< I Koryntian 10 >

1 Nie chcę, bracia, żebyście nie wiedzieli, że wszyscy nasi ojcowie byli pod obłokiem i wszyscy przeszli przez morze;
Фрацилор, ну вряу сэ ну штиць кэ пэринций ноштри тоць ау фост суб нор, тоць ау трекут прин маре,
2 I wszyscy w Mojżesza zostali ochrzczeni w obłoku i w morzu;
тоць ау фост ботезаць ын нор ши ын маре, пентру Мойсе;
3 Wszyscy też jedli ten sam pokarm duchowy;
тоць ау мынкат ачеяшь мынкаре духовничяскэ
4 I wszyscy pili ten sam duchowy napój. Pili bowiem ze skały duchowej, która szła za nimi. A tą skałą był Chrystus.
ши тоць ау бэут ачеяшь бэутурэ духовничяскэ, пентру кэ бяу динтр-о стынкэ духовничяскэ че веня дупэ ей, ши стынка ера Христос.
5 Lecz większości z nich nie upodobał sobie Bóg. Polegli bowiem na pustyni.
Тотушь чей май мулць динтре ей н-ау фост плэкуць луй Думнезеу, кэч ау перит ын пустиу.
6 A to stało się dla nas przykładem, żebyśmy nie pożądali złych rzeczy, jak oni pożądali.
Ши ачесте лукрурь с-ау ынтымплат ка сэ не служяскэ ноуэ дрепт пилде, пентру ка сэ ну пофтим дупэ лукрурь реле, кум ау пофтит ей.
7 Nie bądźcie więc bałwochwalcami, jak niektórzy z nich, jak jest napisane: Usiadł lud, aby jeść i pić, i wstali, aby się bawić.
Сэ ну фиць ынкинэторь ла идоль, ка уний динтре ей, дупэ кум есте скрис: „Попорул а шезут сэ мэнынче ши сэ бя; ши с-ау скулат сэ жоаче.”
8 Nie dopuszczajmy się też nierządu, jak niektórzy z nich się dopuszczali i padło ich jednego dnia dwadzieścia trzy tysiące;
Сэ ну курвим, кум ау фэкут уний дин ей, аша кэ ынтр-о сингурэ зи ау кэзут доуэзечь ши трей де мий.
9 I nie wystawiajmy na próbę Chrystusa, jak niektórzy z nich wystawiali i poginęli od wężów;
Сэ ну испитим пе Домнул, кум Л-ау испитит уний дин ей, каре ау перит прин шерпь.
10 Ani nie szemrajcie, jak niektórzy z nich szemrali i zostali wytraceni przez niszczyciela.
Сэ ну кыртиць, кум ау кыртит уний дин ей, каре ау фост нимичиць де Нимичиторул.
11 A to wszystko przydarzyło się im dla przykładu i zostało napisane dla napomnienia nas, których dosięgnął kres czasów. (aiōn g165)
Ачесте лукрурь ли с-ау ынтымплат ка сэ не служяскэ дрепт пилде ши ау фост скрисе пентру ынвэцэтура ноастрэ, песте каре ау венит сфыршитуриле вякурилор. (aiōn g165)
12 Tak więc kto myśli, że stoi, niech uważa, aby nie upadł.
Астфел дар, чине креде кэ стэ ын пичоаре сэ я сяма сэ ну кадэ.
13 Nie nawiedziła was pokusa inna niż ludzka. Lecz Bóg jest wierny i nie pozwoli, żebyście byli kuszeni ponad [wasze] siły, ale wraz z pokusą da wyjście, żebyście mogli [ją] znieść.
Ну в-а ажунс ничо испитэ каре сэ ну фи фост потривитэ ку путеря оменяскэ. Ши Думнезеу, каре есте крединчос, ну ва ынгэдуи сэ фиць испитиць песте путериле воастре, чи, ымпреунэ ку испита, а прегэтит ши мижлокул сэ ешиць дин еа, ка с-о путець рэбда.
14 Dlatego, moi najmilsi, uciekajcie od bałwochwalstwa.
Де ачея, пряюбиций мей, фуӂиць де ынкинаря ла идоль.
15 Mówię jak do mądrych. Osądźcie sami to, co mówię.
Вэ ворбеск ка унор оамень ку жудекатэ: жудекаць вой сингурь че спун.
16 Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest wspólnotą krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czy nie jest wspólnotą ciała Chrystusa?
Пахарул бинекувынтат, пе каре-л бинекувынтэм, ну есте ел ымпэртэширя ку сынӂеле луй Христос? Пыня пе каре о фрынӂем, ну есте еа ымпэртэширя ку трупул луй Христос?
17 My bowiem, [choć] liczni, jesteśmy jednym chlebem i jednym ciałem, bo wszyscy jesteśmy uczestnikami jednego chleba.
Авынд ын ведере кэ есте о пыне, ной, каре сунтем мулць, сунтем ун труп, кэч тоць луэм о парте дин ачеяшь пыне.
