I Kronik 20

1 A na początku roku, w czasie, gdy królowie zwykli wyjeżdżać [na wojnę], Joab poprowadził potężne wojsko i spustoszył ziemię synów Ammona, potem nadciągnął i obległ Rabbę, Dawid tymczasem pozostał w Jerozolimie. I Joab zdobył Rabbę, i zburzył ją.

2 Wtedy Dawid zdjął koronę jej króla z jego głowy, a okazało się, że waży ona talent złota, była też ozdobiona drogocennymi kamieniami. I włożono ją na głowę Dawida. Wywiózł też z miasta bardzo dużo łupów.

3 Lud, który [był] w nim, wyprowadził i przeciął piłami, bronami żelaznymi i siekierami. Tak uczynił Dawid ze wszystkimi miastami synów Ammona. Potem Dawid wrócił wraz z całym ludem do Jerozolimy.

4 Następnie doszło do wojny z Filistynami w Gezer. Wtedy to Sibbekaj Chuszatyta zabił Sippaja z rodu olbrzyma i tak [Filistyni] zostali pokonani.

5 I znowu była wojna z Filistynami, kiedy Elchanan, syn Jaira, zabił Lachmiego, brata Goliata Gittyty, którego drzewce włóczni było jak wał tkacki.

6 I była jeszcze wojna w Gat, gdzie znajdował się człowiek wysokiego wzrostu, który miał po sześć palców [u rąk i nóg, razem] – dwadzieścia cztery [palce]. On również pochodził z rodu tego olbrzyma.

7 A gdy wyzywał Izraela, zabił go Jonatan, syn Szimei, brata Dawida.

8 Ci byli synami jednego olbrzyma z Gat, a polegli z ręki Dawida i z rąk jego sług.