I Samuela 23
1 Wtedy doniesiono Dawidowi: Oto Filistyni zdobywają Keilę i plądrują klepiska.
Ahnimouh ni khenhaw! Filistinnaw ni Keilah khopui a tuk awh teh, cangkatinnae a la awh e hah, Devit ni a thai toteh,
2 I Dawid radził się PANA: Czy mam iść i uderzyć na tych Filistynów? PAN odpowiedział Dawidowi: Idź i pobij Filistynów, i wybawisz Keilę.
Kai ni hote Filistinnaw hah ka cei vaiteh ka tuk han namaw telah BAWIPA koe a pacei. BAWIPA ni, cet haw. Filistinnaw hah tuk nateh, Keilah khopui hah rungngang haw telah Devit koe a dei pouh.
3 Ludzie Dawida powiedzieli mu: Oto boimy się tu, w ziemi judzkiej, a cóż dopiero, jeśli pójdziemy do Keili przeciw wojskom Filistynów.
Devit e taminaw nihai, maimouh ni Judah ram dawk patenghai taki awh toe. Keilah khopui cei awh vaiteh, Filistin tuk hane teh taki ka tho poung na bo aw telah a dei awh.
4 Dawid ponownie radził się PANA. A PAN odpowiedział mu: Wstań, idź do Keili, gdyż wydam Filistynów w twoje ręce.
Devit ni BAWIPA koe bout a pacei teh, BAWIPA ni, cet awh nateh, Filistinnaw teh nange kut dawk na poe han telah atipouh.
5 Dawid wyruszył więc ze swoimi ludźmi do Keili, walczył z Filistynami, uprowadził ich stada i zadał im wielką klęskę. Tak Dawid wybawił mieszkańców Keili.
Devit hoi a taminaw teh, Keilah khopui koelah a cei awh teh, Filistinnaw hoi a kâtuk awh. Saringnaw a la pouh awh, ahnimanaw moikapap a thei awh. Hottelah Devit ni Keilah khopui hah a rungngang.
6 A gdy Abiatar, syn Achimeleka, uciekł do Dawida do Keili, przyniósł w swej ręce efod.
Ahimelek capa Abiathar teh, Devit aonae koe Keilah khopui koelah a yawng navah, Ephod a sin laihoi a tho.
7 Potem doniesiono Saulowi, że Dawid przybył do Keili. I Saul powiedział: Bóg wydał go w moje ręce, gdyż sam się zamknął, wchodząc do miasta mającego bramy i rygle.
Devit teh Keilah khopui a cei tie Sawl ni a thai toteh, Cathut ni ka kut dawk na poe toung nahoehmaw. Kho longkha hoi tarennae kaawm e khopui thung a kâen teh paung awh toe telah ati.
8 Saul zwołał więc cały lud na wojnę, by wyruszyć do Keili i oblegać Dawida oraz jego ludzi.
Keilah khopui tuk hanelah Devit hoi a taminaw kalup hanelah, amae taminaw pueng a kamkhueng sak.
9 A gdy Dawid dowiedział się, że Saul potajemnie knuje zło przeciw niemu, powiedział do kapłana Abiatara: Przynieś tu efod.
Devit ni ka lathueng vah, Sawl ni hnokathout a sak tie hah a panue teh, vaihma Abiathar koevah Ephod hah hi thokhai haw atipouh.
10 I Dawid przemówił: PANIE, Boże Izraela, twój sługa usłyszał dokładnie, że Saul chce przyjść do Keili, aby zburzyć miasto z mego powodu.
Devit ni Oe Isarel BAWIPA Cathut, Sawl ni kai kecu dawkvah, Keilah khopui raphoe hanelah a kâcai awh tie ka thai.
11 Czy starsi Keili wydadzą mnie w jego ręce? Czy przyjdzie też Saul, jak twój sługa usłyszał? PANIE, Boże Izraela, proszę, powiedz twemu słudze. PAN odpowiedział: Przyjdzie.
Keilah khocanaw ni kai hah a kut dawk na poe han na maw. Na san ni ka thai e patetlah Sawl teh a tho han namaw. Isarel miphun e BAWIPA Cathut, na san koe uren dei haw telah ka pacei navah, BAWIPA ni, a tho han doeh, telah ati pou.
12 Wtedy Dawid zapytał: Czy starsi Keili wydadzą mnie i moich ludzi w ręce Saula? PAN odpowiedział: Wydadzą.
Devit ni Keilah taminaw hoi ka taminaw teh Sawl kut dawk na poe han na maw telah a pacei. BAWIPA ni na poe awh han telah ati.
13 Dawid wstał więc wraz ze swoimi ludźmi, których było około sześciuset, wyszli z Keili i udali się, gdzie mogli. A gdy doniesiono Saulowi, że Dawid uciekł z Keili, zaniechał wyprawy.
Hottelah hoi Devit hoi a taminaw 600 tabang a thaw awh teh, Keilah khopui hoi a tâco awh teh, a coung thai e patetlah a cei awh. Devit teh Keilah khopui hoi a yawng e hah Sawl ni a thai dawkvah, cet hoeh toe.
14 Dawid zaś przebywał na pustyni w miejscach obronnych i pozostał na górze w pustyni Zif. A Saul szukał go przez wszystkie te dni, lecz Bóg nie wydał go w jego ręce.
Devit teh, Zeph monrui kahrawngum rapanimnaw dawkvah ao. Sawl ni hnintangkuem a tawng eiteh, Cathut ni a kut dawk Devit hah poe hoeh.
