I Koryntian 12
1 A co do duchowych [darów], bracia, nie chcę, żebyście byli w niewiedzy.
Etiya, bhai khan moi atma laga bordan laga kotha koi dibo, apnikhan pora etu najane eneka hobo dibo mon nai.
2 Wiecie, że gdy byliście poganami, do niemych bożków, jak was wiedziono, [daliście się] prowadzić.
Apnikhan jani ase jitia apnikhan biswas nathaka asele, apnikhan nijorke ulta rasta te loi jaise aru jibon nathaka murti khan ke puja kori thakise.
3 Dlatego oznajmiam wam, że nikt, kto mówi przez Ducha Bożego, nie powie, że Jezus jest przeklęty. Nikt też nie może powiedzieć, że Jezus jest Panem, jak tylko przez Ducha Świętego.
Etu karone moi apnikhan ke janai di ase, kun bhi Isor laga Atma pora eneka kobole na paribo, “Jisu ke shrap hobi,” aru kun bhi Pobitro Atma nathaki kene eneka kobole na paribo, “Jisu he Probhu ase.”
4 A różne są dary, lecz ten sam Duch.
Etiya, etu te bisi kisim laga bordan khan ase, kintu Isor laga Atma to eke ase.
5 Różne też są posługi, lecz ten sam Pan.
Aru etu te alag-alag sewkai khan ase, kintu ekjon he Probhu ase.
6 I różne są działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich.
Aru etu te alag-alag kisim laga kaam khan ase, kintu ekjon he Isor ase, jun pora kaam khan sob logote kori ase.
7 A każdemu jest dany przejaw Ducha dla [wspólnego] pożytku.
Etiya ekjon-ekjon logote Atma dikene ase, ekjon-ekjon ke modot koribo paribo nimite.
8 Jednemu bowiem przez Ducha jest dana mowa mądrości, drugiemu mowa wiedzy przez tego samego Ducha;
Kilekoile Atma pora kunba ke buddhi laga kotha dise, aru etu eke Atma pora kunba ke gyaan laga kotha dise,
9 Innemu wiara w tym samym Duchu, innemu dar uzdrawiania w tym samym Duchu;
eke Atma pora kunba ke biswas dise, aru etu eke Atma pora bhal kori diya bordan dise,
10 Innemu [dar] czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozróżnianie duchów, innemu różne [rodzaje] języków, a innemu tłumaczenie języków.
aru kunba ke bhal kaam kora laga hokti dise, kunba ke bhabobani, kunba ke bhal biya atma bujhi bole para, kunba ke alag kisim laga bhasha, aru kunba ke alag kisim laga bhasha ke bujhai dibo para laga bordan dise.
11 A to wszystko sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu z osobna, jak chce.
Kintu ekjon aru eke Atma pora etu sob kaam khan kori ase, aru Tai laga itcha hisab te ekjon-ekjon ke bhag kori kene diye.
12 Jak bowiem ciało jest jedno, a członków ma wiele i wszystkie członki jednego ciała, choć jest ich wiele, są jednym ciałem, tak i Chrystus.
Kilekoile manu laga khali ekta gaw he ase hoilebi alag-alag kaam hisab te bhag ase, kintu jiman bhag hoilebi gaw to ekta he ase; thik etu nisena Khrista bhi ekjon he ase.
13 Bo wszyscy przez jednego Ducha zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni w jednego Ducha.
Kilekoile ekjon Atma pora he amikhan sobke baptizma dikene ekta gaw bonai dise, Yehudi hoile bhi Porjati hoile bhi, bandi kene thaka nohoile bhi ajad thakile bhi, amikhan sobke ekjon Atma he khabole dise.
14 Ciało bowiem nie jest jednym członkiem, ale wieloma.
Kilekoile gaw to khali ekta bhag he nohoi, kintu bisi ase.
15 Gdyby noga powiedziała: Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała – czy dlatego nie należy do ciała?
Jodi theng pora koi, “Ami to hath nohoi, etu nimite ami to gaw laga bhag nohoi,” eneka koile bhi tai etu gaw laga ekta bhag he ase.
16 A gdyby ucho powiedziało: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała – czy dlatego nie należy do ciała?
Aru jodi kaan pora eneka koi, “kelemane moi to suku nohoi, etu nimite moi etu gaw laga bhag nohoi,” eneka koile bhi tai etu gaw laga ekta bhag he ase.
17 Gdyby całe ciało było okiem, gdzież [byłby] słuch? A gdyby całe [było] słuchem, gdzież powonienie?
Jodi pura gaw to suku ase koi, tinehoile kote pora huni bole paribo? Jodi pura gaw to kaan ase koi, tinehoile kote pora gundha bole paribo?
18 Lecz Bóg umieścił członki w ciele, każdy z nich tak, jak chciał.
Kintu Isor pora Tai laga itcha hisab te alag-alag bhag ke ekjon-ekjon laga gaw te rakhidise.
19 Gdyby wszystkie były jednym członkiem, gdzież byłoby ciało?
Kintu jodi taikhan sob eke bhag ase koi, tinehoile etu gaw to kote hobo?
20 Tymczasem wiele jest członków, lecz jedno ciało.
Etu nimite ta te bisi bhag ase, hoile bhi ekta gaw he ase.
21 Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie, albo głowa nogom: Nie potrzebuję was.
Suku pora hath ke eneka kobole na paribo, “Ami apuni ke nalage.” Nohoile bhi aru, matha pora theng ke koi, “Ami apuni ke nalage.”
22 Przeciwnie, o wiele bardziej potrzebne są te członki ciała, które wydają się najsłabsze.
Hoile bhi asol kotha to, gaw laga bhag khan jun to bisi komjur dikhe, taikhan he asol kaam laga bhag ase,
23 A te, które uważamy za mało godne szacunku, tym większym otaczamy szacunkiem, a nasze wstydliwe [członki] otrzymują większe poszanowanie.
aru juntu gaw laga bhag ke amikhan kaam nai koi kene bhabe, etu bhag ke amikhan bisi bhal pora sai, aru juntu bhag ke dikha bole napare etu bhag ke amikhan bisi bhal pora sai,
24 Natomiast nasze przyzwoite członki tego nie potrzebują. Lecz Bóg tak ukształtował ciało, że dał [członkowi], któremu brakuje [czci], więcej szacunku;
Hoile bhi amikhan laga dikha bole sundur bhag ke bisi bhal pora nasai le bhi hobo. Kintu Isor pora sob bhag ke ekta gaw te eke logote milai dise, eneka hoile sob bhag ke eke sonman hobo,
25 Aby nie było podziału w ciele, ale żeby członki jednakowo troszczyły się o siebie nawzajem.
etu nimite gaw majote kun bhi alag-alag bhag nahobo, kintu utu bhag to ekjon-ekjon ke eke mon pora sabo.
26 Tak więc, jeśli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki, a jeśli jeden członek doznaje czci, radują się z nim wszystkie członki.
Eneka hoile, jitia ekta bhag dukh pabo, sob bhag bhi dukh hoi jabo; aru jitia ekta bhag ke sonman pabo, sob bhag bhi etu logote khushi koribo.
27 Wy zaś jesteście ciałem Chrystusa, a z osobna członkami.
Etiya apnikhan sob Khrista laga gaw ase, aru ekjon-ekjon Tai laga bhag khan ase.
28 A Bóg ustanowił niektórych w kościele najpierw [jako] apostołów, potem proroków, po trzecie nauczycieli, potem cudotwórców, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy, rządzenia, różne języki.
Aru hosa pora bhi Isor pora kunba ke girja te sabole rakhise, poila jaga to Tai laga basi luwa chela khan hobo, dusra to bhabobadi khan, tisra to hikhok khan, etu pichete asurit kaam kora khan, pichete bhal kori diya laga bordan, modot kora khan, bhal pora cholai kene ja, aru alag kisim laga bhasha kowa khan.
29 Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy cudotwórcami?
Sob to apostle khan ase naki? Sob to bhabobadi khan ase naki? Sob to hikhok khan ase naki? Sob to asurit kaam kora manu ase naki?
30 Czy wszyscy mają dary uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy tłumaczą?
Sob logote changai kori diya bordan ase naki? Sob to alag bhasha kobole pare naki? Sob to alag bhasha khan ke bujhai dibole pare naki?
31 Starajcie się usilnie o lepsze dary; a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą.
Kintu sob pora dangor bordan ke mon dikene lobole itcha koribi. Aru etiya, ami apnikhan ke sob pora bhal rasta dikhai dibo.
