II Kronik 15
1 Wtedy Duch Boży zstąpił na Azariasza, syna Obeda.
HIKI mai la ka Uhane o ke Akua maluna o Azaria ke keiki a Odeda;
2 I wyszedł on naprzeciw Asy, i powiedział mu: Słuchajcie mnie, Aso i całe [pokolenie] Judy i Beniamina. PAN [jest] z wami, dopóki jesteście z nim. Jeśli go szukać będziecie, znajdziecie go, ale jeśli go opuścicie, on opuści was.
Hele aku la ia e halawai pu me Asa, i aku la ia ia, E hoolohe mai ia'u, e Asa, a me ka Iuda a pau, a me ka Beniamina; o Iehova pu kekahi me oukou i ko oukou noho pu ana me ia; ina e imi oukou ia ia, e loaa no oia ia oukou; aka, ina e haalele oukou ia ia, e haalele kela ia oukou.
3 Przez wiele dni Izrael był bez prawdziwego Boga, bez nauczającego kapłana i bez prawa.
I na la he nui loa, aole ia Iseraela ke Akua oiaio, aohe kahuna ao, aole ke kanawai.
4 Gdy jednak w swoim nieszczęściu nawrócili się do PANA, Boga Izraela, i szukali go, dawał się im odnaleźć.
Aka, i ko lakou wa pilikia, a huli lakou ia Iehova i ke Akua o ka Iseraela, a imi aku ia ia, ua loaa no oia ia lakou.
5 W tamtych czasach nie było pokoju ani dla wychodzącego, ani dla wchodzącego, gdyż wielkie udręki spotkały wszystkich mieszkańców ziemi.
I keia mau la, aole maluhia o ka mea i puka iwaho, a me ka mea i komo iloko, no ka mea, nui ka haunaele ma ko na aina a pau loa.
6 I naród występował przeciw narodowi, a miasto – przeciw miastu, ponieważ Bóg ich zatrważał wszelkim nieszczęściem.
Ua lukuia kekahi lahuikanaka, e kekahi lahuikanaka, a me kekahi kulanakauhale e kekahi kulanakauhale; no ka mea, ua hooweliweli mai ke Akua ia lakou me na mea ino a pau.
7 Wy więc umacniajcie się i niech nie słabną wasze ręce, bo czeka [was] zapłata za waszą pracę.
E hookanaka oukou, aole e hoonawaliwali ko oukou mau lima; no ka mea, e ukuia ka oukou hana ana.
8 A gdy Asa usłyszał te słowa i proroctwo proroka Obeda, umocnił się i usunął obrzydliwości z całej ziemi Judy i Beniamina, a także z miast, które zdobył na górze Efraim, i odnowił ołtarz PANA, który [stał] przed przedsionkiem PANA.
A lohe ae la o Asa i keia mau olelo a me ka wanana a Odeda ke kaula, hooikaika iho la oia ia ia iho, a kipaku aku la i na kii lapuwale mai ka aina aku a pau o Iuda, a me Beniamina a me na kulanakauhale ana i lawe pio ai ma ka mauna o Eperaima: a hana hou oia i ke kuahu o Iehova, aia no imua o ka lanai o Iehova.
9 Potem zebrał cały [lud z] Judy i Beniamina oraz przybyszów, [którzy byli] z nimi z Efraima, Manassesa i Symeona. Bardzo wielu bowiem zbiegło z Izraela do niego, widząc, że z nim był PAN, jego Bóg.
A hoakoakoa oia i ka Iuda a pau, a me ka Beniamina, a me ka poe malihini e noho pu ana me lakou mai loko mai o Eperaima a me Manase, a mai loko mai o Simeona; no ka mea, he nui loa ka poe no ka Iseraela i lilo mai ia ia, i ko lakou ike ana, aia no o Iehova kekahi pu me ia.
10 Zgromadzili się więc w Jerozolimie w trzecim miesiącu, w piętnastym roku panowania Asy.
A ua hoakoakoaia lakou ma Ierusalema, i ka malama ekolu o ka makahiki umikumamalima o ke aupuni o Asa.
11 W tym dniu złożyli PANU ofiary z łupów, [które] przynieśli: siedemset wołów i siedem tysięcy owiec.
A mohai aku la lakou ia Iehova ia la i kekahi o ka waiwai pio a lakou i lawe ai, ehiku haneri bipi, a me na hipa ehiku tausani.
12 I zobowiązali się przymierzem szukać PANA, Boga swoich ojców, z całego swego serca i całą swoją duszą;
Hana iho la lakou i ka berita e imi ia Iehova i ke Akua o ko lakou poe kupuna me ko lakou naau a pau a me ko lakou uhane a pau;
13 I że ktokolwiek nie będzie szukał PANA, Boga Izraela, poniesie śmierć – czy to mały, czy wielki, mężczyzna czy kobieta.
A o kela mea keia mea i imi ole aku ia Iehova i ke Akua o ka Iseraela, e make no ia, ka mea uuku a me ka mea nui, o ke kane a me ka wahine.
14 I przysięgli PANU donośnym głosem, wśród okrzyków oraz [dźwięków] trąb i kornetów.
A hoohiki lakou ia Iehova me ka leo nui, a me ka uwa ana, a me na pu a me na mea hokiokio.
15 A cały lud Judy radował się z tej przysięgi, ponieważ przysięgli z całego serca i z całą chęcią szukali go, a dał się im odnaleźć. I dał im PAN odpoczynek ze wszystkich stron.
A olioli o ka Iuda a pau no ka hoohiki ana; no ka mea, hoohiki lakou me ko lakou naau a pau, a ua imi lakou ia ia, me ko lakou makemake a pau a ua loaa no oia ia lakou. A hoomalu o Iehova ia lakou a puni.
16 Ponadto nawet [swoją] matkę Maakę król Asa pozbawił godności królowej, ponieważ sporządziła posąg w gaju. I Asa ściął jej posąg, pokruszył go i spalił przy potoku Cedron.
A o Maaka ka makuwahine o Asa ke alii, kipaku aku la oia ia ia mai kona nohoalii ana'ku, no ka mea, ua hana oia i kii no Asetarota, wawahi iho la o Asa i kana kii, a hehi oia ia mea, a puhi i ke ahi ma ke kahawai o Kederona.
17 A choć wyżyny nie zostały zniesione z Izraela, to jednak serce Asy było doskonałe przez wszystkie jego dni.
Aole hoi i laweia'ku na wahi kiekie mai Iseraela aku; aka, o ka naau o Asa, ua pololei no ia i kona mau la a pau loa.
18 Sprowadził też do domu Bożego to, co poświęcił jego ojciec i co on [sam] poświęcił: srebro, złoto i naczynia.
A ua hookomo oia iloko o ka hale o ke Akua i na mea a kona makuakane i hoolaa ai, a me kana mau mea laa no hoi, i ke kala a me ke gula a me na ipu.
19 I nie było wojny aż do trzydziestego piątego roku panowania Asy.
Aole kana hou a hiki i ka makahiki kanakolukumamalima o ke aupuni o Asa.
