< I Królewska 15 >
1 W osiemnastym roku króla Jeroboama, syna Nebata, Abijam [zaczął] królować nad Judą.
Pea ko eni ʻi hono hongofulu ma valu ʻoe taʻu ʻoe tuʻi ko Selopoami ko e foha ʻo Nipati naʻe pule ʻa ʻApisami ki Siuta.
2 Trzy lata królował w Jerozolimie, a jego matka miała na imię Maaka [i była] córką Abiszaloma.
Naʻe pule ia ʻi he taʻu ʻe tolu ʻi Selūsalema. Pea ko e hingoa ʻo ʻene faʻē ko Meaka, ko e ʻofefine ʻo ʻApisalomi.
3 Szedł on śladem wszystkich grzechów swego ojca, które popełnił przed nim. Jego serce nie było doskonałe wobec PANA, swego Boga, jak serce Dawida, jego ojca.
Pea naʻa ne muimui ki he angahala kotoa pē ʻo ʻene tamai, ʻaia naʻa ne fai ki muʻa ʻiate ia: pea naʻe ʻikai haohaoa ʻa hono loto kia Sihova ko hono ʻOtua, ʻo hangē ko e loto ʻo ʻene tamai ko Tevita.
4 Jednak ze względu na Dawida PAN, jego Bóg, dał mu pochodnię w Jerozolimie, wzbudzając po nim jego syna i umacniając Jerozolimę;
Ka neongo ia naʻe foaki kiate ia ha maama ʻi Selūsalema ʻe Sihova ko hono ʻOtua, koeʻuhi ko Tevita, ke ne hakeakiʻi ʻa hono foha ki mui ʻiate ia, pea ke fokotuʻumaʻu ʻa Selūsalema:
5 Ponieważ Dawid czynił to, co było prawe w oczach PANA, i nie odstąpił od niczego, co mu rozkazał, przez wszystkie dni swego życia, z wyjątkiem sprawy Uriasza Chetyty.
Koeʻuhi naʻe fai totonu ʻa Tevita ʻi he ʻao ʻo Sihova, pea naʻe ʻikai tafoki ia mei ha meʻa ʻe taha naʻa ne fekau kiate ia ʻi he ʻaho kotoa pē ʻo ʻene moʻui, ka ʻi he meʻa pe kia ʻUlia ko e tangata Heti.
6 I trwała wojna między Roboamem a Jeroboamem przez wszystkie dni jego życia.
Pea naʻe fai ai pe ʻae tau ʻe Lehopoami mo Selopoami ʻi he ʻaho kotoa pē ʻo ʻene moʻui.
7 A pozostałe dzieje Abijama i wszystko, co czynił, czyż nie są zapisane w kronikach o królach Judy. I trwała wojna między Abijamem a Jeroboamem.
Pea ko eni ko e toe ʻoe ngaahi ngāue naʻe fai ʻe ʻApisami, mo ia kotoa pē naʻa ne fai, ʻikai kuo tohi ia ʻi he tohi fakamatala ki he ngaahi tuʻi ʻo Siuta? Pea naʻe tau ʻa ʻApisami mo Selopoami.
8 Potem Abijam zasnął ze swoimi ojcami i pogrzebano go w mieście Dawida. I jego syn Asa królował w jego miejsce.
Pea naʻe mohe ʻa ʻApisami mo ʻene ngaahi tamai; pea naʻa nau fai hono putu ʻi he Kolo ʻo Tevita: pea ko ʻAsa ko hono foha naʻe fetongi ia ʻi he pule.
9 W dwudziestym roku Jeroboama, króla Izraela, Asa królował nad Judą.
Pea naʻe hoko ʻa ʻAsa ʻo pule ki Siuta ʻi hono uofulu ʻoe taʻu ʻa Selopoami ko e tuʻi ʻo ʻIsileli.
10 I królował czterdzieści jeden lat w Jerozolimie. Jego matka miała na imię Maacha [i była] córką Abiszaloma.
Pea naʻe pule ia ʻi Selūsalema ʻi he taʻu ʻe fāngofulu ma taha. Pea ko e hingoa ʻo ʻene kui ko Meaka, ko e ʻofefine ʻo ʻApisalomi.
