< I Koryntian 13 >
1 Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się [jak] miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.
If with the tongues of men and of messengers I speak, and have not love, I have become brass sounding, or a cymbal tinkling;
2 I choćbym miał [dar] prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i [posiadał] wszelką wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak, żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym.
and if I have prophecy, and know all the secrets, and all the knowledge, and if I have all the faith, so as to remove mountains, and have not love, I am nothing;
3 I choćbym rozdał na żywność dla [ubogich] cały swój majątek, i choćbym wydał swoje ciało na spalenie, a miłości bym nie miał, nic nie zyskam.
and if I give away to feed others all my goods, and if I give up my body that I may be burned, and have not love, I am profited nothing.
4 Miłość jest cierpliwa, jest życzliwa. Miłość nie zazdrości, nie przechwala się, nie unosi się pychą;
The love is long-suffering, it is kind, the love doth not envy, the love doth not vaunt itself, is not puffed up,
5 Nie postępuje nieprzyzwoicie, nie szuka swego, nie jest porywcza, nie myśli [nic] złego;
doth not act unseemly, doth not seek its own things, is not provoked, doth not impute evil,
6 Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale raduje się z prawdy;
rejoiceth not over the unrighteousness, and rejoiceth with the truth;
7 Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko przetrzyma.
all things it beareth, all it believeth, all it hopeth, all it endureth.
8 Miłość nigdy nie ustaje. Bo choć są proroctwa, przeminą; choć języki, ustaną; choć wiedza, obróci się wniwecz.
The love doth never fail; and whether [there be] prophecies, they shall become useless; whether tongues, they shall cease; whether knowledge, it shall become useless;
9 Po części bowiem poznajemy i po części prorokujemy.
for in part we know, and in part we prophecy;
10 Ale gdy przyjdzie to, co doskonałe, wtedy przeminie to, co jest cząstkowe.
and when that which is perfect may come, then that which [is] in part shall become useless.
11 Dopóki byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, rozumiałem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Lecz gdy stałem się mężczyzną, zaniechałem tego, co dziecięce.
When I was a babe, as a babe I was speaking, as a babe I was thinking, as a babe I was reasoning, and when I have become a man, I have made useless the things of the babe;
12 Teraz bowiem widzimy w zwierciadle, niewyraźnie, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznaję cząstkowo, ale wtedy poznam tak, jak jestem poznany.
for we see now through a mirror obscurely, and then face to face; now I know in part, and then I shall fully know, as also I was known;
13 A teraz trwają wiara, nadzieja, miłość, te trzy. Z nich zaś największa jest miłość.
and now there doth remain faith, hope, love — these three; and the greatest of these [is] love.