I Kronik 29
1 Potem król Dawid przemówił do całego zgromadzenia: Mój syn Salomon, jedyny, którego Bóg wybrał, jest jeszcze młody i niedoświadczony, a dzieło jest wielkie. Ten pałac bowiem nie [jest] dla człowieka, ale dla PANA Boga.
Hahoi siangpahrang Devit ni taminaw koevah, Cathut ni a rawi e ka capa Solomon hah, a camo rah, a hmu thai e awm hoeh. A tawk hane teh a len poung. Bangkongtetpawiteh, bawkim teh tami hane tho hoeh niteh, BAWIPA Cathut hane doeh.
2 Według wszystkich swoich sił przygotowałem na dom swojego Boga złoto na [przedmioty] złote, srebro – na srebrne, brąz – na brązowe, żelazo – na żelazne, drewno – na drewniane, kamienie onyksowe i do osadzania, kamienia błyszczące i różnokolorowe, wszelkiego rodzaju drogie kamienie i marmur w obfitości.
Hatdawkvah, ka Cathut im hane sui hnonae dawk sui, ngun hnonae dawk ngun, rahum hnonae dawk rahum, sum hnonae dawk sum, thing hnonae dawk thingnaw hah be ka rakueng toe. A mei pathoup nahanelah, onyx talung pangaw hoi a meikahawi e talungpangawnaw hoi, pathoup nahane talung a phukaawm e a phunphun hoi talungpangawnaw hai moikapap a ta toe
3 Ponadto z miłości do domu swego Boga oddaję ze swojego skarbca na dom mego Boga złota i srebra – poza tym wszystkim, co [już] przygotowałem na święty dom;
Hothloilah ka Cathut e im teh sak ngainae kalen poung lah ao dawkvah, kamae hnopai sui hoi ngunnaw hai im kathoung hanelah be ka rakueng e naw hloilah, ka Cathut im hanelah ka poe toe.
4 [Mianowicie] trzy tysiące talentów złota, złota z Ofiru, i siedem tysięcy talentów najczystszego srebra na pokrycie ścian budynków;
Hahoi tapang sak nahane ophir sui talen 3,000 hoi kathounge ngun talen 7,000.
5 Złoto – na [przedmioty] złote, a srebro – na srebrne i na wszelkie ręczne prace rzemieślników. A kto jeszcze chciałby dziś dobrowolnie złożyć PANU dar?
Hnonae a phunphun dawk, kathoumnaw ni a hno hane, sui hno hane dawk sui, ngun hno nahane dawk ngun. Sahnin BAWIPA hanelah lunghawicalah poe pasoung e na yit touh maw ao telah a ti.
6 Wtedy dobrowolne dary złożyli naczelnicy rodów, książęta pokoleń Izraela, tysiącznicy, setnicy oraz przełożeni nad robotami króla.
Hottelah imthungkhu kahrawikung Isarel miphun ka hrawi naw hoi, 1,000 kauknaw hoi, 100 touh kauknaw, siangpahrang thaw ka tawk e kahrawikungnaw hoi lunghawicalah hoi a poe awh.
7 I złożyli na służbę domu Bożego pięć tysięcy talentów złota, dziesięć tysięcy darejków, dziesięć tysięcy talentów srebra, osiemnaście tysięcy talentów brązu oraz sto tysięcy talentów żelaza.
Cathut e im saknae dawkvah sui talen 5,000 hoi Darik 10, 000 hoi rahum talen 18, 000, sum talen 100, 000 a poe awh.
8 Ci, którzy mieli drogie kamienie, oddali [je] do skarbca domu PANA na rękę Jechiela Gerszonity.
Talung phu kaawmnaw ni Gershon tami Jehiel ni a khetyawt e BAWIPA e hno dawk a ta awh.
9 I radował się lud [z tego], że tak dobrowolnie złożono dary, gdyż sercem doskonałym, chętnie ofiarowywano PANU. Także i król Dawid wielce się radował.
Hatdawkvah, taminaw teh a lung hroung a hawi poung awh. Pouknae buet touh dawk lunghawinae, BAWIPA hno a poe awh dawkvah, Siangpahrang Devit hai a lung hroung ahawi.
10 Dawid więc błogosławił PANU przed całym zgromadzeniem i powiedział: Błogosławiony jesteś, PANIE, Boże Izraela, naszego ojca, na wieki wieków.
Hatdawkvah, Devit ni tamipueng e hmalah BAWIPA a pholen. Kaimae BAWIPA Cathut, nang teh yungyoe hoi yungyoe totouh pholennae awm seh.
11 Twoja, PANIE, jest wielkość, moc, chwała, zwycięstwo i majestat. Wszystko bowiem, co jest na niebie i na ziemi, jest twoje. Do ciebie należy królestwo, a ty jako głowa jesteś wyniesiony ponad wszystko.
Oe BAWIPA na lennae, na bahu, na bawilennae, na tânae, hoi na taluenae teh namae doeh. Bangkongtetpawiteh, kalvan hoi talai dawk kaawmnaw pueng, namae doeh. Oe BAWIPA uknaeram teh nama e doeh. Nang teh bangpuengpa dawk a Lathueng Poung lah na o.
12 I bogactwo, i sława pochodzą od ciebie i ty panujesz nad wszystkimi; w twoich rękach [jest] moc i siła i w twojej ręce [jest] to, aby wywyższyć i umocnić wszystko.
Tawntanae hoi barinae teh nama koehoi ka tho e naw doeh. Bangpuengpa na uk teh, na thaonae hoi hnotithainae naw hah na kut dawk ao. Na kut dawk tami pueng lentoe saknae hoi thasainae hah ao.
13 Teraz więc, Boże nasz, dziękujemy ci i wychwalamy chwalebne imię twoje.
Hatdawkvah, kaimae Cathut, nama koe lunghawinae lawk ka dei. Ka lentoe e na min teh ka pholen awh.
14 Lecz kim ja jestem i czym jest mój lud, żebyśmy zdołali ofiarować dobrowolnie te rzeczy? Od ciebie bowiem [pochodzi] wszystko i daliśmy tobie to, co z twojej ręki [otrzymaliśmy].
Hatei, tami bangpatet e lah maw ka o teh, ka taminaw hai bang lah maw ao awh teh, hete hnonaw heh lunghawicalah hoi a poe thai awh. Bangkongtetpawiteh, hnonaw pueng heh nama koehoi ka tâcawt e naw lah ao teh, nama koe e doeh kaimouh ni letlang na poe awh.
15 Jesteśmy bowiem pielgrzymami i przychodniami przed tobą, tak jak wszyscy nasi ojcowie. Nasze dni na ziemi są jak cień i nie ma czego oczekiwać.
Kaimae mintoenaw patetlah kaimouh teh na hmalah imyin, tami koe kho ka sak e patetlah doeh ka o awh. Het talai van ka hring nathung e a hninnaw teh tâhlip thung e patetlah doeh ao. Ngaihawinae banghai awm hoeh.
16 O PANIE, Boże nasz, cały ten dostatek, który przygotowaliśmy dla ciebie na budowę domu dla twojego świętego imienia, pochodzi z twojej ręki i twoje jest to wszystko.
Oe Jehovah, kaimouh e Cathut na tamikathoungnaw hanlah im ka sak nahanelah, hete hno sut ka rakueng e hnonaw heh na kut dawk hoi ka tâcawt e lah ao teh namae lah koung ao.
17 Wiem ja, mój Boże, że badasz serca i upodobałeś sobie prawość. Dlatego w prawości swego serca dobrowolnie złożyłem w ofierze to wszystko. Teraz z radością widzę, że również twój lud, który znajduje się tutaj, dobrowolnie składa ci ofiary.
Ka Cathut, nama ni lungthin ouk na tanouk teh lannae teh na lunghawinae lah ao tie hah ka panue. Kai ni hete hnonaw pueng heh lungthin katang hoi lunghawicalah hoi na poe. Atu hivah na taminaw ni lunghawicalah hoi a poe e naw hai ka hmu navah, ka lunghawi awh tangngak.
18 PANIE, Boże Abrahama, Izaaka i Izraela, naszych ojców, zachowaj na wieki te zamiary i myśli serca swego ludu i skłoń jego serca ku sobie.
Oe BAWIPA, kaimae na pa Abraham, Isak, Isarel Cathut, na taminaw ni het patet e lungthin pou a tawn thai nahanelah, a lungthin hah nama hanelah caksak haw.
19 Salomonowi, mojemu synowi, daj serce doskonałe, aby strzegł twoich przykazań, świadectw i ustaw, aby wykonał to wszystko i aby zbudował dom, do którego poczyniłem [przygotowania].
Hahoi ka capa Solomon heh kâpoelawknaw, na panuesaknaenaw, hoi na phunglawknaw tarawi hane, hotnaw pueng teh sak hane hoi, ka rakueng tangcoung e im hah sak hane, yuemkamcu e lungthin poe ei telah Devit ni atipouh.
20 Potem Dawid przemówił do całego zgromadzenia: Błogosławcie teraz PANU, waszemu Bogu. I całe zgromadzenie błogosławiło PANU, Bogu swoich ojców – pochylili się i oddali pokłon PANU i królowi.
Hahoi Devit ni kamkhueng e taminaw pueng koe atuvah, BAWIPA na Cathut teh pholen awh telah ati. Hottelah tamihupui ni a mintoenaw e BAWIPA Cathut teh a pholen awh teh BAWIPA hoi siangpahrang e hmalah a lûsaling awh teh a tabut awh.
21 Następnie złożyli PANU ofiary. Nazajutrz złożyli PANU całopalenia: tysiąc wołów, tysiąc baranów, tysiąc jagniąt wraz z ofiarami z płynów i mnóstwem innych ofiar, za całego Izraela.
Hahoi a tangtho vah BAWIPA koe hmaisawi thuengnae sak hanelah maitotan 1000, hoi tutan 1000, tuca 1000, hoi sathei poenae hoi Isarelnaw pueng hane sathei poenae moikapap lah a poe awh.
22 Jedli i pili przed PANEM tego dnia z wielką radością. I po raz drugi ustanowili królem Salomona, syna Dawida, i namaszczali [go] dla PANA na władcę, a Sadoka na kapłana.
Hatnah hnin vah lunghawinae kalen poung hoi BAWIPA e hmalah a canei awh. Apâhni e dawk Devit capa Solomon teh siangpahrang lah ao sak awh teh, kahrawikung lah ao nahanelah BAWIPA e hmalah satui a awi awh. Hahoi vaihma lah kaawm hane Zadok hah satui a awi awh.
23 Tak więc zasiadł Salomon na tronie PANA jako król po swoim ojcu Dawidzie i powodziło mu się, a cały Izrael był mu posłuszny.
Hottelah Solomon teh BAWIPA e bawitungkhung dawk a na pa Devit e a yueng siangpahrang lah a tahung. A lamcawn teh, Isarelnaw pueng ni a lawk teh a ngâi pouh awh.
24 Również wszyscy książęta i dzielni ludzie, a także wszyscy synowie króla Dawida poddali się królowi Salomonowi.
Kahrawikungnaw pueng hoi athakaawme taminaw pueng hoi, siangpahrang Devit e capa alouknaw pueng hah siangpahrang Solomon koe a kâpoe awh.
25 I PAN wielce wywyższył Salomona przed całym Izraelem i dał mu chwałę królewską, jakiej żaden król przed nim nie miał w Izraelu.
Hottelah BAWIPA ni Solomon teh Isarelnaw pueng e mithmu dawk a kamsawng sak. Isarel ram dawk ahni hoehnahlan siangpahrangnaw thung dawk apinihai a coe boihoeh e taluenae hah a coe sak.
26 Tak to Dawid, syn Jessego, królował nad całym Izraelem.
Jesi capa Devit ni Isarelnaw pueng a uk.
27 A czas jego panowania nad Izraelem [wynosił] czterdzieści lat: w Hebronie królował siedem lat, a w Jerozolimie królował trzydzieści trzy lata.
Isarelnaw a uk nathung teh kum 40 touh a pha. Hebron vah kum 7 a uk teh Jerusalem vah kum 33 touh a uk.
28 I umarł w późnej starości, syty dni, bogactw i sławy. A w jego miejsce królował Salomon, jego syn.
A kum kacuepoung lah matawng totouh a hring teh a hring nathung a tawnta e hoi pholennae, oupnae hoi a due. A capa Solomon ni amae yueng lah a uk.
29 A dzieje króla Dawida, pierwsze i ostatnie, oto zapisane są w księdze Samuela widzącego, w księdze proroka Natana i w księdze Gada widzącego;
Khenhaw! siangpahrang Devit kong teh, kamtawngnae koehoi a pout totouh kahmawtkung Samuel cauk dawk profet Nathan e cauk dawk, kahmawtkung Gad e cauk naw dawk hai a thut awh na a.
30 Wraz z całym jego panowaniem, jego potęgą i wydarzeniami, które dotyczyły jego, Izraela i wszystkich królestw tej ziemi.
A uknaeram pueng hoi, a bawilennae naw pueng hoi, ama hai Isarelnaw, ramnaw pueng a uknae dawkvah, ka tho e hno pueng teh ka kuepcalah thut e lah ao.
