II Koryntian 9
1 Lecz o posłudze na rzecz świętych nie ma potrzeby, abym wam pisał.
Hlangcim taengkah bitat dongah nangmih ham kan daek he kai ham taha puehdaih la om.
2 Znam bowiem waszą gotowość, z powodu której wobec Macedończyków chlubię się wami, że Achaja jest gotowa od zeszłego roku, i wasza gorliwość pobudziła wielu.
Nangmih kah khalanah te ka ming dongah Akhaia loh kumbuet lamkah a tawn uh te nangmih yueng la Makedonia rhoek taengah ka pomsang puei. Te vaengah nangmih kah kohlopnah loh muep a cahawh coeng.
3 Ale posłałem braci, żeby nasza chluba z was nie okazała się pod tym względem próżna, abyście, jak mówiłem, byli przygotowani;
Manuca rhoek te kan tueih coeng. Te daengah ni kaimih kah thangpomnah tah nangmih yueng la a cungvang nen khaw a tlongtlai pawt eh. Te dongah ka thui bangla aka tawn uh la om uh.
4 I abyśmy, jeśli przypadkiem przybyliby ze mną Macedończycy i zastali was nieprzygotowanymi, nie byli zawstydzeni my – żeby nie powiedzieć: wy – za tak śmiałe przechwalanie się.
Makedonia rhoek tah kai taengah ha pawk uh mai khaming. Te vaengah nangmih te buengrhuet m'hmuh uh vetih mamih loh yah m'pok uh pawt nim. Te dongah ni he ngaikhueknah neh nangmih kam voek uh pawh.
5 Uważałem więc za konieczne zachęcić braci, aby wcześniej udali się do was i zawczasu przygotowali przedtem obiecany wasz hojny dar, aby był gotowy jako [wyraz] hojności, a nie skąpstwa.
Te dongah manuca rhoek te hloep ham ka poek tangkik. Nangmih taengla ha lamhma uh vetih nangmih kah yoethennah olkhueh te a soepsoei uh mako. Te te halhkanah lam pawt tih yoethennah te sikim la om tangloeng saeh.
6 Lecz [mówię]: Kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie, a kto sieje obficie, obficie też żąć będzie.
Te dongah seih seih aka tuh loh seih seih a ah van vetih, yoethennah dongah aka tuh loh yoethennah te a ah van ni.
7 Każdy jak postanowił w swym sercu, [tak niech zrobi], nie z żalem ani z przymusu, gdyż radosnego dawcę Bóg miłuje.
Hlang boeih loh a thinko ah a hmoel bangla pae saeh. Kothaenah neh kueknah lam moenih. Omngaih cangtloeng la aka pae-hlang ni Pathen loh a lungnah.
8 A Bóg ma moc udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, obfitowali we wszelki dobry uczynek;
Pathen loh nangmih ham lungvatnah cungkuem tea baecoih sak thai. Te daengah ni rhoepsaep dongah rhaemhalnah aka khueh boeih loh bibi then neha cungkuem la na baetawt uh eh.
A daek bangla, a thaek te daengtloel taengla a paek tih a duengnah loh kumhal duela naeh van. (aiōn g165)
10 A ten, który daje ziarno siewcy, niech i wam da chleba do jedzenia, i wasze ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości;
Aka tuh ham cangtii aka thap pah loh caak ham buh khaw a koei pah ni. Te vaengah nangmih kah cangtii te ping vetih na duengnah thaihtae khaw rhoeng ni.
11 [Abyście] byli wzbogaceni we wszystko ku wszelkiej hojności, która sprawia, że z naszego powodu składane jest dziękczynienie Bogu.
Moeihoeihnah cungkuem ham tah rhoepsaep dongah boei coeng. Te long te mamih ah Pathen taengkah uemonah a thoeng sak.
12 Posługiwanie bowiem w tej służbie nie tylko zaspokaja niedostatki świętych, ale też obfituje w liczne dziękczynienia składane Bogu.
A thothueng dongkah bitat tah hlangcim rhoek kah vawtthoeknah te aka doo pah bueng laa om moenih. Tedae Pathen taengkah uemonah lamloh muep a baetawt sak van.
13 Gdyż przez doświadczenie tej posługi chwalą Boga za to, że jesteście posłuszni wyznawanej przez siebie ewangelii Chrystusa i hojni w udzielaniu im i wszystkim [innym];
Tahae kah bitat dongkah khinngainah lamloh Khrih olthangthen dongah na olphoei dongkah boengainah neh, amih ham neh hlang boeih ham moeihoeihnah neh doedannah soah Pathen te a thangpom coeng.
14 A modląc się za was, tęsknią za wami z powodu obfitującej w was łaski Bożej.
Nangmih soah Pathen kah lungvatnah a baetawt dongah nangmih yueng la amamih kah rhenbihnah dongah nangmih n'thoel uh.
15 Bogu [niech będą] dzięki za jego niewypowiedziany dar.
A kutdoe thuilek thuina pawt dongah Pathen te lungvatnah saeh.
