I Koryntian 3
1 I ja, bracia, nie mogłem do was mówić jak do [ludzi] duchowych, ale jak do cielesnych, jak do niemowląt w Chrystusie.
Hmaunawnghanaw, muitha taminaw koe ka dei e patetlah nangmouh koe ka dei hoeh. Camonaw koe dei pouh e patetlah doeh ka dei.
2 Karmiłem was mlekiem, a nie [stałym] pokarmem, bo jeszcze nie mogliście go [przyjąć], a nawet teraz jeszcze nie możecie;
Atu sittouh bu kate na ca thai hoeh rah dawk kai ni na paca awh hoeh. Sanutui doeh na pânei awh rah. Atu sittouh bu kate na cat thai awh hoeh rah.
3 Gdyż jeszcze jesteście cieleśni. Skoro bowiem [jest] między wami zazdrość, kłótnie i podziały, to czyż nie jesteście cieleśni i nie postępujecie na sposób ludzki?
Bangkongtetpawiteh nangmouh teh, takthai tami lah doeh na o awh rah. Nangmouh koe utsinnae hoi kâounnae a onae teh, nangmouh teh takthai hoi na o awh teh, tami rumram patetlah na hring awh dawk doeh.
4 Skoro ktoś mówi: Ja jestem Pawła, a inny: Ja Apollosa, to czyż nie jesteście cieleśni?
Buet touh ni kai Pawl e avai ca, buet touh ni Apollos e avai ca, lengkaleng na tet awh pawiteh nangmouh teh takthai tami lah na o a rah.
5 Kim bowiem jest Paweł? Kim Apollos? Tylko sługami, przez których uwierzyliście, a to tak, jak każdemu dał Pan.
Pawl heh apimaw. Apollos teh api na maw. Nangmouh na yuem thai awh nahan, Bawipa ni thaw a poe e san reira doeh.
6 Ja siałem, Apollos podlewał, ale Bóg dał wzrost.
Kai ni ka ung, Apollos ni tui a bu. A kung ka paw sak hoi ka roungsakkung teh Cathut doeh.
7 Tak więc ani ten, który sieje, ani ten, który podlewa, nic nie znaczą, tylko Bóg, który daje wzrost.
Kapatuekung hoi tui kabukung hnotithainae tawn hoeh. Cathut ni doeh a paw sak.
8 Ten zaś, który sieje, i ten, który podlewa, stanowią jedno, a każdy otrzyma swoją zapłatę stosownie do swojej pracy.
Kapatuekung hoi tui kabukung teh buet touh doeh. A tawk roi e patetlah tawkphu reirei a coe roi han.
9 Jesteśmy bowiem współpracownikami Bożymi; wy jesteście Bożą rolą i Bożą budowlą.
Bangkongtetpawiteh, kaimouh teh Cathut e thaw reirei ka tawk e lah ka o awh. Nangmouh teh Cathut e takha, Cathut e im lah na o awh.
10 Według łaski Boga, która została mi dana, jak mądry budowniczy położyłem fundament, a inny na nim buduje. Jednak każdy niech uważa, jak na nim buduje.
Cathut e a lungmanae ka coe e, im kasakkung patetlah kai ni adu ka ung. Alouke tami ni hote adu dawk im patuen a sak. Hatei im kasakkung ni bangtelae im maw ka sak tie hah kâhruetcuet naseh.
11 Nikt bowiem nie może położyć innego fundamentu niż ten, który jest położony, którym jest Jezus Chrystus.
Bangkongtetpawiteh, Jisuh Khrih tie adu ung hnukkhu teh apinihai alouke adu ung thai mahoeh toe.
12 A czy ktoś na tym fundamencie buduje [ze] złota, srebra, z drogich kamieni, drewna, siana [czy ze] słomy;
Apihai hote adu e van, sui, ngun, talung phu kaawm, thing, caphon, padi naw hoi im patuen sak pawiteh,
13 Dzieło każdego będzie jawne. Dzień [ten] bowiem to pokaże, gdyż przez ogień zostanie objawione i ogień wypróbuje, jakie jest dzieło każdego.
hote a sak e teh kamnuek han doeh. A kamnue nahane teh hmai hoi a kamnue han. Tami tangkuem ni a sak e im teh bangtelamaw a sak tie hmai ni a tanouk pouh han.
14 Jeśli czyjeś dzieło budowane na tym [fundamencie] przetrwa, ten otrzyma zapłatę.
Hote adu van patuen ka sak e ahnie thaw teh kangning pawiteh tawkphu a hmu han.
15 Jeśli [zaś] czyjeś dzieło spłonie, [ten] poniesie szkodę. Lecz on sam będzie zbawiony, tak jednak, jak przez ogień.
Hatei im a sak e kang pawiteh, a sung han. Ama ngoun teh hmaikak thung hoi ka hlout e patetlah rungngang lah ao han.
16 Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka?
Nangmouh teh Cathut e bawkim lah na o awh. Cathut e Muitha nangmouh thung ao tie na panuek awh hoeh maw.
17 A jeśli ktoś niszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg, bo świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.
Apinihai Cathut e bawkim raphoe pawiteh, Cathut ni ahni hai a raphoe van han. Bangkongtetpawiteh, Cathut e bawkim teh a thoung. Hote bawkim teh nangmanaw doeh.
18 Niech nikt nie oszukuje samego siebie. Jeśli komuś spośród was wydaje się, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupim, aby stał się mądrym. (aiōn g165)
Api nang hai namahoima kâdum awh hanh. Nangmouh thung dawk kai teh a lungkaang e tami doeh tetpawiteh, tami lungkaang lah ao nahan, tamipathu lah awm na ei seh. (aiōn g165)
19 Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga. Bo jest napisane: On chwyta mądrych w ich przebiegłości.
Bangkongtetpawiteh, talaivan lungangnae teh Cathut hmalah teh pathunae la doeh ao. Cathut ni a lungkaangnaw hah amamae pathunae lahoi a man telah Cakathoung dawk thut e lah ao.
20 I znowu: Pan zna myśli mądrych [i wie], że są marnością.
Hahoi, tami lungkaangnaw e pouknae teh ahrawnghrang doeh tie Bawipa ni ka panue telah bout a dei.
21 Niech się więc nikt nie chlubi ludźmi. Wszystko bowiem jest wasze:
Hatdawkvah, tami dawk kâoup han awmhoeh. Hno pueng teh nangmae doeh.
22 Czy Paweł, czy Apollos, czy Kefas, czy świat, czy życie, czy śmierć, czy [to, co] teraźniejsze, czy [to, co] przyszłe – wszystko [jest] wasze;
Pawl hai, Apollos hai, Cephas hai, talaivan hai, hringnae hai, duenae hai, atu e a tue hai, hmalae a tue hai, hnocawngca pueng teh nangmouh hane doeh.
23 Wy zaś jesteście Chrystusa, a Chrystus Boga.
Nangmouh hai Khrih ni na tawn awh, Khrih hai Cathut ni a tawn.
