II Koryntian 6
1 Jako [jego] współpracownicy napominamy was, abyście nie przyjmowali łaski Bożej na próżno.
Amah aka bongyong rhoek loh Pathen kah lungvatnah te a tlongtlai la na doe uh pawt ham kan hloep uh.
2 (Mówi bowiem [Bóg]: W czasie pomyślnym wysłuchałem cię, a w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą. Oto teraz czas pomyślny, oto teraz dzień zbawienia.)
“Uem tue vaengah nang kan hnatung tih khangnah khohnin ah nang kan bom,” a ti ta. Tahae ah la uem tue loel he, tahae ah la khangnah tue loel he.
3 Nie dając nikomu żadnego [powodu] do zgorszenia, aby [nasza] posługa nie była zhańbiona;
Pakhat neh thuihkoek a khueh pawt dongah bibi khaw cawt boel saeh.
4 Ale we wszystkim okazujemy się sługami Boga, w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach;
Tedae soeprhaep dongkah Pathen kah tueihyoeih rhoek vanbangla, muep uehnah dongah, phacip phabaem dongah, a kueknah dongah, citcai dongah,
5 W chłostach, w więzieniach, podczas rozruchów, w trudach, w nocnych czuwaniach, w postach;
lucik dongah, thongim dongah, soekloeknah dongah, thatlohnah dongah, mikhue dongah, yaehnah dongah,
6 Przez czystość i poznanie, przez wytrwałość i życzliwość, przez Ducha Świętego i nieobłudną miłość;
cimcaihnah dongah, mingnah dongah, thinsennah dongah, rhennah dongah, Mueihla Cim dongah, lungnah hmantang dongah,
7 Przez słowo prawdy i moc Boga, przez oręż sprawiedliwości na prawo i na lewo;
oltak olka dongah, Pathen kah thaomnah dongah, banvoei bantang kah duengnah kah pumcumnah dongah,
8 Przez chwałę i pohańbienie, przez złą i dobrą sławę; jakby zwodziciele, a jednak prawdomówni;
thangpomnah neh yahpohnah dongah, olthae neh olthen dongah, laithaelaidang neh oltak bangla mamih n'tueng uh.
9 Jakby nieznani, jednak [dobrze] znani, jakby umierający, a oto żyjemy, jakby karani, ale nie zabici;
Mangvawt loh mingtung la, Aka duek loh aka hing la, Aka ueih sak rhoek tah aka duek sak pawt la,
10 Jakby smutni, jednak zawsze radośni, jakby ubodzy, jednak wielu ubogacający, jakby nic nie mający, jednak wszystko posiadający.
Ko aka thae puet loh omngaih la, rhep aka khodaeng loh boei la, aka khueh pawt loh boeih aka khueh la ng'omuh.
11 Nasze usta otworzyły się przed wami, Koryntianie, nasze serce się rozszerzyło.
Kaimih kah ka ka tah nangmih Kawrin rhoek ham ong uh tih ka thinko khaw dangka uh coeng.
12 Nie jest wam ciasno w nas, lecz w waszym wnętrzu jest ciasno;
Kaimih ah na khawk uh moenih. Namamih kah kotak dongah ni na khawk uh.
13 Odwzajemniając się więc [nam] – jak do moich dzieci mówię – rozszerzcie się i wy.
Dantatnah dongah ca bangla ka thui he nangmih khaw kaa uh laeh.
14 Nie wprzęgajcie się w nierówne jarzmo z niewierzącymi. Cóż bowiem wspólnego ma sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo jaka jest wspólnota między światłem a ciemnością?
Aka tangnahmueh taengah suihlaih la om uh boeh. Duengnah neh olaeknah he metlam a benbonah, vangnah neh yinnah he metlam a rhoinaengnah.
15 Albo jaka zgoda Chrystusa z Belialem, albo co za dział wierzącego z niewierzącym?
Beliar taengah Khrih kah rhoinaengnah balae aka om? Uepom neh aka tangnahmueh te ba buham lae a cut?
16 A co za porozumienie między świątynią Boga a bożkami? Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, tak jak mówi Bóg: Będę w nich mieszkał i będę się przechadzał w nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.
Pathen kah Bawkim te mueirhol taengah ba olkhueh lae aka om? Mamih tah aka hing Pathen kah bawkim ni. Pathen loh, “Amih khuiah kho ka sak vetih ka hil ka dong ni. Amih kah Pathen la ka om vetih amih khaw ka pilnam la om ni,” a ti.
17 Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego nie dotykajcie, a ja was przyjmę.
Te dongah amih khui lamkah loh cet uh lamtah hoep uh laeh. Boeipa loh, “A thae te na taek uh pawt daengah ni kai loh nangmih kan doe eh?,” a ti.
18 I będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami – mówi Pan Wszechmogący.
Te vaengah nangmih taengah pa la ka om ni. Nangmih khaw kai kah canu capa la na om uh ni. Boeipa Tloengkhoelh loh a ti coeng.
