< II Koryntian 6 >
1 Jako [jego] współpracownicy napominamy was, abyście nie przyjmowali łaski Bożej na próżno.
తస్య సహాయా వయం యుష్మాన్ ప్రార్థయామహే, ఈశ్వరస్యానుగ్రహో యుష్మాభి ర్వృథా న గృహ్యతాం|
2 (Mówi bowiem [Bóg]: W czasie pomyślnym wysłuchałem cię, a w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą. Oto teraz czas pomyślny, oto teraz dzień zbawienia.)
తేనోక్తమేతత్, సంశ్రోష్యామి శుభే కాలే త్వదీయాం ప్రార్థనామ్ అహం| ఉపకారం కరిష్యామి పరిత్రాణదినే తవ| పశ్యతాయం శుభకాలః పశ్యతేదం త్రాణదినం|
3 Nie dając nikomu żadnego [powodu] do zgorszenia, aby [nasza] posługa nie była zhańbiona;
అస్మాకం పరిచర్య్యా యన్నిష్కలఙ్కా భవేత్ తదర్థం వయం కుత్రాపి విఘ్నం న జనయామః,
4 Ale we wszystkim okazujemy się sługami Boga, w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach;
కిన్తు ప్రచురసహిష్ణుతా క్లేశో దైన్యం విపత్ తాడనా కారాబన్ధనం నివాసహీనత్వం పరిశ్రమో జాగరణమ్ ఉపవసనం
5 W chłostach, w więzieniach, podczas rozruchów, w trudach, w nocnych czuwaniach, w postach;
నిర్మ్మలత్వం జ్ఞానం మృదుశీలతా హితైషితా
6 Przez czystość i poznanie, przez wytrwałość i życzliwość, przez Ducha Świętego i nieobłudną miłość;
పవిత్ర ఆత్మా నిష్కపటం ప్రేమ సత్యాలాప ఈశ్వరీయశక్తి
7 Przez słowo prawdy i moc Boga, przez oręż sprawiedliwości na prawo i na lewo;
ర్దక్షిణవామాభ్యాం కరాభ్యాం ధర్మ్మాస్త్రధారణం
8 Przez chwałę i pohańbienie, przez złą i dobrą sławę; jakby zwodziciele, a jednak prawdomówni;
మానాపమానయోరఖ్యాతిసుఖ్యాత్యో ర్భాగిత్వమ్ ఏతైః సర్వ్వైరీశ్వరస్య ప్రశంస్యాన్ పరిచారకాన్ స్వాన్ ప్రకాశయామః|
9 Jakby nieznani, jednak [dobrze] znani, jakby umierający, a oto żyjemy, jakby karani, ale nie zabici;
భ్రమకసమా వయం సత్యవాదినో భవామః, అపరిచితసమా వయం సుపరిచితా భవామః, మృతకల్పా వయం జీవామః, దణ్డ్యమానా వయం న హన్యామహే,
10 Jakby smutni, jednak zawsze radośni, jakby ubodzy, jednak wielu ubogacający, jakby nic nie mający, jednak wszystko posiadający.
శోకయుక్తాశ్చ వయం సదానన్దామః, దరిద్రా వయం బహూన్ ధనినః కుర్మ్మః, అకిఞ్చనాశ్చ వయం సర్వ్వం ధారయామః|
11 Nasze usta otworzyły się przed wami, Koryntianie, nasze serce się rozszerzyło.
హే కరిన్థినః, యుష్మాకం ప్రతి మమాస్యం ముక్తం మమాన్తఃకరణాఞ్చ వికసితం|
12 Nie jest wam ciasno w nas, lecz w waszym wnętrzu jest ciasno;
యూయం మమాన్తరే న సఙ్కోచితాః కిఞ్చ యూయమేవ సఙ్కోచితచిత్తాః|
13 Odwzajemniając się więc [nam] – jak do moich dzieci mówię – rozszerzcie się i wy.
కిన్తు మహ్యం న్యాయ్యఫలదానార్థం యుష్మాభిరపి వికసితై ర్భవితవ్యమ్ ఇత్యహం నిజబాలకానివ యుష్మాన్ వదామి|
14 Nie wprzęgajcie się w nierówne jarzmo z niewierzącymi. Cóż bowiem wspólnego ma sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo jaka jest wspólnota między światłem a ciemnością?
అపరమ్ అప్రత్యయిభిః సార్ద్ధం యూయమ్ ఏకయుగే బద్ధా మా భూత, యస్మాద్ ధర్మ్మాధర్మ్మయోః కః సమ్బన్ధోఽస్తి? తిమిరేణ సర్ద్ధం ప్రభాయా వా కా తులనాస్తి?
15 Albo jaka zgoda Chrystusa z Belialem, albo co za dział wierzącego z niewierzącym?
బిలీయాలదేవేన సాకం ఖ్రీష్టస్య వా కా సన్ధిః? అవిశ్వాసినా సార్ద్ధం వా విశ్వాసిలోకస్యాంశః కః?
16 A co za porozumienie między świątynią Boga a bożkami? Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, tak jak mówi Bóg: Będę w nich mieszkał i będę się przechadzał w nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.
ఈశ్వరస్య మన్దిరేణ సహ వా దేవప్రతిమానాం కా తులనా? అమరస్యేశ్వరస్య మన్దిరం యూయమేవ| ఈశ్వరేణ తదుక్తం యథా, తేషాం మధ్యేఽహం స్వావాసం నిధాస్యామి తేషాం మధ్యే చ యాతాయాతం కుర్వ్వన్ తేషామ్ ఈశ్వరో భవిష్యామి తే చ మల్లోకా భవిష్యన్తి|
17 Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego nie dotykajcie, a ja was przyjmę.
అతో హేతోః పరమేశ్వరః కథయతి యూయం తేషాం మధ్యాద్ బహిర్భూయ పృథగ్ భవత, కిమప్యమేధ్యం న స్పృశత; తేనాహం యుష్మాన్ గ్రహీష్యామి,
18 I będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami – mówi Pan Wszechmogący.
యుష్మాకం పితా భవిష్యామి చ, యూయఞ్చ మమ కన్యాపుత్రా భవిష్యథేతి సర్వ్వశక్తిమతా పరమేశ్వరేణోక్తం|