II Koryntian 7
1 Mając więc te obietnice, najmilsi, oczyśćmy się z wszelkiego brudu ciała i ducha, dopełniając uświęcenia w bojaźni Bożej.
Hinu, valongo vangu, tikavya tipewili gala goha getalaganili, ndi tijinyambisa na chindu chochoha chechihotola kutihakasa higa na mipungu yitu, tivya vamsopi neju na kutama kumtopesa neju Chapanga.
2 Przyjmijcie nas; nikogo nie skrzywdziliśmy, nikogo nie zepsuliśmy, nikogo nie wykorzystaliśmy.
Tiyupa mtipela fwasi mumitima yinu! Timuhokili lepi mundu yoyoha kumyoka amala kumkonga mundu yoyoha.
3 Nie mówię [tego], aby was potępiać; wcześniej bowiem powiedziałem, że jesteście w naszych sercach na wspólną śmierć i wspólne życie.
Nijova lepi lijambu lenili ndava ya kumuhamla mundu. Muni ngati cha nakalongolili kujova, nyenye muvi mumitima yitu, tifwai pamonga na kutama pamonga.
4 Mam wielką swobodę w mówieniu do was, bardzo się wami chlubię, jestem pełen pociechy, obfituję w radość w każdym naszym ucisku.
Nene nikuvasadika neju na kumeka panani yinu! Mumang'ahiso gitu goha, nipoliswi mtima na luheku neju.
5 Kiedy bowiem przybyliśmy do Macedonii, nasze ciało nie zaznało żadnego odpoczynku, ale zewsząd [byliśmy] uciśnieni: na zewnątrz walki, a wewnątrz obawy.
Hati patahikili mulima wa Makedonia nakuhotola kupumulila. Tapatili mang'ahiso, kuhuma kila upandi, patavi na mhutanu na vandu vangi mewawa tavi na wogohi mumitima yitu.
6 Lecz Bóg, który pociesza uniżonych, pocieszył nas przez przybycie Tytusa.
Nambu Chapanga, mwakuvapolesa mtima vangolongondi, avapolisi mtima mukubwela kwa Tito.
7 A nie tylko przez jego przybycie, ale też przez pociechę, jakiej doznał wśród was, gdy opowiedział nam o waszej tęsknocie, o waszym płaczu, o waszej gorliwości względem mnie, tak że uradowałem się jeszcze bardziej.
Lepi ndu mukubwela kwaki Tito, nambu ndava ya kujova pemwamkangamalisi mtima. Mwene atijovili chamwinogela kunilola na chamvii ngolongondi na chamwigana kunikengelela. Lijambu lenili litihekesa neju.
8 Choć bowiem zasmuciłem was listem, nie żałuję [tego], a mimo że żałowałem (bo widzę, że ten list zasmucił was, chociaż tylko na chwilę);
Hati ngati kwa balua yangu yila yavaletili ungolongondi, nambu hinu niviniswa lepi mtima. Ena naviniswi mtima panamanyili balua yila yivapeli ungolongondi pamonga yavi mulukumbi ndu.
9 [To] teraz się raduję, nie dlatego, że byliście zasmuceni, ale że byliście zasmuceni ku pokucie. Zostaliście bowiem zasmuceni według Boga, żebyście w niczym nie ponieśli szkody przez nas.
Hinu nivii na luheku, lepi ndava mngolongoniswi, nambu ndava ngolongondi yinu yivakiti muleka matendu gahakau na kumuwuyila Chapanga. Mngolongoniswa ngati cheaganili Chapanga, ndava yeniyo tete tavavinisi lepi nyenye kwa loloha.
10 Bo smutek, [który jest] według Boga, przynosi pokutę ku zbawieniu, czego nikt nie żałuje; lecz smutek [według] świata przynosi śmierć.
Kuvya na ungolongondi cheigana Chapanga kukuvahenga vandu vang'anamuka mumtima yavi na kunang'amuka kwenuko ndi kuleta usangula. Ndava yeniyo kawaka lijambu la kuvinisa mtima penapo, nambu ungolongondi wa vandu va pamulima wewileta lifwa.
11 To bowiem, że byliście zasmuceni według Boga, jakąż wielką wzbudziło w was pilność, jakie uniewinnianie się, jakie oburzenie, jaką bojaźń, jaką tęsknotę, jaką gorliwość, jakie wymierzenie kary! We wszystkim okazaliście się czyści w tej sprawie.
Hinu mlola chechihengiwi muungolongondi winu ngati Chapanga cheaganili, hinu nyenye yevakiti mkangamalayi neju, kulangisa kuvya mubudili lepi. Mwaviniswi mtima na kukenyemuka, chemvii na mnogo uvaha wa kunilola, na mukumlekela Chapanga ahukumwayi. Nyenye mulangisi mukila njila kuvya mubudili lepi mulijambu lenili.
12 Dlatego chociaż pisałem do was, nie [pisałem] z powodu tego, który wyrządził krzywdę, ani z powodu tego, który krzywdy doznał, lecz aby okazać nasze zatroskanie o was przed Bogiem.
Hinu, pamonga nayandiki balua yila yavili lepi ndava ya mundu mweabudili, amala ndava ya mundu mweabudiwi. Nayandiki muni yilolekana hotohoto palongolo ya Chapanga, nyenye chemujiwusili ndava yitu.
13 Tak więc zostaliśmy pocieszeni waszą pociechą. A jeszcze bardziej uradowaliśmy się radością Tytusa, bo jego duch został pokrzepiony przez was wszystkich.
Ndava yeniyi tete tapoliswi mtima neju. Lepi tapoliswi mtima ndu, ndi mewa Tito atisangalwisu kwa kusangalusa wa avili nawu muni nyenye chemwamsangalwisi mtima.
14 Bo jeśli w czymś chlubiłem się wami przed nim, nie zostałem zawstydzony. Lecz tak, jak mówiliśmy wam wszystko zgodnie z prawdą, tak też nasza chluba przed Tytusem okazała się prawdziwa.
Nene nivalumbalili neju palongolo yaki, na mu lijambu lenilo nakunikola soni. Tivajovili uchakaka magono goha, na kula kuvalumbalila nyenye palongolo ya Tito kuvi lijambu la chakaka.
15 A jego serce jeszcze bardziej [skłania się] ku wam, gdy wspomina posłuszeństwo was wszystkich [i] to, jak przyjęliście go z bojaźnią i drżeniem.
Hinu uganu waki wa mtima kwinu nyenye uyonjokesa neju akakumbukayi, ndi mwavoha nyenye chagayidakila malagizu gaki, na chamwampokili mumtima na utopesa neju.
16 Raduję się więc, że we wszystkim mogę wam ufać.
Nina luheku neju kuvya nihotola kuvahuvalila nyenye mukila lijambu loloha.
