II Koryntian 1
1 Paweł, z woli Boga apostoł Jezusa Chrystusa, i Tymoteusz, brat, do kościoła Bożego, który jest w Koryncie, ze wszystkimi świętymi, którzy są w całej Achai.
ஈஸ்²வரஸ்யேச்ச²யா யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேரித: பௌலஸ்திமதி²ர்ப்⁴ராதா ச த்³வாவேதௌ கரிந்த²நக³ரஸ்தா²யை ஈஸ்²வரீயஸமிதய ஆகா²யாதே³ஸ²ஸ்தே²ப்⁴ய: ஸர்வ்வேப்⁴ய: பவித்ரலோகேப்⁴யஸ்²ச பத்ரம்’ லிக²த: |
2 Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa.
அஸ்மாகம்’ தாதஸ்யேஸ்²வரஸ்ய ப்ரபோ⁴ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய சாநுக்³ரஹ: ஸா²ந்திஸ்²ச யுஷ்மாஸு வர்த்ததாம்’|
3 Błogosławiony [niech będzie] Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy;
க்ரு’பாலு: பிதா ஸர்வ்வஸாந்த்வநாகாரீஸ்²வரஸ்²ச யோ(அ)ஸ்மத்ப்ரபோ⁴ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய தாத ஈஸ்²வர: ஸ த⁴ந்யோ ப⁴வது|
4 Który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, abyśmy i my mogli pocieszać tych, którzy są w jakimkolwiek ucisku, taką pociechą, jaką sami jesteśmy pocieszani przez Boga.
யதோ வயம் ஈஸ்²வராத் ஸாந்த்வநாம்’ ப்ராப்ய தயா ஸாந்த்வநயா யத் ஸர்வ்வவித⁴க்லிஷ்டாந் லோகாந் ஸாந்த்வயிதும்’ ஸ²க்நுயாம தத³ர்த²ம்’ ஸோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸர்வ்வக்லேஸ²ஸமயே(அ)ஸ்மாந் ஸாந்த்வயதி|
5 Jak bowiem w nas obfitują utrapienia Chrystusa, tak też przez Chrystusa obfituje nasza pociecha.
யத: க்²ரீஷ்டஸ்ய க்லேஸா² யத்³வத்³ பா³ஹுல்யேநாஸ்மாஸு வர்த்தந்தே தத்³வத்³ வயம்’ க்²ரீஷ்டேந ப³ஹுஸாந்த்வநாட்⁴யா அபி ப⁴வாம: |
6 Jeśli więc doznajemy ucisku – [to] dla waszego pocieszenia i zbawienia, które sprawia, że znosicie te same utrapienia, które i my cierpimy; i jeśli doznajemy pociechy – [to] dla waszego pocieszenia i zbawienia.
வயம்’ யதி³ க்லிஸ்²யாமஹே தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஸாந்த்வநாபரித்ராணயோ: க்ரு’தே க்லிஸ்²யாமஹே யதோ(அ)ஸ்மாபி⁴ ர்யாத்³ரு’ஸா²நி து³: கா²நி ஸஹ்யந்தே யுஷ்மாகம்’ தாத்³ரு’ஸ²து³: கா²நாம்’ ஸஹநேந தௌ ஸாத⁴யிஷ்யேதே இத்யஸ்மிந் யுஷ்மாநதி⁴ மம த்³ரு’டா⁴ ப்ரத்யாஸா² ப⁴வதி|
7 A nasza nadzieja co do was [jest] mocna, bo wiemy, że jak jesteście uczestnikami utrapienia, tak i pociechy.
யதி³ வா வயம்’ ஸாந்த்வநாம்’ லபா⁴மஹே தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஸாந்த்வநாபரித்ராணயோ: க்ரு’தே தாமபி லபா⁴மஹே| யதோ யூயம்’ யாத்³ரு’க்³ து³: கா²நாம்’ பா⁴கி³நோ(அ)ப⁴வத தாத்³ரு’க் ஸாந்த்வநாயா அபி பா⁴கி³நோ ப⁴விஷ்யதே²தி வயம்’ ஜாநீம: |
8 Nie chcemy bowiem, bracia, abyście nie wiedzieli o ucisku, który nas spotkał w Azji, że byliśmy obciążeni ponad miarę [i] ponad siły, tak że zaczęliśmy wątpić, czy przeżyjemy.