11 Asa czynił to, co było prawe w oczach PANA, jak Dawid, jego ojciec.
Pea naʻe fai ʻe ʻAsa ʻaia naʻe totonu ʻi he ʻao ʻo Sihova, ʻo hangē ko Tevita ko ʻene tamai.
12 Usunął z ziemi sodomitów i wszystkie bożki, które wykonali jego ojcowie.
Pea naʻa ne ʻave mei he fonua ʻae kakai angafakasotoma, mo ne ʻave ʻae ngaahi tamapua ʻaia naʻe ngaohi ʻe heʻene ngaahi tamai.
13 Również Maachę, swoją matkę, odsunął od panowania za to, że sporządziła bożka w gaju. Asa zniszczył więc jej bożka i spalił [go] przy potoku Cedron.
Pea ko Meaka foki ko ʻene kui naʻa ne liliu ia mei heʻene nofo ko e tuʻi fefine, koeʻuhi ko ʻene ngaohi ha tamapua ʻi ha vao tapu; pea naʻe maumauʻi ʻe ʻAsa ʻa hono tamapua, ʻo ne tutu ia ʻi he veʻe vaitafe ko Kitiloni.
14 I chociaż wyżyny nie zostały zniszczone, jednak serce Asy było doskonałe wobec PANA przez wszystkie jego dni.
Ka naʻe ʻikai liʻaki ʻae ngaahi potu māʻolunga: ka neongo ia naʻe angatonu kia Sihova ʻae loto ʻo ʻAsa ʻi hono ngaahi ʻaho kotoa pē.
15 I wniósł do domu PANA rzeczy poświęcone przez swego ojca i rzeczy, które sam poświęcił: srebro, złoto i naczynia.
Pea naʻa ne fetuku mai ʻae ngaahi meʻa tapu ʻaia naʻe fakatapui ʻe heʻene tamai, mo e ngaahi meʻa naʻa ne fakatapui ʻe ia, ki he fale ʻo Sihova, ʻae siliva, mo e koula, pea mo e ngaahi ipu.
16 I między Asą a Baszą, królem Izraela, trwała wojna przez wszystkie ich dni.
Pea naʻe faʻa tau ʻa ʻAsa pea mo Paʻasa ko e tuʻi ʻo ʻIsileli ʻi hona ngaahi ʻaho kotoa pē.
17 Basza, król Izraela, nadciągnął przeciwko Judzie i rozbudował Rama, aby [nikomu] nie pozwolić wychodzić od Asy, króla Judy, i przychodzić do niego.
Pea naʻe ʻalu hake ʻa Paʻasa ko e tuʻi ʻo ʻIsileli ki Siuta, pea naʻa ne langa ʻa Lama, koeʻuhi ke ʻoua naʻa ne tuku ha tokotaha ke ʻalu atu pe hū mai kia ʻAsa ko e tuʻi ʻo Siuta.
18 Asa wziął więc całe srebro i złoto, które pozostało w skarbcach domu PANA i w skarbcach domu królewskiego, i dał je w ręce swoich sług. Następnie król Asa posłał ich do Ben-Hadada, syna Tabrimona, syna Chezjona, króla Syrii, który mieszkał w Damaszku, mówiąc:
Pea naʻe toki ʻave ʻe ʻAsa ʻae toenga siliva mo e koula kotoa pē ʻaia naʻe tuku ʻi he ngaahi tukunga koloa ʻi he fale ʻo Sihova, mo e koloa ʻoe fale ʻoe tuʻi, ʻo ne ʻatu ia ki he nima ʻo ʻene kau tamaioʻeiki: pea naʻe ʻave ia ʻe ʻAsa kia Peni-Hatati, ko e foha ʻo Tapilimoni, ko e foha ʻo Hesioni, ko e foha ʻo Tapilimoni, ko e foha ʻo Hesioni, ko e tuʻi ʻo Silia ʻaia naʻe nofo ʻi Tamasikusi, ʻo ne lea ʻo pehē,
19 Jest przymierze między mną a tobą, między moim ojcem a twoim ojcem. Oto posyłam ci dar: srebro i złoto. Idź, zerwij swoje przymierze z Baszą, królem Izraela, aby odstąpił ode mnie.
