< I Koryntian 13 >

1 Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się [jak] miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.
మర్త్యస్వర్గీయాణాం భాషా భాషమాణోఽహం యది ప్రేమహీనో భవేయం తర్హి వాదకతాలస్వరూపో నినాదకారిభేరీస్వరూపశ్చ భవామి|
2 I choćbym miał [dar] prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i [posiadał] wszelką wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak, żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym.
అపరఞ్చ యద్యహమ్ ఈశ్వరీయాదేశాఢ్యః స్యాం సర్వ్వాణి గుప్తవాక్యాని సర్వ్వవిద్యాఞ్చ జానీయాం పూర్ణవిశ్వాసః సన్ శైలాన్ స్థానాన్తరీకర్త్తుం శక్నుయాఞ్చ కిన్తు యది ప్రేమహీనో భవేయం తర్హ్యగణనీయ ఏవ భవామి|
3 I choćbym rozdał na żywność dla [ubogich] cały swój majątek, i choćbym wydał swoje ciało na spalenie, a miłości bym nie miał, nic nie zyskam.
అపరం యద్యహమ్ అన్నదానేన సర్వ్వస్వం త్యజేయం దాహనాయ స్వశరీరం సమర్పయేయఞ్చ కిన్తు యది ప్రేమహీనో భవేయం తర్హి తత్సర్వ్వం మదర్థం నిష్ఫలం భవతి|
4 Miłość jest cierpliwa, jest życzliwa. Miłość nie zazdrości, nie przechwala się, nie unosi się pychą;
ప్రేమ చిరసహిష్ణు హితైషి చ, ప్రేమ నిర్ద్వేషమ్ అశఠం నిర్గర్వ్వఞ్చ|
5 Nie postępuje nieprzyzwoicie, nie szuka swego, nie jest porywcza, nie myśli [nic] złego;
అపరం తత్ కుత్సితం నాచరతి, ఆత్మచేష్టాం న కురుతే సహసా న క్రుధ్యతి పరానిష్టం న చిన్తయతి,
6 Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale raduje się z prawdy;
అధర్మ్మే న తుష్యతి సత్య ఏవ సన్తుష్యతి|
7 Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko przetrzyma.
తత్ సర్వ్వం తితిక్షతే సర్వ్వత్ర విశ్వసితి సర్వ్వత్ర భద్రం ప్రతీక్షతే సర్వ్వం సహతే చ|
8 Miłość nigdy nie ustaje. Bo choć są proroctwa, przeminą; choć języki, ustaną; choć wiedza, obróci się wniwecz.
ప్రేమ్నో లోపః కదాపి న భవిష్యతి, ఈశ్వరీయాదేశకథనం లోప్స్యతే పరభాషాభాషణం నివర్త్తిష్యతే జ్ఞానమపి లోపం యాస్యతి|
9 Po części bowiem poznajemy i po części prorokujemy.
యతోఽస్మాకం జ్ఞానం ఖణ్డమాత్రమ్ ఈశ్వరీయాదేశకథనమపి ఖణ్డమాత్రం|
10 Ale gdy przyjdzie to, co doskonałe, wtedy przeminie to, co jest cząstkowe.
కిన్త్వస్మాసు సిద్ధతాం గతేషు తాని ఖణ్డమాత్రాణి లోపం యాస్యన్తే|
11 Dopóki byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, rozumiałem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Lecz gdy stałem się mężczyzną, zaniechałem tego, co dziecięce.
బాల్యకాలేఽహం బాల ఇవాభాషే బాల ఇవాచిన్తయఞ్చ కిన్తు యౌవనే జాతే తత్సర్వ్వం బాల్యాచరణం పరిత్యక్తవాన్|
12 Teraz bowiem widzimy w zwierciadle, niewyraźnie, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznaję cząstkowo, ale wtedy poznam tak, jak jestem poznany.
ఇదానీమ్ అభ్రమధ్యేనాస్పష్టం దర్శనమ్ అస్మాభి ర్లభ్యతే కిన్తు తదా సాక్షాత్ దర్శనం లప్స్యతే| అధునా మమ జ్ఞానమ్ అల్పిష్ఠం కిన్తు తదాహం యథావగమ్యస్తథైవావగతో భవిష్యామి|
13 A teraz trwają wiara, nadzieja, miłość, te trzy. Z nich zaś największa jest miłość.
ఇదానీం ప్రత్యయః ప్రత్యాశా ప్రేమ చ త్రీణ్యేతాని తిష్ఠన్తి తేషాం మధ్యే చ ప్రేమ శ్రేష్ఠం|

< I Koryntian 13 >