi wakhwela waya phezulu ephahleni lwesango, phansi komduli. Kwathi lapho ekhangela, wabona umuntu egijima eyedwa.
25 Wtedy strażnik zawołał i powiadomił o tym króla. Król powiedział: Jeśli jest sam, to w jego ustach jest dobra nowina. [A gdy] ten szedł spiesznie i zbliżał się;
Umlindi wamemeza inkosi wayibikela lokho. Inkosi yathi, “Nxa eyedwa, uzakuba lezindaba ezinhle.” Umuntu waqhubeka elokhu esondela eduze.
26 Strażnik zobaczył drugiego biegnącego mężczyznę. I strażnik zawołał do odźwiernego: Oto biegnie samotnie [drugi] mężczyzna. Król powiedział: Ten również przynosi dobrą nowinę.
Umlindi wabona omunye umuntu egijima, wasebiza umlindi wesango ngaphansi, wathi, “Khangela, omunye umuntu ugijima eyedwa!” Inkosi yathi, “Laye uzakuba ngoletha izindaba ezinhle.”
27 Wtedy strażnik powiedział: Wydaje mi się, że bieg pierwszego przypomina bieg Achimaasa, syna Sadoka. Król odpowiedział: To dobry człowiek, przychodzi z dobrą nowiną.
Umlindi wasesithi, “Ngibona angathi owakuqala ugijima njengo-Ahimazi indodana kaZadokhi.” Inkosi yathi, “Ungumuntu olungileyo. Uza lezindaba ezinhle.”
28 Achimaas zawołał do króla: Pokój! I pokłonił się królowi twarzą do ziemi, i powiedział: Niech będzie błogosławiony PAN, twój Bóg, który wydał tych ludzi, którzy podnieśli ręce przeciw memu panu, królowi.
Lapho-ke u-Ahimazi wamemeza enkosini wasesithi, “Konke kulungile.” Wakhothama phambi kwenkosi wathi mbo phansi ngobuso, wathi, “Kadunyiswe uThixo uNkulunkulu wakho. Usebanikele abantu abaphakamisa izandla zabo ukuhlasela inkosi yami.”
29 Król zapytał: Czy dobrze się ma młodzieniec Absalom? Achimaas odpowiedział: Widziałem wielkie zamieszanie, gdy Joab wysyłał sługę króla i mnie, twego sługę, ale nie wiem, co [to było].
Inkosi yasibuza isithi, “Ijaha u-Abhisalomu usindile na?” U-Ahimazi waphendula wathi, “Ngibone ukuphithizela okukhulu uJowabi esezathuma inceku yenkosi lami, inceku yakho, kodwa kangazi ukuthi kade kuyini.”
30 Potem król powiedział: Odejdź na bok i stań tam. On więc odstąpił i stanął.
Inkosi yasisithi, “Buyela eceleni ume khona.” Ngakho wabuyela eceleni wama khona.
31 Wtedy przybył Kusz i powiedział: Mam dobrą nowinę, mój panie, królu! PAN cię wybawił dzisiaj z ręki wszystkich, którzy powstali przeciw tobie.
Lapho-ke umKhushi wafika wathi, “Mhlekazi wami, nkosi, zwana izindaba ezinhle! UThixo lamhla usekukhulule kubo bonke abakuhlamukelayo.”
32 Król zapytał Kuszego: Czy dobrze się ma młodzieniec Absalom? Odpowiedział Kusz: Oby wrogowie mego pana, króla, i wszyscy, którzy powstają przeciw tobie na nieszczęście, byli jak [ten] młodzieniec!
Inkosi yambuza yathi, “Ijaha u-Abhisalomu usindile na?” UmKhushi waphendula wathi, “Sengathi izitha zomhlekazi inkosi yami labo bonke abayihlamukelayo ukuba bayilimaze bangaba njengejaha leliyana.”
33 Wtedy król zasmucił się, wstąpił do komnaty nad bramą i zapłakał. A idąc, tak mówił: Mój synu, Absalomie! Mój synu, mój synu, Absalomie! Obym ja umarł zamiast ciebie! Absalomie, mój synu, mój synu!
Inkosi yadabuka kakhulu. Yakhwela yaya ekamelweni elingaphezu kwesango yakhala. Yahamba ikhala isithi, “Oh, ndodana yami Abhisalomu! Ndodana yami, ndodana yami Abhisalomu! Aluba kufe mina esikhundleni sakho, Oh Abhisalomu, ndodana yami, ndodana yami!”
