II Koryntian 10
1 A ja sam, Paweł, proszę was przez łagodność i życzliwość Chrystusa, [ja], który, gdy jestem obecny wśród was, jestem pokorny w waszych oczach, lecz gdy jestem nieobecny, jestem śmiały wobec was.
Ime nde Pawulo, lwangu ndamusungilizya, mukulibombya alimwi mubwiime bwaKkilisito. Ndateta chiindi neli anywebo, pesi tandikwe buyofu kulindinywe chiindi netawo.
2 A proszę, żebym będąc obecny, nie musiał być śmiały tą pewnością siebie, którą zamierzam być śmiały wobec niektórych, którzy sądzą, że postępujemy według ciała.
Ndamukumbila kuti, kuchiindi neli anywebo, tandikoyooyowa akwaamba kanzambwene. Pesi ndiyeya kuba akutayowa kuchiindi nchekazya babo bachitaanga tulenda kwiinda munyama.
3 Chociaż bowiem w ciele żyjemy, nie walczymy według ciała;
Pele nanka tulenda munyama, tatulwani inkondo kwiinda kunyama.
4 (Gdyż oręż naszej walki nie jest cielesny, ale z Boga, i ma moc burzenia twierdz warownych);
Pele zilwanyonzetulwanya tazili zyanyama. Anukuti, tuli amanguzu mapti ngetumwayisya mampangala mayumu. Zyeeta inkazi zisowa kukazya buyo.
5 Obalamy rozumowania i wszelką wyniosłość, która powstaje przeciwko poznaniu Boga, i zniewalamy wszelką myśl do posłuszeństwa Chrystusowi;
Abobo tulamwaya zyoonse zintu zyakujulu zilibusya akukazya luzibo lwaLeza. Tulabweza akwaanga miyeyo yoonse yabuzike kuti iswiilizye Kkilisito.
6 Gotowi do ukarania wszelkiego nieposłuszeństwa, kiedy wasze posłuszeństwo będzie całkowite.
Alimwi twalibambila kupa chisubulo kumichito yakutaswilila, chakufwambana mbuli kuswilizya kwangu mbukuzulide.
7 Czy patrzycie [tylko] na to, co jest przed oczami? Jeśli ktoś jest przekonany, że należy do Chrystusa, to niech też weźmie pod uwagę, że jak on należy do Chrystusa, tak do Chrystusa [należymy] i my.
Langa ziboneka kunembo lyako. Na umwi ulizumide kuti nguwaKkilisito, mbubo aswe mbutubede.
8 Choćbym się bowiem jeszcze bardziej chełpił z naszej władzy, którą dał nam Pan ku zbudowaniu, a nie ku waszej zgubie, nie będę zawstydzony;
Nkaambo na ndalikankayizya bunini kupati atala anguzu zyesu, ezyo Mwaami nzyakatupa kukumuyaka alimwi pepe kumumwaya, nsikoyoofwa nsoni.
9 Aby się nie wydawało, że chcę was straszyć listami.
Nsiyandi kuti kuboneke aanga ndikumuyosya kumugwalo angu.
10 [Mówią] bowiem: Listy ważkie są i mocne, ale gdy się zjawia osobiście, [jest] słaby, a [jego] mowa godna pogardy.
Nkaambo bamwi bantu, “Magwalo akwe alisungwete a changuzu, pele bube bwamubili mbuteteete. Majwi akwe tayeeleli kwaaswilila.”
11 Kto tak [sądzi], niech wie, że jakimi jesteśmy w słowach listów, będąc nieobecni, takimi też [będziemy] w czynie, gdy będziemy obecni.
Amuleke bantu baliboobo bazibe kuti nzetubede mumajwi amumagwalo eesu chiindi nitutawo abobo mbutuzoba munchito zyesu anetuliwo.
12 Nie śmiemy bowiem zaliczać siebie do niektórych ani porównywać się z niektórymi, którzy polecają sami siebie. Nie mają bowiem rozumu, gdyż mierzą się własną miarą i porównują się sami ze sobą.
Tatukonzyi kwiinka kule kuyolibunga lwesu na kulyezyanisya lwesu ababo balidundizya lwabo beni. Pesi nibakalyela lwabo beni mumwi mumwi akulyezyanisya lwabo beni akuli umwi awumwi abobo tababoni.
13 Lecz my nie będziemy się chlubili ponad miarę, ale według miary zasad, które Bóg nam wymierzył, miary, która sięgnęła aż do was.
Swebo, nchobeni, tatulikankayizyi kwiinda mumweelwe. Anu kuti tuyochita oobo luzutu mweelwe wesu Leza ngwatweelesezya, mweelwe uyosika oko kule nkubede.
14 Nie przekraczamy bowiem ponad miarę samych siebie, jakbyśmy nie dotarli aż do was, bo przyszliśmy aż i do was z ewangelią Chrystusa.
Nkaambo tatulyoololi lwesu chiindi nchetusika kulindinywe. Twakali batanzi kusika kule kukindinywe amakani mabotu a Kkilisito.
15 I nie chlubimy się ponad miarę z pracy innych, ale mamy nadzieję, że gdy wzrośnie w was wasza wiara, i my wzrośniemy obficie wśród was zgodnie z naszymi zasadami;
Tatulikankayizyi kwiinda kumweelwe wamulimu wabamwi. Anukuti, bulangizi bwesu mbwakuti lusyomo lwenu kaluchiya bukomena, amulimu wesu akati kenu ulakomena kapati.
16 Żeby głosić ewangelię poza waszymi granicami, nie chlubiąc się na cudzym obszarze tym, czego [już inni] dokonali.
Tulalangila ezi, kuchitila kuti tukakambawuke makani nekuba kuzisi zilikunembo lyanu. Tatulikankayizyi atala a mulimu ulikuchitwa mumasena awumwi.
17 Kto więc się chlubi, w Panu niech się chlubi.
“Pesi muleke uulikankayizya alikankayizye muMwaami.”
18 Nie ten bowiem, kto sam siebie poleca, jest wypróbowany, lecz ten, kogo poleca Pan.
Nkaambo tensi ooyo ulisala lwakwe nguzuminwa. Anukuti, ngoyo uzumininwa aMwaami.
