< I Samuela 24 >

1 A gdy Saul wrócił z pościgu za Filistynami, doniesiono mu: Oto Dawid przebywa na pustyni En-Gedi.
Saul Philistin kaminawk patomhaih ahmuen hoiah amlaem pacoengah, David loe En-Gdi praezaek ah oh, tiah thuih pae o.
2 Saul wziął więc trzy tysiące doborowych mężczyzn spośród całego Izraela i wyruszył na poszukiwanie Dawida i jego ludzi po skałach dzikich kóz.
To pongah Israel kaminawk thung hoi kami sang thumto a qoih moe, sathar ohhaih cathaeng ah David hoi anih taengah kaom kaminawk to pakrong hanah caeh o.
3 I przybył do owczych zagród przy drodze, gdzie była jaskinia. Wszedł do niej Saul, by zakryć sobie nogi. Dawid zaś i jego ludzie siedzieli w głębi jaskini.
Tuu khongkha ohhaih ahmuen phak o naah loe, to ah thlungkhaw maeto a hnuk o; Saul loe to thlungkhaw thungah akunh moe, anghawk; David hoi anih ih kaminawk loe atlim ah kaom thlungkhaw thungah oh o.
4 Ludzie Dawida powiedzieli do niego: Oto dzień, o którym PAN ci powiedział: Oto wydam twego wroga w twoje ręce, abyś z nim uczynił to, co wyda ci się słuszne. Dawid wstał więc i po cichu odciął skraj płaszcza Saula.
David ih kaminawk mah, Khenah, hoih tiah na poek ih baktih toengah sak hanah, Angraeng mah na misa to na ban ah kang paek han, tiah thuih ih ni to phak boeh, tiah a naa o. To naah David mah angthawk duem moe, Saul ih kahni atom to aah pae pet.
5 Potem jednak serce Dawida zadrżało z tego powodu, że odciął skraj płaszcza Saula.
Akra ai ah oh pacoengah, David mah Sual ih kahni tom to aah pae pongah, poeknawm ai.
6 I zwrócił się do swoich ludzi: Nie daj Boże, żebym miał to uczynić memu panu, pomazańcowi PANA, bym miał wyciągnąć swoją rękę na niego, ponieważ jest pomazańcem PANA.
Angmah ih kaminawk khaeah, Angraeng mah situi bawh ih ka angraeng nuiah, hae tiah sak han om ai, anih loe Angraeng mah situi bawh ih kami ah oh pongah, a nuiah ban phok han ai ah, Angraeng mah pakaa nasoe, tiah a naa.
7 Tymi słowami Dawid powstrzymał swych ludzi i nie pozwolił im powstać przeciw Saulowi. Saul zaś wyszedł z jaskini i poszedł swoją drogą.
Saul to hum o han ai ah, hae lok hoiah David mah angmah ih kaminawk to thuitaek. Thlungkhaw thung hoi angthawk moe, Saul to caehtaak ving.
8 Potem Dawid również wstał, wyszedł z jaskini i zawołał za Saulem: Mój panie, królu! Kiedy Saul obejrzał się za siebie, Dawid schylił się twarzą ku ziemi i pokłonił się.
To pacoengah David loe thlungkhaw thung hoiah tacawt moe, Saul khaeah, ka angraeng, siangpahrang, tiah a kawk, Saul mah a hnukbangah khet naah, David loe long ah akuep tathuk.
9 Następnie Dawid powiedział do Saula: Dlaczego słuchasz opowieści ludzi, którzy mówią: Oto Dawid pragnie twojej zguby?
David mah Saul khaeah, Tipongah kaminawk mah, David mah nang hum hanah patoem, tiah thuih ih lok to na tang loe?
10 Oto dziś twoje oczy widzą, że PAN wydał cię w jaskini w moje ręce. I namawiano [mnie], bym cię zabił, lecz oszczędziłem cię i powiedziałem: Nie wyciągnę swojej ręki na mego pana, bo jest pomazańcem PANA.
Khenah, vaihniah Angraeng mah thlungkhaw thungah na hinghaih ka ban ah paek boeh, tiah a naa. Thoemto kaminawk mah nang hum hanah ang thuih o; toe kai mah ni nang hae kang pathlung; anih loe Angraeng mah situi bawh ih kami ah oh pongah, ka angraeng nuiah ban ka phok mak ai, tiah ka naa.