ஹே ப்⁴ராதர: , ஆஸி²யாதே³ஸே² ய: க்லேஸோ²(அ)ஸ்மாந் ஆக்ராம்யத் தம்’ யூயம்’ யத்³ அநவக³தாஸ்திஷ்ட²த தந்மயா ப⁴த்³ரம்’ ந மந்யதே| தேநாதிஸ²க்திக்லேஸே²ந வயமதீவ பீடி³தாஸ்தஸ்மாத் ஜீவநரக்ஷணே நிருபாயா ஜாதாஸ்²ச,
9 Więcej, sami w sobie mieliśmy wyrok śmierci, abyśmy nie ufali samym sobie, lecz Bogu, który wskrzesza umarłych.
அதோ வயம்’ ஸ்வேஷு ந விஸ்²வஸ்ய ம்ரு’தலோகாநாம் உத்தா²பயிதரீஸ்²வரே யத்³ விஸ்²வாஸம்’ குர்ம்மஸ்தத³ர்த²ம் அஸ்மாபி⁴: ப்ராணத³ண்டோ³ போ⁴க்தவ்ய இதி ஸ்வமநஸி நிஸ்²சிதம்’|
10 On to wyrwał nas z tak wielkiej śmierci i [jeszcze] wyrywa. W nim [też] mamy nadzieję, że nadal będzie wyrywać;
ஏதாத்³ரு’ஸ²ப⁴யங்கராத் ம்ரு’த்யோ ர்யோ (அ)ஸ்மாந் அத்ராயதேதா³நீமபி த்ராயதே ஸ இத: பரமப்யஸ்மாந் த்ராஸ்யதே (அ)ஸ்மாகம் ஏதாத்³ரு’ஸீ² ப்ரத்யாஸா² வித்³யதே|
11 Także przy waszej pomocy poprzez modlitwę za nas, aby dar, który [otrzymaliśmy] dzięki wielu, stał się dla wielu powodem dziękczynienia za nas.
ஏதத³ர்த²மஸ்மத்க்ரு’தே ப்ரார்த²நயா வயம்’ யுஷ்மாபி⁴ருபகர்த்தவ்யாஸ்ததா² க்ரு’தே ப³ஹுபி⁴ ர்யாசிதோ யோ(அ)நுக்³ரஹோ(அ)ஸ்மாஸு வர்த்திஷ்யதே தத்க்ரு’தே ப³ஹுபி⁴ரீஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாதோ³(அ)பி காரிஷ்யதே|
12 To bowiem jest naszą chlubą: świadectwo naszego sumienia, że w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Boga postępowaliśmy na świecie, a szczególnie względem was.
அபரஞ்ச ஸம்’ஸாரமத்⁴யே விஸே²ஷதோ யுஷ்மந்மத்⁴யே வயம்’ ஸாம்’ஸாரிக்யா தி⁴யா நஹி கிந்த்வீஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹேணாகுடிலதாம் ஈஸ்²வரீயஸாரல்யஞ்சாசரிதவந்தோ(அ)த்ராஸ்மாகம்’ மநோ யத் ப்ரமாணம்’ த³தா³தி தேந வயம்’ ஸ்²லாகா⁴மஹே|
13 Nie piszemy wam [nic] innego, jak tylko to, co czytacie albo rozumiecie. Spodziewam się zaś, że też do końca zrozumiecie;
யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்³ யத் பட்²யதே க்³ரு’ஹ்யதே ச தத³ந்யத் கிமபி யுஷ்மப்⁴யம் அஸ்மாபி⁴ ர்ந லிக்²யதே தச்சாந்தம்’ யாவத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்க்³ரஹீஷ்யத இத்யஸ்மாகம் ஆஸா²|
14 Jak już po części nas zrozumieliście, że jesteśmy waszą chlubą, jak i wy naszą w dniu Pana Jezusa.
யூயமித: பூர்வ்வமப்யஸ்மாந் அம்’ஸ²தோ க்³ரு’ஹீதவந்த: , யத: ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய தி³நே யத்³வத்³ யுஷ்மாஸ்வஸ்மாகம்’ ஸ்²லாகா⁴ தத்³வத்³ அஸ்மாஸு யுஷ்மாகமபி ஸ்²லாகா⁴ ப⁴விஷ்யதி|
15 Z tą ufnością chciałem przybyć do was wcześniej, abyście otrzymali powtórne dobrodziejstwo;
அபரம்’ யூயம்’ யத்³ த்³விதீயம்’ வரம்’ லப⁴த்⁴வே தத³ர்த²மித: பூர்வ்வம்’ தயா ப்ரத்யாஸ²யா யுஷ்மத்ஸமீபம்’ க³மிஷ்யாமி
16 A od was udać się do Macedonii, a z Macedonii znowu przybyć do was i zostać przez was wyprawionym do Judei.
யுஷ்மத்³தே³ஸே²ந மாகித³நியாதே³ஸ²ம்’ வ்ரஜித்வா புநஸ்தஸ்மாத் மாகித³நியாதே³ஸா²த் யுஷ்மத்ஸமீபம் ஏத்ய யுஷ்மாபி⁴ ர்யிஹூதா³தே³ஸ²ம்’ ப்ரேஷயிஷ்யே சேதி மம வாஞ்சா²ஸீத்|
17 Czy więc tak postanawiając, postąpiłem lekkomyślnie? Albo [czy] to, co postanawiam, postanawiam według ciała, aby było u mnie „tak, tak” i „nie, nie”?
