< I Piotra 2 >
1 Odrzucając więc wszelką złośliwość, wszelki podstęp i obłudę, zazdrość i wszelkie obmowy;
ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਦ੍ਵੇਸ਼਼ਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਂਸ਼੍ਚ ਛਲਾਨ੍ ਕਾਪਟ੍ਯਾਨੀਰ੍ਸ਼਼੍ਯਾਃ ਸਮਸ੍ਤਗ੍ਲਾਨਿਕਥਾਸ਼੍ਚ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ
2 Jak nowo narodzone niemowlęta pragnijcie czystego mleka słowa [Bożego], abyście dzięki niemu rośli;
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਾਯ ਵ੍ਰੁʼੱਧਿਪ੍ਰਾਪ੍ਤ੍ਯਰ੍ਥੰ ਨਵਜਾਤਸ਼ਿਸ਼ੁਭਿਰਿਵ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁʼਤੰ ਵਾਗ੍ਦੁਗ੍ਧੰ ਪਿਪਾਸ੍ਯਤਾਂ|
3 Jeśli tylko zakosztowaliście, że Pan jest dobry.
ਯਤਃ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਮਧੁਰ ਏਤਸ੍ਯਾਸ੍ਵਾਦੰ ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਨ੍ਤਃ|
4 Zbliżając się do niego, do kamienia żywego, odrzuconego wprawdzie przez ludzi, ale przez Boga wybranego i drogocennego;
ਅਪਰੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ੈਰਵਜ੍ਞਾਤਸ੍ਯ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰੇਣਾਭਿਰੁਚਿਤਸ੍ਯ ਬਹੁਮੂਲ੍ਯਸ੍ਯ ਜੀਵਤ੍ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਸ੍ਯੇਵ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਗਤਾ
5 I wy sami, jak żywe kamienie, jesteście budowani w duchowy dom, [stanowicie] święte kapłaństwo, aby składać duchowe ofiary, przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa.
ਯੂਯਮਪਿ ਜੀਵਤ੍ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਾ ਇਵ ਨਿਚੀਯਮਾਨਾ ਆਤ੍ਮਿਕਮਨ੍ਦਿਰੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਚੇਸ਼੍ਵਰਤੋਸ਼਼ਕਾਣਾਮ੍ ਆਤ੍ਮਿਕਬਲੀਨਾਂ ਦਾਨਾਰ੍ਥੰ ਪਵਿਤ੍ਰੋ ਯਾਜਕਵਰ੍ਗੋ ਭਵਥ|
6 Dlatego mówi Pismo: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony.
ਯਤਃ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, ਯਥਾ, ਪਸ਼੍ਯ ਪਾਸ਼਼ਾਣ ਏਕੋ (ਅ)ਸ੍ਤਿ ਸੀਯੋਨਿ ਸ੍ਥਾਪਿਤੋ ਮਯਾ| ਮੁਖ੍ਯਕੋਣਸ੍ਯ ਯੋਗ੍ਯਃ ਸ ਵ੍ਰੁʼਤਸ਼੍ਚਾਤੀਵ ਮੂਲ੍ਯਵਾਨ੍| ਯੋ ਜਨੋ ਵਿਸ਼੍ਵਸੇਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ ਲੱਜਾਂ ਨ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
7 Dla was więc, którzy wierzycie, [jest] on cenny, dla nieposłusznych zaś ten kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym;
ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਵ ਸਮੀਪੇ ਸ ਮੂਲ੍ਯਵਾਨ੍ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਨਿਚੇਤ੍ਰੁʼਭਿਰਵਜ੍ਞਾਤਃ ਸ ਪਾਸ਼਼ਾਣਃ ਕੋਣਸ੍ਯ ਭਿੱਤਿਮੂਲੰ ਭੂਤ੍ਵਾ ਬਾਧਾਜਨਕਃ ਪਾਸ਼਼ਾਣਃ ਸ੍ਖਲਨਕਾਰਕਸ਼੍ਚ ਸ਼ੈਲੋ ਜਾਤਃ|
8 Kamieniem potknięcia i skałą zgorszenia dla tych, którzy nie wierząc, potykają się o słowo, na co też są przeznaczeni.
ਤੇ ਚਾਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਦ੍ ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਸ੍ਖਲਨ੍ਤਿ ਸ੍ਖਲਨੇ ਚ ਨਿਯੁਕ੍ਤਾਃ ਸਨ੍ਤਿ|
9 Lecz wy [jesteście] rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do swej cudownej światłości;
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਯੇਨਾਨ੍ਧਕਾਰਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਸ੍ਵਕੀਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਦੀਪ੍ਤਿਮਧ੍ਯਮ੍ ਆਹੂਤਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁਮ੍ ਅਭਿਰੁਚਿਤੋ ਵੰਸ਼ੋ ਰਾਜਕੀਯੋ ਯਾਜਕਵਰ੍ਗਃ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਜਾਤਿਰਧਿਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਜਾਸ਼੍ਚ ਜਾਤਾਃ|
10 Wy, którzy kiedyś nie [byliście] ludem, teraz jesteście ludem Bożym, wy, którzy [kiedyś] nie dostąpiliście miłosierdzia, teraz miłosierdzia dostąpiliście.
ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੂਯੰ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਜਾ ਨਾਭਵਤ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਦਾਨੀਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਜਾ ਆਧ੍ਵੇ| ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਅਨਨੁਕਮ੍ਪਿਤਾ ਅਭਵਤ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਦਾਨੀਮ੍ ਅਨੁਕਮ੍ਪਿਤਾ ਆਧ੍ਵੇ|
11 Umiłowani, proszę [was], abyście jak obcy i goście powstrzymywali się od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy.
ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਤਮਾਃ, ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਵਾਸਿਨੋ ਵਿਦੇਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਲੋਕਾ ਇਵ ਮਨਸਃ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਯੋਧਿਭ੍ਯਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਸੁਖਾਭਿਲਾਸ਼਼ੇਭ੍ਯੋ ਨਿਵਰ੍ੱਤਧ੍ਵਮ੍ ਇਤ੍ਯਹੰ ਵਿਨਯੇ|
12 Postępujcie wśród pogan nienagannie, aby ci, którzy oczerniają was jako złoczyńców, przypatrując się [waszym] dobrym uczynkom, chwalili Boga w dniu nawiedzenia.
ਦੇਵਪੂਜਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਚਾਰ ਏਵਮ੍ ਉੱਤਮੋ ਭਵਤੁ ਯਥਾ ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਦੁਸ਼਼੍ਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਲੋਕਾਨਿਵ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਨਿਨ੍ਦਨ੍ਤਃ ਕ੍ਰੁʼਪਾਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਦਿਨੇ ਸ੍ਵਚਕ੍ਸ਼਼ੁਰ੍ਗੋਚਰੀਯਸਤ੍ਕ੍ਰਿਯਾਭ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਂ ਕੁਰ੍ੱਯੁਃ|
13 Bądźcie więc poddani każdej ludzkiej władzy ze względu na Pana: czy to królowi jako najwyżej postawionemu;
ਤਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਭੋਰਨੁਰੋਧਾਤ੍ ਮਾਨਵਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨਾਂ ਕਰ੍ਤ੍ਰੁʼਤ੍ਵਪਦਾਨਾਂ ਵਸ਼ੀਭਵਤ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਭੂਪਾਲਸ੍ਯ ਯਤਃ ਸ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ,
14 Czy to namiestnikom jako przez niego posłanym dla karania złoczyńców i udzielania pochwały tym, którzy dobrze czynią.
ਦੇਸ਼ਾਧ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਾਣਾਞ੍ਚ ਯਤਸ੍ਤੇ ਦੁਸ਼਼੍ਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣਾਂ ਦਣ੍ਡਦਾਨਾਰ੍ਥੰ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਰ੍ਥਞ੍ਚ ਤੇਨ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ|
15 Taka bowiem jest wola Boga, abyście dobrze czyniąc, zamknęli usta niewiedzy głupich ludzi;
ਇੱਥੰ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧਮਾਨੁਸ਼਼ਾਣਾਮ੍ ਅਜ੍ਞਾਨਤ੍ਵੰ ਯਤ੍ ਸਦਾਚਾਰਿਭਿ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨਿਰੁੱਤਰੀਕ੍ਰਿਯਤੇ ਤਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਭਿਮਤੰ|
16 Jak [ludzie] wolni, ale nie jak [ci], którzy używają wolności jako zasłony dla zła, lecz jak słudzy Boga.
ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਾਧੀਨਾ ਇਵਾਚਰਤ ਤਥਾਪਿ ਦੁਸ਼਼੍ਟਤਾਯਾ ਵੇਸ਼਼ਸ੍ਵਰੂਪਾਂ ਸ੍ਵਾਧੀਨਤਾਂ ਧਾਰਯਨ੍ਤ ਇਵ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦਾਸਾ ਇਵ|
17 Wszystkich szanujcie, braci miłujcie, Boga się bójcie, króla czcijcie.
ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਸਮਾਦ੍ਰਿਯਧ੍ਵੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਵਰ੍ਗੇ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਬਿਭੀਤ ਭੂਪਾਲੰ ਸੰਮਨ੍ਯਧ੍ਵੰ|
18 Słudzy, z całą bojaźnią bądźcie poddani panom, nie tylko dobrym i łagodnym, ale też przykrym.
ਹੇ ਦਾਸਾਃ ਯੂਯੰ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਾਦਰੇਣ ਪ੍ਰਭੂਨਾਂ ਵਸ਼੍ਯਾ ਭਵਤ ਕੇਵਲੰ ਭਦ੍ਰਾਣਾਂ ਦਯਾਲੂਨਾਞ੍ਚ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਰੁʼਜੂਨਾਮਪਿ|
19 To bowiem podoba się [Bogu], jeśli ktoś znosi smutki ze względu na sumienie wobec Boga, cierpiąc niewinnie.
ਯਤੋ (ਅ)ਨ੍ਯਾਯੇਨ ਦੁਃਖਭੋਗਕਾਲ ਈਸ਼੍ਵਰਚਿਨ੍ਤਯਾ ਯਤ੍ ਕ੍ਲੇਸ਼ਸਹਨੰ ਤਦੇਵ ਪ੍ਰਿਯੰ|
20 Bo cóż to za chwała, jeśli grzesząc, cierpliwie znosicie, choćby was i pięściami bito? Lecz jeśli dobrze czynicie i znosicie cierpienia, to podoba się Bogu.
ਪਾਪੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਚਪੇਟਾਘਾਤਸਹਨੇਨ ਕਾ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ? ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਦਾਚਾਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯਦ੍ ਦੁਃਖਸਹਨੰ ਤਦੇਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਿਯੰ|
21 Do tego bowiem jesteście powołani, bo i Chrystus cierpiał za nas, zostawiając nam przykład, abyście szli w jego ślady;
ਤਦਰ੍ਥਮੇਵ ਯੂਯਮ੍ ਆਹੂਤਾ ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਦੁਃਖੰ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਯੂਯੰ ਯਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਪਦਚਿਹ੍ਨੈ ਰ੍ਵ੍ਰਜੇਤ ਤਦਰ੍ਥੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਮੇਕੰ ਦਰ੍ਸ਼ਿਤਵਾਨ੍|
22 Który grzechu nie popełnił, a w jego ustach nie znaleziono podstępu;
ਸ ਕਿਮਪਿ ਪਾਪੰ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਵਦਨੇ ਕਾਪਿ ਛਲਸ੍ਯ ਕਥਾ ਨਾਸੀਤ੍|
23 Który, gdy mu złorzeczono, nie odpowiadał złorzeczeniem, gdy cierpiał, nie groził, ale powierzył [sprawę] temu, który sądzi sprawiedliwie.
ਨਿਨ੍ਦਿਤੋ (ਅ)ਪਿ ਸਨ੍ ਸ ਪ੍ਰਤਿਨਿਨ੍ਦਾਂ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਦੁਃਖੰ ਸਹਮਾਨੋ (ਅ)ਪਿ ਨ ਭਰ੍ਤ੍ਸਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਥਾਰ੍ਥਵਿਚਾਰਯਿਤੁਃ ਸਮੀਪੇ ਸ੍ਵੰ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍|
24 On nasze grzechy na swoim ciele poniósł na drzewo, abyśmy obumarłszy grzechom, żyli dla sprawiedliwości; przez jego rany zostaliście uzdrowieni.
ਵਯੰ ਯਤ੍ ਪਾਪੇਭ੍ਯੋ ਨਿਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਧਰ੍ੰਮਾਰ੍ਥੰ ਜੀਵਾਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ ਸ੍ਵਸ਼ਰੀਰੇਣਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪਾਪਾਨਿ ਕ੍ਰੁਸ਼ ਊਢਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਹਾਰੈ ਰ੍ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾ ਅਭਵਤ|
25 Byliście bowiem jak zbłąkane owce, lecz teraz nawróciliście się do Pasterza i Biskupa waszych dusz.
ਯਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੂਯੰ ਭ੍ਰਮਣਕਾਰਿਮੇਸ਼਼ਾ ਇਵਾਧ੍ਵੰ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਧੁਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਤ੍ਮਨਾਂ ਪਾਲਕਸ੍ਯਾਧ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਸ੍ਯ ਚ ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਵਰ੍ੱਤਿਤਾਃ|