11 Zobacz, mój ojcze, zobacz skraj swego płaszcza w mojej ręce. Odcinając ci bowiem skraj twego płaszcza, nie zabiłem cię. Wiedz i zobacz, że nie ma w mojej ręce złości ani nieprawości, ani też nie zgrzeszyłem przeciwko tobie. A ty czyhasz na moje życie, by [mi] je odebrać.
Khenah kampa, na ban ih kahni tom hae khenah; nang ih kahni tom loe ka aah boeh; toe nang loe kang hum ai; ka sakpazae ih hmuen om ai moe, na nuiah doeh sakpazaehaih ka tawn ai; toe nang loe kai hum hanah nang pakrong.
12 Niech PAN rozsądzi między mną a tobą i niech PAN za mnie zemści się na tobie. Lecz nie podniosę swojej ręki na ciebie.
Nang hoi kai salakah Angraeng mah lokcaek nasoe; ka nuiah na sak ih hmuen pongah Angraeng mah pathok nasoe; toe ka ban mah nang hae sui mak ai.
13 Jak mówi starodawne przysłowie: Od niegodziwych pochodzi niegodziwość, ale nie podniosę swojej ręki na ciebie.
Canghni ih thuitaekhaih lok mah, Kasae thung hoiah ni sethaih to tacawt, tiah thuih ih lok to oh baktih toengah, ka ban mah nang to sui mak ai.
14 Za kim wyruszył król Izraela? Kogo gonisz? Zdechłego psa? Jedną pchłę?
Israel siangpahrang loe mi tuk han ih maw angzoh? Mi maw na patom? Kadueh ui maw? Uithlinawk maw?
15 Niech PAN będzie sędzią i niech rozsądzi między mną a tobą, niech zobaczy i ujmie się w mojej sprawie, i niech mnie wyzwoli z twojej ręki.
Angraeng loe nang hoi kai salakah lokcaekkung ah om nasoe; na khenzawn nasoe, kai kawng to poek nasoe loe, na ban thung hoiah na pahlong nasoe, tiah a naa.
16 I kiedy Dawid przestał mówić te słowa do Saula, Saul zawołał: Czy to jest twój głos, synu mój, Dawidzie? I Saul podniósł swój głos, i zapłakał.
David mah Saul khaeah hae loknawk thuih pacoengah, Ka capa David, hae loe nang ih lok maw? tiah a naa. To pacoengah tha hoiah a qah.
17 Potem powiedział do Dawida: Jesteś sprawiedliwszy ode mnie, bo oddałeś mi dobrem, a ja tobie oddałem złem.
Anih mah Davih khaeah, Nang loe kai pongah na toeng kue; nang mah loe kahoih hmuen to nang paek; toe kai mah loe nang hanah kasae hmuen to kang paek lat.
18 Dziś pokazałeś, że świadczysz mi dobro. Choć bowiem PAN wydał mnie w twoje ręce, nie zabiłeś mnie.
Ka nuiah na sak ih kahoih hmuen vaihi nam tuengsak boeh; Angraeng mah kai hae na ban ah paek boeh, toe nang hum ai.
19 Gdy ktoś spotka swego wroga, to czy wypuści go na dobrą drogę? Niech PAN odpłaci ci dobrem za to, co mi dziś uczyniłeś.
Kami maeto mah a misa to hnuk naah, loisak vai maw? Vaihniah ka nuiah na hoih pongah Angraeng mah tahamhoihaih na paek nasoe.
20 A teraz oto wiem, że z pewnością będziesz królem i że królestwo Izraela ostoi się w twojej ręce.
Vaihiah khenah, Nang loe siangpahrang ah na om tih, Israel prae loe na ban ah angdoesak tih, tiah ka panoek.
21 Przysięgnij mi więc na PANA, że nie wytępisz mojego potomstwa po mnie i nie wytracisz mojego imienia z domu mego ojca.
Vaihiah Angraeng ih ahmin hoiah, Kai ih caanawk hae na tamit mak ai, kai ih ahmin doeh kampa imthung takoh hoiah ka phrae bit mak ai, tiah kai khaeah lokkamhaih sah ah, tiah a naa.
22 I Dawid przysiągł Saulowi. Potem Saul wrócił do swego domu, a Dawid i jego ludzie udali się do miejsca obronnego.
To pongah David mah Saul khaeah lokkamhaih to sak. To pacoengah Saul loe im ah amlaem; toe David hoi anih ih kaminawk loe misa abuephaih thlugkhaw thungah caeh o tahang.

< I Samuela 24 >