I Jana 3

1 Patrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec, że zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi. Dlatego świat nas nie zna, bo jego nie zna.

پَشْیَتَ وَیَمْ اِیشْوَرَسْیَ سَنْتانا اِتِ نامْناکھْیامَہے، ایتینَ پِتاسْمَبھْیَں کِیدرِکْ مَہاپْریمَ پْرَدَتَّوانْ، کِنْتُ سَںسارَسْتَں ناجاناتْ تَتْکارَنادَسْمانْ اَپِ نَ جاناتِ۔

2 Umiłowani, teraz jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie objawiło, czym będziemy. Wiemy jednak, że gdy [on] się objawi, będziemy podobni do niego, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest.

ہے پْرِیَتَماح، اِدانِیں وَیَمْ اِیشْوَرَسْیَ سَنْتانا آسْمَہے پَشْچاتْ کِں بھَوِشْیامَسْتَدْ اَدْیاپْیَپْرَکاشِتَں کِنْتُ پْرَکاشَں گَتے وَیَں تَسْیَ سَدرِشا بھَوِشْیامِ اِتِ جانِیمَح، یَتَح سَ یادرِشو سْتِ تادرِشو سْمابھِرْدَرْشِشْیَتے۔

3 A każdy, kto pokłada w nim tę nadzieję, oczyszcza się, jak i on jest czysty.

تَسْمِنْ ایشا پْرَتْیاشا یَسْیَ کَسْیَچِدْ بھَوَتِ سَ سْوَں تَتھا پَوِتْرَں کَروتِ یَتھا سَ پَوِتْرو سْتِ۔

4 Każdy, kto popełnia grzech, przekracza też prawo, ponieważ grzech jest przekroczeniem prawa.

یَح کَشْچِتْ پاپَمْ آچَرَتِ سَ وْیَوَسْتھالَنْگھَنَں کَروتِ یَتَح پاپَمیوَ وْیَوَسْتھالَنْگھَنَں۔

5 A wiecie, że on się objawił, aby zgładzić nasze grzechy, a w nim nie ma grzechu.

اَپَرَں سو سْماکَں پاپانْیَپَہَرْتُّں پْراکاشَتَیتَدْ یُویَں جانِیتھَ، پاپَنْچَ تَسْمِنْ نَ وِدْیَتے۔

6 Każdy [więc], kto w nim trwa, nie grzeszy. Każdy, kto grzeszy, nie widział go ani go nie poznał.

یَح کَشْچِتْ تَسْمِنْ تِشْٹھَتِ سَ پاپاچارَں نَ کَروتِ یَح کَشْچِتْ پاپاچارَں کَروتِ سَ تَں نَ درِشْٹَوانْ نَ واوَگَتَوانْ۔

7 Dzieci, niech was nikt nie zwodzi. Kto czyni sprawiedliwość, jest sprawiedliwy, tak jak [i] on jest sprawiedliwy.

ہے پْرِیَبالَکاح، کَشْچِدْ یُشْماکَں بھْرَمَں نَ جَنَییتْ، یَح کَشْچِدْ دھَرْمّاچارَں کَروتِ سَ تادرِگْ دھارْمِّکو بھَوَتِ یادرِکْ سَ دھامِّکو سْتِ۔

8 Kto popełnia grzech, jest z diabła, gdyż diabeł od początku grzeszy. Po to objawił się Syn Boży, aby zniszczyć dzieła diabła.

یَح پاپاچارَں کَروتِ سَ شَیَتاناتْ جاتو یَتَح شَیَتانَ آدِتَح پاپاچارِی شَیَتانَسْیَ کَرْمَّناں لوپارْتھَمیویشْوَرَسْیَ پُتْرَح پْراکاشَتَ۔

9 Każdy, kto się narodził z Boga, nie popełnia grzechu, bo jego nasienie w nim pozostaje i nie może grzeszyć, gdyż narodził się z Boga.

یَح کَشْچِدْ اِیشْوَراتْ جاتَح سَ پاپاچارَں نَ کَروتِ یَتَسْتَسْیَ وِیرْیَّں تَسْمِنْ تِشْٹھَتِ پاپاچارَں کَرْتُّنْچَ نَ شَکْنوتِ یَتَح سَ اِیشْوَراتْ جاتَح۔

10 Po tym poznaje się dzieci Boże i dzieci diabła: Każdy, kto nie czyni sprawiedliwości, nie jest z Boga, [jak] i ten, kto nie miłuje swego brata.

اِتْیَنینیشْوَرَسْیَ سَنْتاناح شَیَتانَسْیَ چَ سَنْتانا وْیَکْتا بھَوَنْتِ۔ یَح کَشْچِدْ دھَرْمّاچارَں نَ کَروتِ سَ اِیشْوَراتْ جاتو نَہِ یَشْچَ سْوَبھْراتَرِ نَ پْرِییَتے سو پِیشْوَراتْ جاتو نَہِ۔

11 To jest przesłanie, które słyszeliście od początku, że mamy się wzajemnie miłować.

یَتَسْتَسْیَ یَ آدیشَ آدِتو یُشْمابھِح شْرُتَح سَ ایشَ ایوَ یَدْ اَسْمابھِح پَرَسْپَرَں پْریمَ کَرْتَّوْیَں۔

12 Nie jak Kain, [który] pochodził od złego i zabił swego brata. A dlaczego go zabił? Bo jego uczynki były złe, a jego brata sprawiedliwe.

پاپاتْمَتو جاتو یَح کابِلْ سْوَبھْراتَرَں ہَتَوانْ تَتْسَدرِشَیرَسْمابھِ رْنَ بھَوِتَوْیَں۔ سَ کَسْماتْ کارَناتْ تَں ہَتَوانْ؟ تَسْیَ کَرْمّانِ دُشْٹانِ تَدْبھْراتُشْچَ کَرْمّانِ دھَرْمّانْیاسَنْ اِتِ کارَناتْ۔

13 Nie dziwcie się, moi bracia, jeśli świat was nienawidzi.

ہے مَمَ بھْراتَرَح، سَںسارو یَدِ یُشْمانْ دْویشْٹِ تَرْہِ تَدْ آشْچَرْیَّں نَ مَنْیَدھْوَں۔

14 My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci. Kto nie miłuje brata, pozostaje w śmierci.

وَیَں مرِتْیُمْ اُتِّیرْیَّ جِیوَنَں پْراپْتَوَنْتَسْتَدْ بھْراترِشُ پْریمَکَرَناتْ جانِیمَح۔ بھْراتَرِ یو نَ پْرِییَتے سَ مرِتْیَو تِشْٹھَتِ۔

15 Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest mordercą, a wiecie, że żaden morderca nie ma życia wiecznego zostającego w sobie. (aiōnios g166)

یَح کَشْچِتْ سْوَبھْراتَرَں دْویشْٹِ سَں نَرَگھاتِی کِنْچانَنْتَجِیوَنَں نَرَگھاتِنَح کَسْیاپْیَنْتَرے ناوَتِشْٹھَتے تَدْ یُویَں جانِیتھَ۔ (aiōnios g166)

16 Po tym poznaliśmy miłość [Boga], że on oddał za nas swoje życie. My również powinniśmy oddawać życie za braci.

اَسْماکَں کرِتے سَ سْوَپْراناںسْتْیَکْتَوانْ اِتْیَنینَ وَیَں پْریمْنَسْتَتّوَمْ اَوَگَتاح، اَپَرَں بھْراترِناں کرِتے سْمابھِرَپِ پْراناسْتْیَکْتَوْیاح۔

17 A kto miałby majętność tego świata i widziałby swego brata w potrzebie, a zamknąłby przed nim swoje serce, jakże może mieszkać w nim miłość Boga?

ساںسارِکَجِیوِکاپْراپْتو یو جَنَح سْوَبھْراتَرَں دِینَں درِشْٹْوا تَسْماتْ سْوِییَدَیاں رُنَدّھِ تَسْیانْتَرَ اِیشْوَرَسْیَ پْریمَ کَتھَں تِشْٹھیتْ؟

18 Moje dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale uczynkiem i prawdą.

ہے مَمَ پْرِیَبالَکاح، واکْیینَ جِہْوَیا واسْمابھِح پْریمَ نَ کَرْتَّوْیَں کِنْتُ کارْیّینَ سَتْیَتَیا چَیوَ۔

19 Po tym poznamy, że jesteśmy z prawdy i uspokoimy przed nim nasze serca.

ایتینَ وَیَں یَتْ سَتْیَمَتَسَمْبَنْدھِییاسْتَتْ جانِیمَسْتَسْیَ ساکْشاتْ سْوانْتَحکَرَنانِ سانْتْوَیِتُں شَکْشْیامَشْچَ۔

20 Bo jeśli nasze serce nas potępia, Bóg jest większy niż nasze serce i wie wszystko.

یَتو سْمَدَنْتَحکَرَنَں یَدْیَسْمانْ دُوشَیَتِ تَرْہْیَسْمَدَنْتَح کَرَنادْ اِیشْوَرو مَہانْ سَرْوَّجْنَشْچَ۔

21 Umiłowani, jeśli nasze serce nas nie potępia, mamy ufność ku Bogu;

ہے پْرِیَتَماح، اَسْمَدَنْتَحکَرَنَں یَدْیَسْمانْ نَ دُوشَیَتِ تَرْہِ وَیَمْ اِیشْوَرَسْیَ ساکْشاتْ پْرَتِبھانْوِتا بھَوامَح۔

22 I o cokolwiek prosimy, otrzymujemy od niego, bo zachowujemy jego przykazania i robimy to, co miłe w jego oczach.

یَچَّ پْرارْتھَیامَہے تَتْ تَسْماتْ پْراپْنُمَح، یَتو وَیَں تَسْیاجْناح پالَیامَسْتَسْیَ ساکْشاتْ تُشْٹِجَنَکَمْ آچارَں کُرْمَّشْچَ۔

23 A to jest jego przykazanie, abyśmy wierzyli w imię jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie, jak nam przykazał.

اَپَرَں تَسْیییَماجْنا یَدْ وَیَں پُتْرَسْیَ یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنِ وِشْوَسِمَسْتَسْیاجْنانُسارینَ چَ پَرَسْپَرَں پْریمَ کُرْمَّح۔

24 Bo kto zachowuje jego przykazania, mieszka w nim, a on w nim. A wiemy, że w nas mieszka, przez Ducha, którego nam dał.

یَشْچَ تَسْیاجْناح پالَیَتِ سَ تَسْمِنْ تِشْٹھَتِ تَسْمِنْ سوپِ تِشْٹھَتِ؛ سَ چاسْمانْ یَمْ آتْمانَں دَتَّوانْ تَسْماتْ سو سْماسُ تِشْٹھَتِیتِ جانِیمَح۔