I Tesaloniczan 2
1 Sami bowiem wiecie, bracia, że nasze przybycie do was nie było daremne;
| ہے بھْراتَرَح، یُشْمَنْمَدھْیے سْماکَں پْرَویشو نِشْپھَلو نَ جاتَ اِتِ یُویَں سْوَیَں جانِیتھَ۔ |
2 Lecz chociaż przedtem, jak wiecie, doznaliśmy cierpień i byliśmy znieważeni w Filippi, [to jednak] odważyliśmy się w naszym Bogu, by wśród wielu zmagań głosić wam ewangelię Boga.
| اَپَرَں یُشْمابھِ رْیَتھاشْراوِ تَتھا پُورْوَّں پھِلِپِینَگَرے کْلِشْٹا نِنْدِتاشْچَ سَنْتوپِ وَیَمْ اِیشْوَرادْ اُتْساہَں لَبْدھْوا بَہُیَتْنینَ یُشْمانْ اِیشْوَرَسْیَ سُسَںوادَمْ اَبودھَیامَ۔ |
3 Nasze pouczenie bowiem nie [wzięło się] z błędu ani z nieczystości, ani z podstępu;
| یَتوسْماکَمْ آدیشو بھْرانْتیرَشُچِبھاوادْ ووتْپَنَّح پْرَوَنْچَنایُکْتو وا نَ بھَوَتِ۔ |
4 Lecz jak przez Boga zostaliśmy uznani za godnych powierzenia nam ewangelii, tak [ją] głosimy, nie aby podobać się ludziom, ale Bogu, który bada nasze serca.
| کِنْتْوِیشْوَریناسْمانْ پَرِیکْشْیَ وِشْوَسَنِییانْ مَتّوا چَ یَدْوَتْ سُسَںوادوسْماسُ سَمارْپْیَتَ تَدْوَدْ وَیَں مانَویبھْیو نَ رُروچِشَماناح کِنْتْوَسْمَدَنْتَحکَرَناناں پَرِیکْشَکاییشْوَرایَ رُروچِشَمانا بھاشامَہے۔ |
5 Nigdy bowiem nie posługiwaliśmy się pochlebstwem w mowie, jak wiecie, ani nie kierowaliśmy się ukrytą chciwością, Bóg jest świadkiem;
| وَیَں کَداپِ سْتُتِوادِنو نابھَوامیتِ یُویَں جانِیتھَ کَداپِ چھَلَوَسْتْرینَ لوبھَں ناچّھادَیامیتْیَسْمِنْ اِیشْوَرَح ساکْشِی وِدْیَتے۔ |
6 Ani nie szukaliśmy chwały u ludzi, ani u was, ani u innych, mogąc być dla was ciężarem jako apostołowie Chrystusa;
| وَیَں کھْرِیشْٹَسْیَ پْریرِتا اِوَ گَورَوانْوِتا بھَوِتُمْ اَشَکْشْیامَ کِنْتُ یُشْمَتَّح پَرَسْمادْ وا کَسْمادَپِ مانَوادْ گَورَوَں نَ لِپْسَمانا یُشْمَنْمَدھْیے مرِدُبھاوا بھُوتْواوَرْتّامَہِ۔ |
7 Byliśmy jednak wśród was łagodni jak karmicielka troszcząca się o swoje dzieci.
| یَتھا کاچِنْماتا سْوَکِییَشِشُونْ پالَیَتِ تَتھا وَیَمَپِ یُشْمانْ کانْکْشَمانا |
8 Darzyliśmy was taką życzliwością, że gotowi byliśmy użyczyć wam nie tylko ewangelii Boga, ale i naszych dusz, bo staliście się nam drodzy.
| یُشْمَبھْیَں کیوَلَمْ اِیشْوَرَسْیَ سُسَںوادَں تَنَّہِ کِنْتُ سْوَکِییَپْرانانْ اَپِ داتُں مَنوبھِرَبھْیَلَشامَ، یَتو یُویَمْ اَسْماکَں سْنیہَپاتْرانْیَبھَوَتَ۔ |
9 Pamiętacie przecież, bracia, naszą pracę i trud. Pracując bowiem dniem i nocą, aby nie obciążyć nikogo z was, głosiliśmy wam ewangelię Boga.
| ہے بھْراتَرَح، اَسْماکَں شْرَمَح کْلےشَشْچَ یُشْمابھِح سْمَرْیَّتے یُشْماکَں کوپِ یَدْ بھارَگْرَسْتو نَ بھَویتْ تَدَرْتھَں وَیَں دِوانِشَں پَرِشْرامْیَنْتو یُشْمَنْمَدھْیَ اِیشْوَرَسْیَ سُسَںوادَمَگھوشَیامَ۔ |
10 Wy i Bóg jesteście świadkami, że zachowywaliśmy się w świętości, w sprawiedliwości i nienagannie [pośród] was, którzy wierzycie.
| اَپَرَنْچَ وِشْواسِنو یُشْمانْ پْرَتِ وَیَں کِیدرِکْ پَوِتْرَتْوَیَتھارْتھَتْوَنِرْدوشَتْواچارِنوبھَوامیتْیَسْمِنْ اِیشْوَرو یُویَنْچَ ساکْشِنَ آدھْوے۔ |
11 Wiecie bowiem, że każdego z was, jak ojciec swoje dzieci, zachęcaliśmy i pocieszaliśmy, i zaklinaliśmy;
| اَپَرَنْچَ یَدْوَتْ پِتا سْوَبالَکانْ تَدْوَدْ وَیَں یُشْماکَمْ ایکَیکَں جَنَمْ اُپَدِشْٹَوَنْتَح سانْتْوِتَوَنْتَشْچَ، |
12 Abyście postępowali w sposób godny Boga, który was powołał do swego królestwa i chwały.
| یَ اِیشْوَرَح سْوِییَراجْیایَ وِبھَوایَ چَ یُشْمانْ آہُوتَوانْ تَدُپَیُکْتاچَرَنایَ یُشْمانْ پْرَوَرْتِّتَوَنْتَشْچیتِ یُویَں جانِیتھَ۔ |
13 Dlatego też nieustannie dziękujemy Bogu, że gdy przyjęliście słowo Boże, które słyszeliście od nas, przyjęliście [je] nie jako słowo ludzkie, ale – jak jest naprawdę – [jako] słowo Boże, które też w was, którzy wierzycie, skutecznie działa.
| یَسْمِنْ سَمَیے یُویَمْ اَسْماکَں مُکھادْ اِیشْوَرینَ پْرَتِشْرُتَں واکْیَمْ اَلَبھَدھْوَں تَسْمِنْ سَمَیے تَتْ مانُشاناں واکْیَں نَ مَتّویشْوَرَسْیَ واکْیَں مَتّوا گرِہِیتَوَنْتَ اِتِ کارَنادْ وَیَں نِرَنْتَرَمْ اِیشْوَرَں دھَنْیَں وَدامَح، یَتَسْتَدْ اِیشْوَرَسْیَ واکْیَمْ اِتِ سَتْیَں وِشْواسِناں یُشْماکَں مَدھْیے تَسْیَ گُنَح پْرَکاشَتے چَ۔ |
14 Wy bowiem, bracia, staliście się naśladowcami kościołów Bożych, które są w Judei w Chrystusie Jezusie, bo wy to samo wycierpieliście od swoich rodaków, co i oni od Żydów;
| ہے بھْراتَرَح، کھْرِیشْٹاشْرِتَوَتْیَ اِیشْوَرَسْیَ یاح سَمِتْیو یِہُودادیشے سَنْتِ یُویَں تاسامْ اَنُکارِنوبھَوَتَ، تَدْبھُکْتا لوکاشْچَ یَدْوَدْ یِہُودِلوکیبھْیَسْتَدْوَدْ یُویَمَپِ سْوَجاتِییَلوکیبھْیو دُحکھَمْ اَلَبھَدھْوَں۔ |
15 Którzy zabili i Pana Jezusa, i swoich własnych proroków, i nas prześladowali; a nie podobają się Bogu i sprzeciwiają się wszystkim ludziom.
| تے یِہُودِییاح پْرَبھُں یِیشُں بھَوِشْیَدْوادِنَشْچَ ہَتَوَنْتو سْمانْ دُورِیکرِتَوَنْتَشْچَ، تَ اِیشْوَرایَ نَ روچَنْتے سَرْوّیشاں مانَواناں وِپَکْشا بھَوَنْتِ چَ؛ |
16 Zabraniają nam zwiastować poganom, żeby [ci] nie byli zbawieni, aby zawsze dopełniali [miary] swoich grzechów; nadszedł bowiem na nich ostateczny gniew.
| اَپَرَں بھِنَّجاتِییَلوکاناں پَرِتْرانارْتھَں تیشاں مَدھْیے سُسَںوادَگھوشَنادْ اَسْمانْ پْرَتِشیدھَنْتِ چیتّھَں سْوِییَپاپاناں پَرِمانَمْ اُتَّروتَّرَں پُورَیَنْتِ، کِنْتُ تیشامْ اَنْتَکارِی کْرودھَسْتانْ اُپَکْرَمَتے۔ |
17 My zaś, bracia, rozłączeni z wami na krótko ciałem, ale nie sercem, z tym większym pragnieniem staraliśmy się was zobaczyć.
| ہے بھْراتَرَح مَنَسا نَہِ کِنْتُ وَدَنینَ کِیَتْکالَں یُشْمَتّو سْماکَں وِچّھیدے جاتے وَیَں یُشْماکَں مُکھانِ دْرَشْٹُمْ اَتْیاکانْکْشَیا بَہُ یَتِتَوَنْتَح۔ |
18 Dlatego chcieliśmy przybyć do was, zwłaszcza ja, Paweł, raz i drugi, ale przeszkodził nam szatan.
| دْوِریکَکرِتْوو وا یُشْمَتْسَمِیپَگَمَنایاسْماکَں وِشیشَتَح پَولَسْیَ مَمابھِلاشوبھَوَتْ کِنْتُ شَیَتانو سْمانْ نِوارِتَوانْ۔ |
19 Co bowiem [jest] naszą nadzieją, radością albo koroną chluby? Czy nie wy [nią jesteście] przed naszym Panem Jezusem Chrystusem w [czasie] jego przyjścia?
| یَتوسْماکَں کا پْرَتْیاشا کو وانَنْدَح کِں وا شْلاگھْیَکِرِیٹَں؟ اَسْماکَں پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیاگَمَنَکالے تَتْسَمُّکھَسْتھا یُویَں کِں تَنَّ بھَوِشْیَتھَ؟ |
20 Wy bowiem jesteście naszą chwałą i radością.
| یُویَمْ ایواسْماکَں گَورَوانَنْدَسْوَرُوپا بھَوَتھَ۔ |
