< II Koryntian 1 >

1 Paweł, z woli Boga apostoł Jezusa Chrystusa, i Tymoteusz, brat, do kościoła Bożego, który jest w Koryncie, ze wszystkimi świętymi, którzy są w całej Achai.
Paul, an Apostle of Jesus Christ, by the will of God, and Timothy, the brother, to the congregation of God which is in Corinth, together with all the saints who are in all Achaia:
2 Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa.
Favor to you, and peace from God our Father, and from the Lord Jesus Christ.
3 Błogosławiony [niech będzie] Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy;
Blessed be the God and Father of our Lord Jesus Christ, the Father of tender mercies, and the God of all consolation!
4 Który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, abyśmy i my mogli pocieszać tych, którzy są w jakimkolwiek ucisku, taką pociechą, jaką sami jesteśmy pocieszani przez Boga.
who comforts us in all out affliction, that we may be able to comfort them who are in any affliction, by the consolation with which they are comforted of God.
5 Jak bowiem w nas obfitują utrapienia Chrystusa, tak też przez Chrystusa obfituje nasza pociecha.
For as the sufferings for Christ abound in us, also, our consolation abounds through Christ.
6 Jeśli więc doznajemy ucisku – [to] dla waszego pocieszenia i zbawienia, które sprawia, że znosicie te same utrapienia, które i my cierpimy; i jeśli doznajemy pociechy – [to] dla waszego pocieszenia i zbawienia.
Now, whether we are afflicted, it is for your comfort, and salvation; or whether we are comforted, it is for your comfort, which is effected by enduring the same sufferings which we also suffer.
7 A nasza nadzieja co do was [jest] mocna, bo wiemy, że jak jesteście uczestnikami utrapienia, tak i pociechy.
And out hope of you is steadfast, knowing that, as you are partakers of the sufferings, so shall you be also of the comfort.
8 Nie chcemy bowiem, bracia, abyście nie wiedzieli o ucisku, który nas spotkał w Azji, że byliśmy obciążeni ponad miarę [i] ponad siły, tak że zaczęliśmy wątpić, czy przeżyjemy.
Wherefore, brethren, we would not have you ignorant concerning our affliction, which happened to us in Asia; that we were exceedingly pressed above our strength, insomuch as we despaired even of life.
9 Więcej, sami w sobie mieliśmy wyrok śmierci, abyśmy nie ufali samym sobie, lecz Bogu, który wskrzesza umarłych.
Nay, more, we ourselves had the sentence of death in ourselves, that we might not trust in ourselves, but in God, who raises the dead;
10 On to wyrwał nas z tak wielkiej śmierci i [jeszcze] wyrywa. W nim [też] mamy nadzieję, że nadal będzie wyrywać;
who delivered us from so great a death, and does deliver; in whom we trust that he will yet deliver us;
11 Także przy waszej pomocy poprzez modlitwę za nas, aby dar, który [otrzymaliśmy] dzięki wielu, stał się dla wielu powodem dziękczynienia za nas.
you, also, laboring together in prayer for us, that the gift to us from many persons, may, by many, be acknowledged with thanksgiving for us.
12 To bowiem jest naszą chlubą: świadectwo naszego sumienia, że w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Boga postępowaliśmy na świecie, a szczególnie względem was.
For this is our glorying--the testimony of our conscience, that with godly simplicity and sincerity, (not with fleshly wisdom, but by the favor of God, ) we have behaved ourselves in the world, and more abundantly among you.
13 Nie piszemy wam [nic] innego, jak tylko to, co czytacie albo rozumiecie. Spodziewam się zaś, że też do końca zrozumiecie;
For we write no other things to you than what you read, and also acknowledge; and I hope that you will acknowledge, even to the end;
14 Jak już po części nas zrozumieliście, że jesteśmy waszą chlubą, jak i wy naszą w dniu Pana Jezusa.
seeing, indeed, you have acknowledged us in part, that we are your boasting, even as you also are ours, in the day of the Lord Jesus.
15 Z tą ufnością chciałem przybyć do was wcześniej, abyście otrzymali powtórne dobrodziejstwo;
And in this persuasions I purposed to come to you first, that you might have a second gift;
16 A od was udać się do Macedonii, a z Macedonii znowu przybyć do was i zostać przez was wyprawionym do Judei.
and from you to pass through into Macedonia, and from Macedonia to come again to you, and by you to be sent forward into Judea.
17 Czy więc tak postanawiając, postąpiłem lekkomyślnie? Albo [czy] to, co postanawiam, postanawiam według ciała, aby było u mnie „tak, tak” i „nie, nie”?
Having, then, purposed this, did I, indeed, use levity? or the things which I purpose, do I purpose according to the flesh; so that with me there should be yes, yes, and no, no?
18 Lecz [jak] Bóg jest wierny, tak nasze słowa do was nie były „tak” i „nie”.
But as God is faithful, certainly our word, which was to you, was not yes and no.
19 Ponieważ Syn Boży, Jezus Chrystus, który wśród was głoszony był przez nas, [to znaczy] przeze mnie, Sylwana i Tymoteusza, nie był „tak” i „nie”, lecz było w nim „tak”.
For the Son of God, Jesus Christ, who was proclaimed to you by us, even by me and Sylvanus, and Timothy, was not yes and no; but in him was yes.
20 Ile jest bowiem obietnic Boga, w nim [są] „tak” i w nim [są] „Amen”, ku chwale Boga przez nas.
And whatever promises are of God, were through him yes, and through him amen, to the glory of God, by us.
21 Tym zaś, który utwierdza nas [razem] z wami w Chrystusie i który nas namaścił, [jest] Bóg;
Now, he who establishes us with you in Christ, and who has anointed us, in God:
22 Który też zapieczętował nas i dał do naszych serc Ducha [jako] zadatek.
who has also sealed us, and given us the earnest of the Spirit in our hearts.
23 A ja wzywam Boga na świadka mojej duszy, że aby was oszczędzić, nie przybyłem dotąd do Koryntu.
Moreover, I call on God as a witness against my soul, that to spare you, I have not as yet come to Corinth.
24 Nie dlatego, że panujemy nad waszą wiarą, ale jesteśmy pomocnikami waszej radości; wiarą bowiem stoicie.
Not that we lord it over your faith, but we are joint promoters of your joy: for by the faith you stand.

< II Koryntian 1 >