II Koryntian 9
1 Lecz o posłudze na rzecz świętych nie ma potrzeby, abym wam pisał.
Kuamana ni mutendo u va zumine, ka kwina intuso kwangu ya ku mi ñolela.
2 Znam bowiem waszą gotowość, z powodu której wobec Macedończyków chlubię się wami, że Achaja jest gotowa od zeszłego roku, i wasza gorliwość pobudziła wielu.
Ni zi kuamana ni intakazo zenu, zi ni va li tunduvuli kazo ku vantu va Masedonia. Ni va va wambili kuti ma Achaia va kwete vali vakanya ku zwa chilimo chi va mani. Ku tundamena kwenu ku va susuwezi vungi bwavo ku panga.
3 Ale posłałem braci, żeby nasza chluba z was nie okazała się pod tym względem próżna, abyście, jak mówiłem, byli przygotowani;
Hanu ni vatumi vakwetu ili kuti kuli tunduvula kwetu ku ama ninwe kanzi kuvi ni kusava ni initi, mi ili kuti mulitukise, sina Mu ni vateli mo mu swanela ku vila.
4 I abyśmy, jeśli przypadkiem przybyliby ze mną Macedończycy i zastali was nieprzygotowanymi, nie byli zawstydzeni my – żeby nie powiedzieć: wy – za tak śmiałe przechwalanie się.
Kwando vulyo, haiva zumwi ku Masedonia wiza ku miwana ni musali tukiseze, mu tu swave - kese ni wambe chimwi kwenu-cha ku va ni vuisepo kwenu.
5 Uważałem więc za konieczne zachęcić braci, aby wcześniej udali się do was i zawczasu przygotowali przedtem obiecany wasz hojny dar, aby był gotowy jako [wyraz] hojności, a nie skąpstwa.
Mi chi nazeza kuti kwina intuso kuti mukumbile vakwetu kwiza kwenu mi ni kwiza ku vakanya cha ku litahanela che impo i mu va sepise. Ichi ku lukela kuti va vakanye sina imbuyoti, isiñi sina chimwi chi muhambilizwe.
6 Lecz [mówię]: Kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie, a kto sieje obficie, obficie też żąć będzie.
Initi njei: iye mwine yo byala cho vuche mwa sinze cho vuche, mi iye yo byala che ivaka lye mbuyoti naye vulyo mwa sinze che mbuyoti.
7 Każdy jak postanowił w swym sercu, [tak niech zrobi], nie z żalem ani z przymusu, gdyż radosnego dawcę Bóg miłuje.
Mu siye zumwi ni zumwi ahe mwa lelele mwi inkulo ya kwe. Kanzi ahi che iswavite kapa ku ha mbilizwa. Ka kuti Ireeza usuni muhi yo sangite.
8 A Bóg ma moc udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, obfitowali we wszelki dobry uczynek;
Mi Ireeza u wola ku tenda imbuyoti yonse ku ekeza chenu, ili kuti, inako yo nse, mu zintu zonse, muve ni zonse zi musaka. Mu kuve vulyo kuti mu ekeza zilotu zonse zitendwa.
Vo vulyo sina ha ku ñoletwe. “Ava ava aveli vuhumi bwakwe ku va humanehi. Ku luka kwa kwe kwi kalilile.” (aiōn g165)
10 A ten, który daje ziarno siewcy, niech i wam da chleba do jedzenia, i wasze ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości;
Iye yo ha imbuto ku yo lima ni ku byala ni chinkwa cha zilyo, mi naye kaekeze i mbuto yenu ya ku byala. Ka ekeze ku sinza kwenu kwa ku luka.
11 [Abyście] byli wzbogaceni we wszystko ku wszelkiej hojności, która sprawia, że z naszego powodu składane jest dziękczynienie Bogu.
Ka mu humiswe monse ili kuti muhe cha vungi. Iyi ka ilete kuha vuitumelo kwa Ireeza ku zwilila kwetu.
12 Posługiwanie bowiem w tej służbie nie tylko zaspokaja niedostatki świętych, ale też obfituje w liczne dziękczynienia składane Bogu.
Cha ku hinda uwu mutendo isiñi vulyo ku saka vutokwi ku va zumine. Mi i ekeza muzimpangaliko za kuha cho ku litumela kwe Ireeza.
13 Gdyż przez doświadczenie tej posługi chwalą Boga za to, że jesteście posłuszni wyznawanej przez siebie ewangelii Chrystusa i hojni w udzielaniu im i wszystkim [innym];
Kakuti cha ku tatuviwa kwenu ni ku vonisisa cheyi mitendo, namwe vulyo ka muhe ikanya kwe Ireeza cha ku kuteka ku wamba ivangeli ya Kirisite. Namwe ka muhe ikanya kwe Ireeza cha vungi bwe impo zenu mi ni ku vonse.
14 A modląc się za was, tęsknią za wami z powodu obfitującej w was łaski Bożej.
Va mi tavele, mi va kwete ku mi lapelela. Vapanga izi che vaka lya musa mungi we Ireeza wina mwenu.
15 Bogu [niech będą] dzięki za jego niewypowiedziany dar.
Mi vuitumelo vungi vu ve kwe Ireeza cha impo yakwe isa woleki ku tatuluswa!
