II Koryntian 7
1 Mając więc te obietnice, najmilsi, oczyśćmy się z wszelkiego brudu ciała i ducha, dopełniając uświęcenia w bojaźni Bożej.
Bhakholo bhane, kwa kuwa tihandiwe eshi, tihwiyozye tete huu nongwa zyazitibheba aje tibhanje bhagwenyu humoyo. Tiwanzaje ouzelu huhofu ya Ngolobhe.
2 Przyjmijcie nas; nikogo nie skrzywdziliśmy, nikogo nie zepsuliśmy, nikogo nie wykorzystaliśmy.
Bhombaji eli sehuje embauna afuatenaje aje muli mumoyo getu! Setivisizye omuntu nkoma. Setifaidishe hufaida ya muntu wowonti.
3 Nie mówię [tego], aby was potępiać; wcześniej bowiem powiedziałem, że jesteście w naszych sercach na wspólną śmierć i wspólne życie.
Eyanga eli sehuje embauna afuatanaje aje muli mumoyo getu, ate hulite afwe pandwemo akhale pandwemo.
4 Mam wielką swobodę w mówieniu do was, bardzo się wami chlubię, jestem pełen pociechy, obfituję w radość w każdym naszym ucisku.
Endi no ujasili winji mhati yenyu, ememile luzinzanyo. Ememile lusongwo hata mumayemba getu gonti.
5 Kiedy bowiem przybyliśmy do Macedonii, nasze ciało nie zaznało żadnego odpoczynku, ale zewsząd [byliśmy] uciśnieni: na zewnątrz walki, a wewnątrz obawy.
Tahenzele hu Makedonia, amabele getu segali notoyo. Baada yesho, tapele etabu hunamuna zyonti na khomwe evita upande wa honze ne hofu upande wa muhati.
6 Lecz Bóg, który pociesza uniżonych, pocieszył nas przez przybycie Tytusa.
Ila Ongolobhe, wabhawafaliji bhawo lowe, atifalijile lwa henzaga o Tito.
7 A nie tylko przez jego przybycie, ale też przez pociechę, jakiej doznał wśród was, gdy opowiedział nam o waszej tęsknocie, o waszym płaczu, o waszej gorliwości względem mnie, tak że uradowałem się jeszcze bardziej.
Sehwali huhwenzelo hwake tu aje Ongolobhe atizizya. Yali pia efaraja zila Otito zyaposheye afume hulimwe. Omwene atibhozyezye ulugano Ogosi lwa mlinanalyo, ozugumizu wenyu, mwamwali no wogawoga kwa ajili ya huline, shesho mzidile awe no lusho tee.
8 Choć bowiem zasmuciłem was listem, nie żałuję [tego], a mimo że żałowałem (bo widzę, że ten list zasmucił was, chociaż tylko na chwilę);
Hata nkashe eshitabu bhabhombile no lu sikitiho, ane seusebhebhelela. lakini esebhelela nanahenya owalaka owu wabhabhombile aje mzugumile. ila mwalino zugumizu humuda ododo.
9 [To] teraz się raduję, nie dlatego, że byliście zasmuceni, ale że byliście zasmuceni ku pokucie. Zostaliście bowiem zasmuceni według Boga, żebyście w niczym nie ponieśli szkody przez nas.
Eshi sendi ne laha, sehuje mwali ne shida, afuatanaje azugumile hwenyu hwa bhaletile mtoba. Mwapete ozugumizu weshi Ngolobhe, shesho mwayembele se hu hasara kwa sababu ya hulite.
10 Bo smutek, [który jest] według Boga, przynosi pokutę ku zbawieniu, czego nikt nie żałuje; lecz smutek [według] świata przynosi śmierć.
Afuatanaje oluzugumilo lwe shingolobhe luleta etoba ambago gukamilisha uwaushe bila abhe na malabhawa. Uzumizu wa munsi, ata sheshi galeta enfwa.
11 To bowiem, że byliście zasmuceni według Boga, jakąż wielką wzbudziło w was pilność, jakie uniewinnianie się, jakie oburzenie, jaką bojaźń, jaką tęsknotę, jaką gorliwość, jakie wymierzenie kary! We wszystkim okazaliście się czyści w tej sprawie.
Enyaji ehuzuni yeshi ngolobhe ehapapa azma anshi engosi mhati yenyu. Namna wele isebhewe lelo lyaliligosi mhati yenyu lya goloshe aje semwali ne hatia. Kwa jinsi gani uchungu wenu ulivyokuwa mkubwa, hofu yenu, matamanio yenu, bidii yenu, na shauku yenu kuona kwamba haki inapaswa kutendeka! katika kila jambo mmethibitisha wenyewe kutokuwa na hatia.
12 Dlatego chociaż pisałem do was, nie [pisałem] z powodu tego, który wyrządził krzywdę, ani z powodu tego, który krzywdy doznał, lecz aby okazać nasze zatroskanie o was przed Bogiem.
Pamoja naje nawaandishiye amwe, sehuje mwali na makosa, wala sehwa muntu wayembele ne mbibhi embatishiye aje ogosu we moyo genyu gajulihane hwa limwe hu maso ga Ngolobhe.
13 Tak więc zostaliśmy pocieszeni waszą pociechą. A jeszcze bardziej uradowaliśmy się radością Tytusa, bo jego duch został pokrzepiony przez was wszystkich.
Aje esababu yeshi aje tifarijiha. Enyonje zya ye luzinzyo lwetu, tete, tisongwelwe hata ashizanye kwa sababu ye lusho lwa Tito, afutanaje ishiroho shakwe shi burudisiwa namwe mwenti.
14 Bo jeśli w czymś chlubiłem się wami przed nim, nie zostałem zawstydzony. Lecz tak, jak mówiliśmy wam wszystko zgodnie z prawdą, tak też nasza chluba przed Tytusem okazała się prawdziwa.
Afuatana nanshi sana hwiyovwezye alengane namwe, senali nensoni. Shingunga shakwe, nkashele izu lyata yangile hulimwe lyali lye lyoli, ahwiyonve hwenyu ahusu mwe hwa Tito gatigolosya aje lyoli.
15 A jego serce jeszcze bardziej [skłania się] ku wam, gdy wspomina posłuszeństwo was wszystkich [i] to, jak przyjęliście go z bojaźnią i drżeniem.
Olugano lwakwe hulite gosi sana lakini nakomboha olweno lwenyi mweti, shila shamwakalibizizye omwene huwoga na hwogope.
16 Raduję się więc, że we wszystkim mogę wam ufać.
Ensongwele afuatanaje endi nenguvu kamili muhati yenu.
