I Tymoteusza 4
1 A Duch otwarcie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, dając posłuch zwodniczym duchom i naukom demonów;
Hnukkhuem tue ah loe, thoemto kaminawk tanghaih hoiah amkhraeng o ving ueloe, aling thaih muithlanawk hoi taqawk patukhaih loknawk to tahngai o lat tih;
2 Mówiąc kłamstwo w obłudzie, mając napiętnowane sumienie;
kasae kahoih panoekhaih anghmatsak hanah nihcae ih palung to sum kabae hoiah daeng ueloe, kami aling thai hanah amsawnlok to thui o tih, tiah Muithla mah kamnoek ah thuih boeh;
3 Zabraniając wstępować w związki małżeńskie, [nakazując] powstrzymywać się od pokarmów, które Bóg stworzył, aby je przyjmowali z dziękczynieniem wierzący i ci, którzy poznali prawdę.
imthong krakhaih to pakaa o ueloe, loktang panoek kami hoi tangcaanawk mah kawnhaih lawkthuihaih hoiah talawk o thai hanah Sithaw mah sak ih moi to caak han ai ah pakaa o tih.
4 Wszelkie bowiem stworzenie Boże jest dobre i nie należy odrzucać niczego, co się przyjmuje z dziękczynieniem.
Sithaw mah sak ih hmuennawk boih loe hoih, kawnhaih lawkthuihaih hoiah talawk nahaeloe koeh ai han koi tidoeh om ai.
5 Uświęcone bowiem zostaje przez słowo Boże i modlitwę.
Sithaw lok hoi lawkthuihaih mah ciimcaisak boeh.
6 Przedkładając to braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jezusa, wykarmionym słowami wiary i dobrej nauki, za którą poszedłeś.
Hae loknawk hae nawkamyanawk hanah na patuk moe, tanghaih lok hoi na pazui ih kahoih patukhaih loknawk hoiah na qoengsak tahang nahaeloe, Jesu Kri toksah kahoih kami ah na om tih.
7 Odrzucaj natomiast pospolite i babskie baśnie. Sam zaś ćwicz się w pobożności.
Toe panuet thok mitong nongpatanawk mah thuih rumram ih ruicinawk to koeh hmah loe, nangmah hoi nangmah to Sithaw koehhaih sah kami baktiah om ah.
8 Ćwiczenie cielesne bowiem przynosi niewiele pożytku, lecz pobożność do wszystkiego jest przydatna, gdyż zawiera obietnicę życia obecnego i przyszłego.
Taksa toksakhaih loe atho om parai ai: toe Sithaw koehhaih ah toksakhaih loe vaihiah kaom hinghaih hoi kaom han koi kahing lokkamhaih ah oh pongah, hmuennawk boihah atho oh.
9 Wiarygodne to słowa i godne całkowitego przyjęcia.
Hae lok loe oepthoh moe, tapom boih han krak.
10 Dlatego pracujemy i jesteśmy lżeni, że pokładamy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawicielem wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących.
To pongah kaminawk boih Pahlongkung, lokpui koekah tanghaih tawn kaminawk pahlongkung, kahing Sithaw to a tang o pongah, karai tok to a sak o moe, minawk mah kasae thuihaih to a tongh o.
11 To nakazuj i [tego] nauczaj.
Hae loknawk hae thui paeh loe patuk ah.
12 Niech nikt nie lekceważy twego młodego wieku; lecz bądź dla wierzących przykładem w mowie, w postępowaniu, w miłości, w duchu, w wierze, w czystości.
Saning na nawkhaih to mi mah doeh patoek hmah nasoe; toe lokthuihaih, khosakhaih tuinuen, minawk palunghaih, Muithla hoi kasaeng tanghaih hoi ciimcaihaih bangah tangcaanawk khet koi kaom ah khosah ah.
13 Dopóki nie przyjdę, pilnuj czytania, zachęcania [i] nauki.
Kang zo ai karoek to tamthanglok kroekhaih, thapaekhaih, patukhaihnawk to thahmaehaih hoiah sah ah.
14 Nie zaniedbuj daru, który jest w tobie, który został ci dany przez proroctwo wraz z nałożeniem rąk starszych.
Lok taphonghaih baktiah kaom, kacoehtanawk mah ban koenghaih hoiah ang paek o ih tangqum to pahnawt padah hmah.
15 O tym rozmyślaj, temu się oddawaj, aby twoje postępy były widoczne dla wszystkich.
Na qoeng tahanghaih to kami boih mah hnuk o thai hanah, hae hmuennawk hae palung thungah pakuem ah loe, to hmuennawk sak thai hanah nangmah hoi nangmah to angpaek ah.
16 Pilnuj samego siebie i nauki, trwaj w tych [rzeczach], bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają.
Na patukhaih pongah nangmah hoi nangmah to acoe ah; to tiah toksak patomh poe ah: to tiah na sak nahaeloe nangmah hoi nangmah khue na ai, na lok thaih kaminawk doeh na pahlong thai tih.
