II Koryntian 9

1 Lecz o posłudze na rzecz świętych nie ma potrzeby, abym wam pisał.

پَوِتْرَلوکانامْ اُپَکارارْتھَکَسیوامَدھِ یُشْمانْ پْرَتِ مَمَ لِکھَنَں نِشْپْرَیوجَنَں۔

2 Znam bowiem waszą gotowość, z powodu której wobec Macedończyków chlubię się wami, że Achaja jest gotowa od zeszłego roku, i wasza gorliwość pobudziła wielu.

یَتَ آکھایادیشَسْتھا لوکا گَتَوَرْشَمْ آرَبھْیَ تَتْکارْیَّ اُدْیَتاح سَنْتِیتِ واکْییناہَں ماکِدَنِییَلوکاناں سَمِیپے یُشْماکَں یامْ اِچّھُکَتامَدھِ شْلاگھے تامْ اَوَگَتوسْمِ یُشْماکَں تَسْمادْ اُتْساہاچّاپَریشاں بَہُونامْ اُدْیوگو جاتَح۔

3 Ale posłałem braci, żeby nasza chluba z was nie okazała się pod tym względem próżna, abyście, jak mówiłem, byli przygotowani;

کِنْچَیتَسْمِنْ یُشْمانْ اَدھْیَسْماکَں شْلاگھا یَدْ اَتَتھْیا نَ بھَویتْ یُویَنْچَ مَمَ واکْیانُسارادْ یَدْ اُدْیَتاسْتِشْٹھیتَ تَدَرْتھَمیوَ تے بھْراتَرو مَیا پْریشِتاح۔

4 I abyśmy, jeśli przypadkiem przybyliby ze mną Macedończycy i zastali was nieprzygotowanymi, nie byli zawstydzeni my – żeby nie powiedzieć: wy – za tak śmiałe przechwalanie się.

یَسْماتْ مَیا سارْدّھَں کَیشْچِتْ ماکِدَنِییَبھْراترِبھِراگَتْیَ یُویَمَنُدْیَتا اِتِ یَدِ درِشْیَتے تَرْہِ تَسْمادْ درِڈھَوِشْواسادْ یُشْماکَں لَجّا جَنِشْیَتَ اِتْیَسْمابھِ رْنَ وَکْتَوْیَں کِنْتْوَسْماکَمیوَ لَجّا جَنِشْیَتے۔

5 Uważałem więc za konieczne zachęcić braci, aby wcześniej udali się do was i zawczasu przygotowali przedtem obiecany wasz hojny dar, aby był gotowy jako [wyraz] hojności, a nie skąpstwa.

اَتَح پْراکْ پْرَتِجْناتَں یُشْماکَں دانَں یَتْ سَنْچِتَں بھَویتْ تَچَّ یَدْ گْراہَکَتایاح پھَلَمْ اَبھُوتْوا دانَشِیلَتایا ایوَ پھَلَں بھَویتْ تَدَرْتھَں مَماگْرے گَمَنایَ تَتْسَنْچَیَنایَ چَ تانْ بھْراترِنْ آدیشْٹُمَہَں پْرَیوجَنَمْ اَمَنْیے۔

6 Lecz [mówię]: Kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie, a kto sieje obficie, obficie też żąć będzie.

اَپَرَمَپِ وْیاہَرامِ کینَچِتْ کْشُدْرَبھاوینَ بِیجیشُوپْتیشُ سْوَلْپانِ شَسْیانِ کَرْتِّشْیَنْتے، کِنْچَ کینَچِدْ بَہُدَبھَوینَ بِیجیشُوپْتیشُ بَہُونِ شَسْیانِ کَرْتِّشْیَنْتے۔

7 Każdy jak postanowił w swym sercu, [tak niech zrobi], nie z żalem ani z przymusu, gdyż radosnego dawcę Bóg miłuje.

ایکَیکینَ سْوَمَنَسِ یَتھا نِشْچِییَتے تَتھَیوَ دِییَتاں کیناپِ کاتَرینَ بھِیتینَ وا نَ دِییَتاں یَتَ اِیشْوَرو ہرِشْٹَمانَسے داتَرِ پْرِییَتے۔

