II Koryntian 10
1 A ja sam, Paweł, proszę was przez łagodność i życzliwość Chrystusa, [ja], który, gdy jestem obecny wśród was, jestem pokorny w waszych oczach, lecz gdy jestem nieobecny, jestem śmiały wobec was.
Au reste, moi Paul, je vous prie, par la douceur et la bonté de Christ, — moi qui ai l'air si humble quand je suis au milieu de vous, mais qui, à distance, montre tant de hardiesse à votre égard!
2 A proszę, żebym będąc obecny, nie musiał być śmiały tą pewnością siebie, którą zamierzam być śmiały wobec niektórych, którzy sądzą, że postępujemy według ciała.
— je vous supplie de ne pas m'obliger, quand je serai présent, à m'armer de cette hardiesse, que je me propose de montrer contre certaines gens, qui se figurent que nous nous conduisons selon la chair.
3 Chociaż bowiem w ciele żyjemy, nie walczymy według ciała;
Car, si nous vivons dans la chair, nous ne combattons pas selon la chair.
4 (Gdyż oręż naszej walki nie jest cielesny, ale z Boga, i ma moc burzenia twierdz warownych);
En effet, les armes avec lesquelles nous combattons ne sont point charnelles, mais elles sont puissantes, par la vertu de Dieu, pour renverser les forteresses:
5 Obalamy rozumowania i wszelką wyniosłość, która powstaje przeciwko poznaniu Boga, i zniewalamy wszelką myśl do posłuszeństwa Chrystusowi;
par elles, nous renversons les raisonnements et toute hauteur qui s'élève contre la connaissance de Dieu, et nous amenons toutes les pensées captives à l'obéissance du Christ.
6 Gotowi do ukarania wszelkiego nieposłuszeństwa, kiedy wasze posłuszeństwo będzie całkowite.
Par elles aussi, nous sommes en mesure de punir toute désobéissance, lorsque, de votre côté, l'obéissance sera complète.
7 Czy patrzycie [tylko] na to, co jest przed oczami? Jeśli ktoś jest przekonany, że należy do Chrystusa, to niech też weźmie pod uwagę, że jak on należy do Chrystusa, tak do Chrystusa [należymy] i my.
Vous regardez à l'apparence? Si quelqu'un se persuade d'appartenir à Christ, qu'il se dise bien que, s'il appartient à Christ, nous lui appartenons aussi.
8 Choćbym się bowiem jeszcze bardziej chełpił z naszej władzy, którą dał nam Pan ku zbudowaniu, a nie ku waszej zgubie, nie będę zawstydzony;
Et quand je me glorifierais un peu trop du pouvoir que le Seigneur nous a donné pour votre édification, et non pour votre ruine, je n'aurais pas à en rougir;
9 Aby się nie wydawało, że chcę was straszyć listami.
mais je ne veux pas avoir l'air de vous intimider par mes lettres.
10 [Mówią] bowiem: Listy ważkie są i mocne, ale gdy się zjawia osobiście, [jest] słaby, a [jego] mowa godna pogardy.
Ses lettres, dit-on, sont impérieuses et sévères; mais, quand il est présent, sa personne est faible, et sa parole inspire la pitié.
11 Kto tak [sądzi], niech wie, że jakimi jesteśmy w słowach listów, będąc nieobecni, takimi też [będziemy] w czynie, gdy będziemy obecni.
Que celui qui parle ainsi, se dise bien que ce que nous sommes en paroles, dans nos lettres, quand nous sommes absents, — nous le sommes aussi dans nos actes, quand nous sommes présents.
12 Nie śmiemy bowiem zaliczać siebie do niektórych ani porównywać się z niektórymi, którzy polecają sami siebie. Nie mają bowiem rozumu, gdyż mierzą się własną miarą i porównują się sami ze sobą.
Certes, nous n'osons pas nous égaler ou nous comparer à tels de ces hommes qui font leur propre éloge. Mais, en se mesurant à leur propre mesure et en se comparant à eux-mêmes, ils montrent peu d'intelligence.
13 Lecz my nie będziemy się chlubili ponad miarę, ale według miary zasad, które Bóg nam wymierzył, miary, która sięgnęła aż do was.
Pour nous, nous ne voulons pas nous glorifier outre mesure, mais seulement dans la mesure de la part que Dieu nous a assignée, en nous faisant parvenir jusqu'à vous.
14 Nie przekraczamy bowiem ponad miarę samych siebie, jakbyśmy nie dotarli aż do was, bo przyszliśmy aż i do was z ewangelią Chrystusa.
Car nous n'étendons pas notre domaine plus qu'il ne faut, comme si nous n'étions point parvenus jusqu'à vous, puisque, en effet, nous sommes arrivés les premiers jusqu'à vous avec l'Evangile du Christ.
15 I nie chlubimy się ponad miarę z pracy innych, ale mamy nadzieję, że gdy wzrośnie w was wasza wiara, i my wzrośniemy obficie wśród was zgodnie z naszymi zasadami;
Nous ne nous glorifions pas outre mesure, ni au sujet des travaux d'autrui; mais nous espérons qu'avec l'accroissement de votre foi, notre oeuvre aussi grandira parmi vous, dans les limites mêmes qui nous sont assignées, et qu'elle se développera,
16 Żeby głosić ewangelię poza waszymi granicami, nie chlubiąc się na cudzym obszarze tym, czego [już inni] dokonali.
à tel point que nous pourrons porter l'Évangile dans les pays qui sont au delà du vôtre, sans jamais nous glorifier des travaux déjà faits par d'autres dans le domaine qui leur a été assigné.
17 Kto więc się chlubi, w Panu niech się chlubi.
Mais que celui qui se glorifie, se glorifie dans le Seigneur!
18 Nie ten bowiem, kto sam siebie poleca, jest wypróbowany, lecz ten, kogo poleca Pan.
Car ce n'est pas celui qui se recommande lui-même qui mérite l'approbation, c'est celui que le Seigneur recommande.
