< II Koryntian 3 >

1 Czy znowu zaczynamy polecać samych siebie? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, [listów] polecających do was albo od was?
Are we beginning to commend ourselves again? Or are we like some who need letters of commendation to you, or from you?
2 Naszym listem wy jesteście, napisanym w naszych sercach, znanym i czytanym przez wszystkich ludzi.
You yourselves are our letter — a letter written on our hearts, and one which everybody can read and understand.
3 Gdyż wiadomo, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze posługiwanie, napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na żywych tablicach serc.
All can see that you are a letter from Christ delivered by us, a letter written, not with ink, but with the Spirit of the Living God, not on ‘tablets of stone,’ but on ‘tablets of human hearts.’
4 A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu.
This, then, is the confidence in regard to God that we have gained through the Christ.
5 Nie żebyśmy sami z siebie byli w stanie pomyśleć coś jakby z samych siebie, lecz nasza możność jest z Boga.
I do not mean that we are fit to form any judgment by ourselves, as if on our own authority;
6 On też uczynił nas zdolnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.
our fitness comes from God, who himself made us fit to be ministers of a New Covenant, of which the substance is, not a written Law, but a Spirit. For the written Law means Death, but the Spirit gives Life.
7 Lecz jeśli posługiwanie śmierci, wyryte literami na kamieniach, było pełne chwały, tak że synowie Izraela nie mogli wpatrywać się w oblicze Mojżesza z powodu chwały jego oblicza, która miała przeminąć;
If the system of religion which involved Death, embodied in a written Law and engraved on stones, began amid such glory, that the Israelites were unable to gaze at the face of Moses on account of its glory, though it was but a passing glory,
8 To o ileż bardziej pełne chwały nie miałoby być posługiwanie Ducha?
will not the religion that confers the Spirit have still greater glory?
9 Jeśli bowiem posługiwanie potępienia [było] pełne chwały, o ileż bardziej obfituje w chwałę posługiwanie sprawiedliwości.
For, if there was a glory in the religion that involved condemnation, far greater is the glory of the religion that confers righteousness!
10 To bowiem, co miało chwałę, nie miało chwały w porównaniu z tą przewyższającą chwałą.
Indeed, that which then had glory has lost its glory, because of the glory which surpasses it.
11 Jeśli zaś to, co przemija, [było] pełne chwały, tym bardziej pełne chwały jest to, co trwa.
And, if that which was to pass away was attended with glory, far more will that which is to endure be surrounded with glory!
12 Mając więc taką nadzieję, z całą otwartością mówimy;
With such a hope as this, we speak with all plainness;
13 A nie jak Mojżesz, [który] kładł sobie na twarz zasłonę, aby synowie Izraela nie wpatrywali się w koniec tego, co miało przeminąć.
unlike Moses, who covered his face with a veil, to prevent the Israelites from gazing at the disappearance of what was passing away.
14 Lecz ich umysły zostały zaślepione; aż do dziś bowiem przy czytaniu Starego Testamentu ta sama zasłona pozostaje nieodsłonięta, gdyż jest usuwana w Chrystusie.
But their minds were slow to learn. Indeed, to this very day, at the public reading of the Old Covenant, the same veil remains unlifted; only for those who are in union with Christ does it pass away.
15 I aż do dziś, gdy Mojżesz jest czytany, zasłona leży na ich sercu.
But, even to this day, whenever Moses is read, a veil lies on their hearts.
16 Gdy jednak nawrócą się do Pana, zasłona zostanie zdjęta.
‘Yet, whenever a man turns to the Lord, the veil is removed.’
17 Pan zaś jest tym Duchem, a gdzie jest Duch Pana, tam i wolność.
And the ‘Lord’ is the Spirit, and, where the Spirit of the Lord is, there is freedom.
18 Lecz my wszyscy, którzy z odsłoniętą twarzą patrzymy na chwałę Pana, [jakby] w zwierciadle, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, za sprawą Ducha Pana.
And all of us, with faces from which the veil is lifted, seeing, as if reflected in a mirror, the glory of the Lord, are being transformed into his likeness, from glory to glory, as it is given by the Lord, the Spirit.

< II Koryntian 3 >