II Koryntian 7
1 Mając więc te obietnice, najmilsi, oczyśćmy się z wszelkiego brudu ciała i ducha, dopełniając uświęcenia w bojaźni Bożej.
Therefore, having these promises, beloved, let us cleanse ourselves from every pollution of the flesh and spirit, perfecting holiness in the fear of God.
2 Przyjmijcie nas; nikogo nie skrzywdziliśmy, nikogo nie zepsuliśmy, nikogo nie wykorzystaliśmy.
Regard us cordially; we have wronged no one, we have corrupted no one, we have made gain by no one.
3 Nie mówię [tego], aby was potępiać; wcześniej bowiem powiedziałem, że jesteście w naszych sercach na wspólną śmierć i wspólne życie.
I do not say this to condemn you; for I have said before, that you are in our hearts, so that we could die with you, and live with you.
4 Mam wielką swobodę w mówieniu do was, bardzo się wami chlubię, jestem pełen pociechy, obfituję w radość w każdym naszym ucisku.
Great is my plainness of speech to you, great is my boasting of you; I am filled with comfort, I am exceedingly joyful in all our affliction.
5 Kiedy bowiem przybyliśmy do Macedonii, nasze ciało nie zaznało żadnego odpoczynku, ale zewsząd [byliśmy] uciśnieni: na zewnątrz walki, a wewnątrz obawy.
For when we came into Macedonia, our flesh had no rest; but we were oppressed on every side: without were battles, within were fears.
6 Lecz Bóg, który pociesza uniżonych, pocieszył nas przez przybycie Tytusa.
But God, who comforts those who are cast down, comforted us by the coming of Titus;
7 A nie tylko przez jego przybycie, ale też przez pociechę, jakiej doznał wśród was, gdy opowiedział nam o waszej tęsknocie, o waszym płaczu, o waszej gorliwości względem mnie, tak że uradowałem się jeszcze bardziej.
and not only by his coming, but also by the consolation with which he was comforted in you when he told us of your strong affection, your grief, your zeal for me; so that I rejoiced the more.
8 Choć bowiem zasmuciłem was listem, nie żałuję [tego], a mimo że żałowałem (bo widzę, że ten list zasmucił was, chociaż tylko na chwilę);
For although I caused you sorrow by my letter, I do not regret it, though I did regret it. For I see that the same letter gave you sorrow, though but for a short time.
9 [To] teraz się raduję, nie dlatego, że byliście zasmuceni, ale że byliście zasmuceni ku pokucie. Zostaliście bowiem zasmuceni według Boga, żebyście w niczym nie ponieśli szkody przez nas.
Now I rejoice not that you were made sorry, but that you sorrowed in order to repentance. For you sorrowed in a way acceptable to God, that you might in nothing receive injury from us.
10 Bo smutek, [który jest] według Boga, przynosi pokutę ku zbawieniu, czego nikt nie żałuje; lecz smutek [według] świata przynosi śmierć.
For godly sorrow works repentance not to be regretted, which leads to salvation: but the sorrow of the world works death.
11 To bowiem, że byliście zasmuceni według Boga, jakąż wielką wzbudziło w was pilność, jakie uniewinnianie się, jakie oburzenie, jaką bojaźń, jaką tęsknotę, jaką gorliwość, jakie wymierzenie kary! We wszystkim okazaliście się czyści w tej sprawie.
For behold this very thing, that you sorrowed in a godly manner; what earnestness it produced in you; what defense of yourselves; what indignation; what fear; what strong affection; what zeal; what assertion of right. In all respects you have shown yourselves to be blameless in this matter.
12 Dlatego chociaż pisałem do was, nie [pisałem] z powodu tego, który wyrządził krzywdę, ani z powodu tego, który krzywdy doznał, lecz aby okazać nasze zatroskanie o was przed Bogiem.
Therefore, though I wrote to you, it was not on account of him who did the wrong, nor on account of him who received the wrong; but that our diligent care for you, in the sight of God, might be made manifest to you.
13 Tak więc zostaliśmy pocieszeni waszą pociechą. A jeszcze bardziej uradowaliśmy się radością Tytusa, bo jego duch został pokrzepiony przez was wszystkich.
For this reason, we have been comforted by means of your comfort: and we rejoiced exceedingly more indeed, on account of the joy of Titus, for his spirit was refreshed by you all.
14 Bo jeśli w czymś chlubiłem się wami przed nim, nie zostałem zawstydzony. Lecz tak, jak mówiliśmy wam wszystko zgodnie z prawdą, tak też nasza chluba przed Tytusem okazała się prawdziwa.
For if I boasted of you to him, in any respect, I am not made ashamed; but as I have spoken all things to you in truth, so also has our boasting to Titus been found to be truth:
15 A jego serce jeszcze bardziej [skłania się] ku wam, gdy wspomina posłuszeństwo was wszystkich [i] to, jak przyjęliście go z bojaźnią i drżeniem.
and his affection for you is the more abundant, as he remembers the obedience of you all, how you received him with fear and trembling.
16 Raduję się więc, że we wszystkim mogę wam ufać.
I rejoice that I have confidence in you in all things.