18 Przypatrzcie się Izraelowi według ciała. Czyż ci, którzy jedzą ofiary, nie są uczestnikami ołtarza?
Уйтаци-вэ ла Исраелул дупэ труп: чей че мэнынкэ жертфеле, ну сунт ей ын ымпэртэшире ку алтарул?
19 Cóż więc [chcę] powiedzieć? Że bożek jest czymś albo ofiara składana bożkom czymś jest?
Деч че зик еу? Кэ ун лукру жертфит идолилор есте чева? Сау кэ ун идол есте чева?
20 Raczej [chcę powiedzieć], że to, co poganie ofiarują, demonom ofiarują, a nie Bogu. A nie chciałbym, żebyście mieli społeczność z demonami.
Димпотривэ, еу зик кэ че жертфеск нямуриле, жертфеск драчилор, ши ну луй Думнезеу. Ши еу ну вряу ка вой сэ фиць ын ымпэртэшире ку драчий.
21 Nie możecie pić kielicha Pana i kielicha demonów. Nie możecie być uczestnikami stołu Pana i stołu demonów.
Ну путець бя пахарул Домнулуй ши пахарул драчилор; ну путець луа парте ла маса Домнулуй ши ла маса драчилор.
22 Czy będziemy pobudzali Pana do zazdrości? Czy jesteśmy mocniejsi od niego?
Сау врем сэ ынтэрытэм пе Домнул ла ӂелозие? Сунтем ной май тарь декыт Ел?
23 Wszystko mi wolno, ale nie wszystko [jest] pożyteczne. Wszystko mi wolno, ale nie wszystko buduje.
Тоате лукруриле сунт ынгэдуите, дар ну тоате сунт де фолос. Тоате лукруриле сунт ынгэдуите, дар ну тоате зидеск.
24 Niech nikt nie szuka własnego [dobra], lecz [dobra] bliźniego.
Нимень сэ ну-шь кауте фолосул луй, чи фиекаре сэ кауте фолосул алтуя.
25 Wszystko, co sprzedają w jatkach, jedzcie, o nic nie pytając ze względu na sumienie.
Сэ мынкаць дин тот че се винде пе пяцэ, фэрэ сэ черчетаць чева дин причина куӂетулуй.
26 Pańska bowiem jest ziemia i wszystko, co ją napełnia.
Кэч „ал Домнулуй есте пэмынтул ши тот че купринде ел”.
27 Jeśli zaprosi was ktoś z niewierzących, a chcecie iść, jedzcie wszystko, co przed wami postawią, o nic nie pytając ze względu na sumienie.
Дакэ вэ пофтеште ун некрединчос ла о масэ ши воиць сэ вэ дучець, сэ мынкаць дин тот че вэ пуне ынаинте, фэрэ сэ черчетаць чева дин причина куӂетулуй.
28 Lecz jeśli ktoś wam powie: To jest ofiarowane bożkom, nie jedzcie ze względu na tego, który to powiedział, i ze względu na sumienie. Pańska bowiem jest ziemia i wszystko, co ją napełnia.
Дар, дакэ вэ спуне чинева: „Лукрул ачеста а фост жертфит идолилор”, сэ ну мынкаць, дин причина челуй че в-а ынштиинцат ши дин причина куӂетулуй, кэч „ал Домнулуй есте пэмынтул ши тот че купринде ел”.
29 Ale sumienie, mówię, nie twoje, lecz tego drugiego. Dlaczego bowiem moja wolność ma być sądzona przez cudze sumienie?
Ворбеск аич ну де куӂетул востру, чи де куӂетул алтуя. Кэч де че сэ фие жудекатэ слобозения мя де куӂетул алтуя?
30 Bo jeśli ja z dziękczynieniem [coś] spożywam, to czemu mam być spotwarzany za to, za co dziękuję?
Дакэ мэнынк адукынд мулцумирь, де че сэ фиу ворбит де рэу пентру ун лукру пентру каре мулцумеск?
31 Tak więc czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek [innego] robicie, wszystko róbcie ku chwale Boga.
Деч, фие кэ мынкаць, фие кэ бець, фие кэ фачець алтчева, сэ фачець тотул пентру слава луй Думнезеу.
32 Nie bądźcie zgorszeniem ani dla Żydów, ani dla Greków, ani dla kościoła Bożego;
Сэ ну фиць причинэ де пэкэтуире нич пентру иудей, нич пентру гречь, нич пентру Бисерика луй Думнезеу.
33 Tak jak i ja się wszystkim we wszystkim podobam, nie szukając w tym własnej korzyści, ale [korzyści] wielu, aby byli zbawieni.
Дупэ кум мэ силеск ши еу ын тоате лукруриле сэ плак тутурор, кэутынд ну фолосул меу, чи ал челор май мулць, ка сэ фие мынтуиць.

< I Koryntian 10 >