Kuo ta fefuakavaʻaki ʻakitaua, pea pehē mo ʻeku tamai pea mo hoʻo tamai: “Pea vakai, kuo u fekau atu kiate koe ha meʻaʻofa ko e siliva mo e koula; haʻu ʻo maumauʻi ʻa hoʻo fuakava mo Paʻasa ko e tuʻi ʻo ʻIsileli, koeʻuhi ke ne ʻalu ʻiate au.”
20 I Ben-Hadad posłuchał króla Asy, i posłał dowódców swoich wojsk przeciwko miastom Izraela, napadł na Ijon, Dan i Abel-Bet-Maaka oraz całe Kinerot wraz z całą ziemią Neftalego.
Ko ia naʻe tokanga ʻa Peni-Hatati ki he tuʻi ko ʻAsa, mo ne fekau atu ʻae ngaahi ʻeiki pule ʻoe kautau naʻe ʻiate ia ke tauʻi ʻae ngaahi kolo ʻo ʻIsileli, pea naʻa ne teʻia ʻa Isoni, mo Tani, mo ʻEpeli-Petemeʻaka, pea mo Kineloti kātoa, pea mo e fonua kotoa pē ʻo Nafitali.
21 Gdy Basza [o tym] usłyszał, przestał rozbudowywać Rama i mieszkał w Tirsie.
Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi heʻene fanongo ki ai ʻa Paʻasa, naʻa ne tutuku mei heʻene langa ʻa Lama, pea nofo ia ʻi Tilisa.
22 Wtedy król Asa zwołał cały lud Judy, bez wyjątku, a lud zabrał z Rama kamienie i drewno, z których Basza budował. I król Asa rozbudował nimi Gibea Beniamina oraz Mispę.
Pea naʻe toki fai fono ʻe ʻAsa ʻi he potu kotoa pē ʻo Siuta; naʻe ʻikai ha potu ʻe taʻekau: pea naʻa nau fetuku ʻo ʻave ʻae ngaahi maka ʻo Lama, pea mo hono ngaahi ʻakau, ʻaia naʻe langa ʻaki ia ʻe Paʻasa; pea naʻe langa ʻaki ia ʻe ʻAsa ko e tuʻi ʻa Kepa ʻo Penisimani, pea mo Misipa.
23 A pozostałe dzieje Asy, cała jego potęga i wszystko, co czynił, oraz miasta, które zbudował, czyż nie są zapisane w kronikach królów Judy? Jednak w okresie swojej starości zachorował na nogi.
Pea ko hono toe ʻoe ngaahi ngāue naʻe fai ʻe ʻAsa, pea mo ʻene mālohi kātoa, mo ia fulipē naʻa ne fai, mo e ngaahi kolo naʻa ne langa, ʻikai kuo tohi ia ʻi he tohi fakamatala ki he ngaahi tuʻi ʻo Siuta? Ka ʻi he kuonga ʻo ʻene motuʻa lahi naʻa ne mahakiʻia ʻi hono vaʻe.
24 I Asa zasnął ze swoimi ojcami, i został pogrzebany z nimi w mieście Dawida, swego ojca. A jego syn Jehoszafat królował w jego miejsce.
Pea naʻe mohe ʻa ʻasi mo ʻene ngaahi tamai, pea naʻe fai hono putu ki he potu ʻo ʻene ngaahi tamai ʻi he Kolo ʻo Tevita ko ʻene tamai: pea naʻe pule ʻa Sihosafate ko hono foha, ko hono fetongi.
25 W drugim roku Asy, króla Judy, nad Izraelem zaczął królować Nadab, syn Jeroboama i królował nad Izraelem dwa lata.
Pea naʻe kamata pule ʻa Natapi ko e foha ʻo Selopoami ʻi ʻIsileli ʻi hono ua ʻoe taʻu ʻa ʻAsa ko e tuʻi ʻo Siuta, pea naʻa ne pule ki ʻIsileli ʻi he taʻu ʻe ua.
26 I czynił to, co złe w oczach PANA, idąc drogami swego ojca i w jego grzechu, którym doprowadził Izraela do grzechu.
Pea naʻe fai ʻe ia ʻae kovi ʻi he ʻao ʻo Sihova, pea naʻe ʻalu ia ʻi he hala ʻo ʻene tamai, pea ʻi he angahala ʻaia naʻa ne fakaangahala ai ʻa ʻIsileli.
27 I Basza, syn Achiasza, z domu Issachara, uknuł spisek przeciw niemu. Basza zabił go w Gibbeton, który należał do Filistynów. Nadab bowiem i cały Izrael oblegali Gibbeton.
Pea naʻe fakalangalanga tau kiate ia ʻe Paʻasa ko e foha ʻo ʻAhisa, ʻoe fale ʻo ʻIsaka; pea naʻe tāmateʻi ia ʻe Paʻasa ʻi Kipitoni, ʻaia ʻoku ʻoe kakai Filisitia; he naʻe kāpui ʻa Kipitoni ʻaki ʻae tau ʻe Natapi pea mo ʻIsileli kotoa pē.
28 Basza zabił go w trzecim roku Asy, króla Judy, i [sam] królował w jego miejsce.
ʻIo, ʻi hono tolu ʻoe taʻu ʻa ʻAsa ko e tuʻi ʻo Siuta naʻe tāmateʻi ia ʻe Paʻasa, mo ne totongi ai ia ʻi he pule.
29 Kiedy zaczął królować, wymordował cały dom Jeroboama i nie pozostawił żywej duszy [z rodu] Jeroboama, dopóki nie wytracił go zgodnie ze słowem PANA, które wypowiedział przez swego sługę Achiasza Szilonitę;
Pea naʻe hoko ʻo pehē, lolotonga ʻa ʻene pule ʻaʻana, naʻa ne tāmateʻi ʻae fale kātoa ʻo Selopoami; naʻe ʻikai tuku kia Selopoami ha tokotaha naʻe kei mānava, ka naʻa ne fakaʻauha ia, ʻo fakatatau mo e folofola ʻa Sihova, ʻaia naʻa ne folofolaʻaki ʻi heʻene tamaioʻeiki ko ʻAhisa ko e tangata Sailo:
30 Z powodu grzechów Jeroboama, które popełnił i do których skłonił Izraela; z powodu rozdrażnienia, którym pobudził do gniewu PANA, Boga Izraela.
Koeʻuhi ko e ngaahi angahala ʻa Selopoami, ʻaia naʻa ne angahala ai, mo ne fakaangahala ʻaki ʻa ʻIsileli, ʻi heʻene ʻahiʻahiʻi kovi ʻaia naʻa ne ʻahiʻahiʻi kovi ai kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli ke ne houhau ai.
31 A pozostałe dzieje Nadaba i wszystko, co czynił, czyż nie są zapisane w kronikach królów Izraela?
Pea ko eni ko hono toe ʻoe ngaahi ngāue ʻa Natapi, mo ia kotoa pē naʻa ne fai, ʻikai kuo tohi ia ʻi he tohi fakamatala ki he ngaahi tuʻi ʻo ʻIsileli?
32 I między Asą a Baszą, królem Izraela, trwała wojna po wszystkie ich dni.
Pea naʻe faʻa tau ʻa ʻAsa mo Paʻasa ko e tuʻi ʻo ʻIsileli ʻi hona ngaahi ʻaho kotoa pē.
33 W trzecim roku Asy, króla Judy, nad całym Izraelem zaczął królować w Tirsie Basza, syn Achiasza. [I królował] przez dwadzieścia cztery lata.
ʻI hono tolu ʻoe taʻu ʻa ʻAsa ko e tuʻi ʻo Siuta naʻe kamata ai ʻae pule ʻa Paʻasa ko e foha ʻo ʻAhisa ki ʻIsileli kātoa ʻi Tilisa, ʻi he taʻu ʻe uofulu ma fā.
34 I czynił to, co złe w oczach PANA, idąc drogami Jeroboama i w jego grzechu, do którego skłonił Izraela.
Pea naʻa ne fai ʻae kovi ʻi he ʻao ʻo Sihova, mo ne ʻalu ʻi he hala ʻo Selopoami, pea ʻi he kovi ʻaʻana ʻaia naʻa ne fakaangahala ai ʻa ʻIsileli.