II Kronik 16
1 W trzydziestym szóstym roku panowania Asy nadciągnął przeciw Judzie Basza, król Izraela, i zbudował Rama, aby [nikt] nie mógł wychodzić od Asy, króla Judy, i wchodzić do niego.
I KA makahiki kanakolukumamaono o ke aupuni o Asa, pii mai la o Baasa ke alii o ka Iseraela, e ku e i ka Iuda, a kukulu iho la oia ia Rama, me ka manao, aole e puka iwaho kekahi, aole e komo iloko kekahi io Asa la ke alii o ka Iuda.
2 Wtedy Asa wziął srebro i złoto ze skarbców domu PANA i domu królewskiego i posłał [je] do Ben-Hadada, króla Syrii, który mieszkał w Damaszku, mówiąc:
Alaila lawe ae la o Asa i ke kala a me ke gula mai loko mai o ka waihona waiwai o ka hale o Iehova, a me ka hale o ke alii, a hoouna aku la oia io Bene-hadada la, i ke alii o Suria, i kona noho ana ma Damaseko, i aku la,
3 [Trwa] przymierze między mną a tobą, j[ak było] między moim ojcem a twoim ojcem. Oto posyłam ci srebro i złoto. Idź i zerwij swoje przymierze z Baszą, królem Izraela, aby odstąpił ode mnie.
He berita no mawaena o'u a me oe, a mawaena o ko'u makua, a me kou makua; eia hoi, ke hoouka aku nei au ia oe i ke kala a me ke gula, e hooki oe i kau berita me Baasa ke alii o ka Iseraela, i hele ia mai o'u aku nei.
4 I Ben-Hadad posłuchał króla Asy, i posłał dowódców swoich wojsk przeciwko miastom Izraela. Uderzyli na Ijjon, Dan i Abelmaim oraz wszystkie miasta spichlerze Neftalego.
A hoolohe o Bene-hadada i ka Asa, ka ke alii, a hoouna mai la oia i na luna o na koa ona e ku e i na kulanakauhalo o ka Iseraela; a Iuku iho la lakou ia Iiona, a me Dana, a me Abelamaima, a me na kulanakauhale waiho ukana a pau o Napetali.
5 Kiedy Basza o tym usłyszał, przestał budować Rama i przerwał swoje roboty.
A lohe iho la o Baasa, haalele ia i kona kukulu ana ia Rama, a hooki iho la ia i kana hana.
6 Wtedy król Asa wziął ze sobą cały lud Judy i zabrali z Rama kamienie i drewno, z którego budował Basza, a zbudował z niego Geba i Mispę.
Alakai ae la o Asa i ka Inda a pau, halihali mai la lakou i na pohaku o Rama, a me na laau olaila, i ka mea a Baasa i kukulu ai; a kukulu iho la oia me ia mau mea ia Geba a me Mizepa.
7 A w tym czasie widzący Chanani przyszedł do Asy, króla Judy, i powiedział mu: Ponieważ polegałeś na królu Syrii, a nie na PANU, swoim Bogu, wojsko króla Syrii uszło ci z ręki.
Ia manawa, hele mai la o Hanani ke kaula io Asa la, i ke alii o ka Iuda, olelo mai la ia ia, No kou hilinai ana i ke alii o Suria, aole hoi i hilinai ia Iehova i kou Akua, no ia mea, e pakele ka poe koa o ke alii o Suria mai kou lima aku.
8 Czyż Etiopczycy i Libijczycy nie mieli ogromnego wojska z mnóstwem rydwanów i jeźdźców? A jednak, ponieważ polegałeś na PANU, oddał ich w twoją rękę.
O ko Aitiopa a me ka Luba, aole anei he nui loa lakou me na hale kaa, a me na holohololio he lehulehu? Aka, i kou hilinai ana ia Iehova, haawi mai oia ia lakou iloko o kou lima.
9 Oczy PANA przebiegają bowiem całą ziemię, aby pokazywał on swoją moc dla tych, których serce [jest] doskonałe wobec niego. Głupio postąpiłeś; z tego powodu odtąd będziesz miał wojny.
No ka mea, e holoholo ana na maka o Iehova ma ka honua a pau e hoike ana i kona mau a i ka poe i pono ia ia ko lakou naau: ua hana naaupo oe i keia mea; a ma keia hope aku e kauaia ana oe.
10 Wtedy Asa rozgniewał się na widzącego i wtrącił go do więzienia, bo był tym wzburzony. W tym czasie Asa uciskał także [niektórych] z ludu.
Alaila, huhu o Asa i ke kaula, a hoolei oia ia ia iloko o ka hale paahao; no ka mea, ua wela kona huhu ia ia no keia mea: a ia manawa hoi hookaumaha o Asa i kekahi poe kanaka.
11 Ale pozostałe dzieje Asy, od pierwszych do ostatnich, są zapisane w księdze królów Judy i Izraela.
Aia hoi, o na mea a Asa i hana'i, ka mua, a me ka hope, ua kakauia ia mau mea iloko o ka palapala o na'lii o ka luda a me ka Iseraela.
12 I w trzydziestym dziewiątym roku swojego panowania Asa rozchorował się na nogi, a choroba była bardzo ciężka. Jednak w swojej chorobie nie szukał PANA, lecz lekarzy.
A i ka makahiki kanakolukumamaiwa o kona aupuni, loaa iho la ia Asa ka mai ma kona mau wawae, a pii iluna kona mai; a i kona wa mai, aole ia i imi ia Iehova, aka, i ka poe kahuna lapaau.
13 I tak Asa zasnął ze swoimi ojcami, i umarł w czterdziestym pierwszym roku swojego panowania.
A hiamoe iho la o Asa me kona poe kupuna, a make ia i ka makahiki kanahakumamakahi o kona noho alii ana.
14 I pogrzebano go w jego grobie, który sobie przygotował w mieście Dawida. Położono go na łożu wypełnionym wonnościami i rozmaitymi maściami przygotowanymi według sztuki aptekarskiej. I rozpalono mu wielki ogień.
A kanu lakou ia ia iloko o kona lua kahi ana i eli ai nona iho, ma ke kulanakauhale o Davida, a waiho lakou ia ia iloko o kona wahi moe, kahi i piha ai i na mea ala, a me na mea miko i hoomakaukauia ma ke akamai o na kahuna lapaau, a pupuhi aku lakou i ke ahi nona a nui loa.
