II Koryntian 6
1 Jako [jego] współpracownicy napominamy was, abyście nie przyjmowali łaski Bożej na próżno.
தஸ்ய ஸஹாயா வயம்’ யுஷ்மாந் ப்ரார்த²யாமஹே, ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹோ யுஷ்மாபி⁴ ர்வ்ரு’தா² ந க்³ரு’ஹ்யதாம்’|
2 (Mówi bowiem [Bóg]: W czasie pomyślnym wysłuchałem cię, a w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą. Oto teraz czas pomyślny, oto teraz dzień zbawienia.)
தேநோக்தமேதத், ஸம்’ஸ்²ரோஷ்யாமி ஸு²பே⁴ காலே த்வதீ³யாம்’ ப்ரார்த²நாம் அஹம்’| உபகாரம்’ கரிஷ்யாமி பரித்ராணதி³நே தவ| பஸ்²யதாயம்’ ஸு²ப⁴கால: பஸ்²யதேத³ம்’ த்ராணதி³நம்’|
3 Nie dając nikomu żadnego [powodu] do zgorszenia, aby [nasza] posługa nie była zhańbiona;
அஸ்மாகம்’ பரிசர்ய்யா யந்நிஷ்கலங்கா ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ வயம்’ குத்ராபி விக்⁴நம்’ ந ஜநயாம: ,
4 Ale we wszystkim okazujemy się sługami Boga, w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach;
கிந்து ப்ரசுரஸஹிஷ்ணுதா க்லேஸோ² தை³ந்யம்’ விபத் தாட³நா காராப³ந்த⁴நம்’ நிவாஸஹீநத்வம்’ பரிஸ்²ரமோ ஜாக³ரணம் உபவஸநம்’
5 W chłostach, w więzieniach, podczas rozruchów, w trudach, w nocnych czuwaniach, w postach;
நிர்ம்மலத்வம்’ ஜ்ஞாநம்’ ம்ரு’து³ஸீ²லதா ஹிதைஷிதா
6 Przez czystość i poznanie, przez wytrwałość i życzliwość, przez Ducha Świętego i nieobłudną miłość;
பவித்ர ஆத்மா நிஷ்கபடம்’ ப்ரேம ஸத்யாலாப ஈஸ்²வரீயஸ²க்தி
7 Przez słowo prawdy i moc Boga, przez oręż sprawiedliwości na prawo i na lewo;
ர்த³க்ஷிணவாமாப்⁴யாம்’ கராப்⁴யாம்’ த⁴ர்ம்மாஸ்த்ரதா⁴ரணம்’
8 Przez chwałę i pohańbienie, przez złą i dobrą sławę; jakby zwodziciele, a jednak prawdomówni;
மாநாபமாநயோரக்²யாதிஸுக்²யாத்யோ ர்பா⁴கி³த்வம் ஏதை: ஸர்வ்வைரீஸ்²வரஸ்ய ப்ரஸ²ம்’ஸ்யாந் பரிசாரகாந் ஸ்வாந் ப்ரகாஸ²யாம: |
9 Jakby nieznani, jednak [dobrze] znani, jakby umierający, a oto żyjemy, jakby karani, ale nie zabici;
ப்⁴ரமகஸமா வயம்’ ஸத்யவாதி³நோ ப⁴வாம: , அபரிசிதஸமா வயம்’ ஸுபரிசிதா ப⁴வாம: , ம்ரு’தகல்பா வயம்’ ஜீவாம: , த³ண்ட்³யமாநா வயம்’ ந ஹந்யாமஹே,
10 Jakby smutni, jednak zawsze radośni, jakby ubodzy, jednak wielu ubogacający, jakby nic nie mający, jednak wszystko posiadający.
ஸோ²கயுக்தாஸ்²ச வயம்’ ஸதா³நந்தா³ம: , த³ரித்³ரா வயம்’ ப³ஹூந் த⁴நிந: குர்ம்ம: , அகிஞ்சநாஸ்²ச வயம்’ ஸர்வ்வம்’ தா⁴ரயாம: |
11 Nasze usta otworzyły się przed wami, Koryntianie, nasze serce się rozszerzyło.
ஹே கரிந்தி²ந: , யுஷ்மாகம்’ ப்ரதி மமாஸ்யம்’ முக்தம்’ மமாந்த: கரணாஞ்ச விகஸிதம்’|
12 Nie jest wam ciasno w nas, lecz w waszym wnętrzu jest ciasno;
யூயம்’ மமாந்தரே ந ஸங்கோசிதா: கிஞ்ச யூயமேவ ஸங்கோசிதசித்தா: |
13 Odwzajemniając się więc [nam] – jak do moich dzieci mówię – rozszerzcie się i wy.
கிந்து மஹ்யம்’ ந்யாய்யப²லதா³நார்த²ம்’ யுஷ்மாபி⁴ரபி விகஸிதை ர்ப⁴விதவ்யம் இத்யஹம்’ நிஜபா³லகாநிவ யுஷ்மாந் வதா³மி|
14 Nie wprzęgajcie się w nierówne jarzmo z niewierzącymi. Cóż bowiem wspólnego ma sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo jaka jest wspólnota między światłem a ciemnością?
அபரம் அப்ரத்யயிபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ யூயம் ஏகயுகே³ ப³த்³தா⁴ மா பூ⁴த, யஸ்மாத்³ த⁴ர்ம்மாத⁴ர்ம்மயோ: க: ஸம்ப³ந்தோ⁴(அ)ஸ்தி? திமிரேண ஸர்த்³த⁴ம்’ ப்ரபா⁴யா வா கா துலநாஸ்தி?
15 Albo jaka zgoda Chrystusa z Belialem, albo co za dział wierzącego z niewierzącym?
பி³லீயாலதே³வேந ஸாகம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய வா கா ஸந்தி⁴: ? அவிஸ்²வாஸிநா ஸார்த்³த⁴ம்’ வா விஸ்²வாஸிலோகஸ்யாம்’ஸ²: க: ?
16 A co za porozumienie między świątynią Boga a bożkami? Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, tak jak mówi Bóg: Będę w nich mieszkał i będę się przechadzał w nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.
ஈஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரேண ஸஹ வா தே³வப்ரதிமாநாம்’ கா துலநா? அமரஸ்யேஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரம்’ யூயமேவ| ஈஸ்²வரேண தது³க்தம்’ யதா², தேஷாம்’ மத்⁴யே(அ)ஹம்’ ஸ்வாவாஸம்’ நிதா⁴ஸ்யாமி தேஷாம்’ மத்⁴யே ச யாதாயாதம்’ குர்வ்வந் தேஷாம் ஈஸ்²வரோ ப⁴விஷ்யாமி தே ச மல்லோகா ப⁴விஷ்யந்தி|
17 Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego nie dotykajcie, a ja was przyjmę.
அதோ ஹேதோ: பரமேஸ்²வர: கத²யதி யூயம்’ தேஷாம்’ மத்⁴யாத்³ ப³ஹிர்பூ⁴ய ப்ரு’த²க்³ ப⁴வத, கிமப்யமேத்⁴யம்’ ந ஸ்ப்ரு’ஸ²த; தேநாஹம்’ யுஷ்மாந் க்³ரஹீஷ்யாமி,
18 I będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami – mówi Pan Wszechmogący.
யுஷ்மாகம்’ பிதா ப⁴விஷ்யாமி ச, யூயஞ்ச மம கந்யாபுத்ரா ப⁴விஷ்யதே²தி ஸர்வ்வஸ²க்திமதா பரமேஸ்²வரேணோக்தம்’|