15 A gdy Dawid zobaczył, że Saul wyruszył, aby czyhać na jego życie, został w lesie na pustyni Zif.
Devit ni, Sawl ni na thei han tie a panue dawkvah, ahni teh Ziph ramke ratu thung vah ao.
16 Wtedy Jonatan, syn Saula, wstał i udał się do Dawida do lasu, i wzmocnił jego rękę w Bogu.
Sawl capa Jonathan a tho teh, Devit aonae koe Horesh lah a cei teh, Cathut dawk tha a kâla nahanelah a kabawp.
17 I powiedział do niego: Nie bój się, bo nie znajdzie cię ręka Saula, mego ojca. Ty będziesz królował nad Izraelem, ja zaś będę drugim po tobie. Wie o tym także Saul, mój ojciec.
Na lungpuen hanh. Isarelnaw e siangpahrang lah na o vaiteh, kai teh nang kabawmkung lah ka o han tie hah Sawl ni a panue.
18 I obaj zawarli przymierze przed PANEM, po czym Dawid pozostał w lesie, a Jonatan wrócił do domu swego ojca.
BAWIPA e hmalah lawk rei a kam roi. Devit teh kahrawng vah pou ao teh, Jonathan teh a ma im lah a ban.
19 Wtedy mieszkańcy Zif przyszli do Saula do Gibea i powiedzieli: Czyż Dawid nie ukrywa się u nas w miejscach obronnych w lesie, na wzgórzu Chakila, które [leży] po prawej stronie Jeszimona?
Ziphnaw teh Sawl onae koe Gibeah kho lah a cei awh teh, Devit teh maimouh onae koe Jeshimon khopui akalah, Hakhilah monrui Horesh rapanim vah a kâhro.
20 Teraz więc, królu, według pragnienia swojej duszy, by zejść, zejdź czym prędzej, a my postaramy się wydać go w ręce króla.
Oe Siangpahrang na cei han na ngainae patetlah cet leih. Ahni hah nange kut dawk poe hane thaw teh kaimae thaw lah awm lawi seh atipouh.
21 Saul odpowiedział: Błogosławieni jesteście przez PANA, że zlitowaliście się nade mną.
Sawl, BAWIPA ni yawhawi na poe seh. Bangkongtetpawiteh, nangmanaw ni kai hah na pahren awh toe.
22 Idźcie, proszę, i przygotujcie się pilnie; dowiedzcie się, kto go tam widział, i wypatrzcie miejsce, w którym przebywa. Mówiono bowiem, że postępuje bardzo przebiegle.
Atu cet awh nateh, kârakueng awh. Ahni a kâhronae hmuen hah thoseh, la a hmu awh e hai thoseh ripdawng awh. Ahni teh a lung hroung a ang tie ka thai.
23 Wypatrzcie więc wszystkie jego kryjówki, w których się ukrywa, i wywiadujcie się o nie. Potem wróćcie do mnie z pewną wiadomością, a pójdę z wami. Jeśli będzie w ziemi, wtedy będę go szukał wśród wszystkich tysięcy w Judzie.
Hatdawkvah, ahni a kâhronae a hmuennaw hah kamcengcalah na radoung awh hnukkhu, kai koe bout na tho awh pawiteh, nangmouh hoi rei ka cei han. Ahni teh hote ram dawk awm pawiteh, Judahnaw a thong moikapap dawk ka hmu roeroe han telah ati.
24 Wstali więc i poszli do Zif przed Saulem. Dawid zaś i jego ludzie byli na pustyni Maon, na równinie po południowej stronie Jeszimona.
Hahoi a thaw awh teh Sawl a cei hoehnahlan Ziph lah a cei awh. Hatei Devit hoi a taminaw teh, Jeshimon akalae tanghling dawk Moan kahrawng vah ao awh.
25 Saul wraz z jego ludźmi również poszli, aby go szukać. Gdy doniesiono o tym Dawidowi, ten zstąpił do skały i mieszkał na pustyni Maon. Kiedy Saul o tym usłyszał, ścigał Dawida na pustyni Maon.
Sawl teh a taminaw hoi rei a kamthaw awh teh, a tawng awh e hah Devit ni bout a thai toteh, talung rahak hoi a yawng teh, mon kahrawngum vah ao. Sawl ni bout a thai toteh, mon vah Devit bout a tawng.
26 I Saul szedł po jednej stronie góry, a Dawid i jego ludzie [szli] po drugiej stronie góry. I Dawid spieszył się, aby ujść przed Saulem, gdyż Saul i jego ludzie już otaczali Dawida i jego ludzi, aby ich pojmać.
Sawl teh avanglae mon dawk thoseh, Devit hoi a taminaw teh avanglae mon dawk thoseh, a cei awh teh hlout hane a kâyawm awh navah, Sawl hoi a taminaw ni Devit hoi a taminaw man hanelah a kalup awh.
27 Tymczasem posłaniec przybył do Saula, mówiąc: Pośpiesz się i chodź, bo Filistyni wtargnęli do ziemi.
Hatnavah patoune a tho teh, Sawl koe karanglah tho leih, Filistinnaw ni ram hah a tuk awh toe telah a dei awh dawkvah,
28 Saul zawrócił więc od pościgu za Dawidem i wyruszył przeciw Filistynom. Dlatego nazwano to miejsce Sela-Hammalekot.
Devit pâleinae koehoi a ban teh, Filistin taminaw tuk hanelah a cei. Hatdawkvah, hote hmuen hah Selahhammahlekoth, kânguenae lungsong ati awh.
29 Dawid zaś wyruszył stamtąd i przebywał w miejscach obronnych w En-Gedi.
Devit teh hote hmuen koehoi a cei teh, Engedi ram rapanim vah ao.
