II Koryntian 12
1 Wprawdzie nie jest dla mnie pożyteczne chlubić się, to jednak przejdę do widzeń i objawień Pańskich.
I must boast! It is unprofitable; but I will pass to visions and revelations given by the Lord.
2 Znam człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty – czy w ciele, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie – został porwany aż do trzeciego nieba.
I know a man in union with Christ, who, fourteen years ago — whether in the body or out of the body I do not know; God knows — was caught up (this man of whom I am speaking) to the third Heaven.
3 I znam takiego człowieka – czy w ciele, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie;
And I know that this man — whether in the body or separated from the body I do not know; God knows —
4 Który został porwany do raju i słyszał niewypowiedziane słowa, których człowiekowi nie wolno mówić.
Was caught up into Paradise, and heard unspeakable things of which no human being may tell.
5 Z takiego [człowieka] będę się chlubić, a z samego siebie nie będę się chlubił, chyba że z moich słabości.
About such a man I will boast, but about myself I will not boast except as regards my weaknesses.
6 Gdybym bowiem chciał się chlubić, nie byłbym głupi, bo powiedziałbym prawdę. Powstrzymuję się jednak, aby ktoś nie myślał o mnie ponad to, jakim mnie widzi albo co ode mnie słyszy.
Yet if I choose to boast, I shall not be a fool; for I shall be speaking no more than the truth. But I refrain, lest any one should credit me with more than he can see in me or hear from me, and because of the marvellous character of the revelations.
7 A żebym zbytnio nie wynosił się ogromem objawień, dany mi został cierń dla ciała, wysłannik szatana, aby mnie policzkował, żebym się ponad miarę nie wynosił.
It was for this reason, and to prevent my thinking too highly of myself, that a thorn was sent to pierce my flesh — an instrument of Satan to discipline me — so that I should not think too highly of myself.
8 Dlatego trzy razy prosiłem Pana, aby [on] odstąpił ode mnie.
About this I three times entreated the Lord, praying that it might leave me.
9 Lecz powiedział mi: Wystarczy ci moja łaska. Moja moc bowiem doskonali się w słabości. Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa.
But his reply has been — ‘My help is enough for you; for my strength attains its perfection in the midst of weakness.’ Most gladly, then, will I boast all the more of my weaknesses, so that the strength of the Christ may overshadow me.
10 Dlatego mam upodobanie w słabościach, w zniewagach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach ze względu na Chrystusa; gdy bowiem jestem słaby, wtedy jestem mocny.
That is why I delight in weakness, ill-treatment, hardship, persecution, and difficulties, when borne for Christ. For, when I am weak, then it is that I am strong!
11 Stałem się głupi, chlubiąc się; wy mnie [do tego] zmusiliście. Ja bowiem przez was powinienem być polecany, ponieważ nie byłem mniejszy niż ci wielcy apostołowie, chociaż jestem niczym.
I have been “playing the fool!” It is you who drove me to it. For it is you who ought to have been commending me! Although I am nobody, in no respect did I prove inferior to the most eminent Apostles.
12 Jednak znaki apostoła okazały się wśród was we wszelkiej cierpliwości, w znakach, cudach i [przejawach] mocy.
The marks of the true Apostle were exhibited among you in constant endurance, as well as by signs, by marvels, and by miracles.
13 W czym bowiem jesteście gorsi od innych kościołów, jeśli nie w tym tylko, że ja sam nie byłem dla was ciężarem? Wybaczcie mi tę krzywdę.
In what respect, I ask, were you treated worse than the other Churches, unless it was that, for my part, I refused to become a burden to you? Forgive me the wrong I thus did you!
14 Oto po raz trzeci jestem gotów przybyć do was i nie będę dla was ciężarem. Nie szukam bowiem tego, co wasze, ale was [samych], ponieważ nie dzieci rodzicom powinny gromadzić skarby, ale rodzice dzieciom.
Remember, this is the third time that I have made every preparation to come to see you, and I shall refuse to be a burden to you; I want, not your money, but you. It is not the duty of children to put by for their parents, but of parents to put by for their children.
15 Lecz ja bardzo chętnie poniosę wydatki i samego siebie wydam za wasze dusze, chociaż im bardziej was miłuję, tym mniej jestem [przez was] miłowany.
For my part, I will most gladly spend, and be spent, for your welfare. Can it be that the more intensely I love you the less I am to be loved?
16 Ale niech i tak będzie; nie byłem dla was ciężarem, ale będąc przebiegły, zdobyłem was podstępem.
You will admit that I was not a burden to you but you say that I was “crafty” and caught you “by a trick”!
17 Czy wyzyskałem was przez kogoś z tych, których do was posłałem?
Do you assert that I took advantage of you through any of those whom I have sent to you?
18 Uprosiłem Tytusa i wysłałem z nim brata. Czy Tytus was wyzyskał? Czy nie postępowaliśmy w tym samym duchu? Czy nie [kroczyliśmy] tymi samymi śladami?
I urged Titus to go, and I sent our Brother with him. Did Titus take any advantage of you? Did not we live in the same Spirit, and tread in the same footsteps?
19 Znowu sądzicie, że się przed wami usprawiedliwiamy? W obliczu Boga w Chrystusie mówimy, a to wszystko, najmilsi, dla waszego zbudowania.
Have you all this time been fancying that it is to you that we are making our defence? No, it is in the sight of God, and in union with Christ, that we are speaking. And all this, dear friends, is to build up your characters;
20 Obawiam się bowiem, żebym przypadkiem, gdy przyjdę, nie zastał was takimi, jakimi nie chciałbym [was zastać], i żebyście wy nie zastali mnie takim, jakim nie chcielibyście; żeby przypadkiem [nie było wśród was] sporów, zazdrości, gniewu, kłótni, obmów, szemrania, wynoszenia się i zamieszań;
for I am afraid that perhaps, when I come, I may find that you are not what I want you to be, and, on the other hand, that you may find that I am what you do not want me to be. I am afraid that I may find quarrelling, jealousy, ill-feeling, rivalry, slandering, back-biting, self-assertion, and disorder.
21 Żeby, gdy znowu przyjdę, mój Bóg nie poniżył mnie wobec was i musiałbym opłakiwać wielu tych, którzy przedtem grzeszyli i nie pokutowali z nieczystości, nierządu i rozpusty, których się dopuścili.
I am afraid lest, on my next visit, my God may humble me in regard to you, and that I may have to mourn over many who have long been sinning, and have not repented of the impurity, immorality, and sensuality, in which they have indulged.