8 A Bóg ma moc udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, obfitowali we wszelki dobry uczynek;

اَپَرَمْ اِیشْوَرو یُشْمانْ پْرَتِ سَرْوَّوِدھَں بَہُپْرَدَں پْرَسادَں پْرَکاشَیِتُمْ اَرْہَتِ تینَ یُویَں سَرْوَّوِشَیے یَتھیشْٹَں پْراپْیَ سَرْوّینَ سَتْکَرْمَّنا بَہُپھَلَوَنْتو بھَوِشْیَتھَ۔

9 Jak jest napisane: Rozrzucił, dał ubogim, jego sprawiedliwość trwa na wieki. (aiōn g165)

ایتَسْمِنْ لِکھِتَماسْتے، یَتھا، وْیَیَتے سَ جَنو رایَں دُرْگَتیبھْیو دَداتِ چَ۔ نِتْیَسْتھایِی چَ تَدّھَرْمَّح (aiōn g165)

10 A ten, który daje ziarno siewcy, niech i wam da chleba do jedzenia, i wasze ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości;

بِیجَں بھیجَنِییَمْ اَنَّنْچَ وَپْتْرے یینَ وِشْرانْیَتے سَ یُشْمَبھْیَمْ اَپِ بِیجَں وِشْرانْیَ بَہُلِیکَرِشْیَتِ یُشْماکَں دھَرْمَّپھَلانِ وَرْدّھَیِشْیَتِ چَ۔

11 [Abyście] byli wzbogaceni we wszystko ku wszelkiej hojności, która sprawia, że z naszego powodu składane jest dziękczynienie Bogu.

تینَ سَرْوَّوِشَیے سَدھَنِیبھُوتَے رْیُشْمابھِح سَرْوَّوِشَیے دانَشِیلَتایاں پْرَکاشِتایامْ اَسْمابھِرِیشْوَرَسْیَ دھَنْیَوادَح سادھَیِشْیَتے۔

12 Posługiwanie bowiem w tej służbie nie tylko zaspokaja niedostatki świętych, ale też obfituje w liczne dziękczynienia składane Bogu.

ایتَیوپَکارَسیوَیا پَوِتْرَلوکانامْ اَرْتھابھاوَسْیَ پْرَتِیکارو جایَتَ اِتِ کیوَلَں نَہِ کِنْتْوِیشْچَرَسْیَ دھَنْیَوادوپِ باہُلْیینوتْپادْیَتے۔

13 Gdyż przez doświadczenie tej posługi chwalą Boga za to, że jesteście posłuszni wyznawanej przez siebie ewangelii Chrystusa i hojni w udzielaniu im i wszystkim [innym];

یَتَ ایتَسْمادْ اُپَکارَکَرَنادْ یُشْماکَں پَرِیکْشِتَتْوَں بُدّھوا بَہُبھِح کھْرِیشْٹَسُسَںوادانْگِیکَرَنے یُشْماکَمْ آجْناگْراہِتْواتْ تَدْبھاگِتْوے چَ تانْ اَپَراںشْچَ پْرَتِ یُشْماکَں داترِتْوادْ اِیشْوَرَسْیَ دھَنْیَوادَح کارِشْیَتے،

14 A modląc się za was, tęsknią za wami z powodu obfitującej w was łaski Bożej.

یُشْمَدَرْتھَں پْرارْتھَناں کرِتْوا چَ یُشْماسْوِیشْوَرَسْیَ گَرِشْٹھانُگْرَہادْ یُشْماسُ تَیح پْریمَ کارِشْیَتے۔

15 Bogu [niech będą] dzięki za jego niewypowiedziany dar.

اَپَرَمْ اِیشْوَرَسْیانِرْوَّچَنِییَداناتْ سَ دھَنْیو بھُویاتْ۔