I Koryntian 12
1 A co do duchowych [darów], bracia, nie chcę, żebyście byli w niewiedzy.
A o duchownych darach, bracia! nie chcę, abyście wiedzieć nie mieli.
2 Wiecie, że gdy byliście poganami, do niemych bożków, jak was wiedziono, [daliście się] prowadzić.
Wiecie, iż gdyście poganami byli, do bałwanów niemych, jako was wodzono, daliście się prowadzić.
3 Dlatego oznajmiam wam, że nikt, kto mówi przez Ducha Bożego, nie powie, że Jezus jest przeklęty. Nikt też nie może powiedzieć, że Jezus jest Panem, jak tylko przez Ducha Świętego.
Przetoż oznajmuję wam, iż nikt przez Ducha Bożego mówiąc, nie rzecze Jezusa być przeklęstwem; i nikt nie może nazwać Jezusa Panem, tylko przez Ducha Świętego.
4 A różne są dary, lecz ten sam Duch.
A różneć są dary, ale tenże Duch.
5 Różne też są posługi, lecz ten sam Pan.
I różne są posługi, ale tenże Pan.
6 I różne są działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich.
I różne są sprawy, ale tenże Bóg, który sprawuje wszystko we wszystkich.
7 A każdemu jest dany przejaw Ducha dla [wspólnego] pożytku.
A każdemu bywa dane objawienie Ducha ku pożytkowi.
8 Jednemu bowiem przez Ducha jest dana mowa mądrości, drugiemu mowa wiedzy przez tego samego Ducha;
Albowiem jednemu przez Ducha bywa dana mowa mądrości, a drugiemu mowa umiejętności przez tegoż Ducha;
9 Innemu wiara w tym samym Duchu, innemu dar uzdrawiania w tym samym Duchu;
A drugiemu wiara w tymże Duchu, a drugiemu dar uzdrawiania w tymże Duchu, a drugiemu czynienie cudów, a drugiemu proroctwo, a drugiemu rozeznanie duchów.
10 Innemu [dar] czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozróżnianie duchów, innemu różne [rodzaje] języków, a innemu tłumaczenie języków.
A drugiemu rozmaite języki, a drugiemu wykładanie języków.
11 A to wszystko sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu z osobna, jak chce.
A to wszystko sprawuje jeden a tenże Duch, udzielając z osobna każdemu, jako chce.
12 Jak bowiem ciało jest jedno, a członków ma wiele i wszystkie członki jednego ciała, choć jest ich wiele, są jednym ciałem, tak i Chrystus.
Albowiem jako ciało jedno jest, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała jednego, choć ich wiele jest, są jednym ciałem: tak i Chrystus.
13 Bo wszyscy przez jednego Ducha zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni w jednego Ducha.
Albowiem przez jednego Ducha my wszyscy w jedno ciało jesteśmy ochrzczeni, bądź Żydowie, bądź Grekowie, bądź niewolnicy, bądź wolni, a wszyscy napojeni jesteśmy w jednego Ducha.
14 Ciało bowiem nie jest jednym członkiem, ale wieloma.
Albowiem ciało nie jest jednym członkiem, ale wieloma.
15 Gdyby noga powiedziała: Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała – czy dlatego nie należy do ciała?
Jeźliby rzekła noga: Ponieważem nie jest ręką, nie jestem z ciała; izali dlatego nie jest z ciała?
16 A gdyby ucho powiedziało: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała – czy dlatego nie należy do ciała?
A jeźliby rzekło ucho: Ponieważem nie jest okiem, nie jestem z ciała; izali dlatego nie jest z ciała?
17 Gdyby całe ciało było okiem, gdzież [byłby] słuch? A gdyby całe [było] słuchem, gdzież powonienie?
Jeźliż wszystko ciało jest okiem, gdzież słuch? a jeźliż wszystko słuchem, gdzież powonienie?
18 Lecz Bóg umieścił członki w ciele, każdy z nich tak, jak chciał.
Ale teraz Bóg ułożył członki, każdy z nich z osobna w ciele, jako chciał.
19 Gdyby wszystkie były jednym członkiem, gdzież byłoby ciało?
A jeźliby wszystkie były jednym członkiem, gdzieżby było ciało?
20 Tymczasem wiele jest członków, lecz jedno ciało.
Ale teraz, acz jest wiele członków, lecz jedno jest ciało.
21 Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie, albo głowa nogom: Nie potrzebuję was.
Nie może tedy rzec oko ręce: Nie potrzebuję ciebie, albo zaś głowa nogom: Nie potrzebuję was.
22 Przeciwnie, o wiele bardziej potrzebne są te członki ciała, które wydają się najsłabsze.
I owszem daleko więcej członki, które się zdadzą być najmdlejsze w ciele, potrzebne są.
23 A te, które uważamy za mało godne szacunku, tym większym otaczamy szacunkiem, a nasze wstydliwe [członki] otrzymują większe poszanowanie.
A które mamy za najniepoczciwsze w ciele, tym większą poczciwość wyrządzamy, a niepoczciwe członki nasze obfitszą poczciwość mają.
24 Natomiast nasze przyzwoite członki tego nie potrzebują. Lecz Bóg tak ukształtował ciało, że dał [członkowi], któremu brakuje [czci], więcej szacunku;
Bo poczciwe członki nasze tego nie potrzebują; lecz Bóg tak umiarkował ciało, dawszy członkowi, któremu czci nie dostaje, obfitszą poczciwość.
25 Aby nie było podziału w ciele, ale żeby członki jednakowo troszczyły się o siebie nawzajem.
Aby nie było rozerwania w ciele, ale iżby jedne członki o drugich jednakież staranie miały.
26 Tak więc, jeśli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki, a jeśli jeden członek doznaje czci, radują się z nim wszystkie członki.
A przetoż jeźliże jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki; a jeźli bywa uczczony jeden członek, radują się z nim wszystkie członki.
27 Wy zaś jesteście ciałem Chrystusa, a z osobna członkami.
Lecz wy jesteście ciałem Chrystusowym i członkami, każdy z osobna.
28 A Bóg ustanowił niektórych w kościele najpierw [jako] apostołów, potem proroków, po trzecie nauczycieli, potem cudotwórców, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy, rządzenia, różne języki.
A niektórych Bóg postanowił we zborze, najprzód Apostołów, potem proroków, po trzecie nauczycieli, potem cudotwórców, potem dary uzdrawiania, pomocników, rządców, rozmaitość języków.
29 Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy cudotwórcami?
Izali wszyscy są Apostołami? Izali wszyscy prorokami? Izali wszyscy nauczycielami? Izali wszyscy cudotwórcami?
30 Czy wszyscy mają dary uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy tłumaczą?
Izali wszyscy mają dary uzdrawiania? Izali wszyscy językami mówią? Izali wszyscy tłumaczą?
31 Starajcie się usilnie o lepsze dary; a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą.
Starajcie się usilnie o lepsze dary; a ja wam jeszcze zacniejszą drogę ukażę.