ஏதாத்³ரு’ஸீ² மந்த்ரணா மயா கிம்’ சாஞ்சல்யேந க்ரு’தா? யத்³ யத்³ அஹம்’ மந்த்ரயே தத் கிம்’ விஷயிலோகஇவ மந்த்ரயாண ஆதௌ³ ஸ்வீக்ரு’த்ய பஸ்²சாத்³ அஸ்வீகுர்வ்வே?
18 Lecz [jak] Bóg jest wierny, tak nasze słowa do was nie były „tak” i „nie”.
யுஷ்மாந் ப்ரதி மயா கதி²தாநி வாக்யாந்யக்³ரே ஸ்வீக்ரு’தாநி ஸே²ஷே(அ)ஸ்வீக்ரு’தாநி நாப⁴வந் ஏதேநேஸ்²வரஸ்ய விஸ்²வஸ்ததா ப்ரகாஸ²தே|
19 Ponieważ Syn Boży, Jezus Chrystus, który wśród was głoszony był przez nas, [to znaczy] przeze mnie, Sylwana i Tymoteusza, nie był „tak” i „nie”, lecz było w nim „tak”.
மயா ஸில்வாநேந திமதி²நா சேஸ்²வரஸ்ய புத்ரோ யோ யீஸு²க்²ரீஷ்டோ யுஷ்மந்மத்⁴யே கோ⁴ஷித: ஸ தேந ஸ்வீக்ரு’த: புநரஸ்வீக்ரு’தஸ்²ச தந்நஹி கிந்து ஸ தஸ்ய ஸ்வீகாரஸ்வரூபஏவ|
20 Ile jest bowiem obietnic Boga, w nim [są] „tak” i w nim [są] „Amen”, ku chwale Boga przez nas.
ஈஸ்²வரஸ்ய மஹிமா யத்³ அஸ்மாபி⁴: ப்ரகாஸே²த தத³ர்த²ம் ஈஸ்²வரேண யத்³ யத் ப்ரதிஜ்ஞாதம்’ தத்ஸர்வ்வம்’ க்²ரீஷ்டேந ஸ்வீக்ரு’தம்’ ஸத்யீபூ⁴தஞ்ச|
21 Tym zaś, który utwierdza nas [razem] z wami w Chrystusie i który nas namaścił, [jest] Bóg;
யுஷ்மாந் அஸ்மாம்’ஸ்²சாபி⁴ஷிச்ய ய: க்²ரீஷ்டே ஸ்தா²ஸ்நூந் கரோதி ஸ ஈஸ்²வர ஏவ|
22 Który też zapieczętował nas i dał do naszych serc Ducha [jako] zadatek.
ஸ சாஸ்மாந் முத்³ராங்கிதாந் அகார்ஷீத் ஸத்யாங்காரஸ்ய பணக²ரூபம் ஆத்மாநம்’ அஸ்மாகம் அந்த: கரணேஷு நிரக்ஷிபச்ச|
23 A ja wzywam Boga na świadka mojej duszy, że aby was oszczędzić, nie przybyłem dotąd do Koryntu.
அபரம்’ யுஷ்மாஸு கருணாம்’ குர்வ்வந் அஹம் ஏதாவத்காலம்’ யாவத் கரிந்த²நக³ரம்’ ந க³தவாந் இதி ஸத்யமேதஸ்மிந் ஈஸ்²வரம்’ ஸாக்ஷிணம்’ க்ரு’த்வா மயா ஸ்வப்ராணாநாம்’ ஸ²பத²: க்ரியதே|
24 Nie dlatego, że panujemy nad waszą wiarą, ale jesteśmy pomocnikami waszej radości; wiarą bowiem stoicie.
வயம்’ யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸஸ்ய நியந்தாரோ ந ப⁴வாம: கிந்து யுஷ்மாகம் ஆநந்த³ஸ்ய ஸஹாயா ப⁴வாம: , யஸ்மாத்³ விஸ்²வாஸே யுஷ்மாகம்’ ஸ்தி²தி ர்ப⁴வதி|
