I Koryntian 11
1 Bądźcie moimi naśladowcami, jak i ja [jestem naśladowcą] Chrystusa.
Imitatores mei estote, sicut et ego Christi.
2 A chwalę was, bracia, [za to], że we wszystkim o mnie pamiętacie i zachowujecie nauki tak, jak [je] wam przekazałem.
Laudo autem vos fratres quod per omnia mei memores estis: et sicut tradidi vobis, præcepta mea tenetis.
3 Lecz chcę, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, a głową kobiety mężczyzna, a głową Chrystusa Bóg.
Volo autem vos scire quod omnis viri caput, Christus est: caput autem mulieris, vir: caput vero Christi, Deus.
4 Każdy mężczyzna, gdy się modli albo prorokuje z nakrytą głową, hańbi swoją głowę.
Omnis vir orans, aut prophetans velato capite, deturpat caput suum.
5 I każda kobieta, gdy się modli albo prorokuje z nienakrytą głową, hańbi swoją głowę. Bo to jest jedno i to samo, jakby była ogolona.
Omnis autem mulier orans, aut prophetans non velato capite, deturpat caput suum: unum enim est ac si decalvetur.
6 Jeśli więc kobieta nie nakrywa [głowy], niech się też strzyże. A jeśli hańbiące jest dla kobiety być ostrzyżoną lub ogoloną, niech nakrywa [głowę].
Nam si non velatur mulier, tondeatur. Si vero turpe est mulieri tonderi, aut decalvari, velet caput suum.
7 Mężczyzna zaś nie powinien nakrywać głowy, gdyż jest obrazem i chwałą Boga. Kobieta zaś jest chwałą mężczyzny.
Vir quidem non debet velare caput suum: quoniam imago et gloria Dei est, mulier autem gloria viri est.
8 Bo mężczyzna nie jest z kobiety, lecz kobieta z mężczyzny.
Non enim vir ex muliere est, sed mulier ex viro.
9 Mężczyzna bowiem nie został stworzony dla kobiety, ale kobieta dla mężczyzny.
Etenim non est creatus vir propter mulierem, sed mulier propter virum.
10 Dlatego kobieta powinna mieć na głowie [znak] władzy, ze względu na aniołów.
Ideo debet mulier potestatem habere supra caput propter angelos.
11 A jednak w Panu ani mężczyzna nie [jest] bez kobiety, ani kobieta nie jest bez mężczyzny.
Verumtamen neque vir sine muliere: neque mulier sine viro in Domino.
12 Jak bowiem kobieta jest z mężczyzny, tak też mężczyzna przez kobietę, lecz wszystko jest z Boga.
Nam sicut mulier de viro, ita et vir per mulierem: omnia autem ex Deo.
13 Osądźcie sami: Czy wypada kobiecie modlić się do Boga bez nakrycia [głowy]?
Vos ipsi judicate: decet mulierem non velatam orare Deum?
14 Czyż sama natura nie uczy was, że gdy mężczyzna nosi długie włosy, przynosi mu to wstyd?
Nec ipsa natura docet vos, quod vir quidem si comam nutriat, ignominia est illi:
15 Ale jeśli kobieta nosi długie włosy, przynosi jej to chwałę, gdyż włosy zostały jej dane za okrycie.
mulier vero si comam nutriat, gloria est illi: quoniam capilli pro velamine ei dati sunt.
16 A jeśli ktoś wydaje się być kłótliwy, my takiego zwyczaju nie mamy, ani kościoły Boże.
Si quis autem videtur contentiosus esse: nos talem consuetudinem non habemus, neque ecclesia Dei.
17 Mówiąc to, nie chwalę [was], że się zbieracie nie ku lepszemu, ale ku gorszemu.
Hoc autem præcipio: non laudans quod non in melius, sed in deterius convenitis.
18 Najpierw bowiem słyszę, że gdy się zbieracie jako kościół, są wśród was podziały, i po części [temu] wierzę.
Primum quidem convenientibus vobis in ecclesiam, audio scissuras esse inter vos, et ex parte credo.
19 Bo muszą być między wami herezje, aby się okazało, którzy są wypróbowani wśród was.
Nam oportet et hæreses esse, ut et qui probati sunt, manifesti fiant in vobis.
20 Gdy więc się zbieracie, nie jest to spożywanie wieczerzy Pańskiej.
Convenientibus ergo vobis in unum, jam non est Dominicam cœnam manducare.
21 Każdy bowiem najpierw je własną wieczerzę i jeden jest głodny, a drugi pijany.
Unusquisque enim suam cœnam præsumit ad manducandum, et alius quidem esurit, alius autem ebrius est.
22 Czyż nie macie domów, aby jeść i pić? Albo czy gardzicie kościołem Bożym i zawstydzacie tych, którzy [nic] nie mają? Co mam wam powiedzieć? Czy mam was pochwalić? Za to [was] nie chwalę.
Numquid domos non habetis ad manducandum, et bibendum? aut ecclesiam Dei contemnitis, et confunditis eos qui non habent? Quid dicam vobis? laudo vos? in hoc non laudo.
23 Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której został wydany, wziął chleb;
Ego enim accepi a Domino quod et tradidi vobis, quoniam Dominus Jesus in qua nocte tradebatur, accepit panem,
24 A gdy złożył dziękczynienie, połamał i powiedział: Bierzcie i jedzcie, to jest moje ciało, które za was jest łamane. Czyńcie to na moją pamiątkę.
et gratias agens fregit, et dixit: Accipite, et manducate: hoc est corpus meum, quod pro vobis tradetur: hoc facite in meam commemorationem.
25 Podobnie po wieczerzy [wziął] też kielich, mówiąc: Ten kielich to nowy testament w mojej krwi. Czyńcie to, ilekroć będziecie pić, na moją pamiątkę.
Similiter et calicem, postquam cœnavit, dicens: Hic calix novum testamentum est in meo sanguine: hoc facite quotiescumque bibetis, in meam commemorationem.
26 Ilekroć bowiem będziecie jedli ten chleb i pili ten kielich, śmierć Pana zwiastujecie, aż przyjdzie.
Quotiescumque enim manducabitis panem hunc, et calicem bibetis, mortem Domini annuntiabitis donec veniat.
27 Dlatego też kto je ten chleb albo pije ten kielich Pański niegodnie, będzie winny ciała i krwi Pana.
Itaque quicumque manducaverit panem hunc, vel biberit calicem Domini indigne, reus erit corporis et sanguinis Domini.
28 Niech więc człowiek bada samego siebie i tak niech je z [tego] chleba, i niech pije z tego kielicha.
Probet autem seipsum homo: et sic de pane illo edat, et de calice bibat.
29 Kto bowiem je i pije niegodnie, sąd własny je i pije, nie rozróżniając ciała Pańskiego.
Qui enim manducat et bibit indigne, judicium sibi manducat et bibit, non dijudicans corpus Domini.
30 Dlatego jest wśród was wielu słabych i chorych, a niemało też zasnęło.
Ideo inter vos multi infirmi et imbecilles, et dormiunt multi.
31 Bo gdybyśmy sami siebie sądzili, nie bylibyśmy sądzeni.
Quod si nosmetipsos dijudicaremus, non utique judicaremur.
32 Lecz gdy jesteśmy sądzeni, przez Pana jesteśmy karceni, abyśmy nie byli potępieni [wraz] ze światem.
Dum judicamur autem, a Domino corripimur, ut non cum hoc mundo damnemur.
33 Tak więc, moi bracia, gdy się zbieracie, aby jeść, czekajcie jedni na drugich.
Itaque fratres mei, cum convenitis ad manducandum, invicem exspectate.
34 A jeśli ktoś jest głodny, niech zje w domu, żebyście się nie zbierali ku sądowi. Co do pozostałych [spraw], zarządzę, gdy przyjdę.
Si quis esurit, domi manducet, ut non in judicium conveniatis. Cetera autem, cum venero, disponam.
