< I Tesaloniczan 2 >

1 Sami bowiem wiecie, bracia, że nasze przybycie do was nie było daremne;
Amwe bhayaa, mmenye mwemwe huje ate natahenzele hulimwe setahenzele wene.
2 Lecz chociaż przedtem, jak wiecie, doznaliśmy cierpień i byliśmy znieważeni w Filippi, [to jednak] odważyliśmy się w naszym Bogu, by wśród wielu zmagań głosić wam ewangelię Boga.
Mmenye huje ulwahwande talabhile tee nantele bhatibhombeye embibhi enzyensoni hula hufilipi, amwe mumenye. Lelo tahwikazile hwa Ngulubhi ayanje ibangili lyakwe pamoja na mayemba aminji.
3 Nasze pouczenie bowiem nie [wzięło się] z błędu ani z nieczystości, ani z podstępu;
Ate ensundozye tu sezyafumene nembibhi, wala muntavu wala mumwoyo ubhibhi.
4 Lecz jak przez Boga zostaliśmy uznani za godnych powierzenia nam ewangelii, tak [ją] głosimy, nie aby podobać się ludziom, ale Bogu, który bada nasze serca.
Ate neshi ateteshe Ungulubhi na hweteshelwe mwibhangii enzyo zyatiyanga. Tiyanga siyo huje tibhasungwezyaje abantu, tihusongwezya Ungulubhi. Ungulubhi mwene yasepa amoyo getu.
5 Nigdy bowiem nie posługiwaliśmy się pochlebstwem w mowie, jak wiecie, ani nie kierowaliśmy się ukrytą chciwością, Bóg jest świadkiem;
Ate setayanjile enongwa enzyahwillesye hulimwene, Neshi shamumenye, wala ate setatumiye ewongwa ezyensinjizizyo zye nziliho, Ungulubhi keti wetu ate setahanzalaga utuntumu hwa bhantu,
6 Ani nie szukaliśmy chwały u ludzi, ani u was, ani u innych, mogąc być dla was ciężarem jako apostołowie Chrystusa;
Wala afume hulimwe au hwabhantu abhanje. Handatibhajiedai apendelelwe huje ate tilibhatumwe bha Yesu.
7 Byliśmy jednak wśród was łagodni jak karmicielka troszcząca się o swoje dzieci.
Lelo talibhahogowe hulimwe nensi umaye shazinzya abhana bhakwe yuyo.
8 Darzyliśmy was taką życzliwością, że gotowi byliśmy użyczyć wam nie tylko ewangelii Boga, ale i naszych dusz, bo staliście się nam drodzy.
Hu namna ewe tali niganwe hulimwe, ati tali tayari abhashikisye siyohuje ibangili lya Ngulubhe lyene lelo na maisha getu tete kwasababu mulibha mwetu.
9 Pamiętacie przecież, bracia, naszą pracę i trud. Pracując bowiem dniem i nocą, aby nie obciążyć nikogo z was, głosiliśmy wam ewangelię Boga.
Amwe bhaholo muhwizuha embombo na mayemba getu. Na tabombaga embombo nu siku na pasanya aje tusahagwe melele umuntu yayonti. Uwakati uwo, tabhalumbelye ibhangililya Ngulubhe.
10 Wy i Bóg jesteście świadkami, że zachowywaliśmy się w świętości, w sprawiedliwości i nienagannie [pośród] was, którzy wierzycie.
Amwe mulibhaketi bha Ngulubhi, Nufinjile nantele bila ya fujinjile nantele bilaa ya muntu atilulumwe, takakhile shinza namwe mwamumweteshe uYesu.
11 Wiecie bowiem, że każdego z was, jak ojciec swoje dzieci, zachęcaliśmy i pocieszaliśmy, i zaklinaliśmy;
Shesho huje mumenye aje shiliwele shila muntu umoumo, neshi ubaba shalihina bhana bhakwe tabhapelie umwoyo na bhasubhizye na hwilolele.
12 Abyście postępowali w sposób godny Boga, który was powołał do swego królestwa i chwały.
Aje mwahanziwaga ajendelele weshi ulukwizyo lwenyu hwa Ngulubhi yabhakwizizye huumwene nu tuntumu wakwe.
13 Dlatego też nieustannie dziękujemy Bogu, że gdy przyjęliście słowo Boże, które słyszeliście od nas, przyjęliście [je] nie jako słowo ludzkie, ale – jak jest naprawdę – [jako] słowo Boże, które też w was, którzy wierzycie, skutecznie działa.
Kwa sababu tihusalifya Ungulubhi shila wakati neshi shamwahejeleye afume hulite enongwa zya Ngulubhi mwazyejeleye siyohuje nongwa zya bantu. Mwazyejeleye huje nongwa zya bhomba embombo hulimwe mwamulyeteshe.
14 Wy bowiem, bracia, staliście się naśladowcami kościołów Bożych, które są w Judei w Chrystusie Jezusie, bo wy to samo wycierpieliście od swoich rodaków, co i oni od Żydów;
Eshiamwe bhaholo, mubhebhantu bhafuatizye amakanisa ga Ngulubhe gagali hwa Bhayahudi mwa Yesu Kilisti. Maana namwe mwayembele humambo kagaala afumehwa bhantu bhenyu, neshi gagali fume hwa Bhayahudi.
15 Którzy zabili i Pana Jezusa, i swoich własnych proroków, i nas prześladowali; a nie podobają się Bogu i sprzeciwiają się wszystkim ludziom.
Bhaali Bhayahudi bhabhaagojile uYesu pandwemo na aakuwe, Bhayahudi bhabhaatibhenjele tifume hwonzesebhahusungwezya Ungulubhe nantele bhabhibhi hwa bhantu bonti.
16 Zabraniają nam zwiastować poganom, żeby [ci] nie byli zbawieni, aby zawsze dopełniali [miary] swoich grzechów; nadszedł bowiem na nich ostateczny gniew.
Bhatizijiye huje tisahaya nje na bhantu bhasiga Bhayahudi, aje bhope bhaposhele uwokovu. Afume epo abhantu bhahwendelela ne mbibhi zyao, mpaka amakhome gabhenzela.
17 My zaś, bracia, rozłączeni z wami na krótko ciałem, ale nie sercem, z tym większym pragnieniem staraliśmy się was zobaczyć.
Ate bhaholo, talehene namwe hashe shebele, siga talehene shiputi. Taabhombile hunguvu zyetu nahunziliho engosi, abhalole amaso genyu.
18 Dlatego chcieliśmy przybyć do was, zwłaszcza ja, Paweł, raz i drugi, ale przeszkodził nam szatan.
Pepo tahanzaga ahwenze hulimwe, aneene Paulo, nahanzaga ahwenze lumo nu lwa mwao, lelo usetano anzigiiye.
19 Co bowiem [jest] naszą nadzieją, radością albo koroną chluby? Czy nie wy [nią jesteście] przed naszym Panem Jezusem Chrystusem w [czasie] jego przyjścia?
Ahwilole hwetu pamande hwaibha yeenu au nuluse shelo, au fwalo gwataivunila hwa gosi uwetu uYesu naayenza? Eshi semwemwe neshi shabhali abhaje?
20 Wy bowiem jesteście naszą chwałą i radością.
Hwa huje amwemulituntuntu wetu nuluseshelo lwetu.

< I Tesaloniczan 2 >