I Koryntian 3

1 I ja, bracia, nie mogłem do was mówić jak do [ludzi] duchowych, ale jak do cielesnych, jak do niemowląt w Chrystusie.

ہے بھْراتَرَح، اَہَماتْمِکَیرِوَ یُشْمابھِح سَمَں سَمْبھاشِتُں ناشَکْنَوَں کِنْتُ شارِیرِکاچارِبھِح کھْرِیشْٹَدھَرْمّے شِشُتُلْیَیشْچَ جَنَیرِوَ یُشْمابھِح سَہَ سَمَبھاشے۔

2 Karmiłem was mlekiem, a nie [stałym] pokarmem, bo jeszcze nie mogliście go [przyjąć], a nawet teraz jeszcze nie możecie;

یُشْمانْ کَٹھِنَبھَکْشْیَں نَ بھوجَیَنْ دُگْدھَمْ اَپایَیَں یَتو یُویَں بھَکْشْیَں گْرَہِیتُں تَدا ناشَکْنُتَ اِدانِیمَپِ نَ شَکْنُتھَ، یَتو ہیتورَدھُناپِ شارِیرِکاچارِنَ آدھْوے۔

3 Gdyż jeszcze jesteście cieleśni. Skoro bowiem [jest] między wami zazdrość, kłótnie i podziały, to czyż nie jesteście cieleśni i nie postępujecie na sposób ludzki?

یُشْمَنْمَدھْیے ماتْسَرْیَّوِوادَبھیدا بھَوَنْتِ تَتَح کِں شارِیرِکاچارِنو نادھْوے مانُشِکَمارْگینَ چَ نَ چَرَتھَ؟

4 Skoro ktoś mówi: Ja jestem Pawła, a inny: Ja Apollosa, to czyż nie jesteście cieleśni?

پَولَسْیاہَمِتْیاپَلّورَہَمِتِ وا یَدْواکْیَں یُشْماکَں کَیشْچِتْ کَیشْچِتْ کَتھْیَتے تَسْمادْ یُویَں شارِیرِکاچارِنَ نَ بھَوَتھَ؟

5 Kim bowiem jest Paweł? Kim Apollos? Tylko sługami, przez których uwierzyliście, a to tak, jak każdemu dał Pan.

پَولَح کَح؟ آپَلّو رْوا کَح؟ تَو پَرِچارَکَماتْرَو تَیوریکَیکَسْمَے چَ پْرَبھُ رْیادرِکْ پھَلَمَدَداتْ تَدْوَتْ تَیورْدْوارا یُویَں وِشْواسِنو جاتاح۔

6 Ja siałem, Apollos podlewał, ale Bóg dał wzrost.

اَہَں روپِتَوانْ آپَلّوشْچَ نِشِکْتَوانْ اِیشْوَرَشْچاوَرْدّھَیَتْ۔

7 Tak więc ani ten, który sieje, ani ten, który podlewa, nic nie znaczą, tylko Bóg, który daje wzrost.

اَتو روپَیِترِسیکْتاراوَسارَو وَرْدّھَیِتیشْوَرَ ایوَ سارَح۔

8 Ten zaś, który sieje, i ten, który podlewa, stanowią jedno, a każdy otrzyma swoją zapłatę stosownie do swojej pracy.

روپَیِترِسیکْتارَو چَ سَمَو تَیوریکَیکَشْچَ سْوَشْرَمَیوگْیَں سْوَویتَنَں لَپْسْیَتے۔

9 Jesteśmy bowiem współpracownikami Bożymi; wy jesteście Bożą rolą i Bożą budowlą.

آوامِیشْوَرینَ سَہَ کَرْمَّکارِنَو، اِیشْوَرَسْیَ یَتْ کْشیتْرَمْ اِیشْوَرَسْیَ یا نِرْمِّتِح سا یُویَمیوَ۔

10 Według łaski Boga, która została mi dana, jak mądry budowniczy położyłem fundament, a inny na nim buduje. Jednak każdy niech uważa, jak na nim buduje.

اِیشْوَرَسْیَ پْرَساداتْ مَیا یَتْ پَدَں لَبْدھَں تَسْماتْ جْنانِنا گرِہَکارِنیوَ مَیا بھِتِّمُولَں سْتھاپِتَں تَدُپَرِ چانْیینَ نِچِییَتے۔ کِنْتُ یینَ یَنِّچِییَتے تَتْ تینَ وِوِچْیَتاں۔

11 Nikt bowiem nie może położyć innego fundamentu niż ten, który jest położony, którym jest Jezus Chrystus.

یَتو یِیشُکھْرِیشْٹَرُوپَں یَدْ بھِتِّمُولَں سْتھاپِتَں تَدَنْیَتْ کِمَپِ بھِتِّمُولَں سْتھاپَیِتُں کیناپِ نَ شَکْیَتے۔

12 A czy ktoś na tym fundamencie buduje [ze] złota, srebra, z drogich kamieni, drewna, siana [czy ze] słomy;

ایتَدْبھِتِّمُولَسْیوپَرِ یَدِ کیچِتْ سْوَرْنَرُوپْیَمَنِکاشْٹھَترِنَنَلانْ نِچِنْوَنْتِ،

13 Dzieło każdego będzie jawne. Dzień [ten] bowiem to pokaże, gdyż przez ogień zostanie objawione i ogień wypróbuje, jakie jest dzieło każdego.

تَرْہْییکَیکَسْیَ کَرْمَّ پْرَکاشِشْیَتے یَتَح سَ دِوَسَسْتَتْ پْرَکاشَیِشْیَتِ۔ یَتو ہَتوسْتَنَ دِوَسینَ وَہْنِمَیینودیتَوْیَں تَتَ ایکَیکَسْیَ کَرْمَّ کِیدرِشَمیتَسْیَ پَرِیکْشا بَہْنِنا بھَوِشْیَتِ۔

14 Jeśli czyjeś dzieło budowane na tym [fundamencie] przetrwa, ten otrzyma zapłatę.

یَسْیَ نِچَیَنَرُوپَں کَرْمَّ سْتھاسْنُ بھَوِشْیَتِ سَ ویتَنَں لَپْسْیَتے۔

15 Jeśli [zaś] czyjeś dzieło spłonie, [ten] poniesie szkodę. Lecz on sam będzie zbawiony, tak jednak, jak przez ogień.

یَسْیَ چَ کَرْمَّ دھَکْشْیَتے تَسْیَ کْشَتِ رْبھَوِشْیَتِ کِنْتُ وَہْنے رْنِرْگَتَجَنَ اِوَ سَ سْوَیَں پَرِتْرانَں پْراپْسْیَتِ۔

16 Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka?

یُویَمْ اِیشْوَرَسْیَ مَنْدِرَں یُشْمَنْمَدھْیے چیشْوَرَسْیاتْما نِوَسَتِیتِ کِں نَ جانِیتھَ؟

17 A jeśli ktoś niszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg, bo świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.

اِیشْوَرَسْیَ مَنْدِرَں یینَ وِناشْیَتے سوپِیشْوَرینَ وِناشَیِشْیَتے یَتَ اِیشْوَرَسْیَ مَنْدِرَں پَوِتْرَمیوَ یُویَں تُ تَنْمَنْدِرَمْ آدھْوے۔

18 Niech nikt nie oszukuje samego siebie. Jeśli komuś spośród was wydaje się, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupim, aby stał się mądrym. (aiōn g165)

کوپِ سْوَں نَ وَنْچَیَتاں۔ یُشْماکَں کَشْچَنَ چیدِہَلوکَسْیَ جْنانینَ جْنانَوانَہَمِتِ بُدھْیَتے تَرْہِ سَ یَتْ جْنانِی بھَویتْ تَدَرْتھَں مُوڈھو بھَوَتُ۔ (aiōn g165)

19 Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga. Bo jest napisane: On chwyta mądrych w ich przebiegłości.

یَسْمادِہَلوکَسْیَ جْنانَمْ اِیشْوَرَسْیَ ساکْشاتْ مُوڈھَتْوَمیوَ۔ ایتَسْمِنْ لِکھِتَمَپْیاسْتے، تِیکْشْنا یا جْنانِناں بُدّھِسْتَیا تانْ دھَرَتِیشْوَرَح۔

20 I znowu: Pan zna myśli mądrych [i wie], że są marnością.

پُنَشْچَ۔ جْنانِناں کَلْپَنا ویتِّ پَرَمیشو نِرَرْتھَکاح۔

21 Niech się więc nikt nie chlubi ludźmi. Wszystko bowiem jest wasze:

اَتَایوَ کوپِ مَنُجَیراتْمانَں نَ شْلاگھَتاں یَتَح سَرْوّانِ یُشْماکَمیوَ،

22 Czy Paweł, czy Apollos, czy Kefas, czy świat, czy życie, czy śmierć, czy [to, co] teraźniejsze, czy [to, co] przyszłe – wszystko [jest] wasze;

پَولَ وا آپَلّو رْوا کَیپھا وا جَگَدْ وا جِیوَنَں وا مَرَنَں وا وَرْتَّمانَں وا بھَوِشْیَدْوا سَرْوّانْییوَ یُشْماکَں،

23 Wy zaś jesteście Chrystusa, a Chrystus Boga.

یُویَنْچَ کھْرِیشْٹَسْیَ، کھْرِیشْٹَشْچیشْوَرَسْیَ۔