I Piotra 2
1 Odrzucając więc wszelką złośliwość, wszelki podstęp i obłudę, zazdrość i wszelkie obmowy;
Now that you have done with all malice, all deceitfulness, insincerity, jealous feelings, and all back-biting,
2 Jak nowo narodzone niemowlęta pragnijcie czystego mleka słowa [Bożego], abyście dzięki niemu rośli;
like newly born infants, crave pure spiritual milk, so that you may be enabled by it to grow till you attain Salvation —
3 Jeśli tylko zakosztowaliście, że Pan jest dobry.
since ‘you have found by experience that the Lord is kind.’
4 Zbliżając się do niego, do kamienia żywego, odrzuconego wprawdzie przez ludzi, ale przez Boga wybranego i drogocennego;
Come to him, then, as to a living stone, rejected, indeed, by men, but in God’s eyes choice and precious;
5 I wy sami, jak żywe kamienie, jesteście budowani w duchowy dom, [stanowicie] święte kapłaństwo, aby składać duchowe ofiary, przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa.
and, as living stones, form yourselves into a spiritual House, to be a consecrated Priesthood, for the offering of spiritual sacrifices that will be acceptable to God through Jesus Christ.
6 Dlatego mówi Pismo: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony.
For there is a passage of Scripture that runs — ‘See, I am placing in Zion a choice and precious corner-stone; And he who believes in him shall have no cause for shame.’
7 Dla was więc, którzy wierzycie, [jest] on cenny, dla nieposłusznych zaś ten kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym;
It is to you, then, who believe in him that he is precious, but to those who do not believe he is ‘a stone which, though rejected by the builders, has now itself become the corner-stone,’
8 Kamieniem potknięcia i skałą zgorszenia dla tych, którzy nie wierząc, potykają się o słowo, na co też są przeznaczeni.
and ‘a stumbling-block, and a rock which shall prove a hindrance.’ They stumble because they do not accept the Message. This was the fate destined for them.
9 Lecz wy [jesteście] rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do swej cudownej światłości;
But you are ‘a chosen race, a royal priesthood, a consecrated nation, God’s own People,’ entrusted with the proclamation of the goodness of him who called you out of Darkness into his wonderful Light.
10 Wy, którzy kiedyś nie [byliście] ludem, teraz jesteście ludem Bożym, wy, którzy [kiedyś] nie dostąpiliście miłosierdzia, teraz miłosierdzia dostąpiliście.
Once you were ‘not a people,’ but now you are ‘God’s People’; once you ‘had not found mercy,’ but now you ‘have found mercy.’
11 Umiłowani, proszę [was], abyście jak obcy i goście powstrzymywali się od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy.
Dear friends, I urge you, as pilgrims and strangers upon earth, to refrain from indulging the cravings of your earthly nature, for they make war upon the soul.
12 Postępujcie wśród pogan nienagannie, aby ci, którzy oczerniają was jako złoczyńców, przypatrując się [waszym] dobrym uczynkom, chwalili Boga w dniu nawiedzenia.
Let your daily life among the Gentiles be so upright, that, whenever they malign you as evil-doers, they may learn, as they watch, from the uprightness of your conduct, to praise God ‘at the time when he shall visit them.’
13 Bądźcie więc poddani każdej ludzkiej władzy ze względu na Pana: czy to królowi jako najwyżej postawionemu;
Submit to all human institutions for the Lord’s sake, alike to the emperor as the supreme authority,
14 Czy to namiestnikom jako przez niego posłanym dla karania złoczyńców i udzielania pochwały tym, którzy dobrze czynią.
and to governors as the men sent by him to punish evil-doers and to commend those who do right.
15 Taka bowiem jest wola Boga, abyście dobrze czyniąc, zamknęli usta niewiedzy głupich ludzi;
For God’s will is this — that you should silence the ignorance of foolish people by doing what is right.
16 Jak [ludzie] wolni, ale nie jak [ci], którzy używają wolności jako zasłony dla zła, lecz jak słudzy Boga.
Act as free men, yet not using your freedom as those do who make it a cloak for wickedness, but as Servants of God.
17 Wszystkich szanujcie, braci miłujcie, Boga się bójcie, króla czcijcie.
Show honour to every one, Love the Brotherhood, ‘revere God, honour the emperor.’
18 Słudzy, z całą bojaźnią bądźcie poddani panom, nie tylko dobrym i łagodnym, ale też przykrym.
Those of you who are domestic servants should always be submissive and respectful to their masters, not only to those who are good and considerate, but also to those who are arbitrary.
19 To bowiem podoba się [Bogu], jeśli ktoś znosi smutki ze względu na sumienie wobec Boga, cierpiąc niewinnie.
For this wins God’s approval when, because conscious of God’s presence, a man who is suffering unjustly bears his troubles patiently.
20 Bo cóż to za chwała, jeśli grzesząc, cierpliwie znosicie, choćby was i pięściami bito? Lecz jeśli dobrze czynicie i znosicie cierpienia, to podoba się Bogu.
What credit can you claim when, after doing wrong, you take your punishment for it patiently? But, on the other hand, if, after doing right, you take your sufferings patiently, that does win the approval of God.
21 Do tego bowiem jesteście powołani, bo i Chrystus cierpiał za nas, zostawiając nam przykład, abyście szli w jego ślady;
For it was to this that you were called! For Christ, too, suffered — on your behalf — and left you an example, that you should follow in his steps.
22 Który grzechu nie popełnił, a w jego ustach nie znaleziono podstępu;
He ‘never sinned, nor was anything deceitful ever heard from his lips.’
23 Który, gdy mu złorzeczono, nie odpowiadał złorzeczeniem, gdy cierpiał, nie groził, ale powierzył [sprawę] temu, który sądzi sprawiedliwie.
He was abused, but he did not answer with abuse; he suffered, but he did not threaten; he entrusted himself to him whose judgments are just.
24 On nasze grzechy na swoim ciele poniósł na drzewo, abyśmy obumarłszy grzechom, żyli dla sprawiedliwości; przez jego rany zostaliście uzdrowieni.
And he ‘himself carried our sins’ in his own body to the cross, so that we might die to our sins, and live for righteousness. ‘His bruising was your healing.’
25 Byliście bowiem jak zbłąkane owce, lecz teraz nawróciliście się do Pasterza i Biskupa waszych dusz.
Once you were straying like sheep, but now you have returned to the Shepherd and Guardian of your souls.
