< I Koryntian 2 >

1 I ja, bracia, gdy do was przyszedłem, nie przybyłem z wzniosłością mowy lub mądrości, głosząc wam świadectwo Boga.
Ta ishato, taani koyro Xoossaa qaala hinttew odashe yida wode, doona bilatethaninne cinccatethan yabiikke.
2 Postanowiłem bowiem nie znać wśród was niczego innego, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego.
Taani hinttera de7iya wode masqaliya bolla kaqettida Yesuus Kiristtoosappe attin harabaa eranaw koyikke gada ta qofa qachchas.
3 I byłem u was w słabości, w bojaźni i z wielkim drżeniem.
Ta hinttera de7iya wode daaburan, yashshaninne daro kokkorssan de7as.
4 A moja mowa i moje głoszenie nie [opierały się] na powabnych słowach ludzkiej mądrości, ale na ukazywaniu Ducha i mocy;
Ta kiitaynne ta timirttey doona bilatethaninne cinccatethan gidonnashin, Geeshsha Ayyaana wolqqaa qonccisethaana.
5 Aby wasza wiara nie opierała się na mądrości ludzkiej, ale na mocy Boga.
Hessika, hintte ammanoy Xoossaa wolqqaanappe attin asa cinccatethan zempponna melassa.
6 Głosimy jednak mądrość wśród doskonałych, ale nie mądrość tego świata ani władców tego świata, którzy przemijają; (aiōn g165)
Ayyaanan de7on diccidayssatas nuuni cinccatethaa qaalan odoos. Shin he cinccatethay, ha sa7aa cinccatethaa woykko dhayanaw de7iya ha sa7aa haareyssata cinccatethaa gidenna. (aiōn g165)
7 Lecz głosimy mądrość Boga w tajemnicy, zakrytą [mądrość], którą przed wiekami Bóg przeznaczył ku naszej chwale; (aiōn g165)
Shin nuuni odiya cinccetethay, daro wodeppe sinthe Xoossay nu bonchchuwas giigisidayssanne geemmidi de7iya xuura cinccatethaa. (aiōn g165)
8 Której nie poznał żaden z władców tego świata. Gdyby [ją] bowiem poznali, nigdy nie ukrzyżowaliby Pana chwały; (aiōn g165)
Ha sa7aa haareyssatappe oonikka ha cinccatethaa eribeenna. Entti eridabaa gidiyakko, bonchcho Godaa masqaliya bolla kaqqokona. (aiōn g165)
9 Ale [głosimy], jak jest napisane: Czego oko nie widziało ani ucho nie słyszało, ani nie wstąpiło do serca człowieka, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują.
Shin Geeshsha Maxaafan, “Ayfey be7iboonnabaa, haythi si7iboonnabaa, wozani qoppiboonabaa, Xoossay bana siiqeyssatas giigisis” yaagees.
10 Nam zaś Bóg objawił to przez swojego Ducha. Duch bowiem bada wszystko, nawet głębokości Boga.
Xoossay ba xuuraa ba Ayyaana baggara nuus qonccisis. Geeshsha Ayyaanay hari attoshin geemmida Xoossaa xuura ubbaa pilggees.
11 Bo kto z ludzi wie, co jest w człowieku oprócz ducha ludzkiego, który w nim [jest]? Tak samo i tego, co jest w Bogu, nikt nie zna, oprócz Ducha Bożego.
Asan de7iya asa ayyaanaappe attin asabaa oonikka erenna. Hessadakka, Xoossabaa Xoossaa Ayyaanaappe attin oonikka erenna.
12 My zaś nie przyjęliśmy ducha świata, lecz Ducha, który [jest] z Boga, żebyśmy wiedzieli, które rzeczy są nam od Boga darowane.
Xoossay nuus coo immidabaa nu erana mela Xoossaa Ayyaanaa ekkidappe attin ha sa7aa ayyaana ekkibookko.
13 A o tym też mówimy nie słowami, których naucza ludzka mądrość, lecz których naucza Duch Święty, stosując do duchowych spraw to, co duchowe.
Nuuni ayyaanabaa, ayyaana asatas asa cinccatethan gidonnashin, Xoossaa Ayyaanay immiya cinccatethan tamaarssos.
14 Lecz cielesny człowiek nie pojmuje tych [rzeczy], które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo.
Shin Geeshsha Ayyaanay baynna asi Xoossaa Ayyaana imotata ekkenna. Hessi iyaw eeyatethi; ubbay Geeshsha Ayyaanan pilggettiya gisho, I eranaw dandda7enna.
15 [Człowiek] duchowy zaś rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony.
Shin Geeshsha Ayyaani de7iya asi ubbabaa pilggees, shin iya oonikka pilggenna.
16 Kto bowiem poznał umysł Pana? Kto go będzie pouczał? Ale my mamy umysł Chrystusa.
Geeshsha Maxaafan, “Godaa wozanaa erey oonee? Iya zoranaw dandda7ey oonee?” geetettidi xaafettidayssa mela. Shin nuus Kiristtoosa wozani de7ees.

< I Koryntian 2